Dagblad voor Schiedam en Omstreken. -2ste Jaar®:. Zondag 1 October 1899. No. 6510. "gSmreau t&oterstvaat 50. EERSTE b Ons aller schat in het moeras. PRIJS TAN DIT BLAD: V °°r Schiedam per 3 maandenf 1.50 ?ranco per Dost door eeneei Nederiand - 2. •Vionderiiike Nummers - 0.05 PRIJS DER ADYKRTENTIËN: Van 16 regeisƒ0.150 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. Onder s delij|je v °PPermachtige leiding der God- Re 0orz>enigheid werkt het kwaad in tot de 0ndanks zich zelf, altoos mede Verheer]yking van het goed. schoone en bemoedigende v°0r ®n een treffend bewijs daarvan •luiten 8n' n'et moe(lw'"'8 de oogen blode 'S te z'en 'n ^en strÜ(l> R'e door d® otite H on8e'oov>ge maatschappij in is, t# a^en tegen de Katholieke Kerk, dat MoeH ^6n ^8 ^®rk van Christus, ons aller er' gevoerd wordt. taak S'UW '>e'®'d ®n een Üv®r> ®en betere Waardig de kinderen der duisternis derenn soort voorzichtiger dan de kin- °ngel ^6S ''c^ts hebben allen, die de eeren°0V'ge maatschaPPÜ als hunne moeder '^volut" ^em'nnen tegeeringen, geleerden, l'ereikb"1140'16'1' vo's'a8en ongodisten, ieder aan„ ar uaiddel, hoe onzedelijk soms ook, v^'^n om de Kerk als eene vreemde lootye| Sc^andvlekken en Haar het recht, het P'aats, die Haar toekomt in eerb^r?ot §ezin der menschheid als op den bisten #n ''®^de harer kinderen te be te bepr«-^aS 8n te onPas wordt die toeleg 'ijk "C ^een r®g®®ring zoo wederrechte- ScheifeV6S''^ ZÜ durft d® Kerk over g6|e nr''s Van rechten te vermanen geen '®er 6 200 0I1b'Jndig met den aard en de de r Kerk, of hij waagt net Haar voor '®n 'h der wetenschap te veroordee lt i-een •schrijver of dagblad zoo ver- da* ZÜ vermeten zich nog iederen ^erp®en blik van verachting op Haar te D® Kerk van Christus is den Joden eene dwu n's' den modernen ongeloovigen eene ttasheid. Feuilleton. 34) Vlo^g een® schopvol aarde na de andere Werci HEar ^en rand omhoog steeds hooger Pa ,j 8 aarden wal rondom den kuil. Duim dien.-"" Werd deze door de ijverige handen 'ck (i^e^rav®nt tot over de heupen reikten ®r s wallen, maar nog altijd kwamen gr0[~fen te«kens, dat hier ooit te voren de diepte Was omgewoeld. Winslow mat de Ken bedroeg meeer dan vier voet zijp. Sr°°fe teleurstelling drukte zich op Zicb rjgp u'l> terwy 1 hij Cornely tot ua'meten h°n er onmogelijk een Corppf'ns "ebben plaats gehad zeide hij,toen den t den rand trad en bedaard in «mi neerzag. omogelijkl" stemde deze toe. En vragen wij ons af heeft de Kerk hare plaats in de wereld verloren, of de liefde van hare kinderen verbeurd Noch het een, noch het ander. Integen deel de strijd heeft de Kerk velerlei ge legenheid aangeboden om met hare geloofs brieven in de hand op te treden en te werken als Moeder van het geestelijk heil en van de beschaving der volkeren, en wijl daardoor de Katholieken Haar beter leerden kennen en liefhebben, werden zij ook meer 'ot Haar aangetrokken en sloten zich me4 al de kracht van geest en hart nauwer bij Haar aan. Niet dat de Kerk nieuwe titels heeft gewonnen, om haar aanspraak op geloof en liefde der volkeren te laten gel den. Hare titels daarop zijn zuo oud en onvergankelijk als de Kerk zelve. Zij zijn hare stichting door Christus, den Godmensch, hare zending onmiddellijk van Hem en de verzekering van immer voortdurenden bij stand. Doch men vergete niet, dat in de Kerk eene goddelijke en eene menschelijke zijde is, in gelijkenis met Christus, die God is en mensch en dat naargelang van den aard der tijden en de behoeften der men- schen, onder de leiding der Goddelijke Voorzienigheid, nu eens de menschelijke zijde in Haar zich duidelijker vertoont aan de wereld en dan weder de moer goddelijke. God, die alles regelt, het hooge en het lage. wist, den verbitterden strijd tegen de Kerk toelatende, de gebeurtenissen zóó te leiden dat het goddelijke, wat in de Kerk is en werkt, in dien strijd op den voorgrond is getreden, dat der Katholieken geloof en liefde is bevestigd en diensvolgens het kwaad is dienstbaar geworden aan de verheerlijking van het goed. Is de Kerk den ongeloovigen een ergernis en een dwaasheid, de geloo- vigen vertoont zij zich zichtbaar als Gods wijsheid en Gods kracht. Beschouw Haar in welke levensverhouding en van welken kant gij wilt, dat goddelijke zult ge overal ontdekken. ïEn toch is het de verkeerde plaats," hernam Winslow, slechts met moeite kalm blijvend. »Dat heb ik al lang begrepen," merkte Dick op, hei, zweet van tijn gezicht wisschend »ik wilde het niet zegen, maar hier gaat een streep zand door het leem en die is niet verstoord geworden, zoolang de wereld bestaat." »Wat is uwe meening wendde Cornely zich tot Winslow. »lk dacht dat het 't best zou zijn den bodem in een grooteren omtrek los te graven," antwoordde deze, ïwiet weet, de een of de ander der boomen kan zich in den loop der tijden ter zijde gebogen en daardoor de lijn veranderd hebben. In deze liuurt moet het toch in allen gevalle liggen." »Ik zou raden, alle lijnen nog eenmaal na te meten," verklaarde Dick, en zich uit den kuil opheffend, hielp hij Kate eveneens naar boven. »Zoo, laat ons ook uwe meening venie- nemen." hernam Cornely, zich naar Kate wendendsspreek die vrij uit, kind, zulk een jong ding heeft dikwijls verstandiger gedachten dar. grijze hoofden." sik, moeder?" vroeg Kate zorgeloos op Het ongeloof onzer eeuw beukt tegen de hooge Sions muren en ondergraaft dezer fundamenten, er. zie, daar komen de echte grondslagen aan den dag, grondslagen door geen menschenhanden gemaakt en ook door geen menschenhanden te vernielen. Op de zee der wereld werd door geweld en listig verraad der machtigen menige storm verwekt, waarin het scheepje van Petrus werd heen en weder geslingerd en dreigde te vergaan, maar de groote figuur des Verlossers, opstaande uit de schijnbare rust, heeft zich aan de oogen der Zijnen vertoond en den storm bezwerende, hun toegeroepen »wat vreest gij, kleingeloovi- gen, het scheepje kan niet vergaan." Alle dwalingen en ketterijen lossen zich op in de ijzingwekkende en alles ontken nende loochening van God en van Christus. En die algemeene dwaling wil als de Antichrist bezit nemen van de wereld en voert een groot deel der menschheid ten strijde ter vernietiging van de rechten des Verlossers op den mensch en van de rechten des menschen op het bezit van zijnen Verlosser. En wie daagt op ten strijde voor het recht van Christus in het recht van den mensch? De Katholieke Kerk en zij alleen neemt den strijd tegen dat monsterachtig leger aan, in hare banier de leus voerende voor Christus en voor den mensch." Eeren wij ons aller Moeder om den goeden strijd tegen al wat Haar van de aarde wil doen verdwijnen. Strijden wij in hare ge lederen mede. Dat is onze roeping, onze plicht. Wie in den strijd tusschen goed en kwaad niet voor het eerste is, dat eerste niet bevordert, werkt eenvoudig het laatste in de hand. Niemand kan of mag bloot toeschouwer blijven. Wie den strijd slechts gadeslaat, is als de mer.sch, die zegt zijne moeder lief te hebben, maar die zelfs geen woord spreekt, als die moeder wordt bespot en verguisd. De liefde, de ware, de oprechte liefde toont zich in daden van edele toe wijding. haar beurt. »Nu dan, wat mij aangaat, ik heb genoeg van 't graven. Het zou een vreeselijke laak zijn, om de geheele prairie rondom op te werpen als een molshoop. Niet voor twintig echte dollars zou ik het willen doen." Cornely schudde glimlachend het hoofd. »Dat is een verstandige meening," ant woordde zij vroolijk, »zooals men die nauwe lijks in het hoofd van zulk een jong ding zou verwachten. Eene poging willen wij echter nog wagenblijkt die te vergeefs te zijn, dan moogt gij doen en laten wat gij wilt, ik neem dan geen verder deel in de onderneming. Het schijnt wel. dat wij op een verkeerd spoor gekomen zijn, en toen ik ginds op den steen zat,kwam het mij in den zin, dat in de buurt van beide boomen daar, vroeger een derde stond ik ben immers dikwijls genoeg hier geweest om het te kunnen weten die echter reeds voor verscheidènen jaren door den storm omgewaaid is. De stomp moet nu nog te zien zijn en nu geloof ik, dat in het schrift stuk de lijn aangegeven werd, welke de omgevallen boom daarstelt met een die nog staat. Met de paal daarginds zijn wij mis schien een weinig te ver terug gebleven." ALGEMEEN OVERZICHT. 30 September '99. De Transvaalsche crisis. De kans op het behoud van den vrede schijnt zoo goed als verkeken te zijn. Zoo wel in Engeland als in Transvaal acht men den oorlog onvermijdelijk. De correspondent der Times te Pretoria heeft een onderhoud gehad met Kruger. Deze verklaarde alles gedaan te hebben om den vrede te behouden. Hij had Chamber lain's plan van een gezamenlijke enquête aangenomen, maar Chamberlain had den draad der onderhandelingen daarover wille keurig afgebroken. De Engelschen hoopten troepen aan op 's lands grenzen, de oorlog werd aldus den Boeren opgedrongen. Cham berlain's nota van 12 September was niet in te willigen, omdat Transvaal dan aan de uitlanders zou overgeleverd zijn. Zelfs een zevenjarig kiesrecht zou aan 50.000 vreemde lingen kieswet geven, d.w.z. aan een aantal grooter dan dat der oude burgers. Maar de uitlanders hadden het kiesrecht nooit be geerd zij willen vrij zijn van dienstplicht en laten zich daarom als vreemdelingen in schrijven en naderhand verkreeg Lord Loch hun vrijstelling als Portugeezen. Kruger loochende opnieuw Chamberlain's bewering dat hij de beloften schond tijdens de onder handelingen voor de confentie van 1884 gegeven. Ten slotte vroeg de correspondent Bestaat er nog kans om den vrede te be waren Neen antwoordde de President tenzij Engeland nog iets verricht om den vrede mogelijk te maken. De corres pondent voegt er bij, dat men te Pretoria algemeen meent de staat van oorlog ieder oogenblik kan afgekondigd worden. De kabinetsraad gisteren te Londen gehouden, schijnt den doorslag gegeven te hebben. Hij eindigde om 3 uur 20. Volgens de Pall Mall Gazette werd daarin Chamberlain's nota goedgekeurd, bevattende de volgende eischen lo. Tijfjaars kiesrecht, »Wanneer ge dat dadelijk, gezegd hadt, Cornely, dan waren wij anders aan 't werk gegaan," zeide Winslow levendig. »Wie kon weten welke van de lijnen de rechte is," zeide Cornely De eene hebben wij geprobeerd en ons overtuigd, dat het de verkeerde is »Ik zal in 't moeras waden, den vermolm den stam opzoeken en een paal daarbij plaatsen," viel Dick hen vol vuur in de rede. »Dat is de weg, ja, dat is de weg", stemde Winslow met hem in, wij meten dan nog eens alles na en moeten dan het doel bereiken." Cornely zag Winslow opmerkzaam aan. Zij dacht misschien echter bij zich, zelve, dat zijne spanning te natuurlijk was, om die te kunnen berispen, want dubbel helder schitterden hare groote blauwe oogen, ter wijl zij Kate aanzag, en daarna als in een droom voortging Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAM» COURANT .trim ®r«®rn

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1