Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 21ste Jaarg. Vrijdag 14 Januari 1898. No. 5994. bureau "^Sofersfraaf 50. BERNARD DE BORCI. PRIJS TAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco Der post door geheel Nederland Afzonderlijke Nummers f 1.50 - 2.— - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTÏËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ^OFFICIEELE BERICHTE ff. Kennisgeving. ^richtingen welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van cHiedam, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Gever, kennis aan de ingezetenen, dat op ?®den aan P. van Vliet en zijne rechtver- rÜsenden vergunning verleend is tot op- tlchting van een broodbakkerij in een j!erceel aan het Broersveld no. 783 en 5, ka pster sectie B. no. 860 en 859. Schiedam, den 13dcn Januari 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, VERNÈüE. 1LGEMEES OVERZICHT. 13 Januari '98 Ge vrijspraak van majoor Esterhazy is jtet groote feit van den dag, dat den ^ranschen van de meest uiteenloopende ^chtingen tot tal van beschouwingen aan- '®iding geeft. Esterhazy werd met algemeene stemmen ^°or den krijgsraad vrijgesproken, nadat aan leden de volgende vraag was voor gelegd *Is de commandant Esterhazy schuldig indelingen te hebben verricht of betrek- 'ngen te hebben onderhouden met een Vreemde mogendheid ot met haar agenten, ten einde haar aan te zetten tot het begaan Van vijandelijkheden en tot het ondernemen Van een oorlog ot om haar daartoe de Middelen te verschaffen." Ge vrijspraak werd door het publiek, dat ^eer in zaal was toegelaten, met applaus en met het geroep ïLeve het leger" be boet. Ge officieren van den krijgsraad drukten en beschuldigde de hand. Ge officieren van de garde waren in twee F eui 1 le t o n. 15) X. .Korten tijd na de onverwachte weder- riitïlSt ^6S Savoijaards te Parijs hield een U'S stil op den bergachtigen weg, die naar da PJe Aisli geleidteen officier en eene stapten uit de calèche, y, Emelie, sprak Bernard met haar voort- adelende, deze weg biedt mij zoo vele te 'nner'ngen aan, dat ik het verlangen om _°ep..te gaan geen weerstand kon bieden. Gij hebt gelijk, vriend, de indruk, dien gem j ondervinden, zal aangenaam op uw af °ed werken immers na zulk eene lange Wed Z|? zÜn geboortegrond te mogen *ichehZ'en verschaft een aandoening, die b®ter laat gevoelen dan uitdrukken. JrjjjT Gfschoon de maatschappelijke betrek- ei ffiu een ander vaderland schenkt, of- rijen geplaatst en groetten hem op militaire wijze of gaven hem de hand. Bij het verlaten van het gebouw eergis teren-avond te kwart voor negenen riep het publiek op straat: »Leve Frankrijk! Leve het leger Leve de commandant Esterhazy Ook bij het verlaten van de gevangenis, waarheen hij zich begeven had, riep men Leve Esterhazy Leve het leger I" Weg met de Joden! werd er ook geroepen. Het rijtuig werd gevolgd door een menigte die den vrijgesprokene toejuichte. Weldra bewogen zich ook de couranten- venter langs de boulevards en vonden natuur lijk gretig koopers voor hun bladen. Niemand was intusschen door de uitspraak verrast zij was algemeen verwacht. Esterhazy had zich onderwijl naar zijn advocaat begeven, om dien zijn dank te betuigen, doch deze was tengevolge van de vermoeienis ongesteld en lag reeds te bed. Esterhazy ging toen met zijne vrienden dineeren; menige toost zal zeker zijn ge slagen op den commandant die van zoo grooten blaam was gezuiverd. De bladen zijn natuurlijk zeer verdeeld in hun oordeel over den afloop van het proces al naar mate zij reeds voor dien afloop voor of tegen Esterhazy partij kozen. Terwijl het Débats oordeelt, dat geen enkel bewijs of nieuw feit het gezag heeft geschokt van het tegen den banneling gewezen vonnis en de République Fran- gaise in de uitspraak van eergisteren een bevestiging ziet van de verzekering der regeering dat er geen^Dreyfus-zaak bestaat, komt de Temps in een flink artikel naast een pleidooi voor .Scheurer-K.erst.ner er kennen, dat het proces-Esterhazy den twijfel aan de juistheid van het vonnis tegen den ex-kapitein heeft versterkt. De akte van beschuldiging, welke geen man van geweten of meer dan oppervlakkigen jurist omtrent de rechtvaardigdheid van de veroordeeling kan gerust stellen, schijnt nog zwakker thans, dan na eerste kennisneming. Moet schoon genotene weldaden en de banden der liefde mij aan Frankrijk hechten, b! ijven deze bergen, blijft Savoye mij immer dier baar. Dit toch is de grond, waarop eenmaal mijn wieg stond, waarop mijne jeugd ver vloog, waarop mijn vader stierf, waarop misschien mijne moeder nog leeft Bij deze woorden sloeg Bernard een blik ten hemel en vervolgdeelke bloem, elke boom, elke plaats is als eene oude kennis. Zie, Emelie, dit smalle pad bewan delde ik bij mijn heengaan aan dit steenen kruis knielde ik neder en schreide ginds staat de hut, waarin mijn beste makker woondedaar is de rivier, waarop wij ons des winters vermaakten hier is het kastanje bosch, waarin ik zoo dikwijls gespeeld heb en dat door het afscheid mijner moeder immer in mijn geheugen zal blijvennog vertoont zich alles in dezelfde gedaante... Ogeve de hemel, dat ook in onze hut geene verandering moge hebben plaats gehad. Wij hopen... O moeder... beste, dierbare moeder, zal ik u dan wederzien Zult gij uwen zoon, uwen Bernard, nog aan uw hart mogen drukken De Savoyaard stond eensklaps stil; zijne er volstrekt een verrader zijn en sluit de vrijspraak van den een stellig de schuld van een ander in zich, in ieder geval is te hopen, dat de volksconscientie op dit en op alle punten algeheele bevrediging zal krijgen. Officieus wordt verklaard, dat de Duitsche regeering voorloopig er niet aan denkt, de van China gepachte haven Kiao-tsjou in te richten als oorlogshaven. Men heeft de haven wenschen te hebben met het oog op de handelspolitiek, mitsdien is er vooreerst alleen sprake van particuliere inrichtingen voor de handelshaven, waarbij men ver deren bloei zal afwachten. China beloofde op aandrang van Rusland, dat in dit jaar de telegraaflijn Peking-Kiachta zou klaar komen, waardoor de aansluiting aan het West Siberische telegraafnet en het onafhankelijk-raken van de Oost-Aziatische kabels zou worden verkregen. Bij de bespreking van den uitslag van het Esterhazy-proces maken de National Zeitung en de Vossische Zeitung gewag van het te Brussel loopende gerucht, dat in de zaak van het verraad, door Dreyfus al of niet gepleegd, niet Duitschland voldoende van Duitsche zijde gezegd maar Rusland zou betrokken zijn. Terwijl de National Zeitung er slechts even melding van maakt, gaat de Vossische op dit gerucht in. Rusland zou precies hebben willen weten of het Fransche leger werkelijk klaar was, enz. Juist uit dat partij zijn van Rusland zoude onbegrijpelijke geheimzinnigheid van de Fransche regeering verklaard moeten worden. De tegenwoordig vaak officieuse Berliner Neueste Nachrichten meenen, dat in officieele Duitsche en in Parijsche diplomatieke krin^ gen Dreyfus algemeen voor onschuldig wordt gehouden. De regeering en de krijgsraad zouden het slachtofler van een bedrieger zijn geweest, en nu bevreesd wezen door eene herziening van het proces hun gezag te verliezen, wat echter eerder geschieden zal door een blind-hardnekkige weigering om recht te doen wedervaren. oogen bleven onafgebroken gevestigd op eenen kleinen toren, die zich nederig tusschen de hemelhooge bergen verhief. Welke aandoeningen overstelpten zijn hart daar was Aisli! daar was zijne geboorte plaats Geiuimen tijd gingen de gelieven zwijgend voort, tot zij een ruim veld bereikten, aan welks einde zich de oude kerk verhiefhet was de godsakker. Geene marmeren praal graven, geene wijdsche opschriften versier den de rustplaats der afgestorvenen, neen, eenige treurwilligen en houten kruisen toonden de plaatsen aan, waar het stoffelijk overschot tot den jongsten dag voortsluimert. De reizigers traden het openstaande hek binnen en dwaalden zwijgend op de slinger paden voort. Laat ons nederknielensprak Bernard, terwijl een traan zijn oog ontspronghij stond bij het graf zijns vaders. Nog baden zij voor de rust der ziele van den dierbaren overledene, toen eene reeds eenigzins bejaarde vrouw hem naderde. Annariep de Savoyaard, de oude dienstmeid herkennende, die een mandje droeg, in hetwelk zich klein gesnedene palmtakjes bevonden. Een opzienbarende mededeeling werd Dins dag door den Deenschen minister van buiten- landsche zaken, vice-admiraal Ravn, in het Folkheting gedaan. Zij had betrekking op het handhaven der neutraliteit van Dene marken. De regeering had getracht, zoo zei hij, zekerheid te krijgen omtrent de mogelijk heid, om van de mogendheden een waarborg te verkrijgen voor het voortdurend handhaven der Deensche neutraliteiten zij was tot de conclusie gekomen, dat een dergelijke waarborg niet te verkrijgen was. Op den huidigen otgenblik bestaat er trouwens een sterke wensch naar een waarborg voor neutraliteit in al de Noorde lijke landen en langen tijd is er gediscus sieerd over de kwestie van het neutraal maken van gansch Scandinavië, dat is Noorwegen, Zweden en Denemarken. De bladen hebben zich, zegt de corres pondent te Kopenhagen van de Times, nog niet over de mededeeling van den minister van buitenlandsche zaken uitgelaten. De Londensche Globe bevat een merk waardig bericht omtrent de gebeurtenissen in Zuid-Afrika, dat zeker geheel vror reke ning van dat blad moet worden gelaten het luidt als volgt Een hoofdofficier, die een bevel voert in Zuid Afrika, is in het bezit geraakt van een plan der Boeren tot een veldtocht in de eerste maanden van 1896. De uitvoering van dit plan is slechts verijdeld door de runderpest. Bekendmaking met dit plan zal wel geleid hebben tot de onlangs plaats gehad hebbende versterking van de troepen in Zuid-Atrika. Het plan was, plotseling den oorlog te verklaren onder een of ander voorwendsel, en dan binnen acht-en-veertig uurKimberley te bezetten, Naauwpoort, Bushmanshoek, Newcastle, ten einde deze punten bezet te huuden totdat de eischen waren ingewilligd waardoor het verdwijnen van den Engelschen factor in Natal en de Kaap-Kolonie zou zijn verkregen. Mijnheer... zeide zij stilstaande. Anna, herkent gij mij niet Neen, antwoordde de meid, zich be zinnende. Ben ik dan vreemdeling in mijn eigen land geworden Kent gij Bernard Borci niet meer Genadige hemelzijt gij Bernard Lieve jongen, wat zijt gij veranderd!... En Anna zette hare mand op den grond neder, om den teruggekomene recht harte lijk de hand de drukken. Hoe maakt het de goede pastoor? vroeg nu de Savoyaard, nadat de eerste vreugde van het wederzien eenigzins be daard was. HelaasBernard ik hoop, dat God zijne ziel in genade zal aangenomen hebben- die brave geestelijke... ik ga deze palm op zijn graf strooien. En mijne moeder?... mijne moedor? Anna zweeg en zag voor zich. SpreekO, vertel mij alles Dezen morgen zijn haar de HH. Sacramenten der stervenden toegediend. (Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT iiini'iiiiiiii ui in li iiillüiiiiaimm

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1