Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
1900.
23ste Jaar®:.
Maandag 1 Januari 1900.
No. 6586.
^xxveaxx !$oter$tvaat 50.
e Drieberkenhof.
fi
PRIJS TAK DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geneei Nederland - 2.—
Afzonderiiike Nummers 0.05
l
PRIJS DER ADYERTENTI Ë|N
Van 16 regeis[ƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde piaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Een
et
Ütor
merkwaardig jaar is 't voorzeker,
^ginnend jaar dat met bovenstaand
Wordt aangeduid, al ligt al wat het
°P verschillend gebied brengen zal,
°nder den dikken sluier der toe-
6 st verborgen. Merkwaardig, omdat dit
We jaar is als het kroonjaar, de sluit-
'l> <iie het geheele gebouw der negen-
eeuw bekroonend, alles te zamen
Duidelijk is 't dan ook voor allen die
r êszonde redeneering vatbaar zijn, dat
Pst 1-
uit jaar moet voleindigd zijn, eerst
honderdsten jaarkring aan de 99
eren moet zijn toegevoegd, wil de 19e
haar loop volbracht hebben. Maar
ls °ok met dit jaar de twintigste eeuw
niet aangebrokentoch is 't als een
ee' nieuwe aera, nu het cijier dat zoolang
de jaartelling dienst deed, is verdwenen
voor het opvolgend getal plaats te maken.
1t hebben de jaren die bij het getal
zijn opgeteld, niet een reeks merk-
ige gebeurtenissen te zien gegeven 1
het jaar 1800, toen weinig tijds na
Afscheiden van Hem die de revolutio-
»den laatsten Paus" hadden durven
leu, in Venetië als opvolger van den
f ®r' Pius kardinaal Chiaramonti tot Paus
gekozen, die als Pius VII in de ge-
0Q'e(1enis van het eerste kwart dezer eeuw
Ze®r bekend is; tot het jaar '99, waarin
^®0h roemrijke regeering van 22 jaren Paus
'A?111 op 90-jarigen leeitijd voort 't eerst
71
i'thj "*aren d0 Porto Sancta opent. Trei
lt e gedachte: een negentigjarige grijsaard,
[ie k°^er a"° 0Pz'chten buitengewoon man,
b j,ytla geheel deze eeuw heeft doorleefd,
»oij °!"fa Sancta ontsluitend, die de eeuw
ig lr* het verschiet stelt 1 Met Hem, die
a"er Vader in Christus is, die is als
'chtende ster, die ons leidt naar het
Feuilleton.
Naar het Duitscli.
18)
*0
u8a n'et heen, Eva 1" riep hij smee-
11 en zijn hoofd zonk op de borst.
A «onmaal schreeuwde hij, als van
Di'iche gedachte gestoken: »0, gij
gep tsche vrouwenGij wilt mij slechts
/'Uw60 raart0len i Gij vlamt er op om
3* o..n te worden, gij slang! Maar als
'®hd euft. YPegde hij er met onheil-
!)loha^n hij, »dan maak ik hem koud 1"
i^ek "®sr'eP Hva verschrikt uit,
Goh *!l8!i zu"£e vreeselijke taaldenk,
J op rr,;- hoortHoor mij aan en geloof
p. w'l geen hofboerin
tAder W nimmer d0 vrouw van uwen
'k Pnlyn' ,evenmin als van u daarop
»0) 00n eed willen doen 1"
Gi;w°rdlt mij alles helder voor de
ü®tienjLhebt uw oog laten vallen op
Pp die zal het worden. Maar
hemelsch Bethlehem, zijn wij de Porta bancta
doorgegaan, hebben wij het Jubeljaar be
treden, dat de 19e eeuw besluit en de 20e
opent. Met het kruis en het licht in de
hand ging hij ons voor, om ons te leeren,
dat wij moeten geraken door het Kruis tot
het Lichtper Crucem ad Lucem.
Zoo zijn wij dit kroonjaar begonnen, en
dit heerlijk begin doet ons hopen op een
gelukkig verloop, doet ons een gezegend
jaar verwachten ondanks alle onheilspellende
teekenen aan het steeds meer bewolkte
uitspansel. Onheilspellende teekenen I In
steeds dreigender menigte doen zij zich
voor. Wie zal 't ontkennen Terwijl het
»Vrede op aardel" in duizend toonaarden
door de geheele beschaafde wereld in den
H. Kerstnacht werd gezongen, donderde het
kanon langs het Afrikaansche strand, moes
ten duizenden den zoeten vrede in den
huiselijken kring missen, om op de slag
velden, als een bittere ironie op den heer
lijken Engelenzang, het gedreun der kanon
nen te hooren. O wat moet er zijn omge
gaan in 'thart var. do ge.uovige Trans-
valers en Vrijstaters, als zij in den schoonen
Kerstnacht bedachten, dat ditmaal het
Vrede op Aarde" voor hen zulk een zonder
lingen klank had I Geef, o God des Vredes,
God van het Hecht, weldra de zegepraal
van het recht, en daarmede den zoeten
vrede aan allen dien hem zoo noode der
ven 1 Zoo roepen wij hier met eenige variatie
op het woord van een beroemd volks
spreker uit. Moge weldra de heilige zaak
van het recht en de vrijheid triomfeeren,
en daarmede een langdurige vrede aan onze
broeders in Zuid-Afrika worde verzekerd I
Niet alleen wat den toestand in Zuid-
Alrika betreft, begint het jaar 1900 onder
onheilspellende teekenenmaar ook onder
ander algemeen opzicht laat de toestand bij
den aanvang van het kroonjaar der negen
tiende eeuw veel te wenschen over. Daar
gelaten nog de vraag in hoever de wor-
ik zweer je: dat zal in eeuwigheid niet
gebeuren, al zou het bloed kosten I"
Johannes was woedend.
Bij het noemen van den naam des
Tyrolers was een hoog rood in de wangen
van het meisje geschoten, dat bij de drei
gende woorden in een vaal bleek overging.
Met bevende stem sprak zij
»Nu volgt mijn laatste woord. Ik heb u
gezegd, dat ik voor den ongehuwden staat
bestemd ben en dat moet u genoeg zijn.
En ga nu naar huis en wordt weer een
verstandig man. Anders zeg ik alles aan
uwen vader en ga nog vandaag van den
hot vertrekken de wijde wereld in."
Zij roeide de boot met krachtige riem
slagen voort en verdween om eene buiging
tusschen het struikgewas langs de oever.
Johannes ging, als een slaapwandelaar, in
de richting van den Drieberkenhof.
De riem was aan Eva's hand ontvallen.
Zij zonk in de boot neer en legde het
hoofd op den rand van het vaartuig. Hare
lange vlechten hingen in het water neer en
slingerden als waterslangen achter het
vaartuig aan.
Eva weende, weende vele en smartelijke
tranen, die in den blauwen vloed parelden,
en verdwenen. Het was haar zoo droef te
stelstrijd om Zuid-Afrika's hegemonie leiden
zal tot algemeene verwikkelingen, wat
zeker onder de tegenwoordige omstandig
heden niet geheel onmogelijk is, zijn er
nog brandstoffen in Europa genoeg opgehoopt,
die ons de toekomst niet zonder bezorgdheid
doen inzien. Of is het geen feit, dat ondanks
alle vredelievende verzekeringen, ondanks
de overeenkomsten op het Vredescongres
getroffen, de onderscheidene Mogendheden
steeds maar in versterking der strijdkrachten
heil blijven zoeken? Is de Duitsche keizer
niet bereid zelfs ten koste van een deel van
zijn persoonlijk inkomen, de vloot uit te
breiden? Droomt Engeland niet reeds van
algemeenen dienstplicht; en gaan bijna alle
andere natiën, zelfs het machtige Rusland,
dat het initiatief voor het Vredescongres
nam, niet voort leger en vloot te versterken
Is 't bij den steeds toenemenden naijver
tusschen de onderscheiden natiën niet te
verwachten, dat 't tot waanzin opgedreven
miitairisme, de vervolmaking der moderne
m< ordtuigen, eindelijk eens in een verwoeden
voikerenkrijg op de proef zal worden
gesteld
Is er ook bij de steeds moeilijker wor
dende sociale en vooral ook economische
verhoudingen, bij den woedenden struggle
for life onze stad, van alle kanten in
haar aloud bedrijf benauwd, kan er mede
van getuigen niet te verwachten, dat
ook onder dat opzicht alleen een geweldig
onweer de lucht zal zuiveren en de
wolken verdrijven, die zich steeds meer en
dreigender te zamen pakken?, Zou het
woord van prof. Modderman, die een revo
lutie verwachtte waarbij al de vorige slechts
kinderspel zouden blijken, zoo geheel en
al overdreven en beslist onwaar zijn
Wij willen het hopen, maar we durven
'tniet verzekeren.
Hopen we, dat althans de aanstaande
eeuwsverwisseling niet door de geweldige
gebeurtenissen zal beheerscht worden, die de
moede als nog nooit. De boot bleef in de
struiken steken aan de overzijde, maar het
meisje merkte het niet. Gouden bladeren
vielen dwarrelend op haar neer en kloeke
vogeloogen blikten nieuwsgierig naar haar
heen.
Zoo lag zij, bewegingloos een stuk hemel
blauw welfde zich over haar en eenige
zonnestralen zochten haar vochtig oog te
drogen.
Verlaten was zij, maar niet alleen
Van den kant waarheen de boot nu den
steven gewend had, was voor eenige minuten
een jager komen opdagen. Op den rechter
schouder droeg hjj het jachtgeweer. Aan
zijne hand bengelde een landjonker, bij de
achterpooten vastgehouden, zoodat de be
bloede kop telkens over den grond streek.
De oogen van Frits staarden somber
naar de aarde.
Hij had daar straks stemmen vernomen.
Hij ving nog de laatste woorden op, welke
tusschen Johannes en Eva gewisseld werden.
Een hatelijk lachje van tevredenheid speelde
om zijne op elkaar geperste lippen, toen
hij de afwijzende woorden van het meisje
hoofde. Stil sloop hij achter de struiken
voort er. stond nu ht It gedekt tegenover
de boot. Zijn oog gloeide en als gewekt
vorige eeuwsverwisseling hebben gekenmerkt
Vertrouwen we althans, dat het jubeljaar
1900 zal zijn een rijk gezegend jaar, een jaar.
van vrede voor de geheele wereldeen jaar
van betrekkelijke rust, zooals wij dit onder
de tegenwoordige omstandigheden slechts
mogen verwachten. Moge den nieuwe sera
als wondheelster en leedvergoedster voor
velen optreden Ondervinde ons Vaderland
in 't algemeen, de stad onzer inwoning in
't bijzonder, in het nieuwe jaar Gods over
vloedige zegen! Kome voor onze aloude
industrie eindelijk eens een tijd van ver
ademing, een tijd, waarin het haar vergund
wordt althans onder gelijke levensvoor
waarde als hare machtige concurrenten in
het binnen- en buitenland te werken
Ontwikkele zich naast onze aloude industrie
steeds meer industriën en komen de reeds
bestaande tot hoogeren bloei: worde er op
onderscheidene wijzen en langs verschillende
wegen, ook langs den breeden stroom, die
onze oevers zoo ver bespoelt, nieuw leven,
nieuwen bloei en nieuwe welvaart in onze
aloude stad gebracht I
Voor haar hernieuwd welzijn, voor al
hare nijvere ingezetenen, voor onze ge
trouwe lezers vooral, wenschen en verhopen
wij het beste van het jaar 1900. Zij't voor
allen werkelijk eer. kroonjaar; een jaar dat de
kroon zet op hun arbeiden en zwoegen
een jaar dat hun ruimschoots vergoed wat
zjj in het verleden jaar hebben moeten
derven; een jaar dat hun overvloedig meer
geeft dan zij van Gods oneindige goedne.o
hadden durven hopen en verwachten 1
Boven en voor alles echter zij 't een ja, r
dat hun, onder aigeheele onderworpenheid
aan Gods H. Wil, het groote doel des levens
steeds meer verzekert! Dit alles van harte
wenschend, mogen wij besluiten met den
christelijken wensch, die alles te zamen vat
Zalig Nieuwjaar
door een vurige straal sprong het meisje
op en stiet eenen kreet uit.
Frits was uit het struikgewas getreden,
■en lang staarden die beiden elkander spra
keloos aan.
Eva sidderde over al hare leden. Een
namelooze angst overviel haar en zij was
een oogenblik buiten staat een lid te ver
roeren. Zij scheen te bezwijken onder die
verterende blikken, als de onschuldige vogel
onder het oog der slang.
Frits leunde schijnbaar rustig op zijn
geweerzijn oog nam weer de gewone
uitdrukking aan, en terwijl hij den haas in
de boot liet vallen, zeide hij
»Ei zie, hoe toevallig, nu varen we samen
naar den overkant
Eva was door de eerste ontsteltenis heen.
»Gij heb te bevelen," sprak zij flink,
»want de boot behoort u toe".
Frits sprong zonder verdere komplimenten
in het vaartuig en zette zich op de eene
bank neer. Eva nam de andere in en greep
naar de riemen, die zij in de haken hi'g-
Nu verliet Frits plotseling zijne plaats, zette
zich aan Eva's zyde en nam haar den eentn
uit de hand".
Wordt vervolgd
OIIRAHT
imiy,m»nfl
Is
