Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 20ste Jaarg. Zondag 14 Maart 1897. No. 5743. bureau ~-&oterztvaat 50. EERSTE blad. EENE KUUR. Parijsclie Kroniek. X'euilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 16 regels l i f 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten De Grieksche regeeringbrengt methaar ont- ^!Tend antwoord op het ultimatum der tjo°enc^eden, deze laatsten in een zeer las- positie. Hare verklaring dat de Cre- ers' alleen bevoegd om eene keuze te onwrikbaar voor eene annexatie e Griekenland uitspreken, maakt het met aPende hand optreden dier mogendheden misschien weinig verwachte, maar nu °t) lreUr'"e noodzakelijkheid. 0 radicaal-socialistische afgevaardigden, ook ^Geren GoWet en Millerand, geven dan 0 hun plan niet op de regeering te inter- Pe eeren en we) over het feit, dat de mi- er Hanotaux met zich bij het ultimatum ^er mogendheden aan te sluiten, de Fran- d j Constitutie verkrachtte, omdat uit deze d een oorlog kan ontstaan en volgens 'e Constitutie heeft alleen het Parlement et souvereine recht over vrede en oorlog. In de Reveublêue, komt het verslag ®0ner conferentie onlangs over Creta ge iden voor, waarin de spreker, die zeer °P de hoogte van zijn onderwerp was, na e veelbewogen geschiedenis der herhaalde °P*tanden van af de dertiende eeuw tot ^>ze dagen geschetst te hebben, de Muzel- ^arische wetten in al hare bijzonderheden 0v bekende of geheime gestrengheden tegen- 0r de Christenen, aan een nauwkeurig Verzoek onderwierp. tic^"6 Wetenscbap en vooruitgang vernie- ^&0nd zijn die Mahomedaansche wetten, 0 vooral doodende wetten voor de Chris- Toen Mahomed II het leven, doch voor een levenaan de christenbevol- schonk, was dit in het oog der Muzel- ftnen reeds een groot voorrecht. Deze aad kan in den geest der Muzelmannen al m twee gevallen weder worden in- °kken, en wel wanneer de onderdruk- (Slot.) ^en hier nu drie weken geweest Zeij ..een droppel whiskey te proeven." hu t- ik drie weken erbuiten kon, Ik 1 lh er ook voor altoos wel buiten, ben genezen, miss Vancouver." >fl hem treurig aan. Ih hoop het voor u," zeide zij. sMaar heb nog nooit van zoo'n snelle kuur °ord.Intusschen, ik wensch u geluk ik h11166' en verder het beste. Ik zelf ourf n°g niet heen te gaan... ik moet blijven 1 En komt u mij dus nu 6 oden dag zeggen ha erbeeldde hij het zich slechts Trilden are lippen en was haar gezicht nog blee- er dan gewoonlyk NeenHet was geen te Christen opstaat, of wanneer hij geen geld meer kan geven. Tusschen Christenen maakt de Turk geen onderscheid hij heeft voor allen dezelfde minachting. Velen onder hen hebben moeite te gelooven dat er in de wereld nog andere vorsten bestaan, dan de Sultan. De onge letterde Turk gelooft, dat het de Sultan is, die, suzerein van geheel Europa, aan de andere vorsten hunne kroonen schenkt. De Turk, de Muzelman, doet alles door de macht, het was door haar dat hij zich opdrong, hij gelooft alleen in haar en zij alleen jaagt hem vrees aan. Zoodra men hem niet schijnt aan te durven of de minste concessie doet, denkt hij dadelijk dat hij baas is, doch toont men de tanden, dan houdt hij zich stil, draait bij en valt niet meer aan. De Turk is nog een barbaar en kent slechts de eerste beginselen der be schaving en volgt nooit den middenweg. Dit punt moet ik duidelijk maken, omdat ik het als de hoofdzaak beschouwd. Heel de geschiedenis bevestigt deze zienswijze. Toonen wij eenige feiten. De Sfakioten, die van al de Cretenzers, het heftigst weerstand boden, worden door de Muzelmannen het meest geëerbiedigd. De Turken, zeide prins Gortschakoff, overwinnen den opstand door de bevolking eenvoudig te vernietigen. De Italiaansche pater Salvatore, eerst ge dood en daarna verbrand, leert ons de ver draagzaamheid der Turken. Het is een dwaasheid de Turken goed te noemen. Zij kunnen het niet zijn, evenmin als zij kunnen ophouden Muzelman te zijn. Men moet niet dezen gouverneur of genen sultan beschuldigen, doch het Turksche volk in zijn geheel. Wij kennen de Turken zoo weinig dat wij ons zonder reden verontwaardigen. In eenige schoone bladzijden waarin een edel vuur tintelt, verhaalt ons de heer Victor Bérard, hoe de Fransche consul te Diarbékir, van den gouverneur de verzekering ontving dat alles rustig was en er niets zoude voor- zelfbedrog. Hij voelde met zekerheid, dat het scheiden hem niet alleen hard viel, maar ook haarEn toch, ontzettende gedachte dat hij zijn hart zou hebben verloren aan eene ongelukkige als dezeHoe eer hij zich losrukte, des te beter voor her. beiden. Een handdruk en hij ging. Maar het beeld van het meisje bleef hem vervolgen. Het verscheen hem in zijne droomen en huiverend stelde hij zich voor, hoe Frankje Vancouver, de ongeneeslijke morphoniste, er over tien jaar wel uit zou zien. Dan moest hij zijne pen wegwerpen en zijn ge schrijf over het asyl van dr. Fergusson af breken. Op deze wijze duurde het wel veertien dagen, vóór hij met zijn eerste artikel ge reed was. Daarna vlotte het sneller. Hij wilde een zestal artikelen geven, in eens achter elkander. Toen hij ze klaar had, wreef hij zich de handen. Hij zou er flink voor betaald worden, en ongetwijfeld zou hy er bij den redacteur eer mee inleggen. Men denke zich echter zijn schrik en verbazing, ,toen hij den volgenden ochtend, bij het openslaan van The Morning ont dekte, dat iemand anders hem de vlieg had afgevangen Hij stampvoette. Daar stond vallen. Dit geschiedde op een Vrijdag 's voor middags om half twaalf, en op klokslag van twaalven gaf de commandant der plaats van at den toren der moskee bevel tot een algemeene slachting. Wij, fatsoenlijke men- schen, rillen er van, en toch moesten wij er ons op verwachtenimmers, het woord aan een Christen gegeven telt niet Zoo is de wet van den Islam en deze is niet van gisteren. Het lislamisme komt uit de woestijn en veranderd alles in een woestijn wat hem omringt. Te hopen, dat de Turk zich zal hervormen en goede bedoelingen krijgen, is hetzelfde als te gelooven, dat een palmboom van den Hedjaz ooit de zoete vruchten van Frankrijk kan dragen. In 1830, op de Conferentie van Londen, had Creta reeds bij Griekeland moeten ge voegd worden. De diplomatie, met deze annexatie thans weder tegen te werken, vernietigt zelf haar werk. Zij wil aan de eenen kant den vrede van Europa verzekeren, en laat aan den 'anderen kant dat eeuwigdurende oorlogsvuur smeulen, en zij kan aan het verlangen dezer onderdrukte volken naar verlossing niet lan ger weerstand blijven bieden, zonder zelf schuldig te worden. In 1866 verklaarde de heer De Moustier al, dat Creta voor Turkije verloren was en de Sultan deed beter zich zonder strijd, daarbij neer te leggen en, voegde hij er bij, indien ik sultan was, zoude ik zelfs niet aarzelen Thessalië evenzoo prijs te geven. En dertig jaren later zoude geheel Europa daarvoor nog in vuur kunnen geraken Laten wij hopen, dat de Mogendheden te zamen er de dwaasheid nog bijtijds van zullen inzien en den Cretenzers de zoo lang verbeide vrijheid schenken. De groep der regeeringsrepublikeïnen heeft besloten aan de Kamer het voorstel te doen, met het oog op het groot getal wetsontwerpen welke ter onmiddellijke be handeling gereed liggen, en door het land met ongeduld verwacht worden, de Maan- het met vette letters aangekondigd, en een hoofdartikel vestigde er de aandacht op. »De drank en de dames 1 Het leven in een asyl voor verslaafden. Alcoholisten en Morphinisten. Belangwekkende bijzonder heden. Eene reeks artikelen van dag op dag, door onzen specialen berichtgever." Was het mogelijk Hoe kon dit zoo toe vallig samentreffen tHa, daar helderde zich het raadsel op! De stof kwam vol- maakt met zijn eigen opteekeningen over een Alle duivels men had hem bestolen 1 De een of andere Yankee was gedurende zijne afwezigheid in zijne kamer gedrongen had zijne kopie gepluuderd en pronkte nu met andermans veeren 1 Charlie was woe dend. Hij zwoer, dat hij den dief, ais hij hem vinden kon den nek zou omdraaien. Hij sprong op en holde naar het bureau van Ihe Morning. Wie heeft u deze artikelen geleverd zoo viel hij den redacteur op het lijf. »Ik wil het weten 1 Wie is het s Wel," luidde het antwoord, amij dunkt, dat het u eigenlijk niet aangaat. Maar ik wil het u toch wel zeggen. Het was iemand van buitenaf en ik vond het een kostelijken inval. dagen. Dinsdagen en Donderdagen van elke week uitsluitend daarvoor te reserveeren. Op deze wijze zouden de zittingen niet voortdurend door interpellatiën in beslag worden genomen en slechts eens per week, des Zaterdags, mogen plaats hebben. Sedert eenige weken zijn de werkzaam heden aan de Wereldtentoonstelling van 1900, de grootste en belangrijkste welke men tot heden zal aanschouwd hebben, begonnen en eene koortsachtige beweging is op vele punten reeds waar te nemen. Spoedig zal er alles in vollen gang zijn. De enorme ruimte tusschen de Champs Elysees en het Champ de Mars, tusschen de Invalides en het Irocadero zal binnen eenige maanden in een uitgestrekte werk plaats, een waar mierennest, of liever nog, in een vreedzaam slagveld veranderen, waar over drie jaren al de volkeren der aarde elkander zullen ontmoeten en op het terrein van nijverheid, kunst en wetenschappen komen meten. Dat ons dierbaar Vaderland er een goed figuur op moge maken, is mijr. vurigste wensch. Fidélius. Parijs, 1/12 Maart 1897. ALGEMEEN OVERZICHT. 13 Maart '97. De weifelende houding van Griekenland in de Cretenzer kwestie, gaf, zooals reeds eergisteren de 'Fransche minister van bui- tenlandsche zaken verklaarde, aanleiding tot een zeer drukke gedachtenwisseling tusschen de verschillende mogendheden. Minister Hanotaux kon verder op geen interpellaties antwoorden voor aanstaanden Maandag. Van dien kant viel dus niets meer te vernemen. Maar in het Britsche Lagerhuis liet de vice- minister van buitenlandsche zaken toch wat meer uit. Curzon deelde mede, dat inder daad de Grieksche zaakgelastigde Metaxas, na Salisbury's terugkeer uit Windsor, waar »Een kostelijken inval, jawel! Maar kijk eens yhier meneer 1" en hij smeet zijne kopie op de tafel »kijk eens hier U had mij opgedragen, eene reeks artikelen te schrijven over een nieuw onderwerp, niet waar? Nu, dat onderwerp had ik na veel zoeken gevonden, en daar komt mij nu een ander, een dief, en kaapt mij in mijne af wezigheid de vrucht van mijn onaangename en tijdroovend experiment voor den neus weg 1 Wat zegt u daarvan, meneer De redacteur zeide er van, dat hij het brutaal vond, maar dat het hem voor de rest niet kon schelen. Vervolgens praatte hy door eene spreekbuis, en .hierop deelde hij aan Charlie Bartlett, mede, dat de be wuste inzender een zekere heer George R. Wilbrow was, wonende in die en die straat nummer zooveel en zooveel, Charlie haalde eens diep adem en vertrok. Het was een lastig zoeken, maar einde lijk vond hij het toch. Een Duitsch dienst meisje deed hem open en liet hem, op zijne vraag of mijnheer Wilbrow thuis was in een spreekkamertje. Hij zette zijn hoed op de tafel en beproefde de lenigheid van zijn rotting, met de beste voornemens be- bezield. Maar zie daar ging de deur NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1