Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
23ste J aars.
Woensdag 14 Maart 1900.
^Bureau ^Bofersfraaf 50.
S0S,B,de eik'"-
Dp den Lindenhof.
No. 6646.
ComtrtT; °ed'd"ll"8
«LM «Sr ™met
<)fF1(1EELE berichten.
0peNBARÏveRK(HMN&~~
SnlbZ"1; d'
'«C hebht: M" hM
het kekomeli'8!!!"^" b" b°° p(>gin8
i
PBIJS Tl» DIT BLAD:
00r Schiedam per 3 maanden
Srar;co per posx aoor eeneei Neaeriana
•tfionderiiike Nummers
- 0.05
Si?„M^TER EN Wethouders van
d6G I6n Ma^Viaon1^ opTrijdag'
Waarder a rS, kt 00r den Deur-
W verton™ a daar' P^liekte
plaats ,namiddags 2 ure. aan de Begraaf-
^randSit eene dnbbe,e
houtalsmede rys- en tak-
9ebou,u?ef'r'T' bÜ bet kantongerecht
w en aan den Havendijk
^^entekhout.
^EüEMEK> OVEKZ1CHT.
13 Maart 1900.
De oorlog i„ Zuid-Afrika.
Hete'9dtSthaderhandelinSen'
dat de beide T' gMD twi->tei meer>
republieken staDDen'h^k" Y8rbonden
den vrede tr t ®bban gedaan om tot
"«tageruchten 't^T'S' lo°l"lld'!
hadere tor t. doenwy voorzichtig
betreft der^ wachten> vo°ral wat
at>dere Ener i k "aar bel beet>00,1 tot
Indlen 2^'Sche m~s) gericht hebben.
En8elsche t S geVraagd hebben' dat d®
UitsPreke "U onbewimpeld
beeft, Wat met de ropublieken voor
Vrede 2ou Y00rwaarden zijn waarop zij
niot anders Ulten' dan hebben zij
Engelsche hi8j a&n' dan wat verscheiden
Eelijkhoid dor u vrede' d8 °nafhan-
■^1 'd der rePublieken niet zullen prijs-
feuilleton.
PB IJS DKB ADVKBTKNTIÈN:
Van 16 regeisf 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaaide plaatsing worden biilijke overeenkomsten
aangegaan.
9>
'chter^lbnb5'*63. groe'de de kleine Frans
frssche wano°PZijne blauw« oogen,
bÜ er uit i ®k- krullende lokken zag
li8d«n was'. hlJ 6en kind van r«k«
hij WptH koos bet beroep van zijn vader
en zijn vroorT' 0m,zÜtl g°eden inborst
gaarne IHden T mocbt ieder hem
Was, zatr hH hlJ n°g schoolknaap
Meisje steenti.f zek®r®n morgen een klein
seiing hoorde hVn •?Qeer werpen piot-
Was het meici 6 g ®n *oen bÖ opkeek,
®Pr°ng hü in het W<5ne?- ^ogenblikkelijk
l® jsugdige drer n- n^eer» dook onder, greep
bracht haar hlkü h g® J baar JurkJe en
droeg de h ,n aan den oever. Hij
moeder Hi WO ooze kleine naar zijn
wedermopwekti. m°eite d° lovens-
geven, heeft dr. Leyds aan een verslaggever
van de Petit Bleu nog eens uitdrukkelijk
gezegd. Overigens wilde de gezant de be
richten over het openen der vredesonder
handelingen bevestigen noch tegenspreken.
Alleen kon hij zeggen, dat ze niet door hem
gevoerd worden.
Het optreden van de presidenten is ook
om de volgende redenen zeer aannemelijk.
De oorlog zal nu nog eens zoo verwoed en
bloedig worden. De Boeren verdedigen nu
hun eigen land, hun hoeven, hun dorpen,
hun onafhankelijkheid zelf. Dat zal ze
stalen tot uiterste krachtsinspanning, dat
dat zal hen prikkelen tot wanhopige dap
perheid. Het heet nu al weer, dat ze
ontmoedigd zijn, maar men hechte daaraan
niet te veel waarde. De Boeren kunnen
na een nederlaag, na een vlucht, waartoe
zij door de overmacht gedwongen worden,
na treffende verliezen geleden te hebben,
leer wel ontmoedigd zijn, en dan zullen zij
dat naar hun ongeveinsaen aard toonen
maar zy herwinnen den moed weer en zijn
dan de geduchte vijanden van te voren.
En nu doen de presidenten nog de uiterste
poging om het bloedbad, dat zy zien
naderen, te voorkomen. Dit willen zij dan
nog beproeven. Antwoordt Engeland dat
de oorlog alleen zal eindigen met de op
heffing van de onafhankelijkheid der repu
blieken, dan wete het, dat de Boeren ten
doode zullen vechten.
De berichten omtrent het vredelievend
optreden der beide presidenten worden door
nadere tijdingen steeds meer bevestigd.
De Daily Mail verneemt uit Pretoria van
10 dezer: Gisteren zijn de vreemde con
suls hier bijeengekomen. Zij Zyn uitge-
noodigd hun regeeringen te verzoeken,
tusschen beiden te komen om verder bloed
vergieten te voorkomen.
Van een der betrokken regeeringec moet
reeds het antwoord te Pretoria ontvangen
zijn. Volgen draadbericht uit Durban heeft
de Duitsche regeering op het verzoek van
Het was Lize, die hij gered had, en
sedert dien tijd was hij op den Lenzerhof
een welkome gast. Toen beiden grooter
werden, maakten de kinderlijke vriend
schap plaats voor liefde. De moeder van
Frans had dit wel opgemerkt, maar ze achtte
het best te doen, alsof ze niets zag, daar
zij zeer goed wist, dat de liefde zich niet
laat gebieden en bij tegenwerking nog
heftiger opvlamt. Of de rijke boer, door
sommigen de gouden boer genoemd, zijn
fou geven tot een huwelijk
«phJk,jn dochter en een armen visscher
seneen haar zeer twijfelachtig toe. Zij
hoopte echter alles van den tijd, die gesla
gen wonden weet te heelen.
,®nz ®teld® de vriendschappelijke ver-
SSdT ZijD dochter en den jongen
Lize iJ^rH n'ng,d,er dankbaarheid van
Onk tire h ~n redder van kaar leven.
Ook werden zijn gedachten te zeer inge
nomen door Johan en de hofstede, om op
deze verhouding veel acht te slaan. Voor
ïze kan ik altijd een geschikten man
vinden, zeide hij bij zekere gelegenheid,
heelt#er Z° Ze" D°g ®00n keas gedaan
Zoo vaak het meisje naar Gemünd kwam,
de regeering van de Zuid-Afrikaansche
Republiek en den Oranje-Vrijstaat om be
middeling of tusschenkomst geantwoord, dat
zij er zich niet mede kon inlaten, aangezien
zij meende in geenerlei opzicht in den
oorlog betrokken te zijn. Het antwoord
van het beroep van de regeering der
republieken op andere groote mogendheden
was nog niet bekend.
Intusschen zou, blijkens een particulier
telegram uit Berlijn, Duitschland niet de
aangewezen mogendheid zijn, om hier be
middelend op te treden. Volgens een ge
rucht waarvan de al- of niet gegrondheid
niet was na te gaan, is er tusschen de
Europeesche mogendheden al een vertrou
welijke gedachtenwisseling aan den gang
over de mogelijkheid van bemiddeling in
den oorlog in Zuid-Afrika, waarbij voorop
staat, dat het beste zou wezen, dat die
bemiddeling werd aangewezen door het
hoofd van een Staat die in Afrika in 't ge
heel geen belangen heeft, zooals Oostenrijk-
Hongarije, Zwitserland of een van de
Scandinavische rijkenmisschien zouden
dan later andere mogendheden het aanbod
vriendschappelijk ondersteunen. Natuurlijk
hangt de kans van welslagen van zulk een
poging in de eerste plaats at van Enge-
lands geneigdheid daartoe, en die schijnt
vooreerst niet groot te wezen.
Dat er vredesonderhandelingen geopend
zijn, wordt ook van Engelsche zijde niet
ontkend. In welingelichte kringen te
Londen twijfelt men er niet aan, of de
regeering van de Zuid Afrikaansche repu
bliek heeft onlangs aan de Engelsche een
voorstel gedaan, maar men weet niet
welk. De regeeringsbureaux laten over
het ontwerp niets los, behalve wat men
als toegegeven mag aannemendat de
regeering een of ander voorstel heeft
ontvangen. Het bericht dat de vorige
week een Kabinetsraad is gehouden om de
zaak te overwegen, was ongegrond.
De Londensche correspondent der Inde-
bezocht ze Frans en diens moeder, terwijl
Frans des winters, als hy weinig te doen
had, menigen avond op den Lenzerhof
kwam doorbrengen.
Op zekeren Zondag-avond vergezelde
Frans het meisje volgens gewoonte een
eind weegs naar haar woning en viel hun
gesprek op de toekomst en hunne ver
wachtingen. Frans zeide zacht
Ik ben maar bang, dat je vader neen
zal zeggen, als ik de stoute schoenen aan
trek en je ten huwelijk vraag. Zegt hij
ja, dan zouden we spoedig kunnen trou
wen, want het paspoort krijg ik tegen den
herfst.
Ik zal wel zorgen, dat vader ja zegt.
verzekerde Lize. Hij zal me niet ongeluk
kig maken. Van mijn moeders erfdeel
kunnen we een hofstede koopen, en dan is
alles in orde.
Ik vrees dat het niet zoo gemakke
lijk zal gaan als je denkt. Maar als ik
jou niet kan krijgen, blijf ik mijn leven
lang ongetrouwd.
Weet je wat Frans; ik zal er van
daag nog met mijn vader over spreken en
Worgen zal je wel van zijn besluit hooren.
Ik hoop, dat het goed uitvalt, zei
pendance beige seint aan zijn blad, dat,
door bemiddeling van den Amerikaanschen
consul te Pretoria, de vredesonderhande
lingen officieus geopend zijn.
De Engelsche regeering heeft geant
woord, dat alleen Lord Roberts, de
opperbevelhebber van het Engelsche leger
in Zuid-Afrika, een beslissing kon nemen-
Te Londen meent men, dat er reden
is om aan te nemen, de Vereenigde Staten
hun goede diensten hebben aangeboden
aan Groot-Brittannië en de Zuid-Afrikaan
sche republieken. Dit heeft niet den
vorm aangenomen van een aanbod van
bemiddeling dat Engeland onaangenaam
zou zijn en dat de Vereenigde Staten
niet zouden wagen voor zy wisten, dat
het voor beide oorlogvoerende partijen
aannemelijk zou wezen. Maar de Ver
eenigde Staten zouden zeer geschikt kunnen
dienen als tüsschenpersoon voor het over
brengen van aanmaningen tot vrede, of
van de vraag op welke voorwaarden de
vrede verzekerd zou kunnen worden.
De Worldeen te New-York verschijnend
groot blad, heeft van haar correspondent te
Washington een telegram ontvangen over
een interview met den Nederlandschen
gezant. Deze had gezegd, dat hem tiiets
bekend was van onderhandelingen tusschen
Europeesche mogendheden betreffende tus
schenkomst in Zuid-Afrika. De toestand
was ongelukkigerwijze van dien aard, dat
waarschijnlijk geen Europeesche mogend
heid zich tot Engeland zou kunnen wenden,
zonder gevaar te loopen een onhoffelijk
antwoord te ontvangen. Mocht echter een
natie die in hartelijke en vertrouwelijke
betrekking stond tot Engeland, zulke onder
handelingen aanvangen en den weg bereiden,
dan zou geheel Europa, dacht de gezant,
het plan bevorderen.
De opmarsch van Roberts.
Het departement van oorlog maakte
gisteren bekend, dat Lord Roberts dien
dag uit Aasvogelkop had geseind: Wij
Frans, terwyl hij bleef staan, daar ze in
de nabijheid van den Lenzerhof gekomen
waren.
Houd maar moed, Frans! De boom
valt niet bij den eersten slag. Ik doe
evenals jij, ik neem geen ander, verklaarde
Lize.
Dit gesprek vervulde geheel haar hart,
terwijl zij nadacht over de manier hoe ze
de zaak bij haar vader zou aanpakken.
Nauwelijks had ze na het avondmaal het
woonvertrek verlaten, of Lenz trad met
zijn pijpje in de mond naar buiten, keek
eens naar weer en wind en nam toen op
de bekende bank plaats. Hij zat daar nog
niet lang, toen hij een hand op zijn schou
der voelde leggen. Hij keek op en zag
Lize met hoogroode wangen naast hem
staan.
Ben jij het? Wel je doet me bijna
schrikken. En je gloeit als vuur. Wat
scheelt er aan
Lize kon echter geen woorden vinden,
maar de tranen kwamen haar in de
oogen.
Wordt vervolgd.)
NIEUWESCHIEDAMSCHE COURANT
O
18-