Dagblad voor Schiedam en Omstreken eerste blad. Fiets-Sport. 22ste Jaanr. Zondag 5 Februari 1899. No. 6314. bureau ^ofersfraaf 50. Ida s Candidaten. Feuilleton. A.LGEMEE3Ï OVERZICHT. NIEUWE SC PRIJS VIN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geneei Nederland Afzonderiiike Nummers f 1.50 O - 0.05 - PRIJS DER ADYERTENTIgN: Van 16 regelsi /'0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. (Ingezonden.) ^'etSen' 0 er n'ets tegen. Ik heb 61 aitijd eene gezonde beweging gevonden ®n vind dat nog. Het staalt de spieren, het evordert den bloedsomloop, verwijdt de orstkas Graag, dol graag mag ik het zien, at menschen, die wegens den aard van un ambt of betrekking, een szittend leven" ®iden, een uur per dag b.v. aan het fietsen oen. Dat bevordert de spijsvertering en ehoedt hen er voor op dertig-, veertig- Jarigen leeftijd den gang van een ouden Ulan te hebben. Maar men moet wel terdege onderschei den er is fietsen en fietsen, er zijn fiet- sers en fietsers. Er zijn fietsers, wien de blijde levenslust de oogen straalt er zijn er ook, bij w,e de doffe blik u spreekt van afmatting etl uitputting. Er zijn beroepsfietsers, die z'ch dag aan dag oefenen, trainen, om een w®reldkampioenschap te behouden of te Verwervener zijn er, die puur uit liefhebberij Z|ch afjakkeren en afbeulen, om tenminste op 6 kleine baan de eer van het aoverwinnaar- Schap" weg te dragen, en wellicht te laat z,1"en gaan inzien, dat zij ter verwer- *'nK eener ijdele eer, de gezondheid huns ctlaams hebben verwoest, en dat wel voor Rsheel hun volgend leven. wil dan ook ditmaal een klein opstelletje ^tiden aan de gevaren, die de fietsmanie, *e'ke zich van het tegenwoordig mensche- Jk geslacht schijnt te hebben meester ge- JJ^kt, in haar nasleep heeft. Ik wil dit °6n aan de hand van Dr. L. B. Ubbens, ar's te Amsterdam, die in De Kampioen Van verleden jaar zeer behartigenswaardige l4) VI. bisteren had hij een bezoek gebracht 1 zo°6 ,kraniS 'lac* hij er uitgezien, en hij had ee° an8 met haar gebabbeld en haar zelfs juf? ^Ear rozen meegebracht. Zou hij er behK°UW ®P'e8e' °°k wel eens wat gebracht ben 7 Van morgen om zeven uur was Ven Voorhij gekomen. Ida had aan het hajSler achter de gordijnen gestaan en hij nio. naar boven geblikt, al kon hij haar 61 zien. p in a thans zat zij weer aan het venster, Vooh - st'he hoop, dat hij nog eens weer za lJ zou komen. Zij opende het raam en v0Qrh straat 'n' Daar kwam Alfred Spiegel k®ek groette aan den hoek der straat <U8eli$ no? eens om. Hij kwam bijna 'Uks eenige malen voorbjj, dikwijls ging wenken heeft gegeven, in glasheldere, over duidelijke taal. Nu ik toch de hygiënische zijde van het wielrijden behandel aldus bovengenoemde arts, neem ik de gelegenheid te baat nog eens, zooals zoovele anderen voor mij, te wijzen op een der grootste gevaren van de sport. Van alle zijden wordt geroepen »doe toch aan sport, ga toch fietsen, dat is gezond, dat sterkt de spieren, verruimt de borstkas, doet het bloed sneller stroomen" enz. enz. Ik zal de laatste zijn, die hiertegen zijn stem verheft, getuige mijne jarenlange deel neming aan het fietsen sedert 1887 doch waartegen ik nogmaals luide wensch te velde te trekken, dat is tegen de overdrij ving. Al moge de een waarschuwen tegen benadeeling van het gezichtsvermogen, de ander tegen het optreden van aderspatten, het hoofdgevaar van de overdreven sport, vooral van het wielrijden, is gelegen in de overspanning van het hart. O, het is zoo mooi, zijn naam te zien in eene kolom van opgave der wielerwedstrij den als eerste, tweede of derde overwinnaar, zich te zien verheerlijkt door familie, vrien den en kennissen als de groote man de mensch is nu eenmaal een trotsch en eigen- lievend schepsel doch hoevelen worden door al dien roem, door al die ovatie niet ongelukkig voor hun geheele leven. Er be staat geen mensch, wiens hart en bloed vaten zulk een overspanning op den duur volhouden, als noodig is voor de training en mededinging voor een wedstrijd. Dat gaat een poosje goed, totdat de tijd komt, dat de overwinnaar wordt voorbijgesneld door een ander, die het alweer sneller kan de bladen vermelden, dat die of die zich uit de sportwereld heeft moeten terugtrekken en het slachtoffer kan zijn verdere leven de gevolgen ondervinden van zijne jeugdige onbezonnenheid en hoovaardij. En wat geeft het toch in 's hemelsnaam Ieder verstandig mensch weet toch wel, hij ook met zijne kameraden, vjjf, zesmaal de straat op en neder. En Ida zette zich ook dan dikwijls aan het venster en keek telkens op. Die was rijk en als hij haar trouwen wilde, dan had zij geld, veel geld. Alfred had reeds voor een jaar zijne stu dies geëindigd en werkte nu bij zijn papa op het kantoor. Hij was thans zeventien jaar, en had zich onlangs zijne jongensnei ging voor de nschoone Ida" zooals zij door zijne kameradon genoemd werd, herinnerd en Alfred meende aanleiding genoeg te hebben om de oude betrekkingen in een ietwat anderen vorm te vernieuwen. Zoo paradeerde hij dagelijks op een bepaald uur langs de woning zijner uitverkorene. Niet dat hij haar beminde, daartoe gevoelde hij nog geen drang, het was meer een hof makerij in hoofdzaak op touw gezet om zijne makkers te toonen, dat hij den moed had, zich aan het mooiste meisje der stad te wagen. Het was die platonische gymna- siastenlielde, die zich met het bewonderen zijner vlam vergenoegt, zonder iets voor zich zelf te vragenhet ochtendgloren der liefde. De vroegere onbevangenheid in het ver dat de een harder kan loopen, rijden en roeien dan de ander, dat de een langer kan hongeren en dorsten dan de ander 7 Is de opoffering van het beste en kost baarste dat ieder bezit, daarmede niet in eene schromelijke wanverhouding Nog slechts enkele jaren is het wielrijden zoo sterk toegenomen, dat bijna ieder jonge ling haakt naar het oogenblik, waarop hij voor het eerst op de baan zal uitkomen, al komen de meesten daartoe nooit. De opgedane kwalen openbaren zich niet dadelijk, maar op den duur. De tijd zal leeren. hoevelen tolgeld hebben betaald. Gij ouders, waakt voor dat het te laat is. Nog eens de wielersport is gezond, doet het bloed sneller vloeien, verruimt de longen, smalt de spieren, sterkt de zenuwen, doch gij, wielrijder, hoed u voor overdrijving. Zei ik wel te veel, lezer, toen ik in appreciatie van 's dokters wenken sprak van een taal, die aan duidelijkheid niets te wenschen overlaat? Neen, niet waar 7 D gevaren, aan de overdrijving van de fietssport verbonden, worden zoo duidelijk, zoo overtuigend voor oogen gesteld, dat men wel ziende blind moet zijn om die gevaren niet te zien. De grootste vijandin van het goede is de overdrijving. Is eene middelmatige beoefening van de wielersport in het voordeel van het lichaam, evenzeer strekt eene bovenmatige beoefening tot groot, tot zeer groot nadeel daarvan. 4 Februari '99. De kiesrechtbeweging in Belgie duurt voort Terwijl de katholieke vereenigingen in verschillende steden en de groote meer derheid der katholieke pers zich krachtig hebben uitgesproken tegen het uninominaal stelsel, zijn de sympathiën der liberalen verdeeld. Een aardig voorbeeld hiervan le vert de Flandre liberale, vroeger een vurig kampioen voor het proportionalistische sy- keer met Ida had voor een zekere verle genheid van zijn kant plaats gemaakt. Zij was zich steeds volkomen zeker. Alfred was een heel eind opgeschoten en daar het hem nog niet gelukt was zijne houterige gestalte de noodige elegantie te verleenen, scheen hij ietwat onbeholpenvoornamelijk hin derden hem de lange armen, die hij nooit op een passende manier scheen te kunnen gebruiken. Plotseling vloog Ida op, in het spion had zij eene welbekende gestalte gezien, en haastig trad zij voor den spiegel, streek een paar wederspannige krullen naar achter en was toen weer aan het venster. Owat was zij gelukkigHij had haar toegeknikt, zichtbaar verheugd haar aan het venster te zien, alsof hij zeker geweten had, haar daar te zullen ontmoeten, en ook zij was er zoo vast van overtuigd geweest, dat hij thans aan haar denken zou... en toch Wat beteekende dit alles, dit spel? Drie dagen later echter was de advocaat reeds vertrokken, en daar, zooals bekend is, de liefde met den afstand afneemt, zoo werd ook Ida weer kalmer en begon over het in reserve gehouden plan met Alfred na te denken, zonder dat echter verder steem. In de kolommen van het blad wordt strijd gevoerd tusschen de medewerkers, den redacteur-zelven, die de evenredige vertegenwoordiging blijft verdedigen enden Brusselschen correspondent die de gebie dende noodzakelijkheid betoogt van enkel voudige kiesdistricten. Een zaak is zeker. Mocht het kabinet-Van den Peereboom er toe willen overgaan een kieswet-ontwerp aan te bieden, zooals koning Leopold dit blijkbaar verlangt, zijn échec ware verzekerd het zoude de plaats moeten inruimen aan een ander ministerie, dat met het oog op de tegenwoordige samenstelling der Kamer eveneens onmachtig zou blyken om te voldoen aan den wensch der Kroon. Is een wijziging van het vigeerend kiesstelsel noodig en dit schijnt inderdaad het ge val te zijn dan zal men in elk geval een ontwerp moeten indienen, dat de belangen en den wensch van het meeren- deel der bevolking hooger stelt dan die van eenige invloedrijke en intrigeerende liberale persoonlijkheden. Weder heeft een der leidende Engelsche Staatslieden een politieke rede gehouden, die vooral onder de tegenwoordige omstan digheden zeer de aandacht trekt. De liberale oud-minister Sir Henry Fowler heeft eer gisterenavond in de National Liberal Club een merkwaardige redevoering gehouden. Hij verdedigde sir W. Harcourt en ver klaarde het leiderschap van sir Henry Camp- beli-Bannerman te aanvaarden. John Morley viel hij scherp aan, en hij erkende een imperialist te zijn. Fowler's gewichtigste verklaring was, dat het bondgenootschap tusschen de liberalen en de Iersche natio nalisten niet langer houdbaar en dus nu teneinde was. De nieuwe wet op de Iersche graafschapsraden noemde hij een belangrijke proefneming en zoolang daarvan de uit komsten niet bekend zijn, moet men zich onthouden van verdere pogingen om Ierlands bestuur te wijzigen. uit te werken. Een vluchtige groet, een lachje, maar meer nietsEn dat was voor Alfred genoeg. Uit Ida's eerste liefde scheen toch niets te worden, dus nu maar met overleg en verstand verder gehandeld. O! zij had veel geleerd en er gaat toch niets boven een beetje praktijk. Dat duurde zoo den herfst lang en met den winter was Alfred die overgangspe riode ingetreden, dat de jongeling van de uitverkorene zijns harten meer verlangt dan een lachje, maar in plaats daarvan een handdruk, een lint en als het wat verder gaat, een handkus. Hij was nu op de dansles gekomen, en dat ver klaarde alles. Ida had die leerjaren reeds lang achter zich, maar daar er te weinig dames waren, wisten hare vriendinnen hare mama te bewegen, Ida nog af en toe aan dat twijfel achtig genot te doen deelnemen. Wordt vervolgd,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1