Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Oom Hans.
25ste Jaar*:.
Donderdag 20 Februari 1902.
No. 7230.
20 FEBRUARI.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
BI» S Y A3i DIT BLAD:
7oor Schiedam oer 3 maanden
Franco per pos; aoor gensei Nederiznd
Aizonderiiike Nummers
OFFICIEELE BERICHTEN.
PB IJS DEB AD YKBTKXTïg Jï:
Van 1—6 rsgeis:i j f 0.60
Elke gewone regei meer -0.1.0
Voor herhaaiöe plaatsing worden biiiiike overeenKomsten
aansesraaa.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat
U hen is ingekomen eene missive van
•JJeputeerde Staten dezer provincie d.d.
W/17 Februari ji. B no. 762 (le afd.) G. S.
n°- 14, houdende toezending van een af-
O. 'tt van de Koninklijke Besluiten van
1 Januari 11. nrs. 12 en 13, waarbij
lo. met handhaving voor het overige van
un besluit d.d. 15 November 1900, strek-
en<ie tot het verleenen van vergunning
aan. de firma Cramer Gombault tot
oprichting van eene stoomwasscherij en
"Ververij in de panden aan de West
rankelandsche laan nrs. 6 en 8, de daarbij
gestelde voorwaarden worden gewijzigd en
aangevuld en
2o. de firma's A. Houtman Co., i. M.
Honnerlage Grete en C. Kleipool met
ontvankelijk worden verklaard in hun beroep.
Schiedam, den 19den Februari 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
Voor Z. H, den Paus.
Vorige opgaaff207.—
Nog ontvangen- 25.
B. B2.50
Totaal 1234.50
Als deze regelen onder de oogen onzer
l'zers komen, heett de ruim negentigja-
r'go Grijsaard, die de wereid door zijn
2«ldzaam levenskracht op zoo hoogen
leeftijd verbaast, het vier-en-twintigste
Jaar van zijn roemvol pontificaal volbracht
Feuilleton.
Naar het Duitsch.)
29)
»Hoe vaart mijnheer Von Burghofen
vroeg Hilda snel.
v Mijn heer gevoelt zich aanmerkelijk
ter, alleen valt het gaan hem nog moeilijk."
»Kom lieve Annet, geef s. v. p. onze
Plaids even aan I" Met deze woorden
endde Hilda zich tot haar reisgenoote,
terwjjl ze eveneens uit de coupé
®teeg, het gevraagde aan den bedienae
«verreikte, die de dames eerbiedig voortrino
naar het rijtuig.
Bilda had het fraaie equipage reeds
opgemerktvriendelijk voornaam knikte ze
®n ouden Johann toe, terwijl hij de trede
Neerliet. Be dames stapten in zoodra hij
«e noodigo bevelen omtrent de koffers
j?«geven had. klom de oude koetsier op
bok, de paarden trokken aan en het
en schrijft Hij: »In het vijf-en-twintigste
jaar van ons Pausschap". Zeldzaam, voor
zoover wij weten eenig feit zelfs, in de
geschiedenis der wereld, in de eeuwenoude
historie der Katholieke Kerkeen Paus
op 68-jarigeri leeftijd op St. Petrus' Stoel
verheven, naar menschelyke gedachte een
Paus voor hoogstens enkele jaren, een
overgang wellicht tot een langduriger
pontificaat. En die oude zwakke man,
wiens gezondheidstoestand bij zijn Paus
keuze zooveel te wenschen overliet, dat
velen Hem siechts enkele maanden levens
voorspelden, beleeft het vijf-en-twintigste
jaar van zijn pausschap I
Wondervolle beschikking der Goddelijke
Voorzienigheid, die ook hier weder het
zwakke, naar menscueiijke gedachte het
meest onbruikbare, koos ter bereiking van
Haar doeiHoevelen hadden na den
dood van Pius IX roemrijker gedachtenis,
onder de overheersching der Piemonteesche
geweldenaars en bij de moeilijke omstan
digheden, waarin toen de H. Stoel verkeerde,
met gaarne een nog betrekkelijk jong en
krachtvol man den zetel van den Prins
der Apostelen zien bestijgen En toch
deed ae Ondoorgrondelijke Wijsheid, de
keuze vallen op dezen ouden, bijna afge-
leefden man, die ais een andere Paus
zeker nederig en beteekenisvol het hoofd
mocht buigen, toen de kardinaal-diaken
bij zijne koning zongSancte Pater, sic
transit gloria mundi. Heilige Vader,
zoo gaat de roem der wereld voorbij. Als
de sneldoovende vlam nl. van het weinigje
vlas, dat bij deze ceremomeele handeling,
doelend op de ijaelheid van alle aardsche
grootheid, verbrand wordt.
Vier-en-twmtig jaren zijn sedert voorbij
gegaan een tijdperk, waarin het aanschijn
der wereld onder menig opzicht veranderd
is koningen en keizers zijn gekomen en
gegaan; staatshoofden en staatslieden zijn
verschenen en verdwenende zwakke
grijsaard, die men een Paus voor hoogstens
ijtuig rolde voorwaarts te midden van
het overal uitbottende, frissche lentegroen.
Het was een heerlijke dag. De zon
scheen lekker, de natuur, getooid met de
eerste lentebloemen, lachte de reizigers toe
en de vogels zongen. Het was een heerlijke
rit in het open rijtuig. Hilda was voldaan.
Nog eenmaal wendde zij het kopje om
naar het stadje, dat ze in draf waren
doorgevlogen.
»Een klein, onbeduidend nestwas
haar eerste opmerking, doch haastig voegde
ze er bij»maar de landstreek is lief.
Hoe zou Hohenhauseu er wei uitzien Ik
ben vreeselijk nieuwsgierig I" vervolgde ze
in het Engelscb, welke taal de beide
vriendinnen op school samen hadden ge
leerd. »Je weet, Annet, het goed behoorde
vroeger aan mijn grootvader. Eigenlijk
moest ik er thans als erfgename, niet als
v.eeude gast ontvangen worden!"
Zij zweeg en leunde voornaam in de
zijden kussens achterover. Dit alles had
Hilda met zeldzame onbevangenheid ge
sproken iets van het lichte bloed
baars grootvaders stroomde in haar aderen.
Indien ze werkelijk ais jonge meesteres
naar het slot op weg ware, behoefde ze
enkele jaren achtte, zetelt nog in goede
gezondheid op St. Petrus' Stoel, de vree3
der kleinmoedigen teD schande en in zijn
verheven persoon de waarheid bevestigend
van de heilbelofte des Heeren aan Zijne
Kerk »Ik zal met U zijn alle dagen, tot
aan de voleinding der eeuwen".
Vier-en-twintig jaren zijn voorbijgegaan
Leo XIII, de oude zwakke man, die op
20 Februari 1878 de zwaarwichtige taak
aanvaardde, de jongeren te hoeden, de Kerk
Gods te leiden en te besturen, leeft niet
alleen, maar doet de wereld verbaasd staan
door de wonderbare kracht, die Hij op zoo
hoogen leeftijd ontwikkelt. Deze hoogst
tengere figuur, die ons in zijn wit opper
priesterlijk ge waad meer een geest dan een
mecsch toeschijnt, schouwt niet alleen met
zijne levendige fonkelende oogen in vader
lijke liefde op de talloozen, die hem bij
eindelooze afwisseling als hun heiligen
teergeliefden vader komen huldigen, maar
richt het geestesoog ook nog dageiijks met
alomvattende zorg over geheel de christe
lijke wereld. Naast het veelomvattend be
stuur der Kerk wijdt Hij zijn aandacht
aan tai van toestanden, die met het lijdelijk
en eeuwig weizijn van zijn tallooze gees
telijke kinderen nauw verband houden.
Dat is de wonderbare kracht, die Paus
Leo XIII nu reeds bijna een kwart eeuw
voor 't oog der verbaasde wereld ontwikkelt.
Tijd noch plaats laat ons toe ze in meer
bijzonderheden te schetsen. Maar bij het
aanschouwen dier wonderbare kracht op
zoo bijzonder hoogen leeftijd, rijst uit ieder
recht gevoelig katholiek hart de vurige
wecsch en de innige bede. dat de Algoede
niet alleen dezen grooten Leo geve zijn
jubeljaar te voltooien, maar zijn kostbaar
leven nog met vele heilvolle jaren te zien
verlengen. Wij weten dat wij, aldus
sprekend, meer vragen dan wij naar men-
schelijke berekening mogen verhopen, maar
wjj vertrouwen, dat de Goddelijke bijstand,
die zich in dit bijzonder pontificaat op zoo
duidelijke wijze openbaart, der Kerk ook
voor dit geval zal verzekerd zijn. Blijve
Paus Leo XIII in tallooze vermeerdering
van jaren onze gids en onze leidende ster,
de roem der wereid, de glorie der Kerk
Leve de Paus—Jubilaris!
jLEfcrJËjftEEA U VERZICHT.
19 Februari 1902.
De oorlog in Zuid-Afrika.
De jongste berichten van het oorlogs-
terrein geven bijzonderheden over het
gevecht, dat ten zuiden van Johannesburg
is gevoerd en waarbij den Engelschen een
verlies van ongeveer 60 dooden en gewon
den is toegebracht. Het is echter nog steeds
met duidelijk ol m den omtrek aldaar een
of twee dergelijke gevechten zijn geleverd.
De twee teiegrammeu, die Maandag zijn
gekomen en ieder een nederlaag aer Brjt-
sche wapenen meldden, zijn wel met geheel
met elkaar overeen te brengen, maar geiij-
ken toch veel op elkander. Het verlies aan
Engelscüe zijde in beide gevechten is vrijwel
gelijk 12 doodeu en 48 ge wonden m het
eene, 11 üooden 40 ge wonden m het tweede.
Daarbij wordt ais datum van beide bot
singen opgegeven 12 Februari. De moei
lijkheid zit hierin, dat het eene gevecht
beschreven wordt als te zijn geleverd bij
Kiiprivier en het andere bij Boscnrand. De
veronuersteiiing is eenter met te gewaagd,
dat er slecnts éan gevecht op den 12en is
geleverd, wijl slecnts van éen gevecht nadere
bijzonderheden bekend worden, die er op
wijzen, dat met meer gevechten hebben
plaats genad. Die bijzonderheden komen
van Eogelsche zijde: Een bataljon bereden
infanterie ten getale van 230, meereudeeis
nog pas aangekomen soldaten, van welke
veie nog nimmer in het vuur waren geweest,
reed op den morgen van Woensdag van
Klipnvier uit om de positie der Boeren bij
Zuiderbosch ten oosten van Klipnvierstation
te verkennen. De Engeiscneu, zeven mijlen
ten oosten van het station gevorderd, wer-
zich niet beter op haar gemak te gevoelen.
Annette zag haar met innerlijke verbazing
aan; zijzelve gevoelde zich bevreesd ten
opzichte der nieuwe nog onzekere positie,
waartegen Hilda zich geheei opgewassen
toonde. Deze scheen besloten te hebben,
iedere attentie, iedere tegemoetkoming op
te nemen als iets dat van zelf sprak en
zich van het eerste oogenbiik af als kind
des huizes te gevoelen.
Het rijtuig rolde verdermen had thans
het bosch bereikt. Zulk een frissche
geurige koelte waaide de beide meisjes
daaruit tegen, dat zelfs Annette ai haar
angst vergat en uit de volheid van haar
hart uitriep: »0, Hilda, hoe schoon 1 Hoe
heerlijk, hoe vreedzaam stil is het hier in
het bosch
De hooge hoornen strengelden de twijgen
hunner kronen vast in elkander, het was
als reden ze onder een gewelf van groen.
Tusschen het dichte gebladerte door wierp
de lieve zon gouden lichtstrepen op den
weg, tot haar eensklaps weder de volle
blauwe hemel op de open plek tegenlachte.
De weg boog at naar Hohenhausen.
Onverwacht lag het kasteel voor de oogen
der beide meisjes. Het vertoonde zich in
zyn volle ïdyiliscne schoonheid. Diepe
rust heersebte rondom, maar een rust, die
op het geheel den stempel dru&te van
voornaamneid, en die in vereemging met
den njkuom het hare gedaan nad om
datgene, wat het leven aangenaam koude
maken, naar deze eenzaamheid te ver
planten.
jKijk, we zijn erriep Hilda. »0, het land
goed is prachtig daar zal ik gelukkig zijn
Met oogen, die schitterden van nieuws
gierigheid, keek ze voor zich uitplotseling
begon ze zacht te schreien. Zacht zeide
ze#Och, ais nu mijn lieve moeder eens
hij mij was 1 In dat siot heett zij ais kind
gewoond!"
Terwijl ze sprak, trok ze onwillekeurig
den rouwsluier voor het gelaat. Annette
vatte zwijgend haar hand. Jidda oeatit-
woordde uien druk.
»Ik Den blyde, Annet, dat gij by me
zyi, dat ik een trouwe ziel bij me heo ui
de vreemde omgeving. wat ben ik er
benieuwd naar oom Hans te zien. it noop
dat de ouoeraora hem met knorrig en
vervelend gemaaai heelt. Ik oen heilig van
plan, een goede dochter voor nemtezyn!"
Wordt vervolgd,