Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Oom Hans. 25ste Jaar*:. Donderdag 20 Februari 1902. No. 7230. 20 FEBRUARI. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. BI» S Y A3i DIT BLAD: 7oor Schiedam oer 3 maanden Franco per pos; aoor gensei Nederiznd Aizonderiiike Nummers OFFICIEELE BERICHTEN. PB IJS DEB AD YKBTKXTïg Jï: Van 1—6 rsgeis:i j f 0.60 Elke gewone regei meer -0.1.0 Voor herhaaiöe plaatsing worden biiiiike overeenKomsten aansesraaa. Kennisgeving. Inrichtingen welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Geven kennis aan de ingezetenen, dat U hen is ingekomen eene missive van •JJeputeerde Staten dezer provincie d.d. W/17 Februari ji. B no. 762 (le afd.) G. S. n°- 14, houdende toezending van een af- O. 'tt van de Koninklijke Besluiten van 1 Januari 11. nrs. 12 en 13, waarbij lo. met handhaving voor het overige van un besluit d.d. 15 November 1900, strek- en<ie tot het verleenen van vergunning aan. de firma Cramer Gombault tot oprichting van eene stoomwasscherij en "Ververij in de panden aan de West rankelandsche laan nrs. 6 en 8, de daarbij gestelde voorwaarden worden gewijzigd en aangevuld en 2o. de firma's A. Houtman Co., i. M. Honnerlage Grete en C. Kleipool met ontvankelijk worden verklaard in hun beroep. Schiedam, den 19den Februari 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, WIJTEMA. Voor Z. H, den Paus. Vorige opgaaff207.— Nog ontvangen- 25. B. B2.50 Totaal 1234.50 Als deze regelen onder de oogen onzer l'zers komen, heett de ruim negentigja- r'go Grijsaard, die de wereid door zijn 2«ldzaam levenskracht op zoo hoogen leeftijd verbaast, het vier-en-twintigste Jaar van zijn roemvol pontificaal volbracht Feuilleton. Naar het Duitsch.) 29) »Hoe vaart mijnheer Von Burghofen vroeg Hilda snel. v Mijn heer gevoelt zich aanmerkelijk ter, alleen valt het gaan hem nog moeilijk." »Kom lieve Annet, geef s. v. p. onze Plaids even aan I" Met deze woorden endde Hilda zich tot haar reisgenoote, terwjjl ze eveneens uit de coupé ®teeg, het gevraagde aan den bedienae «verreikte, die de dames eerbiedig voortrino naar het rijtuig. Bilda had het fraaie equipage reeds opgemerktvriendelijk voornaam knikte ze ®n ouden Johann toe, terwijl hij de trede Neerliet. Be dames stapten in zoodra hij «e noodigo bevelen omtrent de koffers j?«geven had. klom de oude koetsier op bok, de paarden trokken aan en het en schrijft Hij: »In het vijf-en-twintigste jaar van ons Pausschap". Zeldzaam, voor zoover wij weten eenig feit zelfs, in de geschiedenis der wereld, in de eeuwenoude historie der Katholieke Kerkeen Paus op 68-jarigeri leeftijd op St. Petrus' Stoel verheven, naar menschelyke gedachte een Paus voor hoogstens enkele jaren, een overgang wellicht tot een langduriger pontificaat. En die oude zwakke man, wiens gezondheidstoestand bij zijn Paus keuze zooveel te wenschen overliet, dat velen Hem siechts enkele maanden levens voorspelden, beleeft het vijf-en-twintigste jaar van zijn pausschap I Wondervolle beschikking der Goddelijke Voorzienigheid, die ook hier weder het zwakke, naar menscueiijke gedachte het meest onbruikbare, koos ter bereiking van Haar doeiHoevelen hadden na den dood van Pius IX roemrijker gedachtenis, onder de overheersching der Piemonteesche geweldenaars en bij de moeilijke omstan digheden, waarin toen de H. Stoel verkeerde, met gaarne een nog betrekkelijk jong en krachtvol man den zetel van den Prins der Apostelen zien bestijgen En toch deed ae Ondoorgrondelijke Wijsheid, de keuze vallen op dezen ouden, bijna afge- leefden man, die ais een andere Paus zeker nederig en beteekenisvol het hoofd mocht buigen, toen de kardinaal-diaken bij zijne koning zongSancte Pater, sic transit gloria mundi. Heilige Vader, zoo gaat de roem der wereld voorbij. Als de sneldoovende vlam nl. van het weinigje vlas, dat bij deze ceremomeele handeling, doelend op de ijaelheid van alle aardsche grootheid, verbrand wordt. Vier-en-twmtig jaren zijn sedert voorbij gegaan een tijdperk, waarin het aanschijn der wereld onder menig opzicht veranderd is koningen en keizers zijn gekomen en gegaan; staatshoofden en staatslieden zijn verschenen en verdwenende zwakke grijsaard, die men een Paus voor hoogstens ijtuig rolde voorwaarts te midden van het overal uitbottende, frissche lentegroen. Het was een heerlijke dag. De zon scheen lekker, de natuur, getooid met de eerste lentebloemen, lachte de reizigers toe en de vogels zongen. Het was een heerlijke rit in het open rijtuig. Hilda was voldaan. Nog eenmaal wendde zij het kopje om naar het stadje, dat ze in draf waren doorgevlogen. »Een klein, onbeduidend nestwas haar eerste opmerking, doch haastig voegde ze er bij»maar de landstreek is lief. Hoe zou Hohenhauseu er wei uitzien Ik ben vreeselijk nieuwsgierig I" vervolgde ze in het Engelscb, welke taal de beide vriendinnen op school samen hadden ge leerd. »Je weet, Annet, het goed behoorde vroeger aan mijn grootvader. Eigenlijk moest ik er thans als erfgename, niet als v.eeude gast ontvangen worden!" Zij zweeg en leunde voornaam in de zijden kussens achterover. Dit alles had Hilda met zeldzame onbevangenheid ge sproken iets van het lichte bloed baars grootvaders stroomde in haar aderen. Indien ze werkelijk ais jonge meesteres naar het slot op weg ware, behoefde ze enkele jaren achtte, zetelt nog in goede gezondheid op St. Petrus' Stoel, de vree3 der kleinmoedigen teD schande en in zijn verheven persoon de waarheid bevestigend van de heilbelofte des Heeren aan Zijne Kerk »Ik zal met U zijn alle dagen, tot aan de voleinding der eeuwen". Vier-en-twintig jaren zijn voorbijgegaan Leo XIII, de oude zwakke man, die op 20 Februari 1878 de zwaarwichtige taak aanvaardde, de jongeren te hoeden, de Kerk Gods te leiden en te besturen, leeft niet alleen, maar doet de wereld verbaasd staan door de wonderbare kracht, die Hij op zoo hoogen leeftijd ontwikkelt. Deze hoogst tengere figuur, die ons in zijn wit opper priesterlijk ge waad meer een geest dan een mecsch toeschijnt, schouwt niet alleen met zijne levendige fonkelende oogen in vader lijke liefde op de talloozen, die hem bij eindelooze afwisseling als hun heiligen teergeliefden vader komen huldigen, maar richt het geestesoog ook nog dageiijks met alomvattende zorg over geheel de christe lijke wereld. Naast het veelomvattend be stuur der Kerk wijdt Hij zijn aandacht aan tai van toestanden, die met het lijdelijk en eeuwig weizijn van zijn tallooze gees telijke kinderen nauw verband houden. Dat is de wonderbare kracht, die Paus Leo XIII nu reeds bijna een kwart eeuw voor 't oog der verbaasde wereld ontwikkelt. Tijd noch plaats laat ons toe ze in meer bijzonderheden te schetsen. Maar bij het aanschouwen dier wonderbare kracht op zoo bijzonder hoogen leeftijd, rijst uit ieder recht gevoelig katholiek hart de vurige wecsch en de innige bede. dat de Algoede niet alleen dezen grooten Leo geve zijn jubeljaar te voltooien, maar zijn kostbaar leven nog met vele heilvolle jaren te zien verlengen. Wij weten dat wij, aldus sprekend, meer vragen dan wij naar men- schelijke berekening mogen verhopen, maar wjj vertrouwen, dat de Goddelijke bijstand, die zich in dit bijzonder pontificaat op zoo duidelijke wijze openbaart, der Kerk ook voor dit geval zal verzekerd zijn. Blijve Paus Leo XIII in tallooze vermeerdering van jaren onze gids en onze leidende ster, de roem der wereid, de glorie der Kerk Leve de Paus—Jubilaris! jLEfcrJËjftEEA U VERZICHT. 19 Februari 1902. De oorlog in Zuid-Afrika. De jongste berichten van het oorlogs- terrein geven bijzonderheden over het gevecht, dat ten zuiden van Johannesburg is gevoerd en waarbij den Engelschen een verlies van ongeveer 60 dooden en gewon den is toegebracht. Het is echter nog steeds met duidelijk ol m den omtrek aldaar een of twee dergelijke gevechten zijn geleverd. De twee teiegrammeu, die Maandag zijn gekomen en ieder een nederlaag aer Brjt- sche wapenen meldden, zijn wel met geheel met elkaar overeen te brengen, maar geiij- ken toch veel op elkander. Het verlies aan Engelscüe zijde in beide gevechten is vrijwel gelijk 12 doodeu en 48 ge wonden m het eene, 11 üooden 40 ge wonden m het tweede. Daarbij wordt ais datum van beide bot singen opgegeven 12 Februari. De moei lijkheid zit hierin, dat het eene gevecht beschreven wordt als te zijn geleverd bij Kiiprivier en het andere bij Boscnrand. De veronuersteiiing is eenter met te gewaagd, dat er slecnts éan gevecht op den 12en is geleverd, wijl slecnts van éen gevecht nadere bijzonderheden bekend worden, die er op wijzen, dat met meer gevechten hebben plaats genad. Die bijzonderheden komen van Eogelsche zijde: Een bataljon bereden infanterie ten getale van 230, meereudeeis nog pas aangekomen soldaten, van welke veie nog nimmer in het vuur waren geweest, reed op den morgen van Woensdag van Klipnvier uit om de positie der Boeren bij Zuiderbosch ten oosten van Klipnvierstation te verkennen. De Engeiscneu, zeven mijlen ten oosten van het station gevorderd, wer- zich niet beter op haar gemak te gevoelen. Annette zag haar met innerlijke verbazing aan; zijzelve gevoelde zich bevreesd ten opzichte der nieuwe nog onzekere positie, waartegen Hilda zich geheei opgewassen toonde. Deze scheen besloten te hebben, iedere attentie, iedere tegemoetkoming op te nemen als iets dat van zelf sprak en zich van het eerste oogenbiik af als kind des huizes te gevoelen. Het rijtuig rolde verdermen had thans het bosch bereikt. Zulk een frissche geurige koelte waaide de beide meisjes daaruit tegen, dat zelfs Annette ai haar angst vergat en uit de volheid van haar hart uitriep: »0, Hilda, hoe schoon 1 Hoe heerlijk, hoe vreedzaam stil is het hier in het bosch De hooge hoornen strengelden de twijgen hunner kronen vast in elkander, het was als reden ze onder een gewelf van groen. Tusschen het dichte gebladerte door wierp de lieve zon gouden lichtstrepen op den weg, tot haar eensklaps weder de volle blauwe hemel op de open plek tegenlachte. De weg boog at naar Hohenhausen. Onverwacht lag het kasteel voor de oogen der beide meisjes. Het vertoonde zich in zyn volle ïdyiliscne schoonheid. Diepe rust heersebte rondom, maar een rust, die op het geheel den stempel dru&te van voornaamneid, en die in vereemging met den njkuom het hare gedaan nad om datgene, wat het leven aangenaam koude maken, naar deze eenzaamheid te ver planten. jKijk, we zijn erriep Hilda. »0, het land goed is prachtig daar zal ik gelukkig zijn Met oogen, die schitterden van nieuws gierigheid, keek ze voor zich uitplotseling begon ze zacht te schreien. Zacht zeide ze#Och, ais nu mijn lieve moeder eens hij mij was 1 In dat siot heett zij ais kind gewoond!" Terwijl ze sprak, trok ze onwillekeurig den rouwsluier voor het gelaat. Annette vatte zwijgend haar hand. Jidda oeatit- woordde uien druk. »Ik Den blyde, Annet, dat gij by me zyi, dat ik een trouwe ziel bij me heo ui de vreemde omgeving. wat ben ik er benieuwd naar oom Hans te zien. it noop dat de ouoeraora hem met knorrig en vervelend gemaaai heelt. Ik oen heilig van plan, een goede dochter voor nemtezyn!" Wordt vervolgd,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1