Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
2lste J aars:.
Woensdag 19 October 1898.
No. 6223.
bureau l$oter$tvaat 50.
Ööimöciter
des Houtvesteps.
^Emeea overzicht.
S te
.V
feuilleton.
NllCS I-g,evraagd.
PRIJS TAN DIT BLAD:
^°or Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geneei Nederiand -2.—
Wonderlijke Nummers - 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels /"0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
N,
18 October '98.
de
s hist
uitrusting van vier pantser-
- Toulon, waarvan wij gisteren
°®H een onkel woord melding maakten
"der d^ostrijdige berichten de ronde
'r a) 8 §eruchten valt, maar zonder dat
S VCe' gewicht aan gehecht wordt,
'hierop, dat de tegenwoordige
tusschen Frankrijk en Engeland
V'°Qt. zou zijn aan de mobilisatie der
k,
«er
dat
evenwel gepast hier £ij ie
men veeleer aan een gunstigen
lar 0nderhandelingen tusschen de
^ohUn 1 eri gelooftdit zjjn althans de
J\e« d'o Reuters agentschap in zekere
zich 6 ingewonnen, maar waarvan
°°rk>eho ?'ecdts onder het uitdrukkelijkst
tjU 'ot tolk maakt.
'ede&v„°ta van Havas bevestigt het ont-
de admiraal Fournier, maar loochent,
Jt|> op eP®n> die naar Brest gedirigeerd
t)o0r '°gsvoet zouden worden uitgerust,
tn^d, r®dacteur van de Liberté onder-
®vrop^ Mornard, de advocaat van
t haar reylus, als vertegenwoordigster
l^JPür^(jectugeno()t, verklaard, dat Bard de
h'1 8®rste *an °et van Cassatie, hem
j> ter ^'deelte van het dossier-Dreyfus
hi
gesteld waarmede Bard zelf
was. Het dossier is van zeer
k!!V#«|C ^Vang on de ad vovaat kon niet zeggen
U> vaÜd ,h« no°dig zou hebben om er
her ült
efaai
bs
ke stukken van proceduren.
kp^^ordin Q bescheiden, waarvan de be-
8» "9tl hebh ZU"te groote gevolgen zou
Hor H" had de advocaat nog niet
tl! vap 'J achtte het onmogelijk dat het
d eeC,lSsat'8 vóór het einde van de
PUhr^Üield ^6s"ss'no nam- Be zaak zal
Rfh^^gelo f10661" '"Üd vorderen dan het
dat \r Liberté besluit met te zeg-
°rnard tot nu kennis heeft ge
S k^'üden er^man trad binnen, deelde
att8 efhe 11106 on nam toen liefkozend
v Ülch naalSJj °P den arm» terwijl hare
&ader de Ve] r de sterfkamer begaf.
r?6w dd«n jragon van het kind naar den
a\ dat p 6 gro°touders haar eindelijk
a^tov e°ge£rra^a dood en voor altijd van
gew^HjWas" ZÜ had in 'teerst
a«r d atave j®nd. maar zich dan spoedig
v%k6 'hoedt.8 21Jn des vaders gewenden
«'d® H en to. ziJ tot haar gebracht
i» Sr Ook m! Juff™uw Bergman haar
i V 1'®t n»« a haar veriateri had en
v3«r |}a'd schr«F Z0U Zlen' hi'ak de kleine
«ld. "en Pn aR uit-..duist trad de hout-
Hem snii,^nn? Ü'do op hem toe en
bikkend wat zij gehoord had.
kregen van het gerechtelijk dossier, maar
nog niet van het «diplomatiek".
Mevrouw Zola verklaarde aan een mede
werker van hetzelfde blad, dat haar man
niet vóór de revisie zou terugkeeren, ten
einde geen nieuwe verwikkelingen te doen
on staan. Zij wist niet waar hij zich
thans bevindteen geregelde briefwisseling
te onderhouden is niet mogelijk, want alle
brieven worden opengemaakt.
Op de Parijsche boulevards werd gisteren
de eerste aflevering verkocht van Esterhazy's
geschrift over de zaak-Dreyfus. Hij belooft
de geheele waarheid. Het eerste hoofdstuk
handelt over de spionnage.
Rochefort toornt in zijn blad vreeselijb,
en zeker niet ten onrechte, over de aan
mr. Mornard verleende inzage van het
dossier-Dreyfus. Hij schrijft o. a.
Dreyfus zelf is maar een heel klein mis-
dadigertje, een booswicht van een dubbeltje,
als men hem vergelijkt met de schavuiten
van het hoogste gerechtshof, dat aan mevrouw
Dreyfus de inzage van het dossier van haar
ellendigen echtgenoot heeft toegestaan.
»De ellendeling was schuldig aan het
laagste verraad. De misdaad van hoog
verraad hebben echter Loew (de president
der strafkamer) en zijn medeplichtigen
openbaar begaan door aan de vrouw van den
verrader de stukken te leveren waarop hij
veroordeeld is en welke alle geheimen van
onzen militairen spionnendienst bevatten.
Niets monsterachtiger ware het geweest deze
staatsstukken aan Dreyfus in persoon te
zenden, die dan boven van z(jn rots kon
voortgaan met Duitschland in te lichten
omtrent onzen inlichtingendienst en de
namen der officieren die dezen dienst leiden.
Er is beweerd, dat generaal Pellieux zich,
met het oog op het berucht «complot",
herhaalde malen naar Brussel had begeven.
De generaal heeft het beneden zich geacht
zich tegen deze aantijging te verdedigen.
«Het ligt aan den minister van oorlog, die
weet, dat ik niet naar Brussel ben gegaan,
Geroerd sloot hij bet kind in zijne armen
en antwoordde met bevende stem «Ja, mijn
arm kind, uwe ouders zijn voor altijd van
u heengegaan, alleen wij zijn u overgeble
ven Van nu af aan echter behoort gij mij
en ik zal voor u zorgen zooals ik het uwe
moeder beloofd heb
Met oprechte deelneming hadden de heer
en mevrouw von Bodenwald den zoo spoe-
digen dood der echtgenoote van hun zoon
vernomen dien hun vanwege den houtvester
en zijne vrouw, door een bode was mede
gedeeld. Zij hadden teen een langdurig
onderhoud gehad, welks uitslag de" renf-
meester den volgenden morgen vernam, toen
hij zijn heer over zaken kwam spreken.
Tegen den avond begaf Bergman zich toen
naar Beukhof waar zijne vrouw nog ver
toefde. Het was wederom een prachtige
winteravond, een dik sneeuwkleed dekte
de aarde en de maan stond zoo helder dat
hjj reeds op verren afstand het heerenhuis
kon onderscheiden. Het was een avond gelijk
aan dien waarop de jonge vrouw, die nu
ook reeds ais lijk daarlag, haar echtgenoot
terug verwachtte en in plaats van hem het
bericht van zijn plotselingen dood ontving.
Bergman dacht aan dat alles en ook
zijn ondergeschikten te verdedigen, wanneer
hij zulks nuttig en noodig acht."
De werkstaking te Parijs knapt knetterend
uit als een nachtpit. Zaterdag en Zondag
kon men komen waar men wildebij de
schilders of bij de slotenmakers, bij de lei
dekkers of de zinkwerkers, overal was de
stemming even lugubre en het verlangen
den arbeid zoo spoedig mogelijk te hervatten
duidelijk merkbaar. In lokalen waar zich
bij den aanvang der beweging eenige hon
derden vakgenooten verdrongen, werden
de moties tot voortzetting der staking aan
genomen met zeventien, twintig ot veertien
stemmenDe overige werklieden hadden
dan de zaal verlaten blijkbaar walgend van
de bedriegelijke fanfaronnades van de
leiders der beweging. Vooral de citoyen
Guerard, een ontslagen spoorwegconducteur,
die met de meeste «welwillendheid" de
voorzittersrol in het stakingscomité der
spoorwegbeambten op zich had genomen,
had een reusachtig echec geleden. Er heerscht
in de wereld dezer beambten, die in geheel
Frankrijk op alle lijnen zeer billijk gesa
larieerd worden, een absolute rust. Slechts
vijf geëmployeerden hebben gestaakt en zijn
onmiddeljjjk door anderen vervangen. Het
eenig gevolg van beteekenis der pogingen
om onder het spoorwegpersoneel een staking
uit te lokken zal, zegt de Figaro zijn, dat
Guerard ook door de concitoyen van het
syndicaat wordt uitgeworpen als leider,
welk baantje*"hem na zijn ontslag als
beambte jaarlijks nog drie vierduizend
francs opbracht.
Ter herdenking van de voltooiing van den
spoorweg van Matadi naar Stanley-Pool in
den Belgischen Congo, heeft Zondag te
Antwerpen een groot feest plaats gehad,
georganiseerd door de Kamer van Koop
handel aldaar.
Koning Leopold werd gehuldigd door een
adres, hem aangeboden op de feestelijk ver
sierde beurs een gala-diner, een gala-voor-
steliing, een allegorische optocht, openbare
aan de boodschap des barons en aan de
wijze waarop hij ze zijne vrienden zou
mededeelen.
Evenals op dien gedenkwaardigen avond
zat ook thans de familie in het woonvertrek,
zij hadden zoo juist maatregelen genomen
voor de begrafenis van hun kind, die op
het kerkhof bij de kerk zou plaats vinden.
Toen Bergman binnen trad waren allen
nog onder den indruk van het treurige ge
sprek. Hij vertelde dat de baron en zijne
echtgenoote zeer lijdend waren waarop
Kohring hem heftig toevoegde Het geweten
zal hun plagen, want zij weten zeer goed,
dat zij alléén de schuld van het ongeluk
zijn
Zijne vrouw trachtte hem te kalmeeren
ofschoon zij ook zijne meening deelde maar
hij werd nog driftiger.
«Zij zullen dit in eigen persoon nog eens
van mij hooren er mag van komen wat wil."
«Wanneer gij zoo spreekt Kohring, dan
waag ik het niet de boodschap des barons
over te brengen", viel Bergman den opge
wonden man in de rede.
«Wat kan dat zijn ik zou niet weten wat hij
mij in doze omstandigheden kan te zeggen
hebben, het zullen toch geen dienstzaken zijn."
muziekuitvoeringen en illuminatie droegen
veel tot de algemeene feestvreugde bij.
De president van Zwitserland, de heer
Ruffy, heeft sedert de verbanning van een
aantal anarchisten, verscheiden dreigbrieven
ontvangen, welke zoowel tegen zijn familie
als tegen zijn persoon gericht zijn. Persoon
lijke bescherming heeft hij totnogtoe ge
weigerd zijn woning wordt evenwel streng
door de politie bewaakt.
De ministers der Oostenrijksch—Hongaar-
sche monarchie beraadslagen thans te Boeda
pest over het Vergelijk. Hoogst waarschijnlijk
verrichten zij vruchteloozen arbeid. Men
gelooft, dat baron Banffy onverzettelijk zal
blijven volhouden in de weigering om aan
graaf Thun opnieuw een voorloopig vergelijk
toe te staan, terwijl aan de Hongaarsche
onafhankelijkheidspartij het voornemen wordt
toegeschreven haar stemmingsiaktiek in de
Kamer te veranderen in een hevige oppositie
ten gunste van een economisch, commercieel
en financieel zelfbestuur voor Hongarije.
De stand van het groote vraagstuk is
op dit oogenblik aldus: nu de Oostenrijksche
commissieleden ad hoe aan hun Translei-
thaansche collega's een bijdrage van 38
procent voor Hongarije hebben voorgesteld
tegen 62 ten honderd voor Oostenrijk heb
ben de laatsten zich bereid verklaard de
berekening waarop deze taxatie rust (de
opbrengst der directe en indirecte belas
tingen) te onderzoeken, ofschoon zij vroeger
32 pet. tegen 68 van Oostenrijk hadden
voorgesteld.
In de Hongaarsche Kamer heeft de mi
nister-president Banffy verklaard, dat de
regeering zich niet van de wijs zal laten
brengen door de obstructie der tegenpartijen
en de belangen des lands zal weten te hand
haven zelfs tegenover de oppositie, daar de
regeering steunt op een meerderheid.
Uit Rome wordt beslist tegengesproken,
dat kardinaal Rarnpolia naar het Duitsche
gezantschapsgebouw zou zijn geweest om
«Het betreft uwe gestorven dochter. De
baron doet u het voorstel om haar aan de
zijde van haar echtgenoot in het familiegraf
bij te zetten."
«Wat? riep Kohring uit, dat durft hij ons
voor te stellen terwijl hij nog voo korten
tijd hun huwelijk wenschte te ontbinden 1"
»Ik herhaal u slechts zijne woorden"....
Zoo antwoordt hem namens mij, dat ik
dat voorstel nooit zal aannemen en mijne
vrouw en ik alles reeds besloten hebben."
«Later, wij ze dan nog eens bespreken
antwoordde Bergman kalm, want ia kan
zijn voorstel niet anders dan goedkeuren.
Hij heeft in het huwelijk van zijn zoon met
uwe dochter toegestemd, Anna heett als
barones von Bodenwald geleefd, wat zullen
dus de menschen zeggen wanneer zij op
het dorpskerkhof begraven wordt
«Weet gij, waarom hij ons dit aanbod
doet onderbrak hem de houtvester, omdat
hij verhinderen wil dat zijn naam op een
grafsteen tusschen zijne onderhoorigen te
lezen staat, Daartegen verzet zich zijn trots
en heett hij liever dat Anna's doodkist naast
die van Egon staat.
Wordt ver velg d.)
nieuwe schiedahische goura
IHfWWilli
lS AV.nni.l r.Anoc, ktnp Uil n
rjj «u veeiecr aan een gunstigen
g waarmpriA RnrH 7Alf
iw van 6
®«ls Komen, Het bestaat groo-
t*i
