Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
-2ste Jaar®:.
Zondag 1 October 1899.
No. 6510.
"gSmreau t&oterstvaat 50.
EERSTE b
Ons aller
schat in het
moeras.
PRIJS TAN DIT BLAD:
V
°°r Schiedam per 3 maandenf 1.50
?ranco per Dost door eeneei Nederiand - 2.
•Vionderiiike Nummers - 0.05
PRIJS DER ADYKRTENTIËN:
Van 16 regeisƒ0.150
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Onder s
delij|je v °PPermachtige leiding der God-
Re 0orz>enigheid werkt het kwaad in
tot de 0ndanks zich zelf, altoos mede
Verheer]yking van het goed.
schoone en bemoedigende
v°0r ®n een treffend bewijs daarvan
•luiten 8n' n'et moe(lw'"'8 de oogen
blode 'S te z'en 'n ^en strÜ(l> R'e door d®
otite H on8e'oov>ge maatschappij in
is, t# a^en tegen de Katholieke Kerk, dat
MoeH ^6n ^8 ^®rk van Christus, ons aller
er' gevoerd wordt.
taak S'UW '>e'®'d ®n een Üv®r> ®en betere
Waardig de kinderen der duisternis
derenn soort voorzichtiger dan de kin-
°ngel ^6S ''c^ts hebben allen, die de
eeren°0V'ge maatschaPPÜ als hunne moeder
'^volut" ^em'nnen tegeeringen, geleerden,
l'ereikb"1140'16'1' vo's'a8en ongodisten, ieder
aan„ ar uaiddel, hoe onzedelijk soms ook,
v^'^n om de Kerk als eene vreemde
lootye| Sc^andvlekken en Haar het recht,
het P'aats, die Haar toekomt in
eerb^r?ot §ezin der menschheid als op den
bisten #n ''®^de harer kinderen te be
te
bepr«-^aS 8n te onPas wordt die toeleg
'ijk "C ^een r®g®®ring zoo wederrechte-
ScheifeV6S''^ ZÜ durft d® Kerk over
g6|e nr''s Van rechten te vermanen geen
'®er 6 200 0I1b'Jndig met den aard en de
de r Kerk, of hij waagt net Haar voor
'®n 'h der wetenschap te veroordee
lt i-een •schrijver of dagblad zoo ver-
da* ZÜ vermeten zich nog iederen
^erp®en blik van verachting op Haar te
D® Kerk
van Christus is den Joden eene
dwu n's' den modernen ongeloovigen eene
ttasheid.
Feuilleton.
34)
Vlo^g een® schopvol aarde na de andere
Werci HEar ^en rand omhoog steeds hooger
Pa ,j 8 aarden wal rondom den kuil. Duim
dien.-"" Werd deze door de ijverige handen
'ck (i^e^rav®nt tot over de heupen reikten
®r s wallen, maar nog altijd kwamen
gr0[~fen te«kens, dat hier ooit te voren de
diepte Was omgewoeld. Winslow mat de
Ken bedroeg meeer dan vier voet
zijp. Sr°°fe teleurstelling drukte zich op
Zicb rjgp u'l> terwy 1 hij Cornely tot
ua'meten h°n er onmogelijk een
Corppf'ns "ebben plaats gehad zeide hij,toen
den t den rand trad en bedaard in
«mi neerzag.
omogelijkl" stemde deze toe.
En vragen wij ons af heeft de Kerk
hare plaats in de wereld verloren, of de
liefde van hare kinderen verbeurd
Noch het een, noch het ander. Integen
deel de strijd heeft de Kerk velerlei ge
legenheid aangeboden om met hare geloofs
brieven in de hand op te treden en te
werken als Moeder van het geestelijk heil
en van de beschaving der volkeren, en wijl
daardoor de Katholieken Haar beter leerden
kennen en liefhebben, werden zij ook meer
'ot Haar aangetrokken en sloten zich me4
al de kracht van geest en hart nauwer bij
Haar aan. Niet dat de Kerk nieuwe titels
heeft gewonnen, om haar aanspraak op
geloof en liefde der volkeren te laten gel
den. Hare titels daarop zijn zuo oud en
onvergankelijk als de Kerk zelve. Zij zijn
hare stichting door Christus, den Godmensch,
hare zending onmiddellijk van Hem en de
verzekering van immer voortdurenden bij
stand. Doch men vergete niet, dat in de
Kerk eene goddelijke en eene menschelijke
zijde is, in gelijkenis met Christus, die God
is en mensch en dat naargelang van den
aard der tijden en de behoeften der men-
schen, onder de leiding der Goddelijke
Voorzienigheid, nu eens de menschelijke
zijde in Haar zich duidelijker vertoont
aan de wereld en dan weder de moer
goddelijke.
God, die alles regelt, het hooge en het lage.
wist, den verbitterden strijd tegen de Kerk
toelatende, de gebeurtenissen zóó te leiden
dat het goddelijke, wat in de Kerk is en
werkt, in dien strijd op den voorgrond is
getreden, dat der Katholieken geloof en
liefde is bevestigd en diensvolgens het kwaad
is dienstbaar geworden aan de verheerlijking
van het goed. Is de Kerk den ongeloovigen
een ergernis en een dwaasheid, de geloo-
vigen vertoont zij zich zichtbaar als Gods
wijsheid en Gods kracht.
Beschouw Haar in welke levensverhouding
en van welken kant gij wilt, dat goddelijke
zult ge overal ontdekken.
ïEn toch is het de verkeerde plaats,"
hernam Winslow, slechts met moeite kalm
blijvend.
»Dat heb ik al lang begrepen," merkte
Dick op, hei, zweet van tijn gezicht wisschend
»ik wilde het niet zegen, maar hier gaat
een streep zand door het leem en die is
niet verstoord geworden, zoolang de wereld
bestaat."
»Wat is uwe meening wendde Cornely
zich tot Winslow.
»lk dacht dat het 't best zou zijn den
bodem in een grooteren omtrek los te graven,"
antwoordde deze, ïwiet weet, de een of
de ander der boomen kan zich in den loop
der tijden ter zijde gebogen en daardoor de
lijn veranderd hebben. In deze liuurt moet
het toch in allen gevalle liggen."
»Ik zou raden, alle lijnen nog eenmaal
na te meten," verklaarde Dick, en zich uit
den kuil opheffend, hielp hij Kate eveneens
naar boven.
»Zoo, laat ons ook uwe meening venie-
nemen." hernam Cornely, zich naar Kate
wendendsspreek die vrij uit, kind, zulk
een jong ding heeft dikwijls verstandiger
gedachten dar. grijze hoofden."
sik, moeder?" vroeg Kate zorgeloos op
Het ongeloof onzer eeuw beukt tegen de
hooge Sions muren en ondergraaft dezer
fundamenten, er. zie, daar komen de echte
grondslagen aan den dag, grondslagen door
geen menschenhanden gemaakt en ook door
geen menschenhanden te vernielen.
Op de zee der wereld werd door geweld
en listig verraad der machtigen menige
storm verwekt, waarin het scheepje van
Petrus werd heen en weder geslingerd en
dreigde te vergaan, maar de groote figuur
des Verlossers, opstaande uit de schijnbare
rust, heeft zich aan de oogen der Zijnen
vertoond en den storm bezwerende, hun
toegeroepen »wat vreest gij, kleingeloovi-
gen, het scheepje kan niet vergaan."
Alle dwalingen en ketterijen lossen zich
op in de ijzingwekkende en alles ontken
nende loochening van God en van Christus. En
die algemeene dwaling wil als de Antichrist
bezit nemen van de wereld en voert een
groot deel der menschheid ten strijde ter
vernietiging van de rechten des Verlossers
op den mensch en van de rechten des
menschen op het bezit van zijnen Verlosser.
En wie daagt op ten strijde voor het recht
van Christus in het recht van den mensch?
De Katholieke Kerk en zij alleen neemt
den strijd tegen dat monsterachtig leger
aan, in hare banier de leus voerende voor
Christus en voor den mensch."
Eeren wij ons aller Moeder om den goeden
strijd tegen al wat Haar van de aarde wil
doen verdwijnen. Strijden wij in hare ge
lederen mede. Dat is onze roeping, onze
plicht. Wie in den strijd tusschen goed en
kwaad niet voor het eerste is, dat eerste
niet bevordert, werkt eenvoudig het laatste
in de hand. Niemand kan of mag bloot
toeschouwer blijven. Wie den strijd slechts
gadeslaat, is als de mer.sch, die zegt zijne
moeder lief te hebben, maar die zelfs geen
woord spreekt, als die moeder wordt bespot
en verguisd. De liefde, de ware, de oprechte
liefde toont zich in daden van edele toe
wijding.
haar beurt. »Nu dan, wat mij aangaat, ik
heb genoeg van 't graven. Het zou een
vreeselijke laak zijn, om de geheele prairie
rondom op te werpen als een molshoop.
Niet voor twintig echte dollars zou ik het
willen doen."
Cornely schudde glimlachend het hoofd.
»Dat is een verstandige meening," ant
woordde zij vroolijk, »zooals men die nauwe
lijks in het hoofd van zulk een jong ding
zou verwachten. Eene poging willen wij
echter nog wagenblijkt die te vergeefs
te zijn, dan moogt gij doen en laten wat
gij wilt, ik neem dan geen verder deel in
de onderneming. Het schijnt wel. dat wij
op een verkeerd spoor gekomen zijn, en
toen ik ginds op den steen zat,kwam het mij in
den zin, dat in de buurt van beide boomen
daar, vroeger een derde stond ik ben
immers dikwijls genoeg hier geweest om
het te kunnen weten die echter reeds
voor verscheidènen jaren door den storm
omgewaaid is. De stomp moet nu nog te
zien zijn en nu geloof ik, dat in het schrift
stuk de lijn aangegeven werd, welke de
omgevallen boom daarstelt met een die nog
staat. Met de paal daarginds zijn wij mis
schien een weinig te ver terug gebleven."
ALGEMEEN OVERZICHT.
30 September '99.
De Transvaalsche crisis.
De kans op het behoud van den vrede
schijnt zoo goed als verkeken te zijn. Zoo
wel in Engeland als in Transvaal acht men
den oorlog onvermijdelijk.
De correspondent der Times te Pretoria
heeft een onderhoud gehad met Kruger.
Deze verklaarde alles gedaan te hebben om
den vrede te behouden. Hij had Chamber
lain's plan van een gezamenlijke enquête
aangenomen, maar Chamberlain had den
draad der onderhandelingen daarover wille
keurig afgebroken. De Engelschen hoopten
troepen aan op 's lands grenzen, de oorlog
werd aldus den Boeren opgedrongen. Cham
berlain's nota van 12 September was niet
in te willigen, omdat Transvaal dan aan de
uitlanders zou overgeleverd zijn. Zelfs een
zevenjarig kiesrecht zou aan 50.000 vreemde
lingen kieswet geven, d.w.z. aan een aantal
grooter dan dat der oude burgers. Maar de
uitlanders hadden het kiesrecht nooit be
geerd zij willen vrij zijn van dienstplicht
en laten zich daarom als vreemdelingen in
schrijven en naderhand verkreeg Lord Loch
hun vrijstelling als Portugeezen. Kruger
loochende opnieuw Chamberlain's bewering
dat hij de beloften schond tijdens de onder
handelingen voor de confentie van 1884
gegeven. Ten slotte vroeg de correspondent
Bestaat er nog kans om den vrede te be
waren Neen antwoordde de President
tenzij Engeland nog iets verricht om
den vrede mogelijk te maken. De corres
pondent voegt er bij, dat men te Pretoria
algemeen meent de staat van oorlog ieder
oogenblik kan afgekondigd worden.
De kabinetsraad gisteren te Londen
gehouden, schijnt den doorslag gegeven
te hebben. Hij eindigde om 3 uur 20.
Volgens de Pall Mall Gazette werd daarin
Chamberlain's nota goedgekeurd, bevattende
de volgende eischen lo. Tijfjaars kiesrecht,
»Wanneer ge dat dadelijk, gezegd hadt,
Cornely, dan waren wij anders aan 't werk
gegaan," zeide Winslow levendig.
»Wie kon weten welke van de lijnen de
rechte is," zeide Cornely De eene hebben
wij geprobeerd en ons overtuigd, dat het
de verkeerde is
»Ik zal in 't moeras waden, den vermolm
den stam opzoeken en een paal daarbij
plaatsen," viel Dick hen vol vuur in de
rede.
»Dat is de weg, ja, dat is de weg",
stemde Winslow met hem in, wij meten
dan nog eens alles na en moeten dan het
doel bereiken."
Cornely zag Winslow opmerkzaam aan.
Zij dacht misschien echter bij zich, zelve,
dat zijne spanning te natuurlijk was, om
die te kunnen berispen, want dubbel helder
schitterden hare groote blauwe oogen, ter
wijl zij Kate aanzag, en daarna als in een
droom voortging
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAM» COURANT
.trim
®r«®rn