Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
19de Jaar».
Zaterdag 12 December 1896.
No. 5668.
bureau "23ofersfraaf 50.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per dosi door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.-
- 0.05
PRIJS DER ADVEBTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^GEMEEK OVERZICHT.
11 December '96.
crisis die in het gemeentebestuur van
6 hoofdstad van België door het ontslag-
den van burgemeester en wethouders
j.°"tstaan, is weder opgelost. Nadat de
scale schepenen of wethouders allen met
'P der katholieke raadsleden herkozen
aren, heeft burgemeester Buis, onder den
achtigen aandrang van het schepencollege,
en-middag vergaderd, verklaard, zijn
®'zoek om ontslag in te trekken. De libe-
a e pers steekt er den draak mede, dat de
^atholieken kruipen voor den man van 7
ePtember. De conservatieve antwoordt, dat
11 hs de drang der omstandigheden is, hun
°Pgelegd door de uitwerking der evenredige
crtegenwoordiging. Inderdaad zijn de par
ijen in ^et Brusselsch gemeentebestuur zóo
gedeeld, dat de Katholieken alleen geen
e§eeringSpartij kunnen vormen, en daar zij
met de socialisten kunnen samengaan,
,1Jn ZÜ genoopt de liberalen aan het bestuur
le laten.
h)e politieke politie in Duitschland is nog
6eds een onderwerp van ernstige bespre-
De Reichsanzeiger is gemachtigd te
^'klaren, dat de tegen hooggeplaatste per-
0Cen gerichte kuiperijen reeds in den
Jr°°nraad te Hubertusstock op den 7 dezer
sprake zijn gekomen.
Keizer beval, toen hij vernam, dat de
erende artikelen in Die Welt am Montag
k°mstig waren van Von Lützow, agent
6r Politieke politie, dat er streng onderzoek
alle richtingen zou worden ingesteld.
Omtrent het wetsontwerp tot uitbreiding
er stoom post vaart-ver bindingen r.aar Oost-
2lë verklaarde de afgevaardigde Hamma-
er> namens de nationale liberale partij,
deze met instemming de uitbreiding
overzeesche handelsrelatiën begroet,
dat zij een zorgvuldig onderzoek door
commissie noodig acht. Wenschelijk
het zijn, dat de rijkspoststoombooten
j..e' het oog op de scheepvaart op den Neder-
^^^otterdam^aande^n^Misschien zou
3)
^JVkieine knaap begon al driftig van on-
&ld wordenzonder twijfel bezat hij
jv,: liefde voor zijne moeder, maar me
er was zijne neiging, om u^'ultend
M^e eigene verlangens bevredigd te zien.
deJ hep stli weg; gioop in de laan, die naar
b6 begunstigden rozen boom ^'eidde, ma
verrperkte niet, dat zijne moeder
biet eene door zijne onstuimigheid ver
fhk ei Sewordene hand, plukt hij me
hen roos maar tegelijkertijd doet ee
Se pijn hem eenen kreet uiteneen
Holland wel aan de ondersteuning willen
bijdragen.
De Staatssecretaris Stephan verzocht een
nauwkeurig, welwillend onderzoek der voor
gestelde wet. Dat Lloyds-schepen op den
terugkeer Indische producten als ballast
medenamen, is blijkens officieele verklaring
van de Lloyd niet waar. Verder verbiedt
de goede internationale verstandhouding
Holland tot subsidieeren uit te noodigen.
Hier is er toch sprake van een Duitsche lijn.
De Staatssecretaris Hollmann zette het
belang voor de marine uiteen betreffende
den bouw en de bemanning van nieuwe
Lloyd-schepen.
In den verderen loop van het debat ver
klaarden de heeren Richter en Singer zich
beslist tegen het wetsvoorstel. De heer
Stumm, van de Rijkspartij, daarentegen
begroette de wet met vreugde en beval het
behoud van Antwerpen als aanlegplaats ten
sterkste aan.
De beraadslaging werd daarna geschorst.
De versterking van het leger in Engeland
is sedert lang een onderwerp van aan
dachtige overweging. De St. James Gazette
houdt de juistheid vol van de onlangs in
omloop gebrachte geruchten omtrent de
versterking van liet Engelsche leger. Bij
de begrooting zal worden voorgesteld,
zegt het blad, over te gaan tot het vormen
van acht nieuwe bataljons infanterie en
achttien bataljons artillerie.
Het bezoek van den Czaar heeft er aan
leiding toe gegeven, dat in Frankrijk weer
druk gediscussieerd wordt over eene her
ziening der grondwet. De vraag wordt ge
steld of de Grondwet den heer Felix Faure
veroorlooft, aan den Czaar een tegenbezoek
te brengen.
Politiek bezwaar heeft niemand daartegen,
maar constitutioneel wel. De Grondwet
zwijgt er over; verboden is het dus niet,
en de heer Faure heeft niet, zooals presi
dent Kruger, verlof van het Parlement
noodig om op reis te gaan. Dat hij als
privaat persoon de grenzen mag oversteken,
is aan geen twijfel onderhevig, maar mag
lange doorn stak hem in den vinger, die
zich van de struik afscheurende, in het vleesch
bleef hechten, en den vinger ontstoken deed
worden. Leo trachtte den doorn er uit te
trekken doch dat was ondoenlijk. Hij be
proefde op nieuw, het bloed liep er uithij
stampte met den voet van kwaadheid, zijn
oog glinsterde, en zijne wangen verbleekten
Het was echter niet de pijn, die hem zoo
vervoerdeneen, het was die ontkiemende
hartstocht, waarvan wij sprakenhet was
de drift, die aan dat arm kind in
fluisterde
Die leelijke roozeboom! hij is het,
die u zoo gestoken heeftwreek er u op
Het kind beziet met een toornig gezicht
de struik, en gehoor gevende aan den raad
van zijnen vijand, geeft hij dien begunstigden
rozeboom een hevigen trap, zoodat zijne
bladeren als tranen rondom hem vielen.
Dat afvallen verdubbelt zijne drifthij
trapt op nieuw, maar harderde struik
kraakt, het is als wilde zij hare smart te
kennen gevenhare kleine takken breken,
hare knoppen liggen verspreid, en zij zelve
moet nu sterven, en dat zijt gij, Leo, die
hij het ook als president? Heeft hij dan
nog het recht, staatsstukken te ondertee
kenen en is het mogelijk, dat men het zoo
langen tijd, als de reis over zee naar St.
Petersburg heen en terug en het verblijf
aldaar zullen vorderen, zonder de handtee-
kening van het hoofd van den Staat kan
stellen
Zij, die deze bezwaren opperen, wijzen
er op, dat de heer Faure ambtenaar is, de
eerste ambtenaar der Fransche republiek,
maar toch geen souverein. En zij conclu-
deeren de ambtenaar is alleen in functie
birmen het grondgebied van zijn ambt. De
prefect der Loire is te Parijs geen prefect
meer de president der Seine-rechtbank kan
geen vonnissen uitspreken, zelts niet in
volontaire jurisdictie, als hij een middag te
Versailles vertoeft, enz. Op het geheele
grondgebied der republiek is de heer
Faure president en kan hij elk besluit
onderteekenen, maar buiten Frankrijk's
grenzen is bij te beschouwen als een
ambtenaar met verlof. Hadden wij maar,
zegt de heer Moret, een vice-president,
dan zoude de vraag vanzelfs opgelost zijn.
Nu wil men het plooien door de exter-
ritorialeit van het gebouw der ambassades,
en dit begrip buiten zijne grenzen uitbreidend
verklaren, dat in de Fransche ambassade te
Petersburg vertoevend, de heer Faure het
grondgebied der republiek niet verlaten
heeft.
De president zelf is zeer gunstig voorde
reis gestemd. Blykbaar vindt hij het verkeer
met vorsten aangenaam, en zeer handig
weet hij er van gebruik te maken. Zoo is
opgevallen, dat, toen de Keizerin van Oosten
rijk in het strengst incognito een paar uren
te Parijs vertoefde, de heer Faure haar
toch zijne opwachting wist te gaan maken.
Gebruik makend van de kennismaking, het
vorig jaar te Cap Martin geschied, bracht
de heer Faure aan de gravin van Hohenembs
een bezoek als aan eene hem bekende door
reizende dame. Wie weet of dit niet het
leggen was van de brug, waarop hij, als
koningin Victoria dezen winter weder naar
haar gedood hebt, gij, die voorheen zoo veel
van haar hieldtZiedaar waartoe, in een
oogenblik, de drift u vervoeren kan.
Arme kleine witte roos, onschuldige oor
zaak van al dat kwaad, gij zult nu het haar
van Elise niet meer sierenuwe bloemen
en bladeren liggen verspreid over de aarde,
gij zijt geene roos meer, gij zijt slechts een
zoenoffer.
De moeder had deze hevige ontboezeihing
en gewelddadigheden gezien dan, hem na
derende, beschouwde zij hem met een kouden
blik, en haalt zonder eene zucht den doorn
uit zijn vinger. Leo is onthutst. Hij spreekt
tot zijne moeder, doch zij antwoordt niet;
hij wil hare hand vatten, doch zij trekt die
terug en wendt de oogen van hem af.
De nacht komt. De moeder brengt haar
kind ter ruste, en stilzwijgend is zij hem
behulpzaam bij zijn ontkleeden.
Het kind weent, zij troost hem niet. Hij
zegt met gebroken stem: Moeder, vergeef
het mü 1 Zij vergeeft hem niet, zij is doof
en blijft koud bij dat alles. Zij gaat heen
zonder hem eenig liefdeblijk te geven met
stem of gebaren.
Aii gaat, trachten zal, ook haar te kunnen
begroeten. Het volgend jaar is groote vorsten-
réunie te Londen en Frankrijk zal daarbij
gaarne door zijn president vertegenwoordigd
zijn.
De boodschap van den president der
Vereenigde Staten van Noord-Amerika heeft
in Spanje een zeer ongunstig indruk ge
maakt die weerklank vindt in de pers. De
bladen zijn ten hoogste verbolgen over wat
zij noemen de aanmatiging der Amerikanen
en over den waarschuwenden toon die in
dat staatsstuk wordt aangeslagen. Zij wijzen
vooral op de pretentie om de Europeesche
mogendheden te houden buiten Amerikaan-
sche aangelegenheden en wijten de houding
van den president aan de concessies, welke
Engeland in zake het Venezuelaansche
grensgeschil heeft gedaan.
Wanneer Spanje of de Cubaansche op
standelingen hopen, dat Mac. Kinley's op
treden als president der Vereenigde Staten
eenige verandering zal brengen in de houding
der republiek tegenover de Cubaansche
kwestie, bedriegen zij zich. De aanstaande
president heeft zijn ingenomenheid betuigd
met alles wat president Cleveland in zijn
boodschap tot het Congres over Cuba heeft
gezegd. Hij is bijzonder voldaan over de
zinsnede, waarin Cleveland voorstelt, dat
ingeval het tot eene schikking komt de
Vereenigde Staten de naleving der bepalin
gen van het verdrag zullen waarborgen.
Om kort te gaan, Mac Kinley denkt over
den Cubaanschen opstand juist zooals zijn
voorganger.
De Temps is niet tevreden met de ver
klaringen van den president der Noord-
Amerikaansche republiek. Spanje is niet
gesteld op een overeenkomst die Amerika
zou maken tot souvereine mogendheid op
Cuba, zegt het ,blad, en de Cubanen ver
langen wat anders en wat meer onafhan
kelijkheid of inlijving bij de Vereenigde
Staten.
Volgens een ook door ons woordelijk
overgenomen telegram der Frankfurter
Zeitung omtrent den toestand in Italië
Zij weet, hij is ongelukkigmaar zij wil
en weet, dat het zoo wezen moet.
Wanneer het kind door vermoeidheid in
slaap is gevallen, verzamelt de moeder, die
zelve zich veel ongelukkiger gevoelt dan hij
de overblijfselen van die arme rozestruik,
plaatst onder eene schilderijlijst aan het
raam de groene bladeren en de witte
knoppen, en schrijft onder de schildery deze
woorden
Eerste offer mijner drift.
Dit, geplaatst in het helderste gedeelte
van de kamer, zal een blijvend verwijt, een
dagelijksche waarschuwing voor hem zijn.
De moeder gaat, na dezen plicht volbracht
te hebben, zich weder bij haar kind plaatsen
zij beschouwt hem met medelijdende blikken
en zij herhaalt die woorden, welke wij zoo
even vernamen: Zijt goed, mijn zoon, en
wees kalm t
(Wowfc vervolgd.)
HE COURANT
