Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
20ste Jaar£\
Zondag 25 April 1897.
No. 5777.
1$xxveaxx ^ofer^fraaf 50.
ËÜPHROSYNE.
Parijsche Kroniek.
feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
°or Schiedam per 3 maanden
ranco per p0St door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^'jjde Pal gebee'e Christenwereld het
*üaand Ain 66St vierd® en de zegevierende
,n de haw WGder jong en frisch' vreugde
van e Stortte en alles om ons heen
sPrak braT.T '6ven en sch°one toekomst
®en echt.C 6 onver^'ddelijke telegraat, als
Ujding dat de onheilspellende
loe eeflsi e Turken, en zij werden er wel
VerCp?ngIn' den oorlog aan de Grieken
Sehjk hpt dden- Het was niet langer mo-
etl lan»R TWapende c°nflikt tegen te houden
d°nié 7;; 6 grenzen van Thessalië en Mace-
Vat> Art vijandelijkheden, in de golf
ea het h e" 10 EpirUS krachtiS begonnen
die poort me6Staruen van don Meluna-pas,
is eec van Thessahe, door de Turken,
al de Van V6e' gr°0ter beteekenis dan
Door ,Scherm,Jtselingen der laatste weken.
2an© overwinning is Griekenland voor
ïleve J geoPend. bet zoo luidruchtige
r°epen 6 00r'°S"i door de Grieken uitge-
Vf°rde' IS eene Ireurige werkelijkheid ge-
bear>twooerd d°°r de kanonnen der Turken
.K de kieken nu gedurende bijna een
keri datn •f')eeds duidelijker konden bemer-
hiet m ,ZXj °P de steun der mogendheden
v»n ,j °C 1:611 rekenen, begon hunne houding
We] 00r'°g toch te willen doordrijven
die da^l °P met vuursPelen te gelijken en
ep ^at °et kan zich soms deerlijk branden,
Syinpatherg6r ls' bet doet hun veel van de
b^chaatT' We'ke een groot gedeelte der
Verlieten 6 Were'd voor bun zaak gevoelde,
HigJ» a
buiten en m*nst0 schijnt men zich niet
lianen eW°°n V°°r dezen stridd meer °P te
de ia(. a"een bekommert men zich over
Voor gevolgen welke uit dezen oorlog
Pep A ^aropeesch evenwicht zouden kun-
&e oren worden en het is vooral de
Novelle door MATHILDE.
2)
Jou dg6*!' sPrak hij tot zich zelf, «van nabij
overen66 n?'sscbisn al het poëtische weg
rit in en 'k geloot, dat ik nu beter dan
k dichtStaa^ ken iets zeer moois op haar
brengt6n' iets dat mama in geestdrift
hoekL"4111 een blad papier uit zijn notitie-
Ü6%e en schreef bijna met een streek
door p. Coupl6tten. Plotseling schrikte hij
»Z0. .Seritsel op.
Ach dat ziJn rieP hÜ verbaasd,
ree, of r?een, het was alles behalve een
gro Zld moest z'cb veranderd hebben in
>asch]Ve' onbevallig boerin, die met een mand
htoei lnJJen den oever verliet en nu met
e het eenigszins steile pad besteeg.
socialistische partij, welke voorgevende de
Fransche geest te vertegenwoordigen, er op
aandringt de kamers bijeen te roepen. Pre
sident Faure heeft echter zijn reis naar de
Vendée er niet voor uitgesteld en het gou
vernement moet eenstemming besloten heb
ben, de gedragslijn door de Kamers goed
gekeurd, te blijven volgen.
De bedoeling dus der Mogendheden om
door hun officieel optreden den oorlog te
voorkomen, schijnt thans opgegeven te zijn
Zullen zij het oogenblik daarvoor eerst dan
gekomen achten, wanneer één der strijdende
natiën bij hen om hulp komt vragen Die
oostersche kwestie was altijd een raadsel
achtige en zal het wel immer blijven.
De beruchte Leo Taxil, die gedurende
zoo vele jaren de verachtelijkste anti-cleri-
cale spotschriften in de wereld zond en zich
nu ongeveer twaalf jaren geleden, zooge
naamd, bekeerde en vurig katholiek werd,
heeft weder op een treurige wijze van zich
doen hooren, en het bewijs geleverd dat
men in de frontveranderingen van zulke
lieden niet te veel vertrouwen mag stellen
en met hen niet te voorzichtig kan zijn.
De fabelachtige geschiedenis van Diana
Vaughan, vroeger de grootmeesteresse der
volgelingen van Lucifer in Amerika en eens
klaps met veel ophef tot het catholicisme
overgegaan, maakte hier destijds veel drukte.
Deze Diana nu schreef jaren lang een reeks
van werken in het voordeel van haren
nieuwen godsdienst en hare onthullingen
over het Palladisme veroorzaakten veel op
schudding, zelfs bij de geestelijkheid en
verschafte aan de bekeerlinge spoedig een
zekere vermaardheid.
Doch zie, daar komt Leo Taxil op eens
en zonder omwegen verklaren, dat die Diana
Vaughan, dat mysterieuse personaadje, ge
heel door hem verdicht is en dus alleen in
zijne verbeelding bestaan heeft. Het zonder
lingst in geheel deze schandelijke mystifi
catie is wel dit, dat de geïmproviseerde
«Goede vrouw," zoo begon de jongeling,
«zoudt gij mij ook kunnen zeggen, wie dat
eiland bewoont
«Welk? dat? Wel de zwanen van het
kasteel
«Er. de zwanenfee
«Wat belieft u
«Ik bedoel het meisje of de vrouw, die
een oogenblik geleden in een schuit, met
zwanen bespannen, over het meer roeide."
«Bedoelt mijnheer die Dat is de dochter
van Lerinvaldie gekke meid doet alle
mogelijke vreemde dingen."
«O, Zwanenfee adieu I" monpelde hij zacht
en ging voort. «Waar woont zij dan
«Te Couronne op het kasteel. Mijnheer
is hier zeker sedert kortLerinval is anders
overal bekend hoewel niet op een gunstige
manier."
«Ligt er een vlek op zijn naam?"
«Niet een, maar duizend, doch dat is
een te lange geschiedenis. Weet echter,
dat ieder in het dorp liever van honger
sterft dan een cent van hem aan te nemen."
«Is hij dan op onrechtvaardige wijze in
het bezit zijner goederen gekomen
«Dat zou ik denken; hij was republikein
en heeft alle soorten van gruwelen bedreven,
Diana aan een ieder die haar schreef, en
deze waren velen, meestal per keerenden
post antwoordde. Deze brieven waren allen
van dezelfde hand en het is ook aan dezelfde
persoon dat al de werken met den naam
van Diana Vaughan geteekend moeten wor
den toegeschreven.
Eenige maanden geleden eerst begonnen
zekere katholieke bladen het bestaan der
gewezene grootmeesteresse van het Palla
disme te betwijfelen, en Leo Taxil werd
uitgenoodigd bewijzen van haar bestaan te
leveren. Hij scheen door dit wantrouwen
in zijn woord erg getroffen, stortte huichel
achtige tranen, toonde zelfs een album
portret der bewuste Diana en eindigde met
de belofte haar aan het publiek te zullen
doen-, kennen. Maandag moest deze voor
stelling plaats hebben, welke echter met de
schaamtelooze verklaring, dat Diana Vaughan
alleen een kind zijner verbeelding is, afliep.
De abbé Odelin, vicaris-generaal van het
aartsbisdom van Parijs, over deze nieuwe
evolutie van Leo Taxil ondervraagd, heeft
wel willen verklaren, dat zijne bekeering,
nu twaalf jaar geleden, onderscheiden moet
worden van zijne latere uitvindingen over
het Palladisme, want zoo men aan zijne be
keering heeft kunnen geloovenzijne ver
halen over den duivel, waarin een geheel
chapiter over zijn staart voorkomt, werden
door niemand ernstig opgenomen en wij
vonden ze zelfs niet waardig er ons mede
te bemoeien, en daarbij heeft Rome de
Palladistische leer van Diana Vaughan for
meel veroordeeld.
Op het laatste congres van Trente hadden
eenige priesters de Palladistische leer in
discussie willen brengen, doch het geloof in
die duivelsche theoriën werd bijna algemeen
verworpen, en van toen af aan zag Leo
Taxil zich, door zijne vroegere verdedigers
zelfs, verlaten, en dit werd zeker de oorzaak
zijner laatste handelingen. Leo Taxil, wiens
anti-cleriaal geschrijf hem nooit veel heeft
moeten opbrengen, is voor velen een dier
broodschrijvers, aan wien het geheel onver
schillig is wat zij schrijven, mits zij er maar
komen en zijn vele brochuren en boeken, na
zijne toenmalige bekeering uitgegeven, heb
ben bij mij altijd een groot wantrouwen ver
wekt en ik heb ze nooit willen lezen, want in
plaats zich ergens in stilte terug te trekken,
teneinde in eenzaamheid zijne vroegere
dwalingen te boeten, dacht hij er slechts
aan om van het opzien door zijn bekeering
verwekt te profiteeren en er geld uit te
slaan,en wie weet of hij thans zelfs het
publiek nog niet met zijne verklaring dat
zijn terugkeer tot den godsdienst slechts
geveinsd was, bedriegt
Indien hij met zijn schijnheilig geschrijf
wat zilverlingen verzamelde, zijn lage daden
schenken hem zeker de algemeene ver
achting.
Fidélius.
Parijs, 10/23 April 1897.
doch niet in deze streken. Eens, (het is
nu reeds veertien jaar geleden) kwam hij
aan met zijn dochtertje en eenige bedienden
hij vestigde zich op het kasteel, dat, sedert
de revolutie onze meesters verjaagd had,
nog steeds een bewoner wachtte en begon'
zeer groot te leven, maar niemand van de
edelen, die hij met zijn bezoek vereerde,
wilde iets met hem gemeen hebben toen
vormde hij zich een gezelschap van oud
republikeinen, alle lieden met wie ieder zich
schamen zou een woord te wisselen en leidt
met, hen een vroolijk leventje."
«En de dochter
«Och, het meisje is op zich zelve niet
kwaad. Zij bewoont den rechtervleugel van
het slot met de bedienden en dwaalt den
geheelen dag in het veld rond. Soms treedt
zij in de kerk, zeker zonder voorkennis van
haar vader, doch dan beijvert iedereen zich
haar te ontwijken."
«Dat is toch onrechtvaardigzij is misschien
heel onschuldig aan Lerinval's misdaden."
«Wat zal ik u zeggen, mijnheer? De
kinderen moeten den schuldenlast der ouders
dragen."
Een kreet van ontzetting onderbrak haar
woorden het tweetal zag verwonderd in het
ALGEMEEN OVERZICHT.
24 April '97.
De oorlog tusschen Griekenland en
Turkije.
Bij de verwarde berichten die van het
oorlogsterrein worden ontvangen, is het
moeilijk de waarheid te onderscheiden.
Zooveel blijkt echter wel uit de verschillende
berichten, dat in de eerste dagen de
Turken aan de winnende hand waren, ter
wijl in de laatste dagen de Grieken weder
eenig voordeel hebben behaald.
Volgens berichten uit Larissa hebben de
Grieken eergisteren Gritsovali heroverd op
de Turken, na een hevigen strijd. Een troep
evzoni had de bergen ten oosten van het
klooster Sint Joris beklommen en de Turken
in de flank aangetast. De Turken, die
Maandag de Grieken uit Mati en Ligaria
hadden verdreven, brachten 380 man Tsjer-
kessische ruiterij uit Elasson in 't veld.
Deze macht trok eergisteren voorwaarts in
da vlakte, maar kreeg een hevig vuur van
kreupelhouter was niemand te zien jalleen
bemerkte de vreemdeling een strook blauw
gaas aan een doornstruik, Het onaangename
gevoel, dat ieder bevangt wanneer hij be
speurt, dat zijn woorden juist door dengene,
die ze niet mag hooren, opgevangen zijn,
bekroop den jongen man.
«Het spijt mij. dat gij zoo luid spaaakt,"
zeide hij, «het arme jmeisje heeft alles
gehoord."
«Wat zou dat!" riep de boerin, «er is
niets aan verloren, dat zij weet, dat haar
vader een Kain is."
«Een Kain zegt gij Heeft hij zijn broeder
vermoord
«Ik weet het niet, mijnheer! Men zegt
zooveel." En hem groetend verwijderde zij
zich. De andere ging weêr zitten en las met
zichtbaar misnoegen zijn verzen over. Zijn
opgewektheid van zooeven was verdwenen
en slechts een gevoel van ontevredenheid
bleef hem over. Hij begon weer aan de
teekening en was spoedig zoo in zijn werk
verdiept, dat hij de boerin, de Zwanenfee
en Kain vergat.
Wordt vervolgd
nieuwe schiedamsche courant
ii!!ifii"rmin'iii|iiiii>iiiiiiiiiiiiiii<:iii|i|iii]inmiia<mi!i!MiiiMiiiiiiiii!!ii
