Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Eerste blad.
25ste Jaar^.
Zondag 11 Mei 1902.
No. 7296.
!5 W
Susanna's Poppen.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
O.üc
mvm
^ICIEELE BERICHTEN.
hrichti
kennisgeving.
V, arö' deu 9den Mei 1902'
°Peub
are Aanbesteding.
c,ir'iving van nieuwe Leerlingen
v°or de Burgeravondschuol.
euilleton.
2)
Parijsche Kroniek.
Het geluk stood op 't punt hun huis te
(Slot volgt.)
NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT
PRIJ8 TAS DIT BLAD:
'oor Schiedam oer 3 maanden
•"ranee oer dosï door genes; Nederland
AiïOEQeriiike Summers
- s/1
I A.t»v
O m
PRIJS DRR ADTKRTRSTIÊS:
Tan 19 reeeis' J J J /0.60
Elke gewone regei meer 1 1 -0.10
Toor hernaaide plaatsing worden biiiüke overeenkomsten
aanassaan.
nngen welke gevaar, schade of
"lader kunnen veroorzaken.
Scai2**sKST«R Wethouders van
Ge,
Öev °p d® bepalingen der Hinderwet
bedeti e(J kennis aan de ingezetenen dat op
'echtv aaD- a® weduwe C. Kemp en nare
'ot 0n riJgendeu vergunning verieena is
<upe^richOng van een herstelplaats van
e," '°°d- en zinkwerk en plaatsing
R gasmotor van 2 paardeukiacut, in
'®cti« uQ aau de Schie no. 1, kadaster
s no. 1320.
er>lee*ter en Weihouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
W IJ TEM A.
Sch1EDJK*M3TWI en Wethouders van
zijn voornemens op Donderdag
llu'Ze a,s,> 's middags 2 uur, ten Raaü-
bes'«aenaaar lu de' openüaar aan te
bi,U'tToercn van verfwerken aan ge-
bin1*005 bruggen, schoolbauken euz.
Hei ae0 de gemeente Schiedam.
l«r (je °e5tek is tegen oetanng van 10.25
De ^eente-Secretarie verkrijgbaar.
4 ^or» atlwÜI1ng geschiedt op 12 Mei a.s.,
"erf. ëtlls to 9$ uur, aan de Stadstimmer-
Zij.
dtot September a.s. als leerlingen
"®rdetl burgeravondschool wenschen te
^hrtjv l0ogeiaien, kunnen zich laten ïn-
o.k >°P ^aandag 12 en Dinsdag 13
s avonhs tusschen 6 en 8 uur.
ar het Fransch, van Paul Rouget.
\°,e8svvor bad daar een smeekenden blik
n'®eh hwj ZÜ verroerde zich niet.
hierin 6 0 baar lippen door innerlijke
P).»- g"
ri kam! t0t det uiterste getart, verliet
'cht. r 60 sloeg de deur achter zich
'l ttr
v#d lwistS n'et de eerste keer, dat zulk
*h (je den huiselijken vrede verstoorde
ap«n ^°n8elui, d;e vijf jaar getrouwd
Ei
h u 't
schf>Was ®en huwelijk uit liefde geweest,
t erliik °atl8id van Marcelle had zico
„(<1gzatnft0ntWl'i^®'d' ^9 bad eene slanke,
rQ°to bl ®esiaite, prachtige, blonde haren
*®'Ök auw®. uogen. Doch achter haar
^benda ait®rl\jk schuilden twee overheer-
gebrekenjalouzie en een belache-
De vereischten om te kunnen worden
toegelaten zijn
lo. het bereikt hebben van den twaalf
jarigen leeftijd,
2o. het kunnen overleggen van eene ver
klaring van het Hoofd der Lagere schooi,
waaruit blijkt, dat de leerling deze geheel
heeft doorloopen.
De Directeur,
J. A. HINGMAN.
Er is zeker gees tijd dat men meer hate
lijkheden, tegenstrijdigheden en dwaasheden
hoort dan vóór en na een algemeene ver
kiezing doch de verkiezing welke hier den
27sten April plaats had, wint het in raad
selachtige duhbelzinnigheid van allen welke
ik hier ooit bijwoonde, zoodat de ministe-
rieelen, zoowel als hunne tegenstanders, elk
zoo ongeveer in drie a vier distrincte kleuren
verdeeld, elkaar de meerderheid betwisten
in de nieuwe Kamer, waar beide partijen
van de overwinning zeker zijn. Niets is
onzekerder dan cijfers na de verkiezing van
591 Kamerleden en nog acht dagen daarna
duurt dit spelletje voort. Een ieder hand
haaft zijn statistiek en het is een slimme
vogel die er uit wijs kan worden. Na wat
over de eventueele samenstelling getwist te
hebben, is men thans aan het getal stem
men, welke den 27sten April werden uitge
bracht, opmaken. Men is het eens dat
er dien dag 8.500.000 Franschen gestemd
hebben, een cijfer zonder wederga voor dit
land. Doch terwijl de Figaro, die thans,
zijnen lichtzinnigen naam getrouw, weder
ministerieel gezind geworden is, aaa de mini-
sterieelen 1.800.000 stemmen meerderheid
toekent, ontdekte de anti-ministerieele pers
aan de oppositie een voordeel van 500.000
stemmen. Deze getallen worden door den
momteur Waldeck zoo maar en bioc gegeven
zonder eenige bizonderheden ter rechtvaar
diging, terwijl de nationalistische pers eenige
bewijzen, welke gemakkelijk na te gaan
zijn, aan hare lezers levert. Zoo zegt de
iijke eigenliefde, die haar belette, ongelijk
te erkennen, ook wanneer dit duidelijk be
wezen was.
Daar ook Pierre allesbehalve een engel
van geduld was, kwamen er telkens oogen-
blikkeu van slecht humeur. In den
beginne duurden die niet lang, en Pierre
deed altijd den eersten stap tot verzoening
doch langzamerhand vielen er heftiger
woorden, die dieper hartewonden sloegen.
De geboorte van Suzanne had hun zielen
een poosje tot vrede gestemd en samen
hadden zij zich gebogen over de wieg,
hand in hand.
Doch eensklaps barstte het onweer
opnieuw los, en telkens herhaalde 'i
zich. Pierre leed er vreeselijk onder, en
soms kwamen leelijke gedachten bij hem op.
Marcelle heeft geen hart, dacht hij
zij gebruikt wieede uitdrukkingen, waar
over zij nooit berouw toont. Nooit heeft
zij eenigen aandrang om goed te maken,
wat zij kan mij heeft misdaan, 't Is of ze
er plezier in heeft, mij te tarten, mijn
toorn op te wekken. Een vrouw, die wer
kelijk liet heeft, en een hart bezit, handelt
zoo niet.
Echo de Paris, dat hij voor het departement
van de Seine eene anti-ministerieele meer
derheid van 49.883 stemmen en voor geheel
Frankrijk 453.585 constateert, en deze komen
eenen onpartijdigen opmerker der waarheid
het meest nabij. De ontsteltenis en de
vrees welke sommige goed geïnformeerde
regeeringsbladen aan den dag leggen, doet
wel veronderstellen, dat de ruim 150 ge
kozenen, die als republikeinen candidaat
waren, voor het grootst gedeelte vóór het
ministerie gerekend worden en dit met zijn.
Zoo spreekt de Radical, waarvan de hoofd
redacteur de door Parijs reeds vroeger ge-
deballoteerden Ranc is, van misrekeningen,
van verliezen, welke hersteld moeten worden,
van troepen, die verdwaald raakten en we
der moeten worden ingehaald, dat klinkt
verre van overwinnelijk en doet eerder een
nederlaag vermoeden.
Indien geheel Frankrijk zich zooals Parijs
gedragen had, dan waren de gematigde
patriotten zeker de baas geworden doch
hier is het hart wel goed, doch weigeren
nog vele ledematen. In ieder geval komt
het mij voor, dat er toch al wat ten goede
veranderd is in Frankrijk, al was het maar
da algemeene ontwaking en het instinct
tot nationaal behoud.
Eerst wanneer na de herstemmingen de
nieuwe Kamer bijeen zal komen, zal men
kunnen oordeelen of de vrienden van orde
en ware vrijheid of we! de sectarissen en
Jacobijnen de meerderheid verkregen hebben.
Onder hen, die sedert jaren met vuur voor
de goede richting streden, zijn er drie aan
de Kamer ontvallen, waarvan het verlies
niet gemakkelijk te herstellen is. Het zijn,
de krachtige Paul de Cassagnac, altijd op
de bres, Eduard Drumont, de antisimist, en
eindelijk de man van geloof, Jacques Pion.
Daarentegen vielen te Parys, de oud-
mimster Mesureur, een ware priestervreter
en reporteur van het budget, een fanatiek
atheïst van het ordinairste soort, dan de
meer beroemde scheikundige Berthelot, die
ontvluchten, waar het altijd had moeten
blijven wonen 1
Dien dag, de trap afgaande, zei Pierre
tot zichzelf
Neen, ik had nooit kunnen denken
dat Marcelle zóó was 1 Als ik van avond
thuis kom, zal ik haar nog vinden met
een boos gezicht. Geen spoor van rede
lijkheid
Hij ging de straat op en liep maar voort
zonder te weten waarheen. Opeens echter
herinnerde hij zich, dat hij een afspraak
had met een heer, voor een zaak van groot
belang. Hij bleef staan.
Maar de papieren, zei hij tot zich
zelf.
In zijn woede was hij 't huis uitgeloopen
zonder de dokumenten mee te nemen,
welke hij noodig had. Hij moest dus
terugkeeren.
De trap weer opklimmend, voelde hij
zijn hart kloppen. Welke verwijten hij ook
iri gedachten zijn vrouw deed, hij hield
toch van haar. O, als Marcelle slechts een
wemig berouw toonde, hoe gaarne zou hij
haar vergeven! Maar natuurlijk zou ze geen
woord spreken, zooals gewoonlijk. Hij
zelf zou ook het initiatief niet nemen.
ook eenigen tijd minister van Buitenland-
sche zaken was en den godsdienst door de
wetenschap zoude willen vervangen. Wat
echter het meeste sensatie wekte, was het
treurige figuur wat de kardinaal van de
Driehoek, Henri Brisson, met zijn échec in
het tiende arrondissement maakte, waar hij
in de minderheid bleef en bij de herstem
ming het veld aan zijn tegenstander, den
nationalist Tournade, laat. Ook de minister
Millerand en de dichter-socialist-revolutionair
Clovis—Hugues komen te Parijs in her
stemming, zoomede de minister Leygues en
de hooldmannen der roode communards
Viviani en Allemane. Er vielen dus van
weerszijde bekende figuren en alles zal
afhangen, hoe de herstemmingen afloop en
en de nieuwe wetgevende vergadering zich
gaat gedragen.
In een bijeenkomst door de Academie
des Sciences in het einde der maand April
gehouden, werden door den heer Delage
hoogst belangrijke mededeelingen gedaan
en door den heer Paul Vignon, preparateur
aan de Sorbonne, uitlegging zijner onder
zoekingen voorgedragen, beiden het Heilige
Lijkkleed van Christus betreffende, welke
een algemeene belangstelling verwekten.
Er bestaat een Heilig Lijkkleed, en wel
het witte laken, waarin 's morgens van
den Sabbat, het lijk van Christus gewikkeld
werd. In dit witte kleed is door een
wonderlijke omstaudigheid, men weet niet
hoe, doch onbetwistbaar waar, evenals bij
een negatief fotografiebeeld, de indruk van
het geheele lichaam en der goddelijke ge
laatstrekken duidelijk zichtbaar. Hoe zijn
die indrukken ontstaan Daarop gaf de
heer Delage in een nota, door hem zelf
voorgelezen, de juiste analyse. Opdat de
alcalische dampen, welke uit het lichaam
van den Gekruisigde opstegen, zich op het
weefsel van het kleed hebben kunnen
plaatsen, was het noodig dat dit eerst met
een vette stof.doortrokken werd, welke deze
Jampen tegenhield.
Zwijgend Zou hij zyn papieren nemen en
weer heengaan.
Toch wilde hij nog een kus geven aan
Susanne, het liefelijk, onschuldig wezen,
dat hij aanbad. Cm harentwil zou hy
moedig volhouden.
Boven gekemen, opende hij zacht de
deur der huiskamer. Susanne was er
alleen en had haar spel hervat. Zij was
zoo druk bezig met haar poppen, dat ze
papa niet hoorde binnenkomen.
Pierre wilde naar binnen stappen, maar
hij ving een paar woorden op, die de kleine
sprak tot haar poppen, en bleef onbewegelijk
staan.
Jij bent papa, zei Susanne, jij
mama. En jij ben ik, kleine Susanne
nu gaan we kibbelen spelen.
Pierre sloeg het kind met de gouden
haren aandachtig gade.
Zij vervolgde haar toespraak tot de
poppen, twee groote en een kleintje.