Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
22ste Jaarg.
Dinsdag 21 Februari 1899.
No. 6327.
bureau ~gboteY$tvaat 50.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam Der 3 maanden1.50
Franco per post door ceheei Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers 0.Ü5
PRIJS DER ADVKRTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
JgFlCIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
gE Burgemeester van Schiedam,
setermrf1 ^6Ze 'er ^enn's van de >n8e"
No03,1! 4 kohier van de Personeele belasting
1898 a eZeI 8emeente, over het dienstjaar
lastinspn°.r i?n heer direct,aur der directe be-
1899 e "-otterdam op den 17den Februari
ontvanger UH °lr,verklaard, op heden aan den
de™g is overgemaCatUtbelaStingen teF inV°r"
1 oorts wordt hi; a
ieder verplicht i<T 6 her>nnerd, dat een
de wet hnna u Z1jnen aanslag op den bij
dat heden de °t V°'••t te vold°en alsmede
gaat binnen *erEaijn van zes weken in-
Rans'lag h h we'^e de reclames tegen dezen
ag behooren te worden ingediend.
het "k 'u b'ervan afkondiging geschied, waar
6t beho°rt, den 20sten Februari 1899.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Aangifte van Leerlingen voor de Open-
Rare Kostelooze en Tusschenscholen te
chiedam, kan geschieden, van den 20sten
n*f,an tot uiterlijk 3 Maart 1899, bij de
HOOFDEN dier scholen.
NB. De Leerlingen moeten,
om toegelaten te kun
nen worden, de natuur
lijke pokken hebben
gehad, of een bewijs
van vaccine vertoonen.
A.LGEMEEJS OVERZICHT.
20 Februari '99.
Het congres te Versailles.
Wat Zaterdag vrij algemeen werd ver
dacht, is gebeurdhet congres te Versail-
heeft Emile Loubet, president van den
snaat, tot president der Republiek gekozen,
aarmede is de hoogste plaats in de magi-
stratuur weer bezet, zeker niet op eene
Ute die de sympathie wekt van het mee-
rsndeel der Franschen. Want Loubet moge
flcb verkiaard hebben ot niet, genoeg be-
is 't dat, hij zich aan de zijde schaart
'an ben die de herziening van het Dreytus-
Pr°ces in ieder geval willen doordrijven.
Rdat Clemenceauin de beruchte Aurore het
^achtwoord had gegeven nik stem voor
°ubet scheen dan ook het pleit reeds be-
scht. Radicalen en socialisten, die geen
ans zagen een eigen candidaat verkozen
6 zien, vergaten de partijbelangen en namen
*00r lief den gematigden republikein, die
Utl Breyfus-sympathiën bleek te deelen.
Zoo staat het ongeluksgesternte van »1' af-
aire dat alles schijnt te beheerschen, ook
^sder boven deze verkiezing. De vraag voor
tegen de revisie bleek onder deze om-
®tandigheden 't zwaarst te wegen voor
°übet den geheimen medestander der
reyfusards, voor Méline den verklaarden
Seestverwant der anti-Dreyfusards, die
®chter bij deze crisis een weinig geschikten
^udidaat bleek. Want het moet erkend
°rden, dat Méline zelf door zijn weifelende
GU ing zeer yeej tot succes yan 2ijn
gsncandidaat heeft bijgedragen. Eerst werd
gemeld, dat hij zich terugtrok toen de
candidatuur van Loubet werd gesteld"
later vernam men, dat hij, zijn besluit
herroepend, de candidatuur definitief had
aangenomen om ten slotte weer te ontkennen,
dat hij officieel candidaat was. Loubets naam
is zegevierend uit de stembus gekomen. Of
daarmede echter het beginsel heeft gezege
vierd dat aan zijne verkiezing ten grondslag
ligt, is bij den duidelijk verklaarden weerzin
van de groote meerderheid van het Fransche
volk te betwijfelen.
Het was een heerlijke vroege lentedag
die de vertegenwoordigers van het Fransche
volk Zaterdag in Versailles bijeenzag. In de
oude residentie der Fransche koningen, die
nog getuigt van de glorie van den »roi
soleil" evenals zij herinnert aan den ramp
spoed van den ïkoning-martelaar" kwamen
824 Dsouvereinen" (vertegenwoordigers van
het souvereine volk) bijeen, om een burger
president te kiezen. Niets opbeurends bood
bij deze plechtigheid de oude.kroningsstad de
mairie in rouwgewaad, de brandende straat
lantaarns in rouw gehuld den doode her
innerend, schenen veeleer een dag van rouw
te voorspellen.
Om half tien kwam er leven in het kleine
plaatsje. Twee treinen met telegrafisten en
telefonisten die straks het verloop van het
congres naar alle oorden der wereld zouden
seinen, liepen binnen. Tegen tien ure werd
de drukte die deza publicisten in het paleis
veroorzaakten, vermeerderd door de komst
van eenige senatoren en afgevaardigden,
die reeds door het neerleggen van hun
naamkaartje een goede plaats in beslag
namen. Weinig later kwam Loubet in een
rijtuig, vergezeld ,van zijn zoon. Méline
verscheen eerst even voor éen ure in de
Galerie des Bustes, hij verklaarde nu weer
dat hij zich niet candidaat stelde Loubet
werd omringd door senatoren, afgevaardig
den en journalistensommigen wenschten
hem reeds geluk. »Wie mij lief heeft, moet
wenschen, dat men mij niet kiest," ant
woordde Loubet glimlachend.
De tribunes vulden zich weldra met
publiek veel dames ook vooral. Het kleine
park was tot aan den Neptunus-vijver voor
het publiek gesloten. De drie groote hekken
van het kasteel waren gesloten, alleen zij
die een kaart hadden, mochten binnengaan.
De ministers en de leden van het diplo
matieke korps kwamen tegen half een met
een extra trein iets later kwam de prefect
van politie. De spoorweg werd door troepen
bewaaktblijkbaar werd dus een aanslag
gevreesd, die de »souvereinen" in hun ge-
wichtigen arbeid zou storen.
Om éen ure werd het Congres geopend
Loubet, die presideerde, werd begroet met
een bijna algemeen handgeklap der linker
zijde waarin zich reeds bij vogelvlucht een
meerderheid afteekende. Cuneo d' Ornano
riep den betoogers toe: Wacht maar op
de stemming. Baudry d' Asson en De Sou-
beyran kregen het reeds dadelijk met
elkaar aan den stok. De linkerzijde bleef
Loubet toejuichen en roepenLeve de
RepubliekNa wat over en weer schreeu
wen tusschen de uiterste linkerzijde en de
partij van Paul Deroulède werd het eindelijk
wat rustiger.
Tegen het gebruik in, 'twelk medebrengt,
dat de grondwettig aangewezen voorzitter
van het Congres, de president van den
Senaat, die taak overlaat aan den onder
president van den Senaat, wanneer hij zelf
candidaat is, bleet Loubet presideeren.
Waarschijnlijk wekte dit nog meer de woede
op van Paul Deroulède, want toen deze
hartstochtelijke partijganger op zijne beurt
Op de tribune kwam om zijn stembiljet in
te leveren, voegde hij den boven hem zit-
tenden president toe »Gij zijt een Panama
man." Daarop moet hij nog gezegd hebben
»Ontkent gij wat heden-morgen Beaurepaire
heeft gezegd De president zeide daarop
»Ik heb u niets te zeggen." Deroulède wilde
van de tribune het Congres toespreken,
maar dit werd hem door den president
belet. (In de couloirs vertelde men, dat hij
had willen zeggen, de president der Republiek
door het volk moet gekozen worden).
Deroulède hield aan en bood weerstand
aan de kamerbewaarders, die hem wilden
verwijderen. Daarop snelden eenige socia
listen o ver de banken heen naar de tribune
en noodzaakten Deroulède die te verlaten.
Toen de volbloed royalist Baudryd' Asson
zijn stem uitbracht, riep hij leve de Koning
Weg met PanamaHet stemmen van den
neger Legitimus, afgevaardigde van een der
koloniën, werd met applaus begroet. Even
zoo werd er geapplaudiseerd en geschreeuwd,
toen Mazeau en Méline onmiddellijk na
elkaar stemden.
In de galerijen verdrong zich een drukke
menigte. Méline liep daar rond met een
stembiljet, waarop hij den naam Loubet
had geschreven, dat hij aan iedereen
liet zien.
Het eerste afroepen van de namen was
om kwart voor drieën afgeloopen. Terwijl
de namen voor de tweede maal werden
afgeroepen, ging Barthou met Loubet spre
ken. Loubet heeft niet gestemd. Om drie
uur constateerde Loubet dat niemand meer
aan de stemming wenschte deel te nemen
de zitting werd toen geschorst.
Kwart voor vieren werd het Congres
heropend en het resultaat der stemming
bekend gemaakt. Iemand riep: »Deopstan-
ding van Panama" Een ander»Een mooie
republiek!" De voorlezing van Loubet's
stemcijfer iokte lir.ks bravo's en kreten uit
leve de Republiekde rechterzijde morde
toen het cijfer van Méline genoemd werd.
(Niet 270 zooals aanvankelijk gemeld werd,
maar 279, terwijl er nog een vijftig stem
men op verschillende andere personen wa
ren uitgebracht, die niet afgelezen werden)
De ondervoorzitter van den Senaat, Franck-
Chauveau, die nu presideerde, zeide Daar
de heer Loubet de volstrekte meerderheid
heeft verkregen, proclameer ik hem tot
President der Republiek". Langdurige toe-
j nchingen en kretenrechts een heftig
rumoer. Op de tribunes was het zeer woelig.
In de perstribune riep iemand weg met de
falsarissen. Om half vijf verklaarde Franck
Chauveau het Congres gesloten.
Na de sluiting van het Congres verliet
de Senaatsondervoorzitter Franck Chauveau
met het bureau en tal van leden de zaal
en begaf zich naar het kabinet van Loubet,
wien hij het proces-verbaal der zitting
overhandigde. Den nieuw gekozen staats
president gelukwenschende, zeide hij »Sta
toe, dat het bureau der vergadering u zijn
geiukwenschen aanbiedt met de stemming,
welke u verheft tot den hoogsten post der
magistratuur, hetgeen een eer is voor de
vrienden in den Senaat die gij zoo waardig
heb gepresideerd. Het republikeinsche
Frankrijk, dat uw waardig gedrag, uwe wijs
heid en gematigdheid kent, zal den uitslag
der stemming met groote voldoening be
groeten. Laten wij hopen, dat deze ver
kiezing zal bijdragen tot vermindering van
de oneenigheid en zij de eensgezindheid zal
herstellen."
President Loubet, bedankende, zeide, dat
hij al zijn krachten zou inspannen om aan
de wenschen van het land te voldoen en de
eenheid onder de republikeinen te herstellen.
De „blijde incomste".
Spoedig na afloop van het Congres begaf
de nieuwbenoemde president zich naar Parijs
terug. Toen de heer Loubet het station St.
Lazare verliet, uitten de nationalisten, die in
groote massa aanwezig waren verschillende
kreten o. a »Conspuez Loubet, Panama" Men
hoorde ook de kreten»Leve LoubetLeve
de Republiek Toen de president zijn rijtuig
besteeg, nam de menigte een duidelijk
vijandige houding aan. De kreten duurden
voort. De garde te paard had moeite om
een weg voor het rijtuig te banen, terwijl
de agenten veel moeite hadden om de me
nigte te bedwingen, welke allerlei kreten
uitte. Toen ook Deroulède, vergezeld van de
heeren Millevoye en Marcel Hubert, verscheen
werd deze door de menigte omringd en
geestdriftig toegejuicht onder het zwaaien
der hoeden.
De nationalisten sloten zich achter Derou
lède aan en trokken naai' het standbeeld
van Jeanne d' Are, waar Deroulède een hef
tige redevoering uitsprak tegen het kiezen
van den heer Loubet, dien hij niet als pre
sident wil erkennen. Hij verzocht den mani
festanten Donderdag bij de begrafenis terug
te keeren. waar zich ook de misdadige raads-
heeren van het Hof van Cassatie zouden
bevinden en de onwaardige afgevaardigden
die Loubet hebben gekozen.
Dicht bij den Cercle Militaire werden de
manifestanten uiteengedreven door de politie,
doch bij de bureaux van de Libre Parole
sloten zij zich weer aaneen, tot zij eindelijk
zich verspreidden, daar het begon te regenen.
Ook te Versailles werden vijandelijke
manifestaties gehouden, toen de president
het kasteel verliet. Hier werden eveneens
de kreten aangeheven »Panama Leve het
leëor i" u- a- u
Nadat de heer Loubet een eerbiedig be
zoek had gebracht op het Elysée, begaf hij
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
