Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
21ste Jaarg.
Vrijdag 14 Januari 1898.
No. 5994.
bureau "^Sofersfraaf 50.
BERNARD DE BORCI.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco Der post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTÏËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^OFFICIEELE BERICHTE ff.
Kennisgeving.
^richtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
cHiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Gever, kennis aan de ingezetenen, dat op
?®den aan P. van Vliet en zijne rechtver-
rÜsenden vergunning verleend is tot op-
tlchting van een broodbakkerij in een
j!erceel aan het Broersveld no. 783 en 5, ka
pster sectie B. no. 860 en 859.
Schiedam, den 13dcn Januari 1898.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈüE.
1LGEMEES OVERZICHT.
13 Januari '98
Ge vrijspraak van majoor Esterhazy is
jtet groote feit van den dag, dat den
^ranschen van de meest uiteenloopende
^chtingen tot tal van beschouwingen aan-
'®iding geeft.
Esterhazy werd met algemeene stemmen
^°or den krijgsraad vrijgesproken, nadat aan
leden de volgende vraag was voor
gelegd
*Is de commandant Esterhazy schuldig
indelingen te hebben verricht of betrek-
'ngen te hebben onderhouden met een
Vreemde mogendheid ot met haar agenten,
ten einde haar aan te zetten tot het begaan
Van vijandelijkheden en tot het ondernemen
Van een oorlog ot om haar daartoe de
Middelen te verschaffen."
Ge vrijspraak werd door het publiek, dat
^eer in zaal was toegelaten, met applaus
en met het geroep ïLeve het leger" be
boet.
Ge officieren van den krijgsraad drukten
en beschuldigde de hand.
Ge officieren van de garde waren in twee
F eui 1 le t o n.
15) X.
.Korten tijd na de onverwachte weder-
riitïlSt ^6S Savoijaards te Parijs hield een
U'S stil op den bergachtigen weg, die naar
da PJe Aisli geleidteen officier en eene
stapten uit de calèche,
y, Emelie, sprak Bernard met haar voort-
adelende, deze weg biedt mij zoo vele
te 'nner'ngen aan, dat ik het verlangen om
_°ep..te gaan geen weerstand kon bieden.
Gij hebt gelijk, vriend, de indruk, dien
gem j ondervinden, zal aangenaam op uw
af °ed werken immers na zulk eene lange
Wed Z|? zÜn geboortegrond te mogen
*ichehZ'en verschaft een aandoening, die
b®ter laat gevoelen dan uitdrukken.
JrjjjT Gfschoon de maatschappelijke betrek-
ei ffiu een ander vaderland schenkt, of-
rijen geplaatst en groetten hem op militaire
wijze of gaven hem de hand.
Bij het verlaten van het gebouw eergis
teren-avond te kwart voor negenen riep het
publiek op straat: »Leve Frankrijk! Leve
het leger Leve de commandant Esterhazy
Ook bij het verlaten van de gevangenis,
waarheen hij zich begeven had, riep men
Leve Esterhazy Leve het leger I" Weg met
de Joden! werd er ook geroepen. Het rijtuig
werd gevolgd door een menigte die den
vrijgesprokene toejuichte.
Weldra bewogen zich ook de couranten-
venter langs de boulevards en vonden natuur
lijk gretig koopers voor hun bladen. Niemand
was intusschen door de uitspraak verrast
zij was algemeen verwacht.
Esterhazy had zich onderwijl naar zijn
advocaat begeven, om dien zijn dank te
betuigen, doch deze was tengevolge van de
vermoeienis ongesteld en lag reeds te bed.
Esterhazy ging toen met zijne vrienden
dineeren; menige toost zal zeker zijn ge
slagen op den commandant die van zoo
grooten blaam was gezuiverd.
De bladen zijn natuurlijk zeer verdeeld
in hun oordeel over den afloop van het
proces al naar mate zij reeds voor dien
afloop voor of tegen Esterhazy partij kozen.
Terwijl het Débats oordeelt, dat geen
enkel bewijs of nieuw feit het gezag heeft
geschokt van het tegen den banneling
gewezen vonnis en de République Fran-
gaise in de uitspraak van eergisteren een
bevestiging ziet van de verzekering der
regeering dat er geen^Dreyfus-zaak bestaat,
komt de Temps in een flink artikel naast
een pleidooi voor .Scheurer-K.erst.ner er
kennen, dat het proces-Esterhazy den twijfel
aan de juistheid van het vonnis tegen den
ex-kapitein heeft versterkt. De akte van
beschuldiging, welke geen man van geweten
of meer dan oppervlakkigen jurist omtrent
de rechtvaardigdheid van de veroordeeling
kan gerust stellen, schijnt nog zwakker
thans, dan na eerste kennisneming. Moet
schoon genotene weldaden en de banden
der liefde mij aan Frankrijk hechten, b! ijven
deze bergen, blijft Savoye mij immer dier
baar. Dit toch is de grond, waarop eenmaal
mijn wieg stond, waarop mijne jeugd ver
vloog, waarop mijn vader stierf, waarop
misschien mijne moeder nog leeft
Bij deze woorden sloeg Bernard een
blik ten hemel en vervolgdeelke bloem,
elke boom, elke plaats is als eene oude
kennis. Zie, Emelie, dit smalle pad bewan
delde ik bij mijn heengaan aan dit steenen
kruis knielde ik neder en schreide ginds
staat de hut, waarin mijn beste makker
woondedaar is de rivier, waarop wij ons
des winters vermaakten hier is het kastanje
bosch, waarin ik zoo dikwijls gespeeld heb
en dat door het afscheid mijner moeder
immer in mijn geheugen zal blijvennog
vertoont zich alles in dezelfde gedaante...
Ogeve de hemel, dat ook in onze hut
geene verandering moge hebben plaats gehad.
Wij hopen...
O moeder... beste, dierbare moeder,
zal ik u dan wederzien Zult gij uwen
zoon, uwen Bernard, nog aan uw hart
mogen drukken
De Savoyaard stond eensklaps stil; zijne
er volstrekt een verrader zijn en sluit de
vrijspraak van den een stellig de schuld van
een ander in zich, in ieder geval is te hopen,
dat de volksconscientie op dit en op alle
punten algeheele bevrediging zal krijgen.
Officieus wordt verklaard, dat de Duitsche
regeering voorloopig er niet aan denkt, de
van China gepachte haven Kiao-tsjou in te
richten als oorlogshaven. Men heeft de
haven wenschen te hebben met het oog op
de handelspolitiek, mitsdien is er vooreerst
alleen sprake van particuliere inrichtingen
voor de handelshaven, waarbij men ver
deren bloei zal afwachten.
China beloofde op aandrang van Rusland,
dat in dit jaar de telegraaflijn Peking-Kiachta
zou klaar komen, waardoor de aansluiting
aan het West Siberische telegraafnet en het
onafhankelijk-raken van de Oost-Aziatische
kabels zou worden verkregen.
Bij de bespreking van den uitslag van het
Esterhazy-proces maken de National Zeitung
en de Vossische Zeitung gewag van het te
Brussel loopende gerucht, dat in de zaak
van het verraad, door Dreyfus al of niet
gepleegd, niet Duitschland voldoende van
Duitsche zijde gezegd maar Rusland zou
betrokken zijn. Terwijl de National Zeitung
er slechts even melding van maakt, gaat
de Vossische op dit gerucht in. Rusland
zou precies hebben willen weten of het
Fransche leger werkelijk klaar was, enz.
Juist uit dat partij zijn van Rusland zoude
onbegrijpelijke geheimzinnigheid van de
Fransche regeering verklaard moeten worden.
De tegenwoordig vaak officieuse Berliner
Neueste Nachrichten meenen, dat in officieele
Duitsche en in Parijsche diplomatieke krin^
gen Dreyfus algemeen voor onschuldig
wordt gehouden. De regeering en de
krijgsraad zouden het slachtofler van een
bedrieger zijn geweest, en nu bevreesd
wezen door eene herziening van het proces
hun gezag te verliezen, wat echter eerder
geschieden zal door een blind-hardnekkige
weigering om recht te doen wedervaren.
oogen bleven onafgebroken gevestigd op
eenen kleinen toren, die zich nederig
tusschen de hemelhooge bergen verhief.
Welke aandoeningen overstelpten zijn hart
daar was Aisli! daar was zijne geboorte
plaats
Geiuimen tijd gingen de gelieven zwijgend
voort, tot zij een ruim veld bereikten, aan
welks einde zich de oude kerk verhiefhet
was de godsakker. Geene marmeren praal
graven, geene wijdsche opschriften versier
den de rustplaats der afgestorvenen, neen,
eenige treurwilligen en houten kruisen
toonden de plaatsen aan, waar het stoffelijk
overschot tot den jongsten dag voortsluimert.
De reizigers traden het openstaande hek
binnen en dwaalden zwijgend op de slinger
paden voort.
Laat ons nederknielensprak Bernard,
terwijl een traan zijn oog ontspronghij
stond bij het graf zijns vaders.
Nog baden zij voor de rust der ziele van
den dierbaren overledene, toen eene reeds
eenigzins bejaarde vrouw hem naderde.
Annariep de Savoyaard, de oude
dienstmeid herkennende, die een mandje
droeg, in hetwelk zich klein gesnedene
palmtakjes bevonden.
Een opzienbarende mededeeling werd Dins
dag door den Deenschen minister van buiten-
landsche zaken, vice-admiraal Ravn, in het
Folkheting gedaan. Zij had betrekking op
het handhaven der neutraliteit van Dene
marken.
De regeering had getracht, zoo zei hij,
zekerheid te krijgen omtrent de mogelijk
heid, om van de mogendheden een waarborg
te verkrijgen voor het voortdurend handhaven
der Deensche neutraliteiten zij was tot
de conclusie gekomen, dat een dergelijke
waarborg niet te verkrijgen was.
Op den huidigen otgenblik bestaat er
trouwens een sterke wensch naar een
waarborg voor neutraliteit in al de Noorde
lijke landen en langen tijd is er gediscus
sieerd over de kwestie van het neutraal
maken van gansch Scandinavië, dat is
Noorwegen, Zweden en Denemarken.
De bladen hebben zich, zegt de corres
pondent te Kopenhagen van de Times, nog
niet over de mededeeling van den minister
van buitenlandsche zaken uitgelaten.
De Londensche Globe bevat een merk
waardig bericht omtrent de gebeurtenissen
in Zuid-Afrika, dat zeker geheel vror reke
ning van dat blad moet worden gelaten
het luidt als volgt
Een hoofdofficier, die een bevel voert in
Zuid Afrika, is in het bezit geraakt van een
plan der Boeren tot een veldtocht in de eerste
maanden van 1896. De uitvoering van dit
plan is slechts verijdeld door de runderpest.
Bekendmaking met dit plan zal wel geleid
hebben tot de onlangs plaats gehad hebbende
versterking van de troepen in Zuid-Atrika.
Het plan was, plotseling den oorlog te
verklaren onder een of ander voorwendsel,
en dan binnen acht-en-veertig uurKimberley
te bezetten, Naauwpoort, Bushmanshoek,
Newcastle, ten einde deze punten bezet te
huuden totdat de eischen waren ingewilligd
waardoor het verdwijnen van den Engelschen
factor in Natal en de Kaap-Kolonie zou zijn
verkregen.
Mijnheer... zeide zij stilstaande.
Anna, herkent gij mij niet
Neen, antwoordde de meid, zich be
zinnende.
Ben ik dan vreemdeling in mijn
eigen land geworden Kent gij Bernard
Borci niet meer
Genadige hemelzijt gij Bernard
Lieve jongen, wat zijt gij veranderd!...
En Anna zette hare mand op den grond
neder, om den teruggekomene recht harte
lijk de hand de drukken.
Hoe maakt het de goede pastoor?
vroeg nu de Savoyaard, nadat de eerste
vreugde van het wederzien eenigzins be
daard was.
HelaasBernard ik hoop, dat God
zijne ziel in genade zal aangenomen hebben-
die brave geestelijke... ik ga deze palm op
zijn graf strooien.
En mijne moeder?... mijne moedor?
Anna zweeg en zag voor zich.
SpreekO, vertel mij alles
Dezen morgen zijn haar de HH.
Sacramenten der stervenden toegediend.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
iiini'iiiiiiii ui in li iiillüiiiiaimm