tweede blad
vag Zoniair 11 November 1900.
Parijscke Kroniek.
He president der Republiek is Zondag
®n 4den dezer het monument ter eere
^an een zijner voorgangers, den op laag-
tartige wijze vermoorden president Carnot,
Lyon opgericht, plechtig gaan onthullen.
lJ was daarbij vergezeld van den chef
atl het gouvernement en eenige ministers,
aaronder de wat tam gemaakte collectivist
'®rand niet mocht ontbreken. Het was
^Jnlijk voor het gevoel, het hoofd van den
aat| die onder zijne pretoriaansche garde
c respectabel getal anarchisten telt, het
nisnae zoo ver te zien doorvoeren, van
r het standbeeld van zijn ongelukkigen
'fiére, door een dier anarchisten verrade-
j* naet een dolksteek gedood, tranen te
n storten, om daarna den rood revoluti-
n 'p!ren maire Augagneur, met alle bemin-
'Jkheid te bejegenen. Daarbij meende
President nog de weldaden door de
^evolutie aan Frankrijk geschonken, voor
fiid Zoovee'ste maa' ln ®en paar maanden
ste &an de zu'ver republikeinen die hem
L ~eds omringen, in herinnering te moeten
6ngen,
orp 6S wa' maar uitgedacht kan worden
te katholieken te hinderen en verdacht
fiiaj 'ïla'£en' wor(k door de socialistische
denres 'n praktijk gebrachtde eene wil
sPe| atldoreo n°g overtreffen in het tyrannetje
*tb 6n'. ^edekt als zij zich gevoelen door de
aan'SC'SC'le reS®er'nl?smannen) welke thans
n0 et bewind zijn. Is het aan de rijken
v®roorloofd te bidden en de plichten
d9 Un godsdienst waar te nemen, aan
,'n.<leren ®n nederigen is dit verboden.
ZlJ naar de Mis gaan of in de kerk
en ^.n w°rden, staan zij op het stadhuis
®h u arnQb®stuur slecht aangeschreven,
§«hd 200 men Postbeambte, commies,
*Ün ^rme veldwachter mocht zijn en
°Pvo 'ndoren °P ®®n broedersschool doet
en, dan wacht dien man het ergst
?Ür»
In
ontslag.
een stad in het Zuiden van Frankrijk
de e zee g®l®gen, kwam niet langgeleden
Ontn-aardbr van den vuurtoren geheel
•men 6. biJ. zÜn pastoor Mijnheer pastoor,
'k v 'S komen aanzeggen, dat, indien
^Üh °|'rtga' Zondags Mis te hooren, ik
b>et ®'rekking zal verliezen, waarvan ik
^hdehen"? 86Z'n 'even moet- Hoe hierin te
I>e n
^®rd ^riester' w'en deze vraag gesteld
danon "uoeielijk anders antwoorden
^hder» arme vriend, zendt vrouw en
thuis "aar dö kerk Cn gaat giJ niet
«hl l d8n goeden God en vraag Hem
Ge| da8er> voor ons land,
Sar °t nUSt Jat ik ov®rdrijt. Men behoeft
Vvi.i ll6n naar wat Zondag te Lyon
bahdei Waa' dö. ''bera'e Kamer van Koop-
Lil8ernaikTr Clencaal en jezuitisch wordt
°°'d H omt'at zij het revolutionaire
'baal w[n8eme8nt0 niet °P baar feest-
lain- 6,1 Z'8n' te Marseille waar
aangèkonH ader hosPitalen officieel
NeenÏÏL 8 l® Re'ms waar het
Stten. :?,,r de" kard'naal heeft willen
rf,lerzielènd!8e,1S de ïarenlang® traditie op
ar voor A h0t kerkhof te gaan, om
""deliik d overledenen te bidden en
kiet v®r van n tre' een kleine gebeente
,®t dra»en va waareengek, de maire,
verboden n soutane aan de priesters
^««broken ant!"cler'cale furie is overal
ri atlI1®®r mnn" 8t lS ni8t te verwonderen,
S en on net met W3lk e8n V0ihar"
V 1 tninisterir WlJze 0nkel8 leden Van
ui*"- Zij mn Ze 0Pwakken en aanmoedi-
om a86" m°°' bu'cbelen, dat het
congragatiëa en de geeste
lijken die tegen de Republiek zijn, te doen
is. Geheel hun gedrag bewijst, dat het de
godsdienst zelf is, welke zij treffen willen.
Arme dwazen I Alsof men den menseh
kan beletten te gelooven en wanneer hij
lijdt of in gevaar verkeert, zijp hart en
handen tot God op te hellen.
Hiervan gaf Mme Pichon, de moedige
vrouw van den Franschen gezant te Peking,
een treffend bewijs. In een brief de door
gestane doodsangsten beschrijvende waarin
de vreemae Jegatiën weken doorbrachten,
zegt zij Wat heb ik 's morgens en 's avonds
God gebeden, liem smeekende ons bij te
staan, en ons de hoop op het leven te laten
en u terug te mogen zien. Hij heeft mij
verhoordEn wat verder, na de komst van
het leger, dat hun te hulp kwam, beschre
ven te hebben, besluit zij Ik, ik snelde
naar mijn kamer, om God te danken, Die
ons verlost had.
Gelukkig dat deze geloovige christen
vrouw, de echtgenoote is van een gezant,
die zich even zoo kranig gedragen heeft,
anders kon deze hulde aan de Voorzienigheid
zijn ambt wel in gevaar brengen, daar
Frankrijk wat de vervolging der Christenen
betreft, veel op dat China gaat gelijken,
waar het echter soldaten heen zond om de
Christenen tegen de Chineezen te bescher
men. Dus van binnen vervolgen en buitens
lands verdedigen, wat een consequentie
Bij hervatting der werkzaamheden in de
Kamer op Dinsdag 6 dezer heeft de socialist
Viviani niet gedraald aan het ministerie
Waideck-MiiJerand te doen gevoelen dat de
socialisten zijn meesters zijn, en nooit sprak
de aanvoerder eener partij met meer zeker
heid van zijn macht en meer uit de hoogte
dan deze voogd, die zijn pupil de les scheen
te lezen. En wat is het ultimatum van
dezen chef der veertig mainelukken welke
de revolutionnaire eerewacht van het
ministerie uitmaken Hij verbergt zijn con
ditiën geenszins; hij verlangt, hij eischt:
de godsdienstige vervolgingen en verdruk
king, de opheffing der geestelijke orden en
de gedwongen werkstaking. Wat hij wil,
is de ambtenaar-knecht, wien de vrijheid
van geweten ontnomen moet worden,
verplicht zijn kinderen aan de openbare
leekenschooi af te staan. De bedienden van
den Staat zal hier spoedig meer slaaf gewor
den zijn dan de Serven het vroeger in Rusland
waren. De republiek der toekomst wil slechts
een regel en een vorm en de dienaars die
zij betaalt, zullen dit ten koste hunner
waardigheid en vrijheid zijn. Het brood dat
zij eten zal het loon van hunnen moralen
ondergang worden. En om die dienaars
of liever die troep gedwee gemaakten en
verlaagden, te betalen, zullen de congrega-
gatiën, die dezen dwang niet zullen willen
verdragen, van alles wat zij bezitten beroofd
en dus door den honger verdreven worden.
Op al deze brutale en dolzinnige eischen
wist de minister-president niets dan wat
procureurs spitsvondigheden in antwoord te
geven, in plaats van met een minachtenden
stoot het roode kleed van het socialisme,
dat hem spoedig zwaarder zal worden dan
zijn schouders drager, kunnen, van zich af
te werpen. Dat voor zulk eene uiterste
staatkunde in de Fransche Kamers nog een
meerderheid gevonden wordt, moet in
Europa verbazing wekken en alleen hen
verheugen, die Frankryks ondergang wen-
schen.
President Kruger wordt den 17den dezer
te Marseille verwacht, alwaar hij slechts een
dag zal vertoeven, om Maandag den 19den
's morgens tegen elf ure aan de »Gare de
Lyon" te Parijs aan te komen, alwaar ook
onder de vele deputation de Nederlandsche
Kolonie niet zal ontbreken, om aan he t
edel hoofd van dit bewonderenswaardig volk,
dat zoo heldhaftig zijn grond en vrijheid
verdedigt, de warmste hulde te brengen en
te toonen, dat voor velen de schoone
woorden vrijheid en recht, nog geen ijdele
klanken geworden zyn.
Fidélius
Parijs, 26 Oct. —9 Nov. 1900.
4LGE.YïRES OVERZICHT.
10 November 1900.
De Guililhall-rede.
De Lord-Mayorsdag, die gisteren weder
geheel Londen in rep en roer bracht, gaf
het Engelsche ministerie eene welkome
gelegenheid, om zijne meening over den
staatkundigen toestand kenbaar te maken.
Aan het gebruikelijk feestmaal in Guiihall,
heeft lord Salisbury de traditioneele
politieke reden gehouden, die steeds met
zooveel spanning wordt verbeid.
Antwoordende op een toost op het mini
sterie, zeide de priemier, zich te verheugen
over het welslagen der Engelsche soldaten
in Afrika. Hij betreurde de verliezen, in de
veldslagen en door ziekte geleden en maakte
een bijzondere toespeling op prins Christiaan
Victor. Aan het adres van Lord Roberts
richtte hij een betuiging van levendige
sympathie, bij het onheil dat dezen bedreigt
(namelijk de ziekte van zijn dochter). Hij
verdedigde het ministerie van oorlog, dat
3000,000 man expedieerde 6000 mijlen ver
De regeering zal gereed zijn om fouten te
herstellen. Het ministerie van koloniën heeft
den staat der koloniën ten aanschouwe der
vreemdelingen vergroot. De spreker maakt
een toespeling op de gevoelens van vriend-
schap tusschen Engeland en Amerika, .en
drukt zijn voldoening uit over de herkie
zing van Mc. Kinley, welke eene vordering
beteekent van handelseer.
Sprekende van China, zeide Salisbury, dat
hij niet met volkomen vrijheid spreken kon
aangezien Engeland deel uitmaakt van de'
verbondenen. Een der karaktertrekken van
het concert der mogendheden is het behoud
van den vrede tusschen de Europeesche
mogendheden. Een ander is het uitstellen
van de oplossing van het geheele vraagstuk-
Salisbury meent dat de Engelseh-Duitsche
taktiek naar het gevoelens is van de meer
derheid der mogendheden, die mede verbon
den zijn. Zij berust op twee belangrijke
punten, te wetenwij wenschen het hand
haven van de integriteit van China en de
open deur. Spr. vindt het ongetwijfeld het
beste wat de mogendheden doen kunnen,
dat zij deze grondbeginselen aanvaarden.
In dat geval is er geen enkele reden voor
bijzondere ongerustheid over het Chineesche
vraagstuk, daar men dan niets doet dan
China bewaken en helpen opdat het terug-
keere tot regelmatige toestanden en tot
welvaart, en wij ons verbinden met andere
mogendheden om de gedachte te verijdelen
dat het oogenblik zou gekomen zijn om
een aanslag te doen op de integriteit van
China.
Hierna behandelde spreker nog de lands
verdediging. Engeland moet beveiligd zyn
legen elke storing (interruptie) in de werken
van den vrede en de sociale hervormingen.
sen doen bezetten. Z.j hopen daardoor de
Chineezen spoediger tot rede te kunnen
brengen, waarvoor veel kans bestaat als
men in het oog houdt hoezeer de Chinees
op zijn familiegraf gesteld is en elke
schending daarvan ais een giooie beleedi-
ging en schande beschouwt.
In Pao-ting-foe waren de bew oners
zeer erkentely'k over de houding der
Fransche troepen, dié, zooals men weet,
het eerst de stad bezetten. De notabelen
boden den Franschen generaal een belang
rijke som gelds aan, maat deze weigerde
dat en vroeg, als practisch mensch, in de
plaats daarvan 3000 schapenvachten om
daarmede de kleeren van zijn manschappen
te doen voeren.
In het Zuiden is het nog steeds zeer
rumoerig. Wat het in bezit nemen van een
gedeelte Chineesch grondgebied aan den
oever der Pei-ho, tegenover Tientsin gelegen,
betreft, verklaart de Russische gezant, de
heer Lasoini, te Washington, dat dit niet
waar is. Men zal dienen af te wachten.
Het Gele Boek over China is gisteren te
Parijs verschenen. Het bevat 362 stukken,
waaronder zich bevinden: de nota van
minister Delcassee en een telegram van
den Franschen zaakgelastigde te Berlijn
van 13 October gedagteekend, en van den
volgenden inhoud: Büiow zegt, dat, naar
gebleken is, Frankrijk altijd met Duitsch-
land éen lijn getrokken heeft om vlug en
goed de Chineesche kwestie uit te maken
Duitschland zou generlei bezwaar hebben
tegen de nota van Delcassée. In de nieuwe
nota van Deicassé aan den ambassadeur,
wordt gezegd, dat alle mogendheden in
beginsel met de nota van 30 September
ingestemd hebben. Het laatste stuk, 30
October gedagteekend, heeft betrekking op
Frankrijk's instemming van de overeen
komst tusschen Duitschland en Engeland.
Het Gele Boek bevat ook het rapport
van Pichon over het beleg der legaties.
De oorlog in China.
Het nieuws uit China is uiterst schaarsch.
Generaal Waldersee heeft het vonnis be
krachtigd van vijf hooggeplaatste functio
narissen te Pao-ting-foe, lezen we o.a.: De
vice-koning van Onilie de Tartaren-generaal
Koeï Heng en een kolonel zijn buiten deze
vijf reeds in dezelfde plaats gefusilleerd-
Cheng-yi. president van het departement
van inkomsten, is door de Franschen nabij
Peking gearresteerd. Generaal Yen is te
Peking aangekomen, om zich te voegen bij
de Cnineesche commissarissen als adviseur.
De heeren Chineezen, die aangewezen
Zijn, om de onderhandelingen te voeren met
de gezanten zijn intusschen niet erg toe
schietelijk. Prins Ching zoo zegt een
telegram van den 6n verwacht lederen
dag de vredesvoorstellen te ontvangen, maar
zij zijn hem nog met overhandigd. Li-
Hoeng-Tsjang en prins Cning moeten het
dan ook zeer betreuren, dat het zoo lang
duurt; ze beginnen er aaa te twijfelen, of
ze voor de toekomst zullen kunnen instaan.
De mogendheden hebben nu op advies
van den Franschen gezant, den heer Pichon,
die lijdende was, maar thans weer aan de
betere hand is, de keizerlijke begraafplaat-
De oorlog in Zuid-Afrika.
De jongste berichten van het oorlogsterrein
luiden ver van gunstig voor de Boeren, die
een ernstig verlies leden. Een gevecht bij
Bothaville geleverd, had tot uitslag, dat er
23 Boeren gedood, 30 gewond en 100
gevangen genomen en 7 kanonnen buit
gemaakt zijn.
Lord Roberts seint daaromtrent uit
Johannesburg, dd. 8 dezer.
Kolonel Le Gallais verraste den 5en een
Boereustrijdmauht ten Z. van Bothaville en
bracht hun eeri vjalledige nederlaag toe.
Wij hebben een twaalfponder, °een vijf-
tienponder, vier Kruppkanonnen en een
maxim met munitie en wagens buitgemaakt
en 100 Boeren gevangen genomen25
Boeren werden gedood en 30 gewond. De
verliezen der Engelschen waren 3 officieren,
onder wie kolonel Le Gallais en 8 man
gesneuveld, 7 officieren en 26 man gewond.
Steyn en De Wet, die tegenwoordig waren,
trokken in allerijl weg.
Een ongedagteekeud telegram, over Char-
iestown te Pretoria ontvangen, heeft betrek
king op een reeds vroeger vermeld gevecht.
Het luidt
Men zegt dat de Wet na de nederlaag die
hij geleden heeft, zich in den omtrek van
Rensburgkop ophoudt. Volgens inboorlingen
is hij met een wond aan zijn been van het
slagveld weggedragen, bij zijn gevecht met
generaal Kriex. De Engelschen hebben bij
die gelegenheid vijf Kruppkanonnen veroverd
die aan den Vrijstaat toebehoorden. Een van
de Engelsche kogels liet een ammunitiewagen
van de Boeren uiteenspringen. De geheele
macht van de Wet zou gevangengenomen
zijn, indien de regen met by stroomen was
neergevallen.
Een patrouille Canadeezen is, zoo is
Maandag uit Pretoria geseind, bij Belfast
in de mist te dicht bij de Boeren gekomen,
en een officier werd doodgeschoten.
De Daily Mail verneemt uit Louren? o
Marques.
Generaal Woolfe Marray die naar
lndië vertrokken is heeft verteld, dat
VAN DE
Ai»
