Dasrblad voor Schiedam en Omstreken.
Totopde laatste Klip.
■^Bureau "aèofersfraaf 50.
23ste Jaar®:.
Dinsdag 31 Juli 1900.
l\o. 6760.
kenn
«SS? *5
*LiS baïkff^f Sï'wm"' 7**™?
^jjglEELE BERICHTEN,
kennisgeving.
aluemekk oyekzicht.
PBUS TIK DIT BLAD:
Toor Schiedam per 3 maanden 1-5®
'ranco per post door geheei Nederland
Afzonderlijk» Nummers - 0.05
PBU3DRB ADTBKTBKTIÊK:
Van 1—6 reeeis
Elke gewone rezei meer
fo.w
-o.io
Voor herhaaide plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Dg n
Bre ÜRgemeester van Schiedam,
**eze ter Aennis van de inge-
JV 3 et kohier der personeele belasting
*900, *er gemeente, over het dienstjaar
.'aatinof1^ "*en ^eer directeur der directe
*90i) 3 n te Rotterdam op den 26 Juli
0 ontv»CUt0'r vei'klaard, op heden aan
ltlvorder;r,„nger der directe belastingen ter
Voorts overgemaakt.
'«der veml °k. deze herinnerd, dat een
j« Wet k»_C ,13' "jnen aanslag op den bij
heden ri voet te voldoen alsmede
binn *rmÖn van zes weken in-
"e'ae beh^ de reclames tegen dezen
u is h ren te worden ingediend.
#t hehoonrV^r.a?Klondiging geschied, waar
a«n SOen Juli 1900.
vit ^.y~yr9erneester voornoemd,
Mr- W- JANSEN, X. 5.
*8geying.
v'""ie g0fifir,e?uteerde staten dezer pro
pUeente eurd, aan den ontvanger der
„t, atschriHer lnvordering is uitgereikt en
ehetien Van £8durende vijf maanden, te
P^eentg ""den, op de secretarie der
8^rgelegd °°r 66n leder ter lezlDg is
voorts een ieder aangemaand
,"|doeö, on^.0^6 bepaalde termijnen te
Wet. strafte van vervolging volgens
et behoorPt?" a*bondiging geschied, waar
UU>Z den 30en Juh 1900.
Meesteren Wethouders voornoemd
Mr. W. H. JANSEN, w.B.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
eRilieton.
15)
De
8enkVr°«8er dll'3 vai? het Huis Rodenburg
ch#» d«n trQ„ 'rpa,.'n alle rechtsaangele
*»t *«n benp „bediend had en voor dei.
del *«iniceP Vriend was geweest,
di* Wedu»81!" de «"htverbintenis
Op 'n groote oir* J Pn hankier Gotthardt-
heder lif£eW° 'n zÜn kantooi
kantoor
■2?8 ^«tig0 best« Wdling 1 de geschie-
Uls terwijl de notaris
>On.*Rd on oe not
op "Verledsn snut{doos trommelde.
lijk Jt' zachtst „i/r!?nd Rodenburg heeft,
damaSebandeld 'gedrukt, onverantwoorde-
en j. M univ#r8®n. deze lichtzinnige
ho® begrijp het «'"«rfgename benoemde,
Rto als recht.P i °°oenbhk nog niet,
«5tanapnt 1,„_ ?e en notaris zulk
"«t kondet maken."
30 Juli 1900.
De crisis in China.
De nadere berichten omtrent de gebenr-
tenissen te Peking ontvangen, laten wel
geen twijfel over omtrent het lot der ge
zanten en vreemdelingen in de Chineesche
hoofstad. Men moet een onverbeterlijk opti
mist zijn als men nog langer gelooven ^wil
aan het in leven en veiligheid zijn der ge
zanten te Peking. Ondanks alle leugenach
tige berichten, waarvan enkelen nog door
sommige personen als waarheid werden
opgevat, staat het bij ons vast, dat de
gezanten en andere vreemdelingen gevallen
zijn. Meer dan een bericht beeft ons dit
gemeld, maar steeds waren er andere tele
grammen, waarin pogingen werden gedaan
om de eerste te verzachten of geheel on
waar te maken.
De telegrammen in de laatste dagen ont
vangen laten echter geen twijfel meer over.
Een bankier, een Chinees ongetwijfeld,
anders zou hij de stad niet levend hebben
verlaten, een invloedrijk persoon, die geen
leugens en vooral geen leugens ten nadeele
van zijn eigen land zal vertellen, verliet den
7n Juli Peking. Hij kwam den 25 Juli te
Sjanghai aan, na een tocht dus van 18
dagen, hetgeen niet te verwonderen is in
een land waar de verkeerswegen zoo slecht
zijn en de afstanden zoo groot. De Chinees
verklaarde dat, toen hij Peking verliet, alle
legatiën verwoest waren. Als diplomaat
iedere Chinees is dit en men kan het
dezen man niet kwalijk nemen, voegt bij
er aan toe, dat alle gezanten verdwenen
waren. Hij wil niet direct reeds vertellen,
wat iedereen dacht en wat door de auiori
teiten nog wordt tegengesproken, maar hij
gebruikt het woord verdwenen, hiermede
in het midden latend wat er van de gezanten
is geworden.
Een beambte van een Russische bank,
die eveneens uit Peking kwam, bevestigt de
berichten van de Daily Mail, de Expres
en andere correspondenten, die later met
de tijding kwamen, dat de gezanten ver
moord werden door de Chineesche beoden,
die de legatiën bestormden en waartegen
men geen weerstand kon bieden. Hun
families werden eerst gedood door de
Europeanen zelf. Sir Robert Hart, dp
Engelsche directeur der Chineesche douane,
beging op het laatste oogenblik zelfmoord.
Den 7n Juli verliet de bankier Pekiag,
toen was alles veorby. Den 6n is de datum
door de Daily Mail en de Express aange
geven: dit komt dus wonderwel overeen.
En indien, zooals na dien tijd beweerd
werd, de gezanten nog ontkomen waren,
dan zouden er evengoed en vhiggefv geloof
waardige koeriers kunnen gezonden zijn
naar Tientsin, waar de verbondenen de
tijding in ontvangst hadden kunnen nemen.
Ook het feit, dat sir Robert Hart de
laatste was, die zich doodde, is van zeer
veel beteekenis. Deze was toch zoo vele
jaren feitelijk in Chineeschen dienst, deed
zooveel voor de regeering en kón dus nog
gehoopt hebben te worden gespaard en
juist daarom leggen wij gewicht op de
vermelding, dat hij de laatste was die zich
doodde. Toen ook hij zag, dat er geen
pardon werd gegeven, besloot hij een eind
te maken aan zijn leven, liever dan levend
of zwaar gewond in de handen der Chi-
neezen te vallen.
De vier Belgische burgemeesters, die
de oproeping tot hun landgenooten om
een bataljon Belgische vrijwilligers voor
China te vormen, hebben geteekend, kwamen
gisteren bijeen ten huize van den burge
meester van Brussel om een vaste commissie
te benoemen. De commissie bestaat uit
De Mot, burgemeester van Brussel, en
een groot aantal personen uit de hooge
handels- nijverheids en geldwereld, het
leger, de burgerwacht enz. zij kan later
nog worden uitgebreid. Uit alle deelen
Notaris Willing wiegde langzaam het
grijze hoofd.
«Vriend Rodenburg was geleerd genoeg
om zelf zulk een document te kunnen
vervaardigen" antwoordde hij kalm »ik heb
er verder niets mee te doen gehad dan het
testament de wettige geldigheid te geven.
Ge zult me wel wiilen gelooven, als ik u
verzeker, dat ik het Rodenburg niet heb
laten ontbreken aan bedenkelyke opmerkin
gen doch wanneer de onzaligste aller
hartstochten den ouderdom aanpakt, dan is
alle reder.eering daaraan verloren I"
«Het is vreeselyk, dat de zaak zulk een
loop neemt 1 Deze jeugdige vrouw, die een
voogd behoefde, treedt op alsof zij het
verstand verloren heeftWie is die deftige,
rijke graaf, wien zij thans reeds niet alleen
het geheele vermogen van Rodenburg ver
maken, maar ook den laatsten penning
uitleveren wil? Zij was heden-morgen
bij mij, omdat ik al de eischen van haren
verloofde niet onderdanig wilde inwilligen,
en brutaliseerde my in die mate, dat ik op
het punt stond haar de deur te wijzen!'
De notaris nam behoedzaam een snuifje
en streek zich vervolgens door de dunne
gryze haren.
5>Wij moeten de zegels strijken, vriend 1
De jonge vrouw is in haar souverein recht 1
Ik heb haar een bezoek gebracht op de
villa en mijne bedenkingen openhartig mede
gedeeld omtrent haar testament. Zij verwees
mij met fierheid naar de grootmoedigheid
van den graaf, die haar al zijne goederen m
Zweden vermaakt had, jammer dat die
mijnheer geen Spanjaard isDoch, mijn
waarde vriend Gotthardt, laten we ons niet
te zeer om het lot dezer vrouw bekomme
ren misschien gaat de Zweedsche graaf
de rol der nemesis vervullen I Die wijze
gravin in spe gaat haar geheeie vermogen
uitleveren, het testament was zelfs
overbodig geweest!" voegde de notaris er
met een lachje by.
«Zoo geheel overbodig toch niet." merkte
de bankier op; «graaf Altorf de naam
klinkt niet eens Zweedsch schynt my
een geslepen gast te zijn hy maakt grooten
haast met het huwelijk en dringt ontzet
tend aan tot kapitaliseering van de vaste
goederen hy houdt van klinkende munt 1
En wat wij voor den verstooten zoon,
voor Felix Rodenburg, hebben gereserveerd,
als de Zweed daar eens lont van ruikt?"
«Daar blyft hy wel met zijn handjes at 1"
van het land zijn reeds bewijzen van
instemming, inschrijvingen en aanbiedingen
van persoonlijke meewerking ontvangen.
De burgemeester teekende een verklaring,
dat het doei bereikt is wat hun eigen
werkzaamheid betreft. Zij vertrouwen de
commissie de taak toe om het vaderlands
lievend werk, waartoe zij den stoot hebben
gegeven, te verwezenlijken.
De Belgische minister van buitenlandsche
zaken heeft een bezoek gehad van den
Chineeschen zaakgelastigde, die hem een
afschrift voorlegde van een keizerlijk de
creet van 23 dezer met de verzekering, dat
op dien dag de gezanten te Peking veilig
en gezond waren met uitzondering van den
Duitschan gezant, en dat de Chineesche
regeering hun voedsel had verstrekt. Het
decreet was door tusschenkomst van Sjeng
overgeseind.
Door genoemden minister werd Zaterdag
bet volgende telegram ontvangen uit Sjan
ghai, dd. 28 dezerp bekend gemaakt.
Toatoi Sjeng mqidt, dat alle zendelingen
in Pastingfoe vermoord zijn. Misschien zal
de Chineesche rfegéering naar Tsinganfoe
vluchten als de bondgenooten op Peking
aanrukken. Volgens de gouverneur van
Sjangtoeng waren alle gezanten den 23n
dezer in veiligheid en hadden zij opnieuw
levensmiddelen gekregen. De Belgische zen
delingen in Oostelyk Mongolië zijn veilig en
kunnen het lang uithouden.
Voor zoover dit telegram vaó Toatai
Sjeng, den beruchten Cnineeschen post
directeur, afkomstig is, verdient het zeker
allerminst vertrouwen.
Ook de Chineesche legatie te Londen
heeft een telegram van Sjeng ontvangen,
melding makende, van een keizerlijk besluit
van den 24n, waarin verzekerd wordt, dat
alle gezanten behalve von Ketteler onge
deerd zijn. Als een blijk van beleefdheid
heeft de Cüineesche regeering de legatiën
van levensmiddelen voorzien. De limes
drijft den spot met het decreet en zegt, dat
riep de notaris heftig uit. «Dat blijft wettig
voor Felix gereserveerd, ook de firma over
zee, te Bahia! De dwaze vrouw heeft het
recht hare rechten aan den beminden graaf
of avonturier over te leveren maar verder
strekt de Zweed zyne handen niet uit, daar
geef ik u de mijne op 1"
«Ik ben werkelijk blij, sprak de bankier,
«dat die indringer of groote heer geen vat
op ons kan krijgengij weet even goed als
ik, hoe de beste bedoelingen ten slotte
dikwyls verdraaid en als bedrog en schur
kerij aangemerkt worden Toch had ik
wel lust, eens een bezoek te brengen aan
den Zweedschen consul en nader te infor-
raeeren naar zynen landsman."
«Onnoodig, mijn waarde I De consul trekt
de schouders op en vertelt u van eene
rijke familie Altorf, welke uit Duitschland
stamt en thans op den laatsten spruit na,
die lang in de wereld heeft omgereisd, moet
zijn uitgestorven. Deze laatste van den stam
moet schrikbarend rijk en bezitter van
onmetelijke goederen in Finland of Lapland
zijn. Zooveel tot uwe opheldering, vriend
Gotthardt."
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEDA
D^^ I
en Wethouders ven
lr'geteten' engen ter kennis van de
P^atseliilf60' dat het kohier no. 1 der
'"komen j- directe belasting naar het
900 doortf3tiaar 1900/1901 den 10-Juli
lö den OQ6n genaeenteraad vastgesteld
e«ren duli daaraanvolgende door
h is h
t\ "öp.
