Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tfssïir f«
ÏÏTï1 F:ankriJk V00ral op eco-»teh
22ste Jaar».
Donderdag 13 April 1899.
lNo. 6369.
bureau ~g&oter$tvaat 50.
De oude Mama.
I
AWKMKKJ, OVKKülcin.
h»« aJIde n""« Lifers
ste»J* JU ""«'8'
«J« gehonu,™'r.TT'J"" D"P"J
Feuilleton.
CHE COURANT
PRIJS TAK DIT BLAD:
oor Schiedam per 3 maanden
1.50
O
- 0.05
Bii 1 12 APril '99-
Zeide de paus ardlna|e« ontvangend,
Spraak van den K rrd6nde °P een toe*
de Voorzienig deke"' dat hÜ
vervolgens den J* V°°r ziJn herstel,
gekende, Vrade be-
kerb de al gemeen* ®r aan' dat de
Z1J omving de roepin. dem ^^r is, want
zooals met God te verzoek met elkaar
roeping voor zooZ T
fe.kbee!den 1 v«sP«idmg der
aan l„ar J'ns dj« altoos
nader lot elkaar te hr* eD' °m d® volkeren
voorkomen. "gen en oorlogen te
Ïgt
n'eulWlJlstodrme°nnlhhUll'"gen Va" de Fl^o
ielWa< gekab«eerde °P de
'ocluen, heefc d Fransche harts-
0|'« W werp,„ heleokenis heelt
Aan een feestmaal h hooggaande golven.
La Pny door su" kLl?
Charles Dupuy een re 1 aanseboden. hield
algemeanen toestand vanR Wfari" h9 den
als zeer bevredigend en m dk S(ibetste
aan het adres van Déroulèrl 660 seitenhieb
tionalisten verklaarde, dat deV" dlens na"
bevreesd is voor
enkelen die droomen van een Ln Jt Van
restauratie. Dezulken vermogen de getechT
beid van het land aan de tegentoord
"'Stellingen met in het minst te schokkér
insret a 'mag Verheugen over de pas
^getreden verbetering der handelsrelatie:,
Wikkel e" koloniaal gebied de ont-
Reling van Indo China en Madagascar
ii."Miin»:miiiiiri!inn
PRIJS DER ADY ERTENTIËN:
Van 16 regelsli!,., ƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
3) (Slot.)
anUdotCum'"\.1 kltnS«eP°CUl^m' Doloris a*
MotededakkaTertj0' VVoksaiastraatT No."124
kaars SSrfhS ,T en eene vet-
Maar ^inde'\)kopgesnord
En ,.7~ wat drommel een telegram
gew**L Wus- de" ganschen dag van huis'
»u I' 9 »gefuifd!"
julfad?,r ziek' Wil je zien. Kom terstond
zÜn°?elaietek b®d-ktr h" met de handen
tslegram Ha* ZlJnu''PPe" beefden.... Een
z'jn arm» .u .ean beele kroon kostte, uit
voorbanrr nieUtlS: ot zo° iet« was niet
Worden 1. J zonder reden besloten ge-
dit j Tst J maar al goed....
balen welk* n d'6 baar kwam weg-
têrwiil hii h6S V°°r hem 0P=e°flerd had
dai> verdriil ar n°g u!ets gegeven had
verdriet en zorgen? - En in drie
even groote reden tot tevredenheid schenkt
als de aanwinst van een ontzaglijk Noord
Westelijk Afrikaansch territorium, beroert,
aldus verzekerde de minister president, de
storm der tegenwoordige bmnenlandsche
agitatie slechts de oppervlakte der wateren.
Van de »affaire" en wat Dupuy hier
omtrent zeide verdient in de gegeven om
standigheden bijzonder de aandacht be
gint men gelukkig het einde zien. Het
hoogste gerechtshof zal zeggen wat gezegd
moet worden, want het zal spreken volgens
recht en gerechtigheid. En dat is de groote
zaak van allen die niet bezield door neven
bedoelingen of gedreven door vooroordeel
zich zeiven ook niet de even onbescheiden
als vermetele taak aanmatigen een vonnis
vooruit te loopen, hetwelk volledig licht zal
verspreiden en ons verlossen zal van deze
afschuwelijke nachtmerrie. Maar, zei Dupuy,
WÜ herhalen nogmaals met nadruk dat wij
de strengste veroordeeling uitspreken over
de polemieken, die in de affaire het natio
nale leger betrekken en door onrechtvaar
dige veralgemeening dat leger willen mede
verantwoordelijk make voor de dwalingen
en fouten van enkelen. Zoodra het vonnis
is uitgesproken, kan bepaald worden wie
de verantwoordelijke personen zijn en zal,
zoo noodig, de bekrachtiging dezer bepaling
niet uitblijven.
»Maar kan, vroeg de minister-president
de straf voor persoonlijke vergrijpen, ooit
compromitteerend worden voor deze groote
familie, die alle zonen van het vaderland
omvat? Zal dientengevolge de nationale
vlag over haar wapperen met minder glorie
Zal zij niet volgens woorden van den presi
dent de Republiek zijn en blijven de bescher-
m"'g van het tegenwoordige, de hoop der
toekomst, de bewaakster van onafhankelijk
heid staatsinstellingen en wetten Laten
wij daarom bezield blijven met dankbaarheid
Jaar, m volle drie jaar, had hij haar niet
meer gezien 1...
h*60" stuiver bezat hij voor de reis. Hij
Sm te' h9 bedelde- weende, raasde en
K^ar slechts een schamper schouder-
op 'alen was het antwoord, hier en daar
V6r*\\r^'d Van een hoorbaar gemompel
®Wij kennen je, oude vriend!"
ȟch kom I Je hebt nog niet eens je
horloge weer uit de lommerd I"
aen "een, Stark by mij hoef je
me dergelijke flousjes niet aan te komen 1"
streiff e'adel'jk had hij dan toch het vol-
Welk00eenmse?rag fblJe,engebedeld-
hii 7jph den wagen wierp
tot over dn6"®" trok zicb den kraag
od elkaar 1°°™ 6n klemd« de tanden
trein tangs'd 1 e a g z a amS s ch e e n de
tr»g. «re» .1
**n* ?drn|a n°f die tW'ntig k'It""eter in
eene sledeZyne gedachten snelden
vooruit en zagen Julia met beschreide oogen
voor de deur staan en zwijgend naar de
binnenkamer wijzen... en daar zag hij zijne
oude trouwe moeder kil en stijf op het
bed liggen. En bij dit visioen brak in de
bittere koude het zweet hem uit, en al
zyne zenuwen begonnen te trillen.
en vertrouwen jegens het leger. En de
heer Charles Dupuy hief zijn glas op ter
eere van het leger en de republiek.
Deze laatste zinsnede uit de rede van den
minister-president men zal het reeds
van zelf hebben opgemerkt vormen een
bevestiging van Dupuy's verklaring voor het
Hof van Cassatie »Ik vraag mij af, of wij
in 1894 niet net slachtoffer zijn gewoiden
eener mystificatie, zij doet met vrij groote
waarschijnlijkheid vermoeden, dat de
minister-president niet meer overtuigd is
van de wettigheid der veroordeeling en dat
hij sinds eenigen tijd ook in de «affaire"
het geweer over den anderen schouder heeft
geworpen.
nVolledig licht!" roept Cornély van de
Figaro uit, de speech van Dupuy in zijn
premier Paris kortelijk besprekend, »maar
dat is ons ideaal". Wij strijden er eiken
dag voor. Charles Dupuy gaat zelfs verder.
Hij doet ons hopen, dat na het vonnis uit
gemaakt zal kunnen worden wie de ver
antwoordelijke personen zijn, en dat, zoo
noodig, de bekrachtiging dezer bepaling
niet zal uitblijven. Dat is, roept de Figaro
uit, bijna weelde". Maar waanzinnig en
misdadig noemt het blad de poging om
een gemeenschap van personen verantwoor
delijk te stellen voor wat misdreven werd
door enkelen. En wanneer dit beproefd
wordt tegen de Kerk of het leger Dupuy
had aan den gezelligen maaltijd bij zijn
kiezers blijkbaar den moed niet ook voor
de Kerk eenzelfde gerechtigheid op te
eischen dan wordt het meer dan waan
zinnigheid en onrecht, dan is het een mis
daad gepleegd tegen het vaderland, dat
zijn steun en verdediging vindt in de twee
heilige symbolen van het kruis en het
zwaard
De Figaro, voortgaande de enquête der
Crimineele Kamer van het Hof van Cassatie
g—
Daar was zij eindelijk, de stad. En daar
dat gele huisje met den geranium pot
voor het venster...
Maar de onvermoeibaar vlijtige vrouwen
handen die daar achter gezwoegd hadden,
zij waren er niet meer noch de oude,
nog de jonge...
Met den om genade smeekenden blik van
een ter dood veroordeelde ontmoetten
zijne oogen het gelaat zijner zuster en lazen
daarin dat het leven nog niet gevloden
was.
»Maar stil, Björn Zij ligt te ijlen
Het loopt met haar af.
Hij wankelde naar het bed en verborg
zijn gelaat aan hare voeten.
Zoo ben je daar, Björn, mijn
lieve jongen Help mij eens, Björn
neem dat weg het drukt mij zoo zwaar
op de borst, en Julia is niet sterk genoeg.
Zoo! zoo is het al beter, mijn jongen
Dat is braaf van je, dat je nu nog komt
om je oude moeder mee te nemen
want, weet je als ik nog langer had
moeten wachten, dan geloof ik dat
dat mijn hart er onder gebroken zou
zijn
Til hem toch nog een weinigje op
dien steen, dien z waren steen op mijn
borst anders kan ik niet tegen je
spreken Zoo dankje, Björn mijn
lieve, beste zoon I Julia loop
te onthullen, deelt thans het verhoor van
generaal de Gallilet mede. Volgens dezen
heeft generaal Darras gezegd, dat Dreyfus
na zijn degradatie herhaaldelijk zijn onschuld
betuigde. De betrekkingen tusschen Ester-
hazy en de buitenlandsche agenten waren
bij allen bekend. De Engelsche generaal
Tallot had gezegd, overtuigd te wezen, dat
Esterhazy voor geld inlichtingen verschatte.
Picquart was niet in staat tot laagheden.
Painlevé verklaarde in zijn verhoor, dat
Hadamard Dreyfus altijd voor onschuldig
hield.
Casimir Perier, oud-president der Repu
bliek, sprak van een stap van den Duitschen
ambassadeur, aan wien hii verklaard had,
dat het borderel gevonden was in de am
bassade. Pierrier voegde er bij, dat Mercier
hem .gezegd had, dat het stuk met »Ce
Canaille de D" aan den krijgsraad was
overgelegd maar Perrier had niet begre
pen, dat men het bij uitsluiting aan de
leden van den krijgsraad getoond had.
Perier zeide verder, dat hij niets wist van
een bekentenis van Dreyfus.
Mejuffrouw Pays heeft aan den heer Mazeau,
eersten president van 't Hof van Cassatie,
een langen hrief geschreven, waarin zij ,ie
verklaring van den rechter van ïnstiuci.e
Bertulus voor de Strafkamer weerleg i n
bestrijdt.
Naar de Petit Parisien uit St. Quemui
verneemt, heeft de gewezen adjudant Lur-
nier, oud secretaris van kolonel Henry, zich
van het leven beroofd, nadat hij een
telegram had ontvangen, dat hem naar
Parijs ontbood. Het volledig bericht omtrent
dezen zelfmoord, luidt als volgt
Men seint mij uit Saint Q ientin, dat een
oud-secretaris van luitenant-kolonel Henry,
de adjudant Hornier zich zooeven van 't leven
heeft berooid. Geeïmployeerde aan het
ministerie van oorlog en particulier secre-
oogenblikkelijk naar buurman Berlöf
en zeg hem dat Björn dat Björn nu
toch werkelijk secretaris geworden is
Je komt mij dus nu eindelijk toch afhalen
Björn naar je huis mijn jongen
Braaf I Braaf Ik he b maar een hoekj e noodig
waar ik liggen kan en God bidden
voor mijnen jongen Ja God moge
je je liefde vergelden I En voor Julia
zal je ook wel goed zijn niet waar
Björn Het arme schaap kan het
toch niet helpen, dat zij niet zoo knap is...
niet zoo knap en zoo begaafd als jij
mijn jongen! Neen neen, Julia
van daag geen haring op tatel nu
nu meneer de secretaris gekomen is
Weten ze het al in de stad dat je nu
werkelijk secretaris bent?. .Kom nu
wou ik wat slapen vóór de reis
Neen. neen, dank je goede menschen
geen naaiwerk meer ik trek tnj
bij mijnen zoon in diesecretaris
Opeens was alles stil geworden.
Björn hief zijn beschreid gelaat omhoog
De oude mama was daarheen getrokken,
waar geene hoop meer bedrogen wordt.
Zij heeft echter nog zusteis op a ditto
trouwe, liefhebbende, geduldig lijdende
zusters.
Gij, jonge heeren hebt erbarmen met
haar.
