Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Eerste blad. 25ste Jaar^. Zondag 11 Mei 1902. No. 7296. !5 W Susanna's Poppen. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. O.üc mvm ^ICIEELE BERICHTEN. hrichti kennisgeving. V, arö' deu 9den Mei 1902' °Peub are Aanbesteding. c,ir'iving van nieuwe Leerlingen v°or de Burgeravondschuol. euilleton. 2) Parijsche Kroniek. Het geluk stood op 't punt hun huis te (Slot volgt.) NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT PRIJ8 TAS DIT BLAD: 'oor Schiedam oer 3 maanden •"ranee oer dosï door genes; Nederland AiïOEQeriiike Summers - s/1 I A.t»v O m PRIJS DRR ADTKRTRSTIÊS: Tan 19 reeeis' J J J /0.60 Elke gewone regei meer 1 1 -0.10 Toor hernaaide plaatsing worden biiiüke overeenkomsten aanassaan. nngen welke gevaar, schade of "lader kunnen veroorzaken. Scai2**sKST«R Wethouders van Ge, Öev °p d® bepalingen der Hinderwet bedeti e(J kennis aan de ingezetenen dat op 'echtv aaD- a® weduwe C. Kemp en nare 'ot 0n riJgendeu vergunning verieena is <upe^richOng van een herstelplaats van e," '°°d- en zinkwerk en plaatsing R gasmotor van 2 paardeukiacut, in '®cti« uQ aau de Schie no. 1, kadaster s no. 1320. er>lee*ter en Weihouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, W IJ TEM A. Sch1EDJK*M3TWI en Wethouders van zijn voornemens op Donderdag llu'Ze a,s,> 's middags 2 uur, ten Raaü- bes'«aenaaar lu de' openüaar aan te bi,U'tToercn van verfwerken aan ge- bin1*005 bruggen, schoolbauken euz. Hei ae0 de gemeente Schiedam. l«r (je °e5tek is tegen oetanng van 10.25 De ^eente-Secretarie verkrijgbaar. 4 ^or» atlwÜI1ng geschiedt op 12 Mei a.s., "erf. ëtlls to 9$ uur, aan de Stadstimmer- Zij. dtot September a.s. als leerlingen "®rdetl burgeravondschool wenschen te ^hrtjv l0ogeiaien, kunnen zich laten ïn- o.k >°P ^aandag 12 en Dinsdag 13 s avonhs tusschen 6 en 8 uur. ar het Fransch, van Paul Rouget. \°,e8svvor bad daar een smeekenden blik n'®eh hwj ZÜ verroerde zich niet. hierin 6 0 baar lippen door innerlijke P).»- g" ri kam! t0t det uiterste getart, verliet 'cht. r 60 sloeg de deur achter zich 'l ttr v#d lwistS n'et de eerste keer, dat zulk *h (je den huiselijken vrede verstoorde ap«n ^°n8elui, d;e vijf jaar getrouwd Ei h u 't schf>Was ®en huwelijk uit liefde geweest, t erliik °atl8id van Marcelle had zico „(<1gzatnft0ntWl'i^®'d' ^9 bad eene slanke, rQ°to bl ®esiaite, prachtige, blonde haren *®'Ök auw®. uogen. Doch achter haar ^benda ait®rl\jk schuilden twee overheer- gebrekenjalouzie en een belache- De vereischten om te kunnen worden toegelaten zijn lo. het bereikt hebben van den twaalf jarigen leeftijd, 2o. het kunnen overleggen van eene ver klaring van het Hoofd der Lagere schooi, waaruit blijkt, dat de leerling deze geheel heeft doorloopen. De Directeur, J. A. HINGMAN. Er is zeker gees tijd dat men meer hate lijkheden, tegenstrijdigheden en dwaasheden hoort dan vóór en na een algemeene ver kiezing doch de verkiezing welke hier den 27sten April plaats had, wint het in raad selachtige duhbelzinnigheid van allen welke ik hier ooit bijwoonde, zoodat de ministe- rieelen, zoowel als hunne tegenstanders, elk zoo ongeveer in drie a vier distrincte kleuren verdeeld, elkaar de meerderheid betwisten in de nieuwe Kamer, waar beide partijen van de overwinning zeker zijn. Niets is onzekerder dan cijfers na de verkiezing van 591 Kamerleden en nog acht dagen daarna duurt dit spelletje voort. Een ieder hand haaft zijn statistiek en het is een slimme vogel die er uit wijs kan worden. Na wat over de eventueele samenstelling getwist te hebben, is men thans aan het getal stem men, welke den 27sten April werden uitge bracht, opmaken. Men is het eens dat er dien dag 8.500.000 Franschen gestemd hebben, een cijfer zonder wederga voor dit land. Doch terwijl de Figaro, die thans, zijnen lichtzinnigen naam getrouw, weder ministerieel gezind geworden is, aaa de mini- sterieelen 1.800.000 stemmen meerderheid toekent, ontdekte de anti-ministerieele pers aan de oppositie een voordeel van 500.000 stemmen. Deze getallen worden door den momteur Waldeck zoo maar en bioc gegeven zonder eenige bizonderheden ter rechtvaar diging, terwijl de nationalistische pers eenige bewijzen, welke gemakkelijk na te gaan zijn, aan hare lezers levert. Zoo zegt de iijke eigenliefde, die haar belette, ongelijk te erkennen, ook wanneer dit duidelijk be wezen was. Daar ook Pierre allesbehalve een engel van geduld was, kwamen er telkens oogen- blikkeu van slecht humeur. In den beginne duurden die niet lang, en Pierre deed altijd den eersten stap tot verzoening doch langzamerhand vielen er heftiger woorden, die dieper hartewonden sloegen. De geboorte van Suzanne had hun zielen een poosje tot vrede gestemd en samen hadden zij zich gebogen over de wieg, hand in hand. Doch eensklaps barstte het onweer opnieuw los, en telkens herhaalde 'i zich. Pierre leed er vreeselijk onder, en soms kwamen leelijke gedachten bij hem op. Marcelle heeft geen hart, dacht hij zij gebruikt wieede uitdrukkingen, waar over zij nooit berouw toont. Nooit heeft zij eenigen aandrang om goed te maken, wat zij kan mij heeft misdaan, 't Is of ze er plezier in heeft, mij te tarten, mijn toorn op te wekken. Een vrouw, die wer kelijk liet heeft, en een hart bezit, handelt zoo niet. Echo de Paris, dat hij voor het departement van de Seine eene anti-ministerieele meer derheid van 49.883 stemmen en voor geheel Frankrijk 453.585 constateert, en deze komen eenen onpartijdigen opmerker der waarheid het meest nabij. De ontsteltenis en de vrees welke sommige goed geïnformeerde regeeringsbladen aan den dag leggen, doet wel veronderstellen, dat de ruim 150 ge kozenen, die als republikeinen candidaat waren, voor het grootst gedeelte vóór het ministerie gerekend worden en dit met zijn. Zoo spreekt de Radical, waarvan de hoofd redacteur de door Parijs reeds vroeger ge- deballoteerden Ranc is, van misrekeningen, van verliezen, welke hersteld moeten worden, van troepen, die verdwaald raakten en we der moeten worden ingehaald, dat klinkt verre van overwinnelijk en doet eerder een nederlaag vermoeden. Indien geheel Frankrijk zich zooals Parijs gedragen had, dan waren de gematigde patriotten zeker de baas geworden doch hier is het hart wel goed, doch weigeren nog vele ledematen. In ieder geval komt het mij voor, dat er toch al wat ten goede veranderd is in Frankrijk, al was het maar da algemeene ontwaking en het instinct tot nationaal behoud. Eerst wanneer na de herstemmingen de nieuwe Kamer bijeen zal komen, zal men kunnen oordeelen of de vrienden van orde en ware vrijheid of we! de sectarissen en Jacobijnen de meerderheid verkregen hebben. Onder hen, die sedert jaren met vuur voor de goede richting streden, zijn er drie aan de Kamer ontvallen, waarvan het verlies niet gemakkelijk te herstellen is. Het zijn, de krachtige Paul de Cassagnac, altijd op de bres, Eduard Drumont, de antisimist, en eindelijk de man van geloof, Jacques Pion. Daarentegen vielen te Parys, de oud- mimster Mesureur, een ware priestervreter en reporteur van het budget, een fanatiek atheïst van het ordinairste soort, dan de meer beroemde scheikundige Berthelot, die ontvluchten, waar het altijd had moeten blijven wonen 1 Dien dag, de trap afgaande, zei Pierre tot zichzelf Neen, ik had nooit kunnen denken dat Marcelle zóó was 1 Als ik van avond thuis kom, zal ik haar nog vinden met een boos gezicht. Geen spoor van rede lijkheid Hij ging de straat op en liep maar voort zonder te weten waarheen. Opeens echter herinnerde hij zich, dat hij een afspraak had met een heer, voor een zaak van groot belang. Hij bleef staan. Maar de papieren, zei hij tot zich zelf. In zijn woede was hij 't huis uitgeloopen zonder de dokumenten mee te nemen, welke hij noodig had. Hij moest dus terugkeeren. De trap weer opklimmend, voelde hij zijn hart kloppen. Welke verwijten hij ook iri gedachten zijn vrouw deed, hij hield toch van haar. O, als Marcelle slechts een wemig berouw toonde, hoe gaarne zou hij haar vergeven! Maar natuurlijk zou ze geen woord spreken, zooals gewoonlijk. Hij zelf zou ook het initiatief niet nemen. ook eenigen tijd minister van Buitenland- sche zaken was en den godsdienst door de wetenschap zoude willen vervangen. Wat echter het meeste sensatie wekte, was het treurige figuur wat de kardinaal van de Driehoek, Henri Brisson, met zijn échec in het tiende arrondissement maakte, waar hij in de minderheid bleef en bij de herstem ming het veld aan zijn tegenstander, den nationalist Tournade, laat. Ook de minister Millerand en de dichter-socialist-revolutionair Clovis—Hugues komen te Parijs in her stemming, zoomede de minister Leygues en de hooldmannen der roode communards Viviani en Allemane. Er vielen dus van weerszijde bekende figuren en alles zal afhangen, hoe de herstemmingen afloop en en de nieuwe wetgevende vergadering zich gaat gedragen. In een bijeenkomst door de Academie des Sciences in het einde der maand April gehouden, werden door den heer Delage hoogst belangrijke mededeelingen gedaan en door den heer Paul Vignon, preparateur aan de Sorbonne, uitlegging zijner onder zoekingen voorgedragen, beiden het Heilige Lijkkleed van Christus betreffende, welke een algemeene belangstelling verwekten. Er bestaat een Heilig Lijkkleed, en wel het witte laken, waarin 's morgens van den Sabbat, het lijk van Christus gewikkeld werd. In dit witte kleed is door een wonderlijke omstaudigheid, men weet niet hoe, doch onbetwistbaar waar, evenals bij een negatief fotografiebeeld, de indruk van het geheele lichaam en der goddelijke ge laatstrekken duidelijk zichtbaar. Hoe zijn die indrukken ontstaan Daarop gaf de heer Delage in een nota, door hem zelf voorgelezen, de juiste analyse. Opdat de alcalische dampen, welke uit het lichaam van den Gekruisigde opstegen, zich op het weefsel van het kleed hebben kunnen plaatsen, was het noodig dat dit eerst met een vette stof.doortrokken werd, welke deze Jampen tegenhield. Zwijgend Zou hij zyn papieren nemen en weer heengaan. Toch wilde hij nog een kus geven aan Susanne, het liefelijk, onschuldig wezen, dat hij aanbad. Cm harentwil zou hy moedig volhouden. Boven gekemen, opende hij zacht de deur der huiskamer. Susanne was er alleen en had haar spel hervat. Zij was zoo druk bezig met haar poppen, dat ze papa niet hoorde binnenkomen. Pierre wilde naar binnen stappen, maar hij ving een paar woorden op, die de kleine sprak tot haar poppen, en bleef onbewegelijk staan. Jij bent papa, zei Susanne, jij mama. En jij ben ik, kleine Susanne nu gaan we kibbelen spelen. Pierre sloeg het kind met de gouden haren aandachtig gade. Zij vervolgde haar toespraak tot de poppen, twee groote en een kleintje.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1