Dagblad voor Schiedam en Omstreken
22ste Jaarg.
Dinsdag 18 Juli 1899.
■gSureau T&oterstvaat 50.
i\o. 6446.
AJRlLIE-EER.
PKI4S TAK DIT BLAD:
y
r Schiedam per 3 maanden
r*DCo
®r post door eeneei Nederiand
ï0t>öeriijtt Nummers
2EK OTEBZICHT.
Oe 17 Juli '99.
?Sr Aftand ^ey'Us' die eerst in den loop
za^^u13 V0°r den k'Ügsraad
ooWe) jn zal behandeld worden, houdt
jj'1 Pablieit r8geer'n8skr'ngen als onder
tiinistg. ee s de aandacht gespannen.
?°r,0g heeft 10 den minis.
t.n, ^rijgsraad t* t» dat de voorzitter van
"?en y nnes b«sloten heeft, de
Wï maapTlQ"es-yd«B-«rePaire te
Hof v en over die feiten, waarvan
n dra8en heeftaSlatU! den krijgsraad
l Figaro u, lis te n®m«n-
®®rste g.H !Ceert in ru'm *ier kolom
p r'8l'aan p<f "V8 van d® aanklacht van
St®rbazv *r l«gen commandant
®gens onlirht,..™ r.
PB IJ S DEK ADTERTKXTIÊN
Van 16 regeis/'ü.60
Elke gewone regei meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
*e,
p?' ®erste i>«h '!°68rt in ru'm vier ko'om
p ri8l'aan L u8 van d« aanklacht van
®rhazy er azy tegen commandant
Protufêr jP,ic»tln8P De memorie
toegevoegd" Republiek is aan de
Zaterdag "°UWen uit alle standen
Verb °Pg*wacht r°UW. °reyfus te Ren'
uet' °«n haar "J de 8®vangenis
®Vrouw te begroeten.
H°°r haar vrie^^8 k®e" zich aan deze,
°°r »n een r;-^ betooging onttrokken
d Schen d g Weg t8 rÜden'
B®llieux zo '1Ger Be'pech en generaal
ige"s een i> Cen due' P'aats hebben,
"era&| 0Urantenartikel, waardoor de
J^hte niet ®'®®digd achtte. Delpech
v&0 o C üeüeeren vóór het onder-
'her^i de ^"chesne omtrent
?>*a| de B® beux was geëindigd. Daar
a°tvj0ord a 1 ®t niet heelt wenschen
Verzoek jw' Delpech ot
Jbeeft n i D® geheel was geëin-
QVaarden. e'pech bet duel niet willen
zÜn Pelll®ux beeft daarna in een
*n" m°®ite n6n bedatlkt voor de geno-
tn de": »n i briet eindigt met de
"'et te Pe? WCet te belasteren,
u'tdrUkkin V9C Ik richt tot hem
g Yan mijn verachting."
^^•11 eton.
«b«n •'"'sdaditrpr "fns willen weten,"
ï®VerZ'ja bals toch'met Mbelang Waagt
^"heiaao dezen mïn» Maar vraag dat
arp,. ,n» ,u:; n weer wees hij op
bad r Herbert Z*** Wl' waarom bij den
»\V d®n hem t« °m ud maakte hij
3t mS t8 yreeïen, ik niet." 1
v0or 6®v?udig IênoetrmHe/Vü°eg Nied®r«r-
bipda^/Jnheer dln gA do verslagene
was advocaat Dorner zeer
te 5,h"wei4elr; hCt minst het schit-
t«t d had kunn« °P b8t PUflt St0nd
bf; !"isdaad k,n u beletten- Ue drijfveer
®«n Jh ®ze Woo^n lk zo° g°ed als iemand."
d®n bal' gesmoord" wprong W,Ihelm m«»
jrf'-burk m den kreet op en naderde
bemel,g TVWen banden.
wil, houd op, wanneer er
Op den historischen datum van 14 Juli
is te Parijs wederom het oude program
afgewerkt: wapenschouwing op het terrein
der wedstrijden te Longchamps, uitreiking
van decoraties, matinees, gratis comedie-
voorstellingen, openbare concerten, illumi
natie, vuurwerk enz. Gelukkig is alles
zonder eenige incidenten van beteekenis
afgeloopen behalve de arrestatie van een
tiental betoogers, die in het Bois de Boulogne
Panama" riepen. President Loubet, die dit
maal in een a la daumont bespannen, door
kurassiers geëscorteerd gala-rijtuig des
middags om half drie naar de revisie reed,
deelde de toejuichingen met majoor Mar-
chand en diens Senegambische zwartjes,
terwyl vooral miniSter de Gallifet en de
nieuwe militaire gouverneur der hooldstad,
Brugére, zich verheugden in de belang
stellende opmerkzaamheid van het publiek.
In de presidentieele loge te Longchamps
vormde de heer Léon Bourgeois, pas uit
's-Gravenhage teruggekeerd, levendig ges
ticulerend en vriendelijk handjes drukkend,
het middenpunt van een wijden kring
diplomaten, terwijl Déroulède en Marcel
Habert, dien des morgens, gevolgd door
eenige honderden leden van den Patriotten-
bond, een krans neerlegden bij het beeld
van Straatsburg op de Place de la Concorde,
zich tevreden stelden met den kreet: Vive
la republique francaise, vive la nation 1 vive
1' Alsace-Loraine om daarna in een
rijtuigje huiswaarts te keeren. Ook uit
Algiers, Rennes, waar den vorigen avond
eveneens zonder eenig incident een fakkel
optocht was gehouden Lyon, Toulouse,
Marseille en Toulon - te Rijssel hadden
slechts enkele anti-clericale schreeuw-
betoogingen plaats wordt gemeld, dat
de dag, bij prachtig zomerweer, rustig is
verloopen.
Minder rustig blijkt de feestvrering te
Cherbourg te zjjn verloopen. Na het vuurwerk
hebben een aantal soldaten van de mariniers,
zich schuldig gemaakt aan wanorde, veel
schade toegebracht en agenten van politie
mishandeld. Er zijn er zestig gevangen
genomen, die in de gevangenis nog weer
opstand pleegden, zoodat de troepen tusschen-
beiden moesten komen. Te middernacht
was de orde nog niet hersteld. De stad is
door troepen bezet. Er zijn verscheidene
gekwetsten.
President Loubet heeft, zoodra hij van
de revue van Longchamps teruggekeerd
was, het volgende schrijven gericht aan
generaal De Gallifet, den minister van
oorlog
»De revue, welke wij hebben bijgewoond,
heeft ons wederom getoond, dat het onder
richt, de houding en de geest van discipline
in het leger niets te wenschen overlaten.
Wij hebben naast de troepen van het
vaderland hun dappere wapenbroeders uit
Afrika en Soedan gezien, die, in hun tocht
van drie jaren, trotsch de driekleur hebben
gebracht van den Atlantischen Oceaan tot
de Roode Zee.
De toejuichingen, waarmede de leerlingen
van onze militaire scholen, de troepen van
alle wapenen, commandant Marchand en zijn
dappere metgezellen, zijn ontvangen, leggen
bewijs al van het vertrouwen, dat Frankrijk
heeft in zijn nationaal leger.
Voor de eerste maal hebben wij aan het
land het nieuwe artillerie-materiaal kurmen
toonen, welk materiaal een voorwerp van
zorg is geweest van de regeering der Repu
bliek en de ministers, die uw voorgangers
zijn geweest.
Dank zij de medewerking van het parle
ment, dat alle noodzakelijke credieten heeft
goedgekeurd, en den ijver van de hoofden
en hun ondergeschikten in alle rangen,
kunnen wij trotsch zijn over het verkregen
resultaat.
Ik verzoek u, mijnheer de minister, aan
den heer militairen gouverneur van Parijs
en aan het leger, dat heden te Longchamps
heeft gedefileerd, mijn innige voldoening, en
die van de regeering der Republiek over te
brengen."
nog iets menschelijks in u is zeide hij.
»Maak mijn zelfopoffering niet nutteloos."
Meer kon hij niet zeggen, want de rechter
van instructie hield hem terug.
•Geen woord meer," zeide Niederer, »ot
ik zal genoodzaakt zijn u naar uw cel terug
te doen brengen."
Wilhelm bleef als versteend en nog steeds
in dezelfde houding staan.
Welnu, kerel, wat voor leugens hebt gij
ons nog te vertellen vroeg de commis
saris, die Horner spottend aankeek.
•Leugens 1" herhaalde deze. »Hahadeoude
Dorner moest uit den weg, omdat zijn leven
een voortdurende bedreiging voor den ad
vocaat en diens moeder was hij wist te
veel, die oude. Haha, geloof maar vrij, dat
mijnheer de advocaat in zijn positie geen
vader kon hebben, die zijn leven in de
Amenkaansche gevangenissen had doorge
bracht en verder
Houd op 1" nep de advocaat in de grootste
vertwijfeling Ujt terwijl hij zich op den
spreker scheen te willen werpen.
e commissaris, die begreep, dat thans
de- oplossing van het raadsel zou volgen,
hield hem met zijn ijzeren vuisten terug.
voort> voegde hij Horner toe
beproeft maar eens otge u kunt vrijpleiten.'
De oude Dorner moest sterven," her
nam Horner anders zou het uitgekomen zijn
dat hij reeds gehuwd was, toen hij jaren
geleden in Duitschland kwam, nadat eenige
schurkerijen hem genoodzaakt hadden
Amerika te verlaten. Wel was de oude
Dorner de vader van den advocaat, maar hij
was niet de echtgenoot
Op dit oogenblik rukte Wilhelm zich met
onweerstaanbare kracht uit de handen van
Loder los- In de grootste opgewondenheid
met het schuim op de lippen, snelde hij op
Horner toe.
SchurkEllendeling Dat isuwlaatste.
brulde hij.
Horner vluchtte lafhartig, terwijl de com
missaris en de dokter met vereende krachten
Wilhelm aangrepen en hem naar zjjn stoel
terugbrachten.
De rechter van instructie was inmiddels
naar den war.d gegaan en had het schelkoord
gegrepen, waaraan hij krachtig trok.
Bijna terstond kwamen er twee politie
agenten binnen om de bevelen hunner supe
rieuren te vernemen.
Niederer scheen voornemens Wilhelm
naar zijn gevangenis te doen terugbrengen
Bij degroote wapenschouwing heeft gene
raal de Pellieux niet aan het hoofd van de
troepen gedefileerd, ofschoon het de gewoonte
is dat de commandant van de troepen te
Parijs dat doet. De minister van oorlog had
het voorwendsel aangegrepen dat de defi-
leerende troepen, minder dan een brigade,
daartoe niet talrijk genoeg waren. Wel
reed generaal de Pellieux mede in den staf
van den gouverneur van Parijs.
De zaken in Transvaal nemen in Enge
land nog steeds aller aandacht in beslag.
Lord Balfour of Burleigh hield eergisteren
avond een rede te Damfries, waarin hij
verklaarde dat de regeering Transvaal's on
afhankelijkheid niet wil aanranden, nog een
oorlog beginnen, maar er bestaan ergere
dingen zelfs dan oorlog, wanneer de hand
having van den vrede moet samengaan met
het prijsgeven der belangen van Engelsche
burgers' in Transvaal die hoogst onrechtvaar
dig bejegend worden. De spreker vindt den
toestand slechts ontrustbarendhij hoopt
dat een vredelievende oplossing alsnog zai
gevonden worden, die ofschoon, niet allen
dadelyk bevredigend, nochtans een tijd voor
verademing en kalmeering der opgezweepte
hartstochten zal verschaffen.
Niet alleen de Engelsche minister van
koloniën Chamberlain, maat ook da Trans-
vaalsche regeering verklaart, dat de bekende
depêche van de Standard and Diggers'
News waarin van de instemming der
Engelsche regeering met de kierechtvoor-
stellen in Transvaal sprake is, een verzinsel
is. Het telegram geeft aan de imperialistische
pers een welkome gelegenheid om te wijzen
op de onbetrouwbaarheid van het gesubsi
dieerde orgaan der Boerende limes gaat
in een hoofdartikel voor, en herinnert
nogmaals eraan dat onlangs bleek hoe de
Diggers' News bereid was om een vol
doende hoeveelheid shares over te dragen
aan de firma Wernher en Beit om deze in
staat te stellen Diggers' News in haar
macht te krijgen, zonder dat men er van
maar de commissaris, die een dergelijk be
vel voorzag, haastte zien tusscheuoeiden te
komen,
Mijnheer" zeide hij, terwyl hij op den
jongen man wees, die nu naar lictiaam en
geest gebroken, op zijn stoel ineengezakt
was, »het moet u toen wel duidelijk ziju
dat hij geen misdadiger is, maar een diep
ongeluakige, die slechts eerbied en mede
lijden verdient."
De rechter van instructie aarzelde nog
even, maar het volgende oogenblik wenkte
hij de twee agenten, zich te verwijderen
Welnu, het is toch waar," hernam Hor
ner, die zich weer volkomen meester was
en zelf meende dat zijn zaak beter stond
dan ooit. >Kan ik het helpen, dat de oude
Dorner zulk een schavuit is geweestIk
maakte te Chicago kennis met hem, toen hij
geheel op het droge zatmaar hij kon veel
geld krijgen, zeide hij, wanneer hij maar in
Duitschland was.
Wordt vervolgd.)
MEUWE SCHIEDAMSCHE
»B,
l®id«at z°u ik n l
