Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
euphrosyne.
bureau 138ofersfraaf 50.
20ste Jaarg.
Woensdag 7 Juli 1897.
No. 5834.
r
1
Roemeen ovjekzicht.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1-50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers - 0.05
6 Juli '97.
De
Werkstaking in de mijndistricten van
duurt nog steeds voort. De gendar
m-posten in de Borinage zijn nu ver
door manschappen van de brigade
"ter
5teiit
inU ^ergen. Het regiment jagers te voet,
§arnizoen te Bergen, is Zaterdag naar
^6t Aantip van Beverloo vertrokken, doch
Dnieregiment, in garnizoen te Ost-
e' heeft bevel ontvangen zich gereed
houden, om 0p het eerste sein naar
e'§en te vertrekken.
Vol werkstaking is uitgebroken tenge-
§e van een geschil tusschen de patroons
de werklieden over de toepassing der
et 'an 45 Juni 1896 op de werkhuisre-
eUenten. De wet verplicht de patroons
n reglement op te maken en aan te
da:
en, en de werklieden hebben acht
8eh tijd om er hun opmerkingen over te
*ken.
1)0 bestuurders der kolenmijnen van den
°uchant de Mons hadden een reglement
Piernaakt naar het model aangenomen
"het
algemeene stemmen door al de Nij-
6rdeid- en Arbeidsraden van de Borinage,
(j°°Wel door de bazen als door de werklie-
h'leden, die allen socialist zijn.
Nauwelijks was dat reglement aangeplakt,
de mijnwerkers staakten den arbeid in
6n'ge putten en de anderen volgden weldra
voorbeeld. Het schijnt, dat de werk
sters het nieuwe reglement niet goed
e§repen want het komt bijna gansch overeen
et het oude reglement, waarover zij niet
Ragden.
^e socialistische leiders zijn erg verlegen
die werkstakingzij wilden ze eerst
e'etten, doch het was te laat en zij werden
°°r de werkstakers meegesleept, Zij hebben
S een ander reglement opgemaakt, dat aan
6 Dazen werd voorgelegd, doch dat deze
^klaren niet te kunnen aannemen.
k*at nieuwe reglement bevat verscheidene
Novelle door MATHILDE.
52)
''Zeker, herinnert gij u nog wel dien
f ?rgen Jeanne, toen uw schoonzuster Anne
lï over hem inlichtte?"
\»Ach ja, toen was ik nog pas achttien
e'k een tijd ligt daar tusschenVan
'en> die daar in de hoeve bij het ontbijt
j en, leven nog slechts twee," zuchtte
®anne, »Paul, Pierre Thomas, hunne vrou-
etl> Gretha, Loïzan, moeder, allen zijn
SS' Vincent en ik zijn de eenig overge-
L, Er heerschte gedurende eenige oogen-
'kken een diep stilzwijgen de kinderen
erden slaperig en Jeanne bracht hen naar
slaapkamer. De grootmoeder fronste de
"enkbrauwen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels i f0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
eischen, die de werkinrichting der mijnen
geheel zouden veranderen.
Terwijl de kolenmijnen stil liggen, omdat
de arbeiders weigeren te werken, staan de
glasblazerijen rondom Charleroi stil door
gebrek aan werk. De eene fabriek na de
ander moet sluiten of zal daartoe gedwongen
zijn en opmerkelijk hierbij is, dat het juist
de grootste fabrieken zijn, waar werk ont
breekt.
In de vergadering van het Lagerhuis in
Engeland heeft gisteren de staatssecretaris
voor buitenlandsche zaken, de heer Curzon,
gezegd, dat de concessie van de Mozambique-
maatschappij van 25 tot 50 jaar verlengd
is. De Portugeesche regeering spreekt
echter het gerucht tegen, dat zij aan de
maatschappij in de Delagoa-baai privilegiën
geschonken heeft. Er is ook geenerlei beves
tiging van het bericht, dat er onderhande
lingen gevoerd worden om de maatschappij
over te doen aan of te brengen onder het
beheer van een buitenlandsch syndicaat.
De minister van Indië, lord George
Hamilton, noemde de onlusten te Chipur
van zuiver plaatselijken aard en de berich
ten in de bladen overdreven.
Na een langerekt debat, dat vijf weken
geduurd heeft, nam de Kamer van afge
vaardigden in Frankrijk eindelijk het ont
werp tot hernieuwing van het privilegie
der Fransche Bank aan. De uiterste linker
zijde heett genoeg pogingen aangewend
om het verkrijgen van dit resultaat te be
letten. Tot op het laatste oogenblik heeft
zij getracht de meerderheid over te halen
tot het besluit, de Fransche Bank tot een
Staatsbank te maken. Zelfs het betoog, dat
ingeval van oorlog de Staatsbank met be
slag bedreigd wordt en een particuliere
bank zooals in 1870 duidelijk is geble
ken daarvan wordt vrijgesteld, kon niet bij
dragen om hun oppositie te doen verminderen.
Op het laatste oogenblik werd nog een
amendement voorgesteld om aan de regee
ring het recht te laten, in tijd van oorlog
«Is dat de plicht der moeder niet
vroeg zij.
Armand glimlachte. «Zij gevoelt zich
gelukkig, moeder en dat is mij genoeg."
«Ieder zijn verkiezing, mijn zoon, maar
dit leven kan niet beantwoorden aan de
droomen, die gij u gevormd hebt."
«Neen dat kan het ook met, liefste
moederMet één enkele had ik dien droom
kunnen verwezenlijken, doch dat is nu
voorbij. Ten wille van ons geslacht heb ik
Henriette gehuwdboven verwachting ben
ik geslaagd mijn eerste liefde te overwinnen
en betrekkelijk gelukkig te zijn. Wat kan
ik meer verlangen en dat aan uw zijde,
lieve, dierbare mama?"
En als een jong kind legde de hertog
een pair van Frankrijk zijn hoofd op den
schoot zijner moeder. Zij kuste hem ont
roerd op de zwarte lokken en stamelde
een inwendig gebed voor zijn geluk en
vrede.
Zoo vloog den avond omde hertog had
pen en papier genomen en teekende de
verhalen aan, die mevrouw de Champfleury
en Jeanne hem steeds leverden als bouw
stoffen voor zijne geschiedenis der Vendee.
Nog een anderen levenden getuige van den
assignaten uit te geven. De minister-presi
dent Méline bestreed dit met de opmerking,
dat de Staat toch het recht had alles te
doen en te regelen, wat voor het voeren
van den oorlog noodig is.
Toen hij Camille Pelletan toeriep«Gij
bezit niet het monopolie der vaderlands
liefde" brak een storm los die minuten lang
aanhield.
De bladen der uiterste richting zijn zeer
verontwaardigd over het besluit der Kamer,
Zij spreken van verraad, en klagen«Een
oorlog is niet meer mogelijk de geldvorsten
Willen dien niet meer", zooals de Rappel,
of «Rotschild heeft overwonnen, Frankrijk
leed opnieuw de nederlaag", zooals de Petite
République.
De uitnoodiging die de president der
republiek in Frankrijk van den Czaar heeft
ontvangen, zal gedrukt aan de leden der
Kamer worden rondgedeeld, tegelijk met de
crediet-aanvrage van een halt millioen trs.
voor de kosten van Faure's reis. Naar het
nu weer heet, zijn in de uitnoodigings brief
ook Loubet en Brisson, voorzitters van Kamer
en Senaat, verzocht, en is hun dit reeds
door Faure medegedeeld, maar zullen de
Kamers er over moeten beslissen, alvorens
zij de uitnoodiging aannemen. [Rech
terzijde, Gematigde linkerzijde en radi
calen zullen, naar verwacht wordt, het ge
vraagde crediet gereedelijk toestaan, maar
de Uiterste Linkerzijde en de Socialisten
zullen zich heftig verzetten tegen de geheele
buitenlandsche reis van den President, die,
zeggen zij, niets in Rusland te maken heeft
en allerminst in het buitenland een politiek
op eigen hand mag gaan voeren. Volgens
de Figaro zal ook de minister Hanotaux
tot het gevolg van den President behooren,
en zal Faure ook eerlang door de Engelsche
Regeering worden uitgenoodigd.
De Gaulois gelooft betreffende Faure's
reis naar Rusland, het volgende kunnen
mededeelen23 Augustus aankomst van het
Fransche eskader te Kroonstadt, ontvangst
strijd bezocht hij dikwijlshet was de
pastoor Fournet, de vriend zijner moeder
en nu ook de zijne. Na een dag doorge
bracht in de moeielijkste plichtsvervulling
was het den waardigen man steeds een
aangename verassing, den jongen hertog in
zijn eenvoudig huiskamertje aan te treffen.
Zelden was er tusschen hen sprake van
hun beider nicht; zij ging steeds voort in
volkomen onthechting der wereld voor haar
vader om ontferming te smeeken en al
weersprak alles haar hoop, toch twijfelde
en wankelde zij niet.
Voor Armand was zij thans meer, als zij
ooit geweest waseen hemelsche verschij
ning, een bewaarengel. In treurige oogen-
blikken, als zijn vrouw of kinderen in gevaar
verkeerden, had hij haar gebed ingeroepen
en was nooit teleurgesteld geweest.
Het had twee uur geslagen toen het rijtuig
der hertogin door de poort reed en zij ontevre
dener, dan zij vertrokken was, binnentrad.
HOOFDSTUK XV.
De eerwaarde heer Fournet zat in zijn
kabinet, doodelijk vermoeid van een lan-
door den Czaar en parade door het eskader,
vertrek naar Peterhof en feestmaal aldaar
24 Augustus ontvangst in het winterpaleis
te Petersburg, feestmaal in Peterhof, des
avonds gala-voorstelling25 Augustus ont
vangst der Fransche kolonie te St. Peters
burg; ontbijt in de Fransche ambassade,
feestmarsch in Peterhot26 Augustus groote
parade en afscheidsmaal in Peterhof, waarna
de Czaar zijn gast naar het eskader zal
geleiden.
Aan boord van de Hohenzollern heelt
gisteren-ochtend ten 10 ure keizer Wilhelm
zijn reis naar het noorden aanvaard. De
Gefion stoomde voor het keizerlijk jacht
uiteen divisie torpedobooten volgde. Daar
mede is duidelijk aangewezen dat de crisis
in Duitschland voorloopig is bezworen.
Komen er nog meer gewichtige verande
ringen in het binnenlandsch bestuur, dan
zullen die zeker niet voor s'Keizers terug
komst plaats hebben, zoodat de meer en
meer waarschijnlijk wordende aftreding van
Hohenlohe als rijkskanselier zeker ook tot
dien tijd zal verschoven worden.
Een kabinetsraad gisteren in de hoofd
stad van Turkije belegd, heeft zich op
bevel van den Sultan opnieuw met de
vredesvoorwaarden bezig gehouden. Hoewel
Tewfik-pasja den vorigen dag nog aan de
ambassadeurs verklaard had, dat de bijeen
komsten van de ambassadeurs met de Turk-
sche ministers maar onbepaald uitgesteld
moesten worden, daar de Sultan toch niet
wijken kon voor de openbare meening die
de inlijving van Thessalië ten minste tot
den Peneios eischt, schijnen sommigen nog
iets te verwachten van dezen kabinetsraad.
Zondag is de Fransche gezant, de heer
Cambon, voor zijn vertrek naar Parijs door
den Sultan in gehoor ontvangen. Het ge
rucht der verplaatsing van den Russischen
gezant Nelidof naar Rome, wordt door den
correspondent der Köln. Zeit. te Constan-
tinopel bevestigd.
De gouverneur van Volo is teruggeroepen.
gen tochttoch had hij een brief afge
schreven, die thans voor hem lag, en aan
den bisschop was gerichter lag iets
treurigs op zijn gelaat, hij scheen weêr
een nieuw lijden te hebben ondervonden.
Plotseling werd de deur geopend en de
bediende der pastorie trad binnen Simonette
was het niet, want de trouwe ziel lag al
sedert jaren onder het groene gras en
het zwarte kruis op het kerkhof van
Montemart.
«Mijnheer pastoor," zeide hij, «er is een
man, die u spreken wilzjjn kleederen ge
tuigen van een lange reis, hij ziet er uit
als een echte bandiet; ik gaf hem een
aalmoes, doch hij weigerde en verklaarde
u te willen spreken."
«Laat hem in de spreekkamer, Antoine,
ik kom dadelijk."
«Hij lijkt een republikein, een tweede
Louvet, mijnheer pastoor, wees op uwe
hoede I"
«Het is niets Antoinevrees niet, het is
de eerste keer niet, dat ik vóór den dood
zou staanmaar ik geloof, dat gij u ver
gist en het doodeenvoudig een ongeluk
kige is."
Wordt vervolgd.)
h «u wiig v
EINDELIJK.
