Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 22ste Jaarg. Zondag 3 December 1899. No. 6563. bureau ^boievstvaai 50. EERSTE BLAD PRIJS VAK DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50 Franco Der dosi door geneei Nederland -2. .ifzonderiiike Nummers 0.05 PRIJS DER ADVERTKNTIËN: Van 16 regeis I 1ƒ0.60 Elke gewone regei meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. OEEKJLEELE BERICHTEN. SCHIETOEFENINGEN. De Burgemeester van Schiedam, brengt, op verzoek van den heer Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland, ter kennis van belanghebbenden bij de scheepvaart het hieronder volgend bericht aan zeevarenden Schiedam, 2 December 1899. De Burgemeester voornoemd, VERSTEEG. Gemeente Schiedam. Verkooping Tan Iepenboomen. Door het gemeentebestuur van Schiedam *a* in het openbaar bij inschrijving worden Verkocht NEGENTIG IEPENBOOMEN, ®taande aan de Lange Nieuwstraat te Schiedam. Inschrijvingsbiljetten worden ingewacht *ot op 14 December 1899 's namiddags uur. De voorwaarden van verkoop zijn ver krijgbaar aan het kantoor der Gemeente werken te Schiedam, alwaar nadere inlich- lngen worden verstrekt. Parijsche Kroniek. De zegepraal der Republiek is Zondag den IDden November op eene wijze, haar dubbel wandig gevierd. Het schoone monument Van Dalou heeft dan eindelijk na zoovele laren eene plaats kunnen vinden en een hoofd van den Staat, die er in toestemde, hit feest uitsluitend voor communards, Evolutionairs, vrijdenkers en francsma^ons, presideeren. De redevoeringen, aldaar gehouden waren inderdaad op letterkundig gebied allertreurigst en van een «clerica- 'sme a, rebours", waarbij het fanatisme van Welke eeredienst ook, niet vergeleken kan Worden. De 250,000 betoogers, die volgens de triomfeerende republikeinen voor het beeld ^an hunnen aangebeden regeeringsvorm met unne roode vaandels en magonieke zinne beelden defileerden, hielden op hun manier eene profane processie door de Parijsche straten en in plaats der gebeden om den zegen Gods over de aarde en hare bewoners af te smeken, welke bij de christelijke om gangen in heerlijke gezangen weerklonken, brulden zij «Ca-ira" en «de Carmagnole" en wel zoo woest en uitdage^j,^4pt de heer Loubet en zijne ministers hals over kop weg maakten om er jnaar niets van te hooren. Het volk wil 'toch overal bedrogen worden en zij, die van het ver hevene niets aannemer., gelooven in de moderne toovenaars, die hun een aardsch paradijs beloven, veel onbereikbaarder en minder zeker dan het hemelsch paradijs, hetwelk Christus aan Zijn getrouwen be sproken heeft. Die arme misleiden meenen, dat men de sociale revolutie uitroept door de roode vlag op te steken en eenige uren langs de straten van Parijs zich de keel schor te schreeuwen. Welk een bittere illusie toch berust hier thans, op dezen ondermijnden voozen grond, de openbare orde. Terwijl de vermoeide en door den langen tocht hongerig en dorstig geworden schapen overal een onderkomen zochten, om zich wat de versterken en bij adem te komen, togen de herders, of liever verleiders, naar de bel-étage van hun tempel, het stadhuis, alwaar hun een vorstelijke maaltijd wachtte, waarbij de «caille en caisse" niet vergeten was en de Pommery ongenadig gesabeld werd. Zij daar in de straten konden dit van beneden aanzien. Zoo was het onder Lodewijk XIV en zoo is het nog altijd, zelfs onder de zoogenaamde sociale republiek. Een der groote liberale bladen van mijn Vaderland lezende, verbaasde het mij toch hoewel men dit Koe langer hoe minder gaat doen, daarin het feest »du Triomphe de la Republique" als iets indrukwekkends en grootsch beschreven te zien. Onder den schijnheiligen vorm van liefde voor Frankrijk te koesteren, wordt hier alles wat dit arme land, zooals zij het altijd gedurende de Dreyfus-épidemie noemden, kan ver nederen en tot tweede rangsmogendheid verminderen, opgezameld of verkeerd voor gesteld, en wat in ons land door niemand gewenscht, ja zelfs niet geduld zoude worden, verwekt hier de bewondering en dus geheele instemming dier zoo consequente verslag gevers. Ook bij de beschouwingen der zittingen van het Hooggerechtshof, die soms zeer koddig en vermakelijk en daardoor niet altjjd even waardig zijn, wordt steeds met twee maten gewogen, zoodat zij die er de officieele verslagen niet van lazen er zeer moeilijk een billyk oordeel over kunnen vellen. Het is echter opvallend wat de rech ters senatoren enkele onbeduidende feiten als misdaden behandelen, natuurlijk alleen met het doel om toch enkele verdachten te vonnissen en daardoor den schijn, dat er werkelijk een complot bestaan heeft, te redden. Dezelfde mannen die de Revolutie van 1789 overal en luide verheerlijken, omdat zij de monarchie moest uitroeien, zullen nu de ontevredenen, die de parlementaire repu bliek enkel onverdragelijk vinden, als misdadigers behandelen en veroordeelen, alsof die van ruim een eeuw geleden niet veel misdadiger waren dan deze laatsten Bij de begrootingsdebatten, die eerst einde November konden beginnen, werd bij de behandeling van buitenlandsche zaken door den minister van dit departement, de heer Delcassé, een belangrijke rede ge houden, welke echter de Fransche patriotten niet geheel tevreden stelde. Hij beklaagde zich over de aanvallen vau de pers der oppositie, doch het moet gezegd worden, deze minister vond bij zijn optreden toe standen welke hij niet gemaakt had en zoo goed mogelijk in orde moest brengen. Hierin is hij tamelijk wel geslaagd. In de Kamerzitting van 27 dezer gaf de afgevaar digde Denys Cochin hem een schitterende repliek; over de pijnlijke Fashoda-kwestie zoude hij hem niet lastig vallen en evenmin dat hij op geen krachtiger wijze tusschen Engeland en de Transvaal was opgetreden want, zeide hij, ik ben met meer partij genoot der dreigende vuist, dan van den gebogen rug, doch ook niet van de gekruiste armen. Het belangrijkste oogenblik der discussie kwam echter eerst toen de minister bij de behandeling der post voor het gezantschap bij het Vatikaan uitgetrokken, openlijk kwam verklaren dat de regeering het her stel dezer credieten, welke door de begroo- tings-commissie eenvoudig gesupprimeerd waren, eischte. Onder de protesten der uiterste linkerzijde, toonde de heer Delcassé, in korte doch krachtige woorden, de rol welke Frankrijk als groote katholieke mogendheid te vervullen heeft aan, en bracht een eerbiedige hulde aan Leo XIII, wiens eminente eigenschappen door de geheele wereld erkend worden. Met het Vaticaan te loochenen, belet men zijn bestaan niet en zoo lang wij geen afstand willen doen van onze positie als katholiek rijk, kan de nood zakelijkheid van een gezantschapspost bij den Paus niet betwist worden. Nadat de rechter zijde en het centrum deze verklaringen levendig hadden toegejuicht, verscheen de heer Denys Cochin nogmaals op de tribune, om de verklaringen af te leg gen, dat, zoo hij voor de credieten zal stemmen, dit niet als een bewijs moet beschouwd worden dat hij vertrouwen stelt in de regeering, doch alleen om een hulde aan den Paus, den trouwen en volhardenden vriend van Frankrijk te brengen De treu rige sire Mesureur, kwam in zijn kwaliteit van president der begrootingscommissie, op zijn langdradigen toon voor de opheffing pleiten. Men kon geen ongelukkiger keuze gedaan hebben en zijne insolente woorden «Wij hebben eerbied voor het verleden, doch »sedert een eeuw is er een gordijn voor- «geschoven. Er zijn museum's waarin die «oude zaken bewaard worden. Het Frankrijk «dat uit de Revolutie geboren werd, kan geen «katholieke natie en de regeering der repu «bliek, geen katholieke regeering zijn" werden door den republikein, den heer Ribot, met recht als kwetsend voor de eerbiedwaardigste overtuigingen bestempeld. «De grootste moreele kracht der wereld, «zeide bij, naar een museum te verwijzen, «is een algevaardigde en vooral een president «eener groote commissie onwaardig." «De «vraag is of men met de Fransche staat- «kunde wil breken, de onrust in millioenen «gewetens verwekken en, zooals de heer «Bourgeois, juist zeide, het spel der tegen standers der Republiek in de hand werken." Niettegenstaande de roode vriendjes van het ministerie alles beproefden om het tegen te werken, werden de credieten met 349 stemmen tegen 202 aangenomen en het gezantschap gehandhaafd. In de politiek moet men zich over niets verwonderen en een bewijs hiervan is wel het hier vermelde ongeloofelijke geval, waar een ministerie door zijn vrienden bestreden en door zijn aanvallers en vijanden gered werd. Het monument van Louis Veuillot werd Dinsdag den 28en November op zeer een voudige doch indrukwekkende wijze in de kapel van den H. Labre onthuld. In een stille mis, waaronder eenige gebeden ge zongen werden, waren vele familieleden en vereerders ^van den grooten doode, in een der donkere hoeken van de Crypte der basiliek van Montmartre bijeengekomen, om de nagedachtenis van den vurigen geloovigen christen strijder, den genialen schrijver der «Odeurs de Paris" en «Parfums de Rome," waarmede hij zich een eersten rang onder de meesters van zijn tijd verwierf, te ver eeren. Zijn oude vriend, Mgr. Hazera, her dacht in élégante bewoordingen den grooten christen en trouwen zoon der Kerk die Louis Veuillot was. Als slot dezer aandoen lijke plechtigheid werd het beroemde vers, hetwelk door Gounod op muziek gezet is, gezongen, en waarin al de kracht en het geloot van den meester ligt uitgedrukt, en welke hij dan ook zijn «Laatste Wil," genoemd heeft en waarvan hier de vier heerlijke strophen. Placez a mon coté ma plume. Sur mon coeur le Christ, mon orgueil Sous mes pieds mettez ce volume Et clouer en paix le cercuel. Après la dernière prière. Sur ma fosse plantez Ia croix Et si l'on me donne une pièrre. Gravez dessus«J'ai cruJe vois Dites entre vous il sommeilie. Son dur labeur est achevé Ou plutöt ditesil s' éveille, II voit ce qu' il a tant rèvé. J'espère en Jesus, sur la terre Je n'ai pas rougi de sa loi: Au dernier jour devant soa Père, II ne rougira pas de moi. Fidblius Parijs, 18—30 Nov. 1899. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT chietoefeaingen in de stelling van den Helder 3e District. Volgens mededeeling van den Minister van Oorlog 'Uilen in den loop der maand December 1899 achiet- °eleniageu plaats hebben in de stelling van den Ü'lder, uit verschillende vuurmonden, opgesteld op verdedigingswerken aldaar. Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal van het ,etrokken lort een roode vlag waaien, van minstens 8611 uur vóór den aanvang der oefeningen, alsmede Scklearde vlaggen, aangevende de richting, waarin gevuurd zal worden. bovendien zullen op die dagen groote waarschuwings- Dordeo worden geplaatst aan den ingang der haven en °P ie batterij Vischmarktvermeldende de plaats ™aarvatl en 1Q weike richting dien dag gévuurd zal orden, terwijl nabij de haven en nabij het Torpedo- ~*a83zijn borden zullen worden geplaatst, waarop is aaQgegeven de beteekems der gekleurde vlaggen, als Vo'gtEen rood en witte vlag beteekent N., zwarte vlug o„ wit en roode vlag Z., witte vlag W., wit en 'Warte vlag N.O., rood en zwarte vlag Z.O., zwart en Witte vlag Z.W., zwarte en roode vlag N.W.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1