Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad
Oom Hans.
25ste J aars.
Zondag 23 Februari 1902.
lNo. 7233.
„Godsdienst is privaaizaak."
Kleine Hilda.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
BI» 8 T i.5 DïT BLAD:
Toor Schiadia: par 3 maandenf 1.50
franco per oost aoor ceneei Neaeriand 2.
Aizonrieriiike nummers O.üc
OFFICIE EL BERICHTEN.
OPENBARE VERKOOPING.
ft
PBXJfS DSB ADYKBTENTIÊH:
Van 18 rseeis:
Elke gewone regai maar
Voor hernaaióe Diaatsing worden biiiiike overeenkomsten
aangegaan.
0.80
-0.10
Burgemeester en Wethouders van
chiedam zijn voornemens op Vrijdag', 28
®bruari 1902, des namiddags te twee
rr<Sl>> ren overstaan van den Deurwaarder
S. MONTFOORT, publiek a contant te
*®rkoopen
gerooide Bsschen- en Iepenboomen,
alsmede eene groote partij tnkhout
en rijshout;
(rp 'iggeude aan den Rotterdamschen dijk
y;ramzijde). Buitenhavenweg, JSieuwe
ufVen> Kantongerecht, JSassaustraat en
**esterkad,e.
De verkoop begint aan den Rotterdam-
°hen dijk nabij den Buitenhavenweg.
Voor Z. II. den Paus.
Heden weder de lijst van bijdragen voor
H. den Paus aan het hoofd van ons
blad plaatsend, ineenen wij goed te doen
er aan te herinneren, dat reeds over twee
Weken üe lijst van bijdragen voor Z. H. uen
Paus ter gelegenheid van Zijn 25-jarig
Pausschap moet worden gesloten. Inder
daad is de datum van 9 Maart e. k. door
H.H. Doorl. Hoogw. den Aartsbisschop en
d« Bisschoppen van, Nederland vastgesteld
a's uiterste termijn tot welke de stoffelijke
blijken van aanhankelijkheid en vereering
voor den jubileerenden Vader der Christen-
beid in de katholieke bladen in ontvangst
kinnen worden genomen. Voor velen, die
totnogtoe uitstelden hun offertje voor den
Heiligen Vader in te zenden, zal zeker deze
lededeeling een reden te meer zijn daar-
toede niet langer te wachten. Daarom
'eroorloven wij ons er nadrukkelijk op te
wijten, dat uiterlijk 9 Maart e.k. onze
fysten voor de feestgaven aan Z. H. den
Paus moeten worden gesloten.
Red. N. S. Ct.
Feuilleton.
Naar het Duitsch.)
32)
Het meeste intusschen was de oude
lame getroffen door de zwaarmoedige
litdrukkmg, die over haar gelaat verspreid
ag. >Dat jonge hart heeft verdriet!"
lacht ze medelijdend. Het arme kind ziet
®r meer naar uit, als had ze voor kort
•Jaar moeder verloren, dan de kleine
tjcbten, of liever de kleine Rotbenburg.
"to is veel te levenslustig om lang ta
toeuren Hohenhausen hier schijnt ze
stormenderhand te willen innemen en
tooals ik voorspeld heb, zal het gebeuren,
'Wijn goede, anders zoo dapper Hans is
reeds aan het onderhandelen. Nu hij
tocet weten wat hij doet! Wil hij zich in
*Un eigen huis uit den zadel laten lichten,
'k kan er niets aan veranderen. Mij echter
*ai de kleine met haar betooverend schit-
Vorige opgaaf
f313.50
Van een Vincentiaan, na het
opwekkend woord
- 2.50
Waarde Schiedamsche vrinden,
Wilt toch uw beurs ontbinden
- 4.-
Hier is de spiering,
Waar is de kabeljauw?
- 1.-
Weinig maar uit een goed hart?
- 1.—
Voor den Beroofde van het
Vaticaan
- 3.—
Voor den wettigen Koning van
Rome
- 2.50
Leef, Leo-Petrus, leef I
- 5.—
Totaal
f 329.50
(Ingezonden).
Ziedaar eene uitspraak, waarmede de
socialisten, als het zoo in hun kraam te
pas komt, heel wat gloriëeren.
Zij schreeuwen het, als het moet, uit
wy eerbiedigen elke godsdienstige overtui
ging: Katnoheken, Protestanten, Joden, ja
Muzelmannen, allen zijq bij ons welkom.
Wat wij wecschen is enkel en alleen de
strijd voor het arme, verdrukte proletariaat
Wij willen vandaag eens onderzoeken,
of de beeren socialisten werkelijk den gods
dienst als privaatzaak beschouwen enkelen
dier heeren willen we even het woord geven.
De socialist Gerhard heeft onlangs heel
duidelijk gezegd, hoe de socialisten eigenlijk
over Uen godsdienst denken.
»Een socialist zoo zei hij kan
nooit geestverwant zijn van een echt, streng
kerkgeloof. De geloovige heeft een hemel,
waar ieder individu voortoestaat. Het ver
blijf op aarde is voor hem een korte spanne
tiius, gevolgd door. een eeuwigneid van
gelukzaligheid. Het 'socialisme tracht op
aarde den hemel te krijgen, dien de vrij
denkers het hebben ontnomen. Was er geen
atheïsme, er was ook geen socialisme".
terende oogjes met onder de plak krijgen.
Intusschen ze is lieftallig en verstandig en
het huis heeft ruimte genoeg voor ons
allen. Als Hans haar en Günther eens
gelukkig wil maken ik heb er niets
tegen I"
Toen eenigen tijd later de beide meisjes
haar kamer wenschten op te zoeken, en
men elkander voor de eerste maal goeden
nacht wenschte, maakte de oude dame een
nauwlijks merkbaar onderscheid. Vriendelijk
hield ze Annettes hand een oogenblik in
de hare, terwijl ze zacht sprak
»Kom mij gedurig eens opzoeken, als
het u in de kamer eener oude vrouw niet
al te zeer verveelt. En nu, mijn kind,
goeden nachtSlaap wèl op Hohenhausen
Terzelfder tijd zei ae majoorsSlaap
wel kleine Hilda in uw nieuw tehuis!
Moget gij u er gelukkig gevoelen!"
VIII.
De scherpe biik der oude dame had
goed gezien. Het gebeurde, zooals zij
verwacht had.
Eenige weken later was Hohenhauseu
Nog duidelijker wordt hetgeen hier volgt
»Een geloovige verliest zijn kerkgeloof,
naarmate hij meer overtuigd socialist wordt.
De groote vijand van het socialisme is het
kerkgeloof en in zoover is de godsdienst
dus geen privaatzaak, dat men tegelijk
streng geloovig en onvoorwaardelijk socialist
kan zijn".
Wat hier gezegd wordt, is duidelijk genoeg.
Het bekende Duitsche socialistische hoofd
orgaan, de Vorwdrts, schreef al jaren ge
leden: ïOpdat het socialisme bloeie, is het
noodig, dat men uit het hoofd van het volk
de oude vooroordeelen hebben uitgeoreid,
en vooral de mythen en dogma's, die men
godsdienst noemt".
Wij hebben enkele woorden onderschrapt
zij spreken boekdeelen.
Hoor, wat Völlmar, de bekende Duitsche
roodenleider, op den partijdag te Frankfort
in 1894 o.a. sprak
»De veehuldig gebruikte dubbelzinnigheid
den godsdienst voor te stellen als iets, dat
ieder voor zich moet weten, moet ook be -
alist opgeruimd worden."
Even beslist heeft in 1877 Bsbel ge
sproken. In den Duitschen Rijksdag zei
hij rondweg het volgende»Un haren aard
is de sociaal-democratie godloochenend
haar streven is gericht op het atheïsme
daarnaar streeft zij dus op godsdienstig
terrein."
Vooruit, het befaamde Belgische socia
listenblad, schreef nog kort geleden het
volgende »De Christenen, of de geloovigen,
van welke soort ook, kunnen niet meer
blijven bestaan. Kerken en kapellen moeten
afgebroken en tot stof vernietigd worden."
Deze taal is nog net, bij wat de oproer
kraaier Anseele eens durfde uitkramen.
»Er bestaat geen God riep Anseele
uit wij socialisten zijn God. Als er een
God is, dat Hij hier voor mij kome en
sprekeAls wij eens het roer in handen
hebben, zullen wij aan de werklieden alles
geven, aan de vrouwen kleederen en voedsel
een genomen vesting en had het een
nieuwen bevelhebber gekregen. De majoor
was afgezet. Dat wil zeggen, bij en zijn
geheele huis stond onder bevel van de
schoone Hilda.
Het is vreemd, hoe gaarne sommige
menschen zich laten tyraniseeren, inzon
derheid die van het sterke geslacht
altijd op den voorgrond gesteld, dat de
kleine tyran schoon of zeer verstandig is.
Hilda was blijde en bovendien vriendelijk
vroolijk en steeds geneigd om te schertsen.
Weiara nam ze het geheele huis voor
zich in. Van den heer des huizes at tot
den kleinsten staljongen toe allen deden
haar best om haar wenschen te raden en
te vervallen. Hilda vond dit zeer aange
naam. Ze was in een ommezien Dtehuis"
in het oude kasteel. Als een in huis
teruggekeerd kind babbelde ze met al de
oude dienstbodet.voor ieder hunner had
ze een vriendelijk woord, een knikje of
een lachje. Kortom ze was de jonge
meesteres en als de dolle baron von Echten
eens teruggekomen was, zou hij over zijn
kleindochter tevrederier geweest zijn, dan
hij ooit over zijn zachte, geduldige dochter
geweest was.
voor hare zuigelingen. Wij hebben dus God
niet meer noodig."
Wij vragen den lezer verschooning voor
het afdrukken van deze godslasterlijke taal
maar die taal teekent het socialisme hee-
lemaal.
We hebben tot nu bijna enkel de uitspraken
van buitenlandsche socialisten gereleveerd.
Onze socialisten houden er hetzelfde taaltje
op na. De taal der Hollandsche rooden-
leiders is even wagelijk, terugstootend en
ergerlijk als die der Belgische en Duitsche
confrères.
Zoo schreef Recht voor allen in Augus
tus '94
»Wat mij betreft, meer houd ik van den
duivel dan van den lanterfantenden Heer,
die slechts zes dagen werkte en na dien
tijd eeuwige rust nam.
ïJa, wij, socialisten, kennen hem zeer
goed, dien duivel; dat wij satanisch zijn,
wij weten dit reeds van ons zelf en sehamen
ons daarvoor niet. Geest der ontkenning,
duivel, wij vertrouwen op u, beter dan op
alle andere zaken, omdat gij bereidvaardiger
dan de Heer komt op onze roepstem
Weik een weerzinwekkende, goddeloooze
taal
Alieen hij, die alle geloot heeft verloren,
die zich vijand van God kent, kan deze taa 1
onderschrijven.
Vraag nu nog of de socialisten ook
liegen, als zij zeggen^Godsdienst is
privaatzaak
Zeggen doen zij het nog wel, maar de
godsdienst is hun felste tegenstander die
godsdienst is voor hun propaganda de
grootste sta-in-den-weg, vandaar hun haat.
8 *us>- en Gewestelijk Nieuws.
Schiedam, 22 Februari 1902.
Werkloosheid.
Den leden van den gemeenteraad is
kennis gegeven, dat ten raadhuize is ter
v.sie gelegd, teneinde in de eerstvolgende
vergadering te worden behandeld, een
Dikwijls zet de oude mevrouw von Burg-
hofen ait in zich zelve. Hoofdschuddend,
niet zonder een weinig wantrouwen sloeg
ze Hilda gade, maar allengs kwam ook zij
tegen haar wil onder den invloed van haar
lieftalligheid en schoonheid. ïJa"
bekende ze eerlijk ze brengt zonneschijn
in buis. llans beeft er jarenlang niet zoo
opgewekt uitgezien Als nij haar maar niet
te zeer verwent
Hans von Burghofen was intusschen al
mooi hiertoe op weg. Hij en zijn kleine
Hilda waren onafscheidelijke metgezellen.
Het kind stelde belang in alles. Men kon
haar zoo gemakkelijk blij maken en
onderhouden. Dank zij zijn goedheid vond
Hilde alles, wat zij eens gewenscht had,
keurig ingerichte kamers had ze ter
harer beschikking dienstboden, rijtuigen,
rijpaarden in één woord, mijn hardje
wat wil je meer? Daarboven geld in over
vloed. In den meest kieschen vorm werd
haar een ruim speldegeld bezorgd iedere
maand vond ze het op haar naaitafeitje,
verborgen onder bloemen. Ze kreeg zóóveel,
dat ze dikwijls met wist, waarvoor ze het
uit zou geven.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
in»yw!Hiiianivmini