Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
üerste blad.
H
Een goedkoops reis.
23ste Jaar£.
Zondag 11 November 1900.
No. 6847
bureau !$ofersiraaf 50.
et Geneesmiddel.
5? «is: rrd ,n b«!i*s f»»-
PRIJS VAH DIT BLAD:
'oor Schiedam Der 3 maanden f 1.50
Franco per pos; door geneei Nederland - 2.—
Aizonderiiike Nummers - 0.05
PRIJS DKR ADVKRTKNTIfiN:
Van 16 regelsi i J fü.öü
Elke gewone regei meer-0.10
Voor herhaaide piaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^jgCIEELE BERICHTEN.
K e n n i s g e v i n g.
verm LIJST
«Gillende de perceelen waarvoor
seen personeele belasting, naar
"e eerste drie grondslagen,
wordt geheven.
<^meester en Wethouders van
art" "d van ^et koninklijk
"o. 2o.i.Van 18 December 1896 staatsblad
ü''en
ter openbare kennis, dat op de
r'S der g®mBent® voor een 'eder ter
en0 n.ls nedergelegd, het door hen van
ltiVoerr lrecteur der directe belastingen,
echten en accijnzen ontvangen alschriit
8 ld, ,je aanvullingslijst, bedoeld in art. 4,
a, d """""mgsiijsi, oeaoem in art. 4,
*l®« 72?r Wet van 16 April 1896 staatsblad
^^•vermeldende de inrichtingen van
van Jeid, tot genezing of verpleging
v ale.en gebrekkigen en de inrichtingen
V®Hii>a "'een nut, in deze gemeente ge
®stiR(f
%r waarvoor geen personeele belasting
h68finse°t,*Sten' ^den en ^den Sronclslag
c®ek j g®i>ru'k van perceelen en
ij, 8®deelten zal worden geheven.
1 bei, ervan afkondiging geschied, waar
^Hfgp °0r*' den lOden November 1900.
tester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
p0#. II. (Slot)
6rS en P'"en> drankjes en zalven
s 'r' doozen, potjes en fleschjes naast
^Vattg11 6 ^eF krank® Maatschappij. Zij
°- a- chinine van algemeen stem-
e*tract6gen £oc'aa'*d®mocrat'sc'J® koorts,
%Va|| Van ^and-nationalisatie tegen de
^"^van het privaatbezit, geest Van
feuilleton.
(.Slot.)
b» diets Koh - i statlon t0 PariJ*' dat
h!*mine eohï declareeren. Toen de
di °rde hii «i°r koffer rommelde,
th' '®gen nit vracht geluid van potjes,
iv19*r°Uw Mn aa,j k'°'sten- H«t cadeau voor
>b»S h®t one eva nu onder> maar spoedig
Rr\ dw 1® vergeten, toen zij bij
Sd® vTouw hraaHnd^re aankvvamen. Deze
deilr®ven, dat »ii k' vn®ndölijkheid zoo ver
Jr alwacht6 J aar gaslen reeds aan de
b« de koffers va n*h "f U'tZag' snelde to®
fc#aalda den i,! riJtuIB l® sleuren en
lit rvoor vooraf °r'ueen °P1ett®ndheid,
V""* raiJnheer Ladret gevoe'
UW p'ldret had zich ondertusschen
Troelstra en Van Kol voor kapitalistische
flauwten, zalf van de Vrije-Vrouwenvereeni-
ging voor de wondeplekken onzer kranke
Maatschappij, enz. enz. De zieke beschouwt
met weemoedigen glimlach deze kleine
apotheek en van hare lippen ruischt het
De menschen, ach, zij weten 't niet
Met al hun medicijn
God geelt de beste 't zijn bloemengeur,
En warme zonneschijn.
Naar buitenIn Gods vrije heerlijke
natuur I Ziedaar het toovet woord, dat der
arme kranke genezing kan aanbrengen. In
de reine, frissche, tintelende lucht, die het
bloed krachtiger doet stroomen en de longen
versterkt, daar geuren de bloemen der
naastenliefde, de deugden der zelfverloo
chening daar koesteren de zonnestralen
van Gods Voorzienigheid, duizendvoudig
teruggekaatst door de aarde, de hartender
menschen, liefderijk en zorgvuldig, gelijk de
arm eener moeder het zwakke, hulpe-
looze kind.
Onze Maatschappij lijdt zoowel aan het
hoofd als aan het hart. Koude, zelfzuchtige
berekening, zucht naar zingenot, hoog
moedswaanzin verteren haar; zijn evenwel
deze verschijnselen niet alle openbaringen
derzelfde kwaalgebrek aan geloof in den
rechtvaardigen God, en diensvolgens min
achting van zijn gebod
Dwaasheid is het te meenen, dat men
deze ziekteverschijnselen door wetten kan
wegnemen. Wat in den innerlijken toestand
van het corpus zijne oorzaak vindt, moet
ook door een radicaal middel genezen
worden. Geen drankwet maakt van dronk
aards matige lieden. Geen sociale wetgeving
vormt een egoïstische maatschappij tot
eene liefderijke samenleving. Ten hoogste
kunnen sociale wetten de zwakken be
schermen tegen al te grove misbruikon der
overmacht van het kapitaal. Waar echter
deze wetgeving sommige misstanden tijdelijk
mag verwijderen, daar zullen zij, zoo de
oorzaak blijft bestaan, spoedig en misschien
in de armen van mevrouw Morandière
geworpen, die haar daarna naar haar kamer
leidde, of liever naar haar kamers daar
zij, zoo zei ze, niet over een groot vertrek
kon beschikken, had ze voor haar twee
kieine, zeer gerieflijke laten klaar maken.
sMijn bijzonder vertrek ligt juist er
onder, daar kunt gij uw maaltijden nemen,
indien gij mjj die eer wil aandoen."
»Zeer zeker I" antwoordde mijnheer Lad-
ret, vast besloten geen enkelen keer ergens
anders te gaan eten.
De nacht was uitstekend en de echtge-
nooten sliepen als ossen. Den volgenden
morgen kwam een dienstbode vragen,
»wat mijnheer en mevrouw bij hun eerste
ontbijt wenschten te gebruiken."
»Chocolaad," antwoordde mevrouw Ladret.
Mij koffie," zei mijnheer, besloten niets
te weigeren zoolang hij het gratis had.
Onder het ontbijt werden allerlei plannen
gemaaktbezoeken aan de Tentoonstelling,
wandelingen door het Bosch enz. enz.
Mijnheer Ladret verklaarde vooral de opera
te willen zien.
»Niet gemakkelijker dan dat!" zei de
vriendelijke gastvrouw. ïHoe larig denkt u
te bljjven
in gevaarlijker vorm zich opnieuw vertoonen
Onderstel eens, dat de steen der wijzen, in
casu eene volkomen bevredigende oplossing
der sociaie kwestie gevonden werd zou er
dan geen armoede, geen ellende meer op
de wereld geleden worden Wie of wat
zal ooit den dronkaard, den veikwister be
letten zijn ruim weekgeld geheel of ten
deele aan zijn gezin te onthouden Wie of
wat zal in hoogeren kring den zwendelaar,
den gewetenloozen speculant verhinderen
het kapitaal aan den broodgevenden arbeid
te ontrekken Tegenover sommige harts
tochten zijn de menschelijke wetten zoo
goed als machteloos. Zij schijnen helaas
gemaakt te zijn, om ontdoken te worden.
Alleen met de goddelijke wet dit be
wustzijn, of men het al loochene, ligt op
den bodem van ieder hart vait niet
te spotten.
Welnu, dan moet de oplossing van het
maatschappelijk vraagstuk in déze richting
gezocht worden, dat vóór alles de menschheid
gevoerd worde tot Hem, die de Weg, de
Waarheid en het Leven, ook het leven der
groote menigte is. Van Hem daalt de
vruchtbaarheid en de zegen, ook op den
wereldakker dermenschelijke werkzaamheid.
»Zelf moet ge 't zoeken, zelf moet ge
't vinden", fluistert de geest des hoogmoeds
den mensch in 't oormaar de nederige
christen zai bij het besef van het groot
gewicht der zelfwerkzaamheid, nooit uit het
oog verliezen, dat ook zijn zoeken moet
voorgelicht worden door den weerglans dier
hoogere orde, welker middelpunt Gods
bestaan is.
O, hoeveel pessimisme, hoeveel angstige
verwachting, hoeveel bange vrees zou be
schaamd worden in de maatschappij, geregeld
overeenkomstig den wil Gods! Daar zouden
geen revolutionaire bewegingen plaats grij
pen, als wraakgerichten, aan de zonen
voltrokken, voor hetgeen de vaderen mis
deden. Daarin zouden geen wijsgeeren be
hoeven te peinzen naar een middel tot herstel
»Vier dagen," antwoordde mevrouw
Ladiet.
Vier dagen I U hebt ten minste acht
dagen noodig als u iets zien wil en dan
nog 1"
Mevrouw Ladret wilde eenige tegenwer
pingen maken, maar was inwendig besloten
zoo lang mogelijk te blijven terwijl haar
man met genoegen bij zich zelf narekende
dat eiken dag, dien hij langer te Parijs
bleef, geen nadeel maar een voordeel was.
Men ontbeet met goeden eetlust. Eén ding
verwonderde echter mijnheer en mevrouw
Ladret, namelijk de afwezigheid van den
heer des huizes.
»0, mijn man eet nooit met mij," zei de
gastvrouw, hieromtrent ondervraagd, »hij
heeft te drukke bezigheden, vooral in de
etensuren."
De reizigers durfden niet verder vragen
welke dienst mijnheer weerhield. Feitelijk
kon hun dit ook weinig schelen, zij kenden
hem amper. Na het ontbijt noodigden zij
mevrouw uit met hen naar de Tentionstel-
ling te gaan en na lang smeeken liet zij
zich eindelijk overhalen. »Dan zal ik voor u
de tickets nemen," zei ze vriendelijk.
»0, mevrouw 1"
der verbroken orde. Op de eenvoudigste,
natuurlijkste wijze zou het herstellings
vermogen der floor en door gezonde samen
leving de wondeplekken geleidelijk doen
genezen.
In 't liefelijk stralend zonnelicht zouden
wij weder het beeld meenen te zien van
den Godmenseh, zooals Hij gezeten was op
den berg, tusschen de bloemen, die geurden
en de vogelen, die heen en weer vlogen en
wij zouden ons verbazen, hoe ooit de mensch
heid dat woord vol wijsheid en liefde kon
veronachtzamen en vergetenAanschouwt
de leliën des velds, hoe zij groeien en
bloeienziet de vogelen des hemelszij
maaien niet en zaaien niet en vergaderen
niet in schuren zijt gij niet waardiger
dan zij 't Is waar, dezelfde mond, die
deze bemoedigende en hemelsche woorden
heeft gesproken, voorspelde armen zult gij
altijd bij u hebben. Maar er is verschil
tusschen armoede en armoede. Het wraak
roepende, het hemeltergende,het schreeuwen
de van sommige erbarmelijke toestanden
zou allengs geheel verdwijnen. De scherpe
schrille tegenstelling tusschen brooddronken
weelde en nijpend broodgebrek, die, helaas,
al te dikwijls aanleiding geeft tot bloedige
tooneelen, zou door den christelijken een
voud uitgewischt worden. Daar zouden in
de maatschappij eene vrijheid, gelijkheid
en broederschap bestaan, niet van de dwaze
bekrompen soort, die de Fransche revolutie
predikte, maar van de hooge en heilige
orde, welke in God haar begin en haar
einde heeft.
Is de zegepraal der christelijke zedeleer
de oplossing van het maatschappelijk vraag
stuk, bet groote geneesmiddel voor onze
kranke maatschappij, dan dienen wij vóór
alles daarheen onze pogingen te leiden.
Laten wij niet twisten over kleine en
dikwerf nog twijfelachtige middelen. Aan
de christelijke moraal de overwinning te
verzekeren, dat moet het einddoel van aller
streven zijn.
Nu begonnen de wandelingen over het
Tentoonstellingsterrein, die rijtoertjes door
het Bosch, daarna de bezoeken in de groote
bazaars en eindelijk naar de zoo lang
gewenschte operaGedurende acht dagen
was het een voortdurend feest. Einde,'ijk
moest men toch aan vertrekken denken.
»Wij willen met langer van uw gastvrij
heid misbruik maken, lieve vriendin 1" zei
mevrouw Ladret.
»Maar u maakt volstrekt geen misbruik,"
antwoordde mevrouw Morandière, die sinds
een oogenblik een weinig ongerust was
geworden, integendeel
Men ging naar beneden. De ongerustheid
van de vriendelijke gastvrouw werd hoe
langer hoe meer zichtbaar. Op dat oogenblik
zag men voor de eerste maal mijnheer
Morandièrehij was heel in het wit ge
kleed en zei onvriendelijk Welnu en de
rekening Denkt gij, dat wij u acht dagen
lang voor niets gelogeerd en al die kosten
gemaakt hebben
Mijnheer Ladret werd bleek als een muur
en zijn vrouw blauw van schrikbeiden
zagen nu bij de deur een sierlijk zwart
plaatje tot nu toe nog nooii opgemerkt
-- waarop met gouden letters stond
l «.n is t-
Re ^«Heester l a r°Pgemaakt te«en den
vvaren Van ,Stj Jean" De he.de reizi
