Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tot
°P de laatste KUp.
9 b« <££1 S.'k in d8 ,ee-
-3ste J aars.
Zondag!? October 1900
0818
bureau "S&oterstxaat 50.
BLAD.
Oototermaand.
PRIJS TAS DIT BLAD:
V
°°r Scnied&m per 3 maanden
^nco per post door geheei Nederiand
^iïonderiiïkê Nummers
1.50
28»
0.05
De
^Qe<ierïl(jatl(* door de Katholieke Kerk, de
d®& fj n6r ^0'keren, aan de Koningin van
8>vige°ZenkrflnS gewüd' v'ndt weer der
°®der j Scbaro voor de beeltenis van de
Ver®®tiig(j eSn ^#er®n in lofzang en gebed
glijd Rozenkrans van St. Domini-
?'cbtbaar Weer door aller hand als het
rir4ns doop6^60 Van den g®esteiÖken bloem-
#r Detn.n §odsvrucht Harer vereerders
Als er oningin gewijd.
^egaaQ) (j °0it oen belofte in vervulling is
*®nde Do"1''8 bet we' d'e' welke de ster-
r°«ders (Jïllnicils zijnen weenende Orde-
®r ^rediki^6^" ^oen de heilige patriark
'e -DolognJ6'611 °P den 6n Augustus 1221
>PerVe> engelreine ziel haren
®erste zyner ^gaf> stonden of knielden de
®en. Qe ge®st®lyke kinderen om hem
^er tan °t>i dat hun teer beminde
achterja^^ veriaten en hen ais weezen
•h'nicu Sneed hun door de ziel- Doch
*»t er S' di® hun droefheid zag en ried
®®h jbee?-bun gemoed omging, sprak hun
^«öen r troostwoord toe «Wilt niet
a6" u 'uikmderen, en laat mijn ster-
k ^'heen'i °even - 200 klonk 'l van
fietlga, 2a, 'Ppen °P de plaats, waar ik
>#r °P aar.1 U voor(ieehger zijn dan ik
D®ze h geweest hen".
'^dered "P®"ende troostwoorden, door de
^°0r<Un J1" den Patriai"k als de laatste
'ge fradit^L stervenden vader in eerbie-
VUllit>g te a bewaard. beiden niet in ver*
Vatl den Zichtbaar rustte de zegen
juicht, on3'nicus op de orde door hem
i,eS §rOote St Zaadkorre'tje, door de hand
»6f P'arit;-0 meesters gezaaid, wies op en
J!g®btajr i °°r den dauw der hemelsche
ke®rliiketPr°e'd' Werd een hoorn, die
schaduw wierp over een groot
^euiiieion.
*A.ch
S?>t!drkeiS ™y'ord Archibald smeeken
hlJ Was r« a achterwege te laten
\L®%r nie? U|tgegaan. Zijne kamer
®h, gesloten ik wilde op hem
Portr «®wee8t 2° -Spoedig' dal hlJ bez'g
tl °o V ,nPakken> zag dit
«r v akte eehf L r,et °P de tafel hggen,
fts -namï b,Uiten biJ hetnen
01 Dlntc r in mijne handen en
®6q r komen 6 lng O'1 de naastliggende
^tij^^anzinni zonder bril! Ik vloog als
Na v®rder deur Ult> verder
Nu,6 kliP stnrt 6D Wilde mü in vvanhoop
en hui*, toen Penning mij ont-
A i^at er Waarts.. bracht, zonder dat ik
NrCb'. mijn God.met miJ gebeurde-
gedeelte van s Heeren Wijngaard en tal
loozen heil en verkwikking bracht. Van uit
het glorievol graf van den heiligen Orde
stichter te Bobgna, verspreidde zich een
hemelsche geur door ue gansche Kerk, de
geur der deugden door den H. Dominicus
gepredikt en op zulk een verheven wijze
in beoefening gebracht.
Een der schoonste vruchten uit den
Dominicanerhof, waarin zoovele bisschoppen
en pausen zelfs voor de Kerk werden ge
kweekt, was de H. Pms V. Vroegtijdig in
de Orae van den H. Dominicus getreden,
bracht hij het lelieblank gewaad van den
H, Ordestichter op St. Pieters Stoel en ver-
eenigde het in zijn persoon met de witte
soutane die de Koomsche opperpriesters
kleedt. Door zijn geleerdheid, deugd en
standvastigheid strekte hij den zetel van
den eersten der apostelen tot sieraad en
verhief hem in de oogen zijner vijanden.
En tot die vijanden behoorde in de zes
tiende eeuw, de eeuw van Pius V, op de
eerste plaats gerekend te worden de Islam,
de machtige Islam, die zich gereed maakte
geheel Europa onder zijne heerschappij te
biengen en de christelijke beschaving door
de zeden der iMuzelmannen te verdringen.
De H. Pius V zou dit dreigend gevaar
bezweren. De groote Paus wist de Span
jaarden en Venetianen te bewegen te zamen
ten strijde te gaan en, vereemgd met de
weinige hulptroepen, die de H. Vader den
bondgenooten kon bijbrengen, zou die kleine
macht, welke in geene vergelijking kon
komen met de geduchte macht der Turken,
den ongelijken strijd in 't vertrouwen op
Gods almachtigen bijstand aanvaarden.
Doch de H. Vader wist maar al te wel,
dat de machtige bijstand Gods des te
zekerder zou verkregen worden, wanneer
zij door een algemeen en rouwmoedig gebed
werd afgesmeekt. En toen 't er op
aankwam een algemeen gebed vast te
steilen, dat door de geheele Christenheid
voor de zegepraal der Christen wapens zou
PRIJS O KR ADYKRTKKTIgjf:
Van 1—5 regels ƒ0.60
Slke gewone regei meer -0.10
Voor hernaaiae plaatsing worden biilijke overeenkomsten
ïansesraan.
Helrnuth wierp een blik op zijn horloge,
en ging met snelle schreden in de woon
kamer, nadat hij de twee belangrijke ducu
menten voorzichtig bij zich had gestoken,
die, zeide hij, beter bij hem dan bij madame
Borner bewaard waren.
ïLet een weinig op haar," beval hij
Natalie; »de arme madame is zeer ziek,
zij moet rust hebben en slapen. Adieu,
ik kom spoedig weer!"
XI.
Lang voor het vastgestelde uur bevonden
zich Von Wulffng en Reimann op den licht
toren, om van hier uit het geheele eiland
te observeeren en de toebereidselen der
tegenstanders te bespieden.
»Ziet ge daar ginds, baron riep Reimann
na een groot half uur plotseling, met den
vinger naar de laatste huizen van het boven
land wijzend »dat is, zoo waar mylord met
zyne bende
De oude baron tuurde door den verre
kijker.
»Ik zie behalve hem nog zes Engelschen
en dan zijne secondanten derhalve publiek
in overvloed 1"
»Jariep Reimann, reeds opgewonden,
gebeden worden, was het zeer natuurlijk,
dat deze getrouwe navolger van den
heiligen patriark der Predikheeren, den
Rozenkrans van St. Dominicus koos als het
algemeen gebed, het machtige wapen, dat
ook zijn geestelijke vader in den strijc
tegen de dwaling met zooveel succes had
gevoerij, en dat ook hem in den kamp
met het ongeloof de overwinning zou be
zorgen.
De eeuwig gedenkwaardige zegepraal
door de Christen-wapens in den zeeslag bij
Lepanto op de krijgsmacht der Muzel
mannen behaald, is te zeer bekend, dan
dat wij haar hier opnieuw in 't licht fee
hoeven te stellen. Wat echter niet genoeg
kan herhaald worden, is, dat de christelijke
maatschappij van den ondergang gered
werd door deze zegepraal, die te danken
was aan het krachtig initiatief van
den Paus en het voortdurend gebed
der Kerk,/
Deze groote waarheid geeft ons aanlei
ding eene vergelijking te maken tusschen
uen strijd der zestiende eeuw en dien
welke de Kerk in deze eeuw heeft te
voeren. De strijd der zestiende eeuw was
de strijd van het geloof tegen het onge
loof, de hevige kamp der aloude Moederkerk
met het veldwinnend Protestantisme en
den voortdringenden Islam. En wat is bij
anders de strijd die in onzen tijd met
zooveel heftigheid wordt gevoerd dan de
eeuwenoude kamp van het geloof tegen het
ongeloof? Het is de strijd van het geloof
tegen het ongeloof, dat zich openbaart niet
in dien ruwen vorm waarin de belijders van
Mahomed's leer dat vertoonden, maar op
veel gevaarlijker wijzehet ongeloof, dat
rondsluipt als eene vergiftige slang, die
haar venijn spuwt in alle standen en
klassen der maatschappij en veler gods
dienstig leven door zijn vergiftigden
adem verwoest; het ongeloot eindelijk, dat
de Kerk Gods belaagt en haar tracht te
vernietigen als ware zij eene menschelijke
»ik zie een groot schandaal, eene beschimping
der Duitsche eer tegemoet."
»Maar," hernam de baron met fonkelende
pogen, »wij zijn zonder vrees. Kom, mijn
jonge vriend!"
Zij verlieten den toren en schreden zwij
gend naar hun doel.
»Zou het niet beter en voorzichtiger zijn,
dat ook wij voor een passende lijfwacht
zorgden merkte plotseling de oude heer
op, terwijl hij staan bleef. »Ge weet wel,
ook de meest rechtvaardige zaak moet
wijken voor de overmacht en den overmoed,
en heeft dan in den regel nog het uitlachen
op den koop toe 1"
»Ik geef tos," mompelde Reimann som
ber, j>dat u de waarheid spreektik voel
bij deze gedachte mijn bloed koken, en ik
heb tegelijk het voorgevoel, dat wij in een
onvermijdelijk ongeluk loopen. Maar wie
zuilen we nemen?"
«Ieder landgenoot, die het hart op de
rechte plaats heeft Zie, ginds komen
nogandere heeren aanwandelen 't schijnt wel
een openbare voorstelling te zullen worden I"
Reimann staarde scherp voor zich uit en
riep plotseling verheugd«Dat zij n vrienden 1
Hamburgers
uitvinding en niet de stichting van den
Zone JGods, Die met Haar zal zijn tot aan
het einde der eeuwen.
Als wij zoo dat ongeloof in zijne sata
nische werkzaamheid beschouwen,dan zouden
wij geneigd zijn moedeloos te worden en
in onze menschelijke zwakheid voor het
voortbestaan der Kerk Gods te vreezen.
Maar juist daartegen biedt ons het huidige
feestgetij een krachtig middel. De gedachte,
dat de Kerk het ongeloof der zestiende
eeuw heeft overwonnen, doet ons vertrou
wen, dat zij ook over het ongeloof dezer
eeuw zal zegevierenimmers is zij daartoe
in staat door de belofte van haren Godde-
lijken Stichter, dat Hij met Haar zal zijn
tot het einde der eeuwen en de poorten
der hel niets tegen Haar zullen vermogen.
Van at den kruisstandaard dien de groote
Leo XIII, de verre opvolger van den H.
Pius V, ook in onze dagen voor geloovigen
en ongeloov gen ontplooit, hooren wij als
't ware de Heer ons toeroepen «Wat zijt
gij bevreesd, kleinmoedigenVreest
nietIk heb de wereld overwonnen."
En door dat goddelijk woord bemoedigd,
gaan wij onversaagd voort, wat ook de
toekomst moge brengen.
Wij weten, dat de zegepraal is aan
Haar, die de belofte des Eeuwigen heeft.
Maar om die zegepraal te verhaasten, is
niets méér in staat dan een algemeen en
aanhoudend gebed, het verheven Roze-
kransgebed, dat «de Paus van den Roze-
krans" in deze maand alle geloovigen als
op de lippen legt, Handelen wij in den geest en
volgens het verlangen van ons aller Vader,
dan gewis zal deze Octobermaand ons nader
brengen tot de lang verbeide zegepraal, die
de Kerk zal doen schitteren als de diamant
in de zon.
Stads- en Gewestelijk jN'ieuws.
Schiedam, 6 October 1900.
Wij vestigen ook te dezer plaatse de
aandacht op het feestconcert ter gelegen-
«Dien eenen herken ik...."
«Ja, dat is Henning, die zeker lont gero
ken heeft 1 Dat is een vreeselijk nieuws
gierig wezen! Hij zal wel alarm hebben
geslagenHoeraen dat is de bankier
Gotthardt en bij hem zie ik den slimsten
politieman uit Hamburg
«En verder nog twee vreemde heeren
met een reus van een hond
«Voortreffelijk! Kom, laten we hen
tegemoet gaanWat, voor den
duivel, wilt ge uithalen vroeg de bankier,
terwijl hij Reimann groetend de hand gaf.
«Ik dank den hemel, dat gij juist op het
rechte oogenblik zijt komen opdragen." sprak
Reimann, de beide bekende heeren de hand
schuddend en vervolgens den ouden heer
aan hen voorstellend.
De bankier dankte den edelman hartelijk,
dat hij zoo ridderlijk zijne dochter en Vera
had verdedigd, waarna de voorstelling van
de beide Amerikanen, Kati\ra en zijn «broe-
ner," plaats greep,
In korte woorden deelde Reimann al het
voorgevallene mede en het plan van heden.
«De Engelschen zullen in elk geval
boxen," merkte Felix op.
Wordt vervolgd.)
j. 'vton «OCZ.CU
