Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
Arm Italië
21ste J aars.
Zondas 6 Februari 1898.
No. 6014.
bureau ISofersfraaf 50.
De houten borden.
c3
officieele berichten.
Kennisgeving.
F euilleto n.
algemeen overzicht.
NIEUWE
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1-50
Franco per oost door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
,im-n
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer "0,1°
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
He burgemeester van Schiedam,
gezien art. 45 dei wet van den 26stcn Mei
staatsblad no. 82), betrekkelijk de
g'ondbelasting
brengt ter kennis van de daarbij belang
ebbenden, dat de staat, aanwijzende de
"korr sten van de metingen en de krachtens
arL 14 der aangehaalde wet vastgestelde
^hattingen van gebouwde en ongebouwde
f'&^ndommen, binnen deze gemeente ge-
®§en, gedurende dertig dagen ter inzage
°P de secretarie is nedergelegd.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
"et behoort, den 5den Februari 1898.
De burgemeester van Schiedam,
VERSTEEG.
Het heeft lange jaren als een axioma,
a's een stelling, die geen bewijs noodig had,
gegolden, dat het in het nieuwbakken ko-
b'nkrijk Italië alles «pais en vree" en bo
ertje tot op den böom was dat toen een
maal maar aan het «wanbeheer" des Pausen
en dat van meerdere Italiaansche vorsten
een einde was gemaakt, en Italië één was
geworden, de gulden eeuw voor dat konink-
riJk was aangebroken. Op dat aambeeld is
z°olang gehamerd, die uitspraak is zoo
'kwijls van de daken verkondigd, dat de
gbe-gemeent' is geëindigd, hier en elders,
l^et alles te gelooven, wat men goedvond
ln liberale bladen over de toestanden in
Italië te schrijven.
Sedert eenigen tijd gaan er in het kamp
liberale dagbladschrijvers evenwel andere
stemmen op. De ellende, waaraan Italië ten
prooi is, is te klaarblijkelijk, springt al te
Een karakterschets uit de eerste helft
der 18e éeuw.
2)
hii^kf661 m9ner sending is groot, zuchtte
^enscht. .maar nog grooter sij" de ver-
den w steeneni waarover de wielen van
on2PK/,gen moeten heenrollen. Zal ik met
Poei.S beenderen te Seifen komen'
Zijn h 6 6en 'an(^ cbt Ertsgebergte
bilden ewoners zÜn voorzeker nog ware
Na
kvvam vu6r °P Yan. v'er-en-twintig uren
aan, het 'PPermann In het bergvlek Seifen
^atl toerTbe "kt" tkanS driemaal spoediger
i°SpectA'fSChuwelljk gebergteschold de
r> nadat hij in de eenige herberg
zeer in het oog, dan dat men het zou dur
ver. bestaan er langer over te zwijgen.
Wij willen voor onze lezers ditmaal eenige
volzinnen overschrijven uit een artikel, ge
titeld «Landbouwtoestanden in Italië," voor
komende in het Sociaal Weekblad van
Zaterdag 8 Januari jl., en geschreven uit
Rome, door iemand die zich C. de Vr. R
teekent. Wij lezen
De plaats, die de industrie in
Engeland inneemt, komt hier (in Italië) aan
den landbouw toe en hij wordt behandeld
als een bleekzuchtig, ziekelijk stiefkind, naar
hetwelk de moeder nauwelijks omzietdat
zij 't noodige brood onthoudt om flink
en sterk te worden en haar op zijne beurt
tot steun te zijn dat zij overlaat aan de
handen van verzorgers, die hun broodje
halen uit zijn armzalig bestaan. Demoeder,
de Staat, heeft mooiere kinderen om er mee
te pronken. Zij, die mooiere kinderen,
krijgen blinkende sabeltjes in de hand, en
haneveeren op den hoed. Zij moeten op de
wacht staan, omdat andere kereltjes ze wel
eens dreigend aanzien zij moeten voor
deelige vriendschappen sluiten, een goed
figuur slaan. En voor dit alles is geld
noodig uit de beurs van moederen
als het er niet is, dan moet het gemaakt,
geslagen uit de kinderen die geboren zijn, maar
niet getogen, tot zooveel groots en goeds
»De spade in plaats van 't zwaard is
't een droombeeld of kan 't een werkelijk
heid worden Eerlijke rijkdom in plaats
van armoede met een glimmend etiquetje,
onontbeerlijk voor 't koningswapen gezonde
arbeid gewaardeerd en beloond, in plaats
van demoraliseerend nietsdoen, des duivels
oorkussen. Zouden dit alles maar wenschen
zijn
Tot zoover de zinsneden uit het Sociaal
Weekblad, die wij zouden overschrijven
Hoe treurig, diep treurig is het beeld,
dat van den landbouw in Italië ons hier
geteekend wordt! Welk eene ellende moet
er heerschen in dat schoone land, te voren zoo
van het plaatsje was afgestapt. Zooals de
wegen, zoo zijn de menschen, zoo zijn de
herbergen. Beschimmeld roggebrood, on
smakelijke worst, dik, troebel bier, zie daar
alles 1 Ach mocht Serenissimus de grootheid
mijner opoffering ter oore komen
Spoedig wierp zich Wippermann in den
glans, dat wil zeggen in zijne gala-hofklee-
ding, met al de bespottelijke aanhangselen
van dien tijd. Hierdoor hoopte hij eene
groote en gegronde verbazing bij de een
voudige bergbewoners gaande te maken,
en zich in groot aanzien te brengen: Nadat
hij de herberg verlaten, en tusschen ver
van elkander gelegene huizen en hutten
eenigen tijd gewandeld had, ontmoette hij
iemand, dien men wel den tegenvoeter van
den fraai gesmukten hoveling kon noemen.
Het was een jor.g mensch, met een woest
uitzicht, om wiens hoofd lange bossen haar
door elkander verward afhingen zijn gebulte
hoed stond op een oor. Zijne kleeding be
stond in eenen korten blauwen rok, rood
vest, zeemlederen broek en groote kuras
siers laarzen, die tot boven de knie kwamen,
en waaraan een paar overgroote sporen
rammelden. In de met eenen dikken scherm-
handschoen gewapende hand droeg de jonge
gezegend boven vele streken 1 Het droombeeld
van de Italiaansche «vrijheidsmannen is niet
verwezenlijktItalië zou rijk en geëerd
worden, het zou tot de groote staten van
Europa behooren, het zou tooner., was het
maar eenmaal van de dwingelandij en
knevelarij zijner «tirannen" bevrijd, zelf zijn
eigen weg te kunnen gaan, zelf tot roem
en aanzien te komen, het zou.... maar waar
zouden wij eindigen, wilden we dat droom
beeld eens naschetsen.
Een droombeeld ja, dat is het, wat de
overweldigers aan het misleide volk hebben
voorgeteekend. Italië kan niet tot eer en
grootheid en aanzien komen, want Italië
heeft zwaar gezondigd, toen het zich ver
greep aan het erfdeel van bint Petrus toen
het Paus Pius IX, en in hem het Pausdom,
beroofde van zijne wereldlijke macht, die
macht door God gewild, door God gegrond
vest, opdat de plaatsbekleder van Christus
vrij,' volkomen vrij zoude zijn van iedere
aardsche macht, opdat de Paus, gebeel
rnafhankelijk zijne geestelijke rechtsmacht
zou kunnen uitoefenen overal zijne kinderen,
al zijne onderhoorigen.
«Die van den Paus eet, sterft er aan." Hoe
zien we deze uitspraak in geheel de we
reldhistorie bevestigd, en hoe schittert hare
waarheid weer helder in dezen tijd, in deze
eeuw, die den Paus van zijn wereldlijk ge
bied zag beroofd. Italië is verarmd, eer
tijds vruchtbare streken zijn woestenijen
gelijk, het land is op den weg, die naar
totalen ondergang voert; maar de Paus,
de zwakke, de beroofde, de gevangene, is
hoog in aanzien bij de geheele wereld. Zijne
kinderen beminnen hem met eene innige
liefde, zij offeren gaarne van het hunne voor
den algemeenen Vader ontzien en geacht
wordt de H. Vader door hen, die buiten de
Kerk staan, door zijne tegenstanders, door
zijne vijanden.
Arm ItaliëGij zult niet weder tot aan
zien komen, voorenaleer gij hebt goed ge
maakt, wat gij misdreeft! Want Gods
molentje maalt langzaam, maar fijn en, als
de Italiaan zegt; Onze Lieve-Heer betaalt
niet alle Zaterdagen, maar als Hij het doet,
doet Hij het goed.
5 Februari '98.
De Badensche Kamer heeft na een debat
van drie dagen, met 29 tegen 28 stemmen
de bekende motie aangenomen, waarin der
Regeering wordt verzocht uit de geschied -
boeken ten dienste van hel onderwijs te
bannen de chauvinistische ontboezemingen
en ook de beschrijving van oorlogsdaden,
waarbij de haat tegen de Franschen wordt
onderhouden en de vernietiging van den vijand
als hoogste levensdoel wordt voorgesteld.
De voor Italië zoo zwaai wichtige financieele
kwestie was gisteren het onderwerp eener
ernstige bespreking in de Kamer van afge
vaardigden.
De minister van financiën verklaarde, dat
men de financieele kwestie beter in haar
geheel zal kunnen onderzoeken bij de be
raadslaging over de begrooting, de regeering
heeft het vaste voornemen een voorstel tot
vermindering van belasting te doen, welk
verlies van inkomsten gecompenseerd zal
worden zoowel door andere inkomsten als
door bezuinigingen. De regeering wil echter
wachten tot de financieele toestand van den
loopenden dienst duidelijk is geworden, daar
haar eerste plicht is, de begrooting in even
wicht te houden.
De minister verwierp de beweringen van
Giolitti en bestreed diens denkbeeld om een
progressieve inkomstenbelasting in te voeren.
Met groote meerderheid nam de Kamer
eene motie aan, waarmede de regeering
genoegen had genomen, behelzende, dat de
Kamer, overtuigd van de noodzakelijkheid
om een vermindering van de rechten op
graan en meel toe te staan, overgaat tot
de behandeling der artikelen.
De minister deelde in den loop der
Kamerzitting nog mede, dat de regeering
man eene karwats, waarmede hij de lucht
zweepte. Deze held had met wijd uitge
strekte beenen op de stoep post gevat,
welke Wippermann voorbij moest, omdat
de straatweg te morsig was.
Welnu zeide Wippermann met vonke
lende oogen, toen hij dicht bij het levend
standbeeld kwam, en dit geene beweging
maakte, om uit den weg te gaan.
Welnu? hernam de andere, terwijl
hij eene dikke wolk tabaksrook uit eene
lange pijp haalde en ze den hoveling in
het aangezicht blies.
Weten wij, wie wij voor ons hebben
sprak Wippermann, terwijl hij den hoogge-
laarsde met eenen verpletterenden blik aan
staarde.
Och, ik ben in het geheel niet
nieuwsgierig om zulks te weten, antwoordde
de jonge man met een spottenden glimlach.
Een vlegel zijt gij, stotterde Wipper
mann; een gek, een ezel!
Dat, en niets anders had ik juist
vermoed, antwoordde de muzenzoon, en hij
lachte overluid.
Met rollende oogen zag Wippermann om
zich henen. Maar hier waren geene Zwitsers,
hier was geene wacht, geen gedienstige
hoflakei, die den onbeschoften lacher kon
aanpakken.
Desniettemin beproefde Wippermann het
uiterste. Meer dan ooit een hooge borst
zettende, sprak hij met nadruk
In den naam van Serenissimus, in
wiens allerhoogste zending ik mij hier bevind,
ga uit den weg, of men zal toonen, dat de
overheid het zipard niet tevergeefs draagt.
Hier maakte~ de rechterhand van Wipper
mann een ondubbelzinnige beweging naar
het porceleinen gevest van zijnen hofdegen.
Maar deze hand werd nog sneller terug
getrokken, toen hij zag, dat zijne tegenpartij
de karwats in de hoogte hief. In elk geval
zou Wippermann, die, zoo als alle grootspre
kers, een vreesachtig gemoed bezat, de
voorzichtigste partij gekozen en toegegeven
hebben, hadde niet een onverwacht voorval
hem deze groote vernedering bespaard.
Onder den uitroep Ei 1 ziedaar ons
Truitjeijlde de student zoo snel zijne
hooge stijve laarzen hem zulks veroorloofden
naar een meisje, hetwelk uit een nabijstaand
huis kwam en een zijpad insloeg.
Wordt vervolgd.)
