Dagblad voor Schiedam en Omstreken
eerste blad.
Fiets-Sport.
22ste Jaanr.
Zondag 5 Februari 1899.
No. 6314.
bureau ^ofersfraaf 50.
Ida s Candidaten.
Feuilleton.
A.LGEMEE3Ï OVERZICHT.
NIEUWE SC
PRIJS VIN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geneei Nederland
Afzonderiiike Nummers
f 1.50
O
- 0.05
-
PRIJS DER ADYERTENTIgN:
Van 16 regelsi /'0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
(Ingezonden.)
^'etSen' 0 er n'ets tegen. Ik heb
61 aitijd eene gezonde beweging gevonden
®n vind dat nog. Het staalt de spieren, het
evordert den bloedsomloop, verwijdt de
orstkas Graag, dol graag mag ik het zien,
at menschen, die wegens den aard van
un ambt of betrekking, een szittend leven"
®iden, een uur per dag b.v. aan het fietsen
oen. Dat bevordert de spijsvertering en
ehoedt hen er voor op dertig-, veertig-
Jarigen leeftijd den gang van een ouden
Ulan te hebben.
Maar men moet wel terdege onderschei
den er is fietsen en fietsen, er zijn fiet-
sers en fietsers.
Er zijn fietsers, wien de blijde levenslust
de oogen straalt er zijn er ook, bij
w,e de doffe blik u spreekt van afmatting
etl uitputting. Er zijn beroepsfietsers, die
z'ch dag aan dag oefenen, trainen, om een
w®reldkampioenschap te behouden of te
Verwervener zijn er, die puur uit liefhebberij
Z|ch afjakkeren en afbeulen, om tenminste op
6 kleine baan de eer van het aoverwinnaar-
Schap" weg te dragen, en wellicht te laat
z,1"en gaan inzien, dat zij ter verwer-
*'nK eener ijdele eer, de gezondheid huns
ctlaams hebben verwoest, en dat wel voor
Rsheel hun volgend leven.
wil dan ook ditmaal een klein opstelletje
^tiden aan de gevaren, die de fietsmanie,
*e'ke zich van het tegenwoordig mensche-
Jk geslacht schijnt te hebben meester ge-
JJ^kt, in haar nasleep heeft. Ik wil dit
°6n aan de hand van Dr. L. B. Ubbens,
ar's te Amsterdam, die in De Kampioen
Van
verleden jaar zeer behartigenswaardige
l4) VI.
bisteren had hij een bezoek gebracht 1
zo°6 ,kraniS 'lac* hij er uitgezien, en hij had
ee° an8 met haar gebabbeld en haar zelfs
juf? ^Ear rozen meegebracht. Zou hij er
behK°UW ®P'e8e' °°k wel eens wat gebracht
ben 7 Van morgen om zeven uur was
Ven Voorhij gekomen. Ida had aan het
hajSler achter de gordijnen gestaan en hij
nio. naar boven geblikt, al kon hij haar
61 zien.
p
in a thans zat zij weer aan het venster,
Vooh - st'he hoop, dat hij nog eens weer
za lJ zou komen. Zij opende het raam en
v0Qrh straat 'n' Daar kwam Alfred Spiegel
k®ek groette aan den hoek der straat
<U8eli$ no? eens om. Hij kwam bijna
'Uks eenige malen voorbjj, dikwijls ging
wenken heeft gegeven, in glasheldere, over
duidelijke taal.
Nu ik toch de hygiënische zijde van het
wielrijden behandel aldus bovengenoemde
arts, neem ik de gelegenheid te baat
nog eens, zooals zoovele anderen voor mij,
te wijzen op een der grootste gevaren van
de sport. Van alle zijden wordt geroepen
»doe toch aan sport, ga toch fietsen, dat is
gezond, dat sterkt de spieren, verruimt de
borstkas, doet het bloed sneller stroomen"
enz. enz.
Ik zal de laatste zijn, die hiertegen zijn
stem verheft, getuige mijne jarenlange deel
neming aan het fietsen sedert 1887 doch
waartegen ik nogmaals luide wensch te
velde te trekken, dat is tegen de overdrij
ving. Al moge de een waarschuwen tegen
benadeeling van het gezichtsvermogen, de
ander tegen het optreden van aderspatten,
het hoofdgevaar van de overdreven sport,
vooral van het wielrijden, is gelegen in de
overspanning van het hart.
O, het is zoo mooi, zijn naam te zien in
eene kolom van opgave der wielerwedstrij
den als eerste, tweede of derde overwinnaar,
zich te zien verheerlijkt door familie, vrien
den en kennissen als de groote man de
mensch is nu eenmaal een trotsch en eigen-
lievend schepsel doch hoevelen worden
door al dien roem, door al die ovatie niet
ongelukkig voor hun geheele leven. Er be
staat geen mensch, wiens hart en bloed
vaten zulk een overspanning op den duur
volhouden, als noodig is voor de training en
mededinging voor een wedstrijd. Dat gaat
een poosje goed, totdat de tijd komt, dat
de overwinnaar wordt voorbijgesneld door
een ander, die het alweer sneller kan de
bladen vermelden, dat die of die zich uit
de sportwereld heeft moeten terugtrekken
en het slachtoffer kan zijn verdere leven de
gevolgen ondervinden van zijne jeugdige
onbezonnenheid en hoovaardij.
En wat geeft het toch in 's hemelsnaam
Ieder verstandig mensch weet toch wel,
hij ook met zijne kameraden, vjjf, zesmaal
de straat op en neder. En Ida zette zich
ook dan dikwijls aan het venster en keek
telkens op. Die was rijk en als hij haar
trouwen wilde, dan had zij geld, veel geld.
Alfred had reeds voor een jaar zijne stu
dies geëindigd en werkte nu bij zijn papa
op het kantoor. Hij was thans zeventien
jaar, en had zich onlangs zijne jongensnei
ging voor de nschoone Ida" zooals zij door
zijne kameradon genoemd werd, herinnerd
en Alfred meende aanleiding genoeg te
hebben om de oude betrekkingen in een
ietwat anderen vorm te vernieuwen. Zoo
paradeerde hij dagelijks op een bepaald uur
langs de woning zijner uitverkorene. Niet
dat hij haar beminde, daartoe gevoelde hij
nog geen drang, het was meer een hof
makerij in hoofdzaak op touw gezet om
zijne makkers te toonen, dat hij den moed
had, zich aan het mooiste meisje der stad
te wagen. Het was die platonische gymna-
siastenlielde, die zich met het bewonderen
zijner vlam vergenoegt, zonder iets voor
zich zelf te vragenhet ochtendgloren der
liefde.
De vroegere onbevangenheid in het ver
dat de een harder kan loopen, rijden en
roeien dan de ander, dat de een langer kan
hongeren en dorsten dan de ander 7
Is de opoffering van het beste en kost
baarste dat ieder bezit, daarmede niet in
eene schromelijke wanverhouding
Nog slechts enkele jaren is het wielrijden
zoo sterk toegenomen, dat bijna ieder jonge
ling haakt naar het oogenblik, waarop hij
voor het eerst op de baan zal uitkomen,
al komen de meesten daartoe nooit.
De opgedane kwalen openbaren zich niet
dadelijk, maar op den duur. De tijd zal
leeren. hoevelen tolgeld hebben betaald. Gij
ouders, waakt voor dat het te laat is.
Nog eens de wielersport is gezond, doet
het bloed sneller vloeien, verruimt de longen,
smalt de spieren, sterkt de zenuwen, doch
gij, wielrijder, hoed u voor overdrijving.
Zei ik wel te veel, lezer, toen ik in
appreciatie van 's dokters wenken sprak
van een taal, die aan duidelijkheid niets
te wenschen overlaat? Neen, niet waar 7
D gevaren, aan de overdrijving van de
fietssport verbonden, worden zoo duidelijk,
zoo overtuigend voor oogen gesteld, dat
men wel ziende blind moet zijn om die
gevaren niet te zien. De grootste vijandin
van het goede is de overdrijving. Is eene
middelmatige beoefening van de wielersport
in het voordeel van het lichaam, evenzeer
strekt eene bovenmatige beoefening tot groot,
tot zeer groot nadeel daarvan.
4 Februari '99.
De kiesrechtbeweging in Belgie duurt
voort Terwijl de katholieke vereenigingen
in verschillende steden en de groote meer
derheid der katholieke pers zich krachtig
hebben uitgesproken tegen het uninominaal
stelsel, zijn de sympathiën der liberalen
verdeeld. Een aardig voorbeeld hiervan le
vert de Flandre liberale, vroeger een vurig
kampioen voor het proportionalistische sy-
keer met Ida had voor een zekere verle
genheid van zijn kant plaats gemaakt. Zij
was zich steeds volkomen zeker. Alfred was
een heel eind opgeschoten en daar het hem
nog niet gelukt was zijne houterige gestalte
de noodige elegantie te verleenen, scheen
hij ietwat onbeholpenvoornamelijk hin
derden hem de lange armen, die hij nooit
op een passende manier scheen te kunnen
gebruiken.
Plotseling vloog Ida op, in het spion had
zij eene welbekende gestalte gezien, en
haastig trad zij voor den spiegel, streek een
paar wederspannige krullen naar achter en
was toen weer aan het venster. Owat
was zij gelukkigHij had haar toegeknikt,
zichtbaar verheugd haar aan het venster
te zien, alsof hij zeker geweten had, haar
daar te zullen ontmoeten, en ook zij was
er zoo vast van overtuigd geweest, dat hij
thans aan haar denken zou... en toch
Wat beteekende dit alles, dit spel?
Drie dagen later echter was de advocaat
reeds vertrokken, en daar, zooals bekend is,
de liefde met den afstand afneemt, zoo
werd ook Ida weer kalmer en begon over
het in reserve gehouden plan met Alfred
na te denken, zonder dat echter verder
steem. In de kolommen van het blad wordt
strijd gevoerd tusschen de medewerkers,
den redacteur-zelven, die de evenredige
vertegenwoordiging blijft verdedigen enden
Brusselschen correspondent die de gebie
dende noodzakelijkheid betoogt van enkel
voudige kiesdistricten.
Een zaak is zeker.
Mocht het kabinet-Van den Peereboom er
toe willen overgaan een kieswet-ontwerp
aan te bieden, zooals koning Leopold dit
blijkbaar verlangt, zijn échec ware verzekerd
het zoude de plaats moeten inruimen aan een
ander ministerie, dat met het oog op de
tegenwoordige samenstelling der Kamer
eveneens onmachtig zou blyken om te
voldoen aan den wensch der Kroon. Is een
wijziging van het vigeerend kiesstelsel
noodig en dit schijnt inderdaad het ge
val te zijn dan zal men in elk geval
een ontwerp moeten indienen, dat de
belangen en den wensch van het meeren-
deel der bevolking hooger stelt dan die
van eenige invloedrijke en intrigeerende
liberale persoonlijkheden.
Weder heeft een der leidende Engelsche
Staatslieden een politieke rede gehouden,
die vooral onder de tegenwoordige omstan
digheden zeer de aandacht trekt. De liberale
oud-minister Sir Henry Fowler heeft eer
gisterenavond in de National Liberal Club
een merkwaardige redevoering gehouden.
Hij verdedigde sir W. Harcourt en ver
klaarde het leiderschap van sir Henry Camp-
beli-Bannerman te aanvaarden. John Morley
viel hij scherp aan, en hij erkende een
imperialist te zijn. Fowler's gewichtigste
verklaring was, dat het bondgenootschap
tusschen de liberalen en de Iersche natio
nalisten niet langer houdbaar en dus nu
teneinde was. De nieuwe wet op de Iersche
graafschapsraden noemde hij een belangrijke
proefneming en zoolang daarvan de uit
komsten niet bekend zijn, moet men zich
onthouden van verdere pogingen om Ierlands
bestuur te wijzigen.
uit te werken. Een vluchtige groet, een
lachje, maar meer nietsEn dat was
voor Alfred genoeg. Uit Ida's eerste
liefde scheen toch niets te worden, dus
nu maar met overleg en verstand verder
gehandeld. O! zij had veel geleerd en
er gaat toch niets boven een beetje
praktijk.
Dat duurde zoo den herfst lang en met
den winter was Alfred die overgangspe
riode ingetreden, dat de jongeling van
de uitverkorene zijns harten meer verlangt
dan een lachje, maar in plaats daarvan
een handdruk, een lint en als het wat
verder gaat, een handkus. Hij was nu
op de dansles gekomen, en dat ver
klaarde alles.
Ida had die leerjaren reeds lang achter
zich, maar daar er te weinig dames waren,
wisten hare vriendinnen hare mama te
bewegen, Ida nog af en toe aan dat twijfel
achtig genot te doen deelnemen.
Wordt vervolgd,