Dagblad voor Schiedam en Omstreken. eerste blad Oom Hans. 25ste J aars. Zondag 23 Februari 1902. lNo. 7233. „Godsdienst is privaaizaak." Kleine Hilda. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. BI» 8 T i.5 DïT BLAD: Toor Schiadia: par 3 maandenf 1.50 franco per oost aoor ceneei Neaeriand 2. Aizonrieriiike nummers O.üc OFFICIE EL BERICHTEN. OPENBARE VERKOOPING. ft PBXJfS DSB ADYKBTENTIÊH: Van 18 rseeis: Elke gewone regai maar Voor hernaaióe Diaatsing worden biiiiike overeenkomsten aangegaan. 0.80 -0.10 Burgemeester en Wethouders van chiedam zijn voornemens op Vrijdag', 28 ®bruari 1902, des namiddags te twee rr<Sl>> ren overstaan van den Deurwaarder S. MONTFOORT, publiek a contant te *®rkoopen gerooide Bsschen- en Iepenboomen, alsmede eene groote partij tnkhout en rijshout; (rp 'iggeude aan den Rotterdamschen dijk y;ramzijde). Buitenhavenweg, JSieuwe ufVen> Kantongerecht, JSassaustraat en **esterkad,e. De verkoop begint aan den Rotterdam- °hen dijk nabij den Buitenhavenweg. Voor Z. II. den Paus. Heden weder de lijst van bijdragen voor H. den Paus aan het hoofd van ons blad plaatsend, ineenen wij goed te doen er aan te herinneren, dat reeds over twee Weken üe lijst van bijdragen voor Z. H. uen Paus ter gelegenheid van Zijn 25-jarig Pausschap moet worden gesloten. Inder daad is de datum van 9 Maart e. k. door H.H. Doorl. Hoogw. den Aartsbisschop en d« Bisschoppen van, Nederland vastgesteld a's uiterste termijn tot welke de stoffelijke blijken van aanhankelijkheid en vereering voor den jubileerenden Vader der Christen- beid in de katholieke bladen in ontvangst kinnen worden genomen. Voor velen, die totnogtoe uitstelden hun offertje voor den Heiligen Vader in te zenden, zal zeker deze lededeeling een reden te meer zijn daar- toede niet langer te wachten. Daarom 'eroorloven wij ons er nadrukkelijk op te wijten, dat uiterlijk 9 Maart e.k. onze fysten voor de feestgaven aan Z. H. den Paus moeten worden gesloten. Red. N. S. Ct. Feuilleton. Naar het Duitsch.) 32) Het meeste intusschen was de oude lame getroffen door de zwaarmoedige litdrukkmg, die over haar gelaat verspreid ag. >Dat jonge hart heeft verdriet!" lacht ze medelijdend. Het arme kind ziet ®r meer naar uit, als had ze voor kort •Jaar moeder verloren, dan de kleine tjcbten, of liever de kleine Rotbenburg. "to is veel te levenslustig om lang ta toeuren Hohenhausen hier schijnt ze stormenderhand te willen innemen en tooals ik voorspeld heb, zal het gebeuren, 'Wijn goede, anders zoo dapper Hans is reeds aan het onderhandelen. Nu hij tocet weten wat hij doet! Wil hij zich in *Un eigen huis uit den zadel laten lichten, 'k kan er niets aan veranderen. Mij echter *ai de kleine met haar betooverend schit- Vorige opgaaf f313.50 Van een Vincentiaan, na het opwekkend woord - 2.50 Waarde Schiedamsche vrinden, Wilt toch uw beurs ontbinden - 4.- Hier is de spiering, Waar is de kabeljauw? - 1.- Weinig maar uit een goed hart? - 1.— Voor den Beroofde van het Vaticaan - 3.— Voor den wettigen Koning van Rome - 2.50 Leef, Leo-Petrus, leef I - 5.— Totaal f 329.50 (Ingezonden). Ziedaar eene uitspraak, waarmede de socialisten, als het zoo in hun kraam te pas komt, heel wat gloriëeren. Zij schreeuwen het, als het moet, uit wy eerbiedigen elke godsdienstige overtui ging: Katnoheken, Protestanten, Joden, ja Muzelmannen, allen zijq bij ons welkom. Wat wij wecschen is enkel en alleen de strijd voor het arme, verdrukte proletariaat Wij willen vandaag eens onderzoeken, of de beeren socialisten werkelijk den gods dienst als privaatzaak beschouwen enkelen dier heeren willen we even het woord geven. De socialist Gerhard heeft onlangs heel duidelijk gezegd, hoe de socialisten eigenlijk over Uen godsdienst denken. »Een socialist zoo zei hij kan nooit geestverwant zijn van een echt, streng kerkgeloof. De geloovige heeft een hemel, waar ieder individu voortoestaat. Het ver blijf op aarde is voor hem een korte spanne tiius, gevolgd door. een eeuwigneid van gelukzaligheid. Het 'socialisme tracht op aarde den hemel te krijgen, dien de vrij denkers het hebben ontnomen. Was er geen atheïsme, er was ook geen socialisme". terende oogjes met onder de plak krijgen. Intusschen ze is lieftallig en verstandig en het huis heeft ruimte genoeg voor ons allen. Als Hans haar en Günther eens gelukkig wil maken ik heb er niets tegen I" Toen eenigen tijd later de beide meisjes haar kamer wenschten op te zoeken, en men elkander voor de eerste maal goeden nacht wenschte, maakte de oude dame een nauwlijks merkbaar onderscheid. Vriendelijk hield ze Annettes hand een oogenblik in de hare, terwijl ze zacht sprak »Kom mij gedurig eens opzoeken, als het u in de kamer eener oude vrouw niet al te zeer verveelt. En nu, mijn kind, goeden nachtSlaap wèl op Hohenhausen Terzelfder tijd zei ae majoorsSlaap wel kleine Hilda in uw nieuw tehuis! Moget gij u er gelukkig gevoelen!" VIII. De scherpe biik der oude dame had goed gezien. Het gebeurde, zooals zij verwacht had. Eenige weken later was Hohenhauseu Nog duidelijker wordt hetgeen hier volgt »Een geloovige verliest zijn kerkgeloof, naarmate hij meer overtuigd socialist wordt. De groote vijand van het socialisme is het kerkgeloof en in zoover is de godsdienst dus geen privaatzaak, dat men tegelijk streng geloovig en onvoorwaardelijk socialist kan zijn". Wat hier gezegd wordt, is duidelijk genoeg. Het bekende Duitsche socialistische hoofd orgaan, de Vorwdrts, schreef al jaren ge leden: ïOpdat het socialisme bloeie, is het noodig, dat men uit het hoofd van het volk de oude vooroordeelen hebben uitgeoreid, en vooral de mythen en dogma's, die men godsdienst noemt". Wij hebben enkele woorden onderschrapt zij spreken boekdeelen. Hoor, wat Völlmar, de bekende Duitsche roodenleider, op den partijdag te Frankfort in 1894 o.a. sprak »De veehuldig gebruikte dubbelzinnigheid den godsdienst voor te stellen als iets, dat ieder voor zich moet weten, moet ook be - alist opgeruimd worden." Even beslist heeft in 1877 Bsbel ge sproken. In den Duitschen Rijksdag zei hij rondweg het volgende»Un haren aard is de sociaal-democratie godloochenend haar streven is gericht op het atheïsme daarnaar streeft zij dus op godsdienstig terrein." Vooruit, het befaamde Belgische socia listenblad, schreef nog kort geleden het volgende »De Christenen, of de geloovigen, van welke soort ook, kunnen niet meer blijven bestaan. Kerken en kapellen moeten afgebroken en tot stof vernietigd worden." Deze taal is nog net, bij wat de oproer kraaier Anseele eens durfde uitkramen. »Er bestaat geen God riep Anseele uit wij socialisten zijn God. Als er een God is, dat Hij hier voor mij kome en sprekeAls wij eens het roer in handen hebben, zullen wij aan de werklieden alles geven, aan de vrouwen kleederen en voedsel een genomen vesting en had het een nieuwen bevelhebber gekregen. De majoor was afgezet. Dat wil zeggen, bij en zijn geheele huis stond onder bevel van de schoone Hilda. Het is vreemd, hoe gaarne sommige menschen zich laten tyraniseeren, inzon derheid die van het sterke geslacht altijd op den voorgrond gesteld, dat de kleine tyran schoon of zeer verstandig is. Hilda was blijde en bovendien vriendelijk vroolijk en steeds geneigd om te schertsen. Weiara nam ze het geheele huis voor zich in. Van den heer des huizes at tot den kleinsten staljongen toe allen deden haar best om haar wenschen te raden en te vervallen. Hilda vond dit zeer aange naam. Ze was in een ommezien Dtehuis" in het oude kasteel. Als een in huis teruggekeerd kind babbelde ze met al de oude dienstbodet.voor ieder hunner had ze een vriendelijk woord, een knikje of een lachje. Kortom ze was de jonge meesteres en als de dolle baron von Echten eens teruggekomen was, zou hij over zijn kleindochter tevrederier geweest zijn, dan hij ooit over zijn zachte, geduldige dochter geweest was. voor hare zuigelingen. Wij hebben dus God niet meer noodig." Wij vragen den lezer verschooning voor het afdrukken van deze godslasterlijke taal maar die taal teekent het socialisme hee- lemaal. We hebben tot nu bijna enkel de uitspraken van buitenlandsche socialisten gereleveerd. Onze socialisten houden er hetzelfde taaltje op na. De taal der Hollandsche rooden- leiders is even wagelijk, terugstootend en ergerlijk als die der Belgische en Duitsche confrères. Zoo schreef Recht voor allen in Augus tus '94 »Wat mij betreft, meer houd ik van den duivel dan van den lanterfantenden Heer, die slechts zes dagen werkte en na dien tijd eeuwige rust nam. ïJa, wij, socialisten, kennen hem zeer goed, dien duivel; dat wij satanisch zijn, wij weten dit reeds van ons zelf en sehamen ons daarvoor niet. Geest der ontkenning, duivel, wij vertrouwen op u, beter dan op alle andere zaken, omdat gij bereidvaardiger dan de Heer komt op onze roepstem Weik een weerzinwekkende, goddeloooze taal Alieen hij, die alle geloot heeft verloren, die zich vijand van God kent, kan deze taa 1 onderschrijven. Vraag nu nog of de socialisten ook liegen, als zij zeggen^Godsdienst is privaatzaak Zeggen doen zij het nog wel, maar de godsdienst is hun felste tegenstander die godsdienst is voor hun propaganda de grootste sta-in-den-weg, vandaar hun haat. 8 *us>- en Gewestelijk Nieuws. Schiedam, 22 Februari 1902. Werkloosheid. Den leden van den gemeenteraad is kennis gegeven, dat ten raadhuize is ter v.sie gelegd, teneinde in de eerstvolgende vergadering te worden behandeld, een Dikwijls zet de oude mevrouw von Burg- hofen ait in zich zelve. Hoofdschuddend, niet zonder een weinig wantrouwen sloeg ze Hilda gade, maar allengs kwam ook zij tegen haar wil onder den invloed van haar lieftalligheid en schoonheid. ïJa" bekende ze eerlijk ze brengt zonneschijn in buis. llans beeft er jarenlang niet zoo opgewekt uitgezien Als nij haar maar niet te zeer verwent Hans von Burghofen was intusschen al mooi hiertoe op weg. Hij en zijn kleine Hilda waren onafscheidelijke metgezellen. Het kind stelde belang in alles. Men kon haar zoo gemakkelijk blij maken en onderhouden. Dank zij zijn goedheid vond Hilde alles, wat zij eens gewenscht had, keurig ingerichte kamers had ze ter harer beschikking dienstboden, rijtuigen, rijpaarden in één woord, mijn hardje wat wil je meer? Daarboven geld in over vloed. In den meest kieschen vorm werd haar een ruim speldegeld bezorgd iedere maand vond ze het op haar naaitafeitje, verborgen onder bloemen. Ze kreeg zóóveel, dat ze dikwijls met wist, waarvoor ze het uit zou geven. Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT in»yw!Hiiianivmini

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1