Dagblad voor Schiedam en Omstreken. i^«f^issi0,0xam0n 25ste Jaarg. Donderdag 7 Augustus 1902. No. 7368. ^ee Enveloppen. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. ^Ï^IEELE berichten. SckeiA echtheid Schiedam- jeneverenSchiedamsche moutwijn. lIla$ium te Schiedam. S ®r OVERZICHT. eailletoa. tijhui s L?nna?" PRIiS TA5 Dïï BLAD: °°r Schiedam per 3 Traanden ^V.cc pjr pog. aoor jeheei Nederland ^aóerinke Nummers 4.50 - 0.05 PBIJS DEK ADVESTENTIÊ5: 7an 1—6 regeis: I I 1 l J /0.60 Eike gewone reeei meer i.0.1,0 Yoor herhaaide piaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ■sïer en Wethouders van d® lerDQede kennis, dat overeen- ffö| °°r (i8V?f0rc'enlngen tot regeling van i«ö# °P d enQe«nte uit te oefenen con eQ ochtheid van Schiedamsche der 30!1®11 moutwijn onder l)ls,7®l 8®tQeente is gesteld de firma Schi ®®rderif°011 te Nijmegen, voor de Je<^to aan bet Doeleplein no. 2 te b '®dajy, kr,'Jfhlees(' d®n 5 Augustus 1902. e*[en Wethouders van Schiedam, Mr- W. H. JANSEN, W. B. De Secretaris, v. LUIK, L. S. 0 A u^r september a.s., des morgens ®lih djt goedkeuring van Curatoren IS^bebbg ®Xa®en deelgenomen worden. u9ustUs ^en worden verzoent zich vóór a-s. schriftelijk op te geven aan S J- VINKESTEYN, - ®dato gymn. rector. Juli 1902. 6 Augustus 1902; i -o tn» 6 toestand in Turkije. W.^tRnd ^^At®ö in Turkije moet volgens Au 'h h. ket land van den «Zieken Steel, laat R«ldaf 'dgstB sten tijd zeer kritiek zijn. titb^®rsitig Wr®«dhedec en schandelijke •bat °P d Wa&rin Albaneesche benden grsns van Turkije schuldig de vreedzame Turkse he aap Worden uit Salonika ge ep ej, Veener Politische Correspon- dag blijkt het duidelijker, (Üaar het Fransch I. J tal i 1 Altüd°etl antwoord en je geeft J >oq.j® dap Jd hog dezelfde weifeling 481" ®o and.0l5 beslissen voor den een r Oals ik in je plaats »Ik *<>U i. j Kniet 8n doen ik ®r triö je nif 1° b®slu.. y Pift< l^e« al zes maanden verkeert. iiiV"urKen ."-"jo hand dongen, zou WV NS: 1 opstond zeggen u !t b» haar k f ten lk trouw hem", 2S ik n ®d g'hg ««er Het lot haiin u den ander". Ik zou u® hart onderzoeken en als dat de toestand in Europeesch Turkije zóó niet langer kan voortduren zonder dat een bloedige revolutie op groote schaal te wachten is. Het Macedonisch centraal- comité heeft nu, naar het Weener Frem- denblatt meldt, aan de diplomatieke ver tegenwoordigers der groote mogendheden te Sofia een memorandum gezonden, waarin natuurlijk de volle schuld voor den tegen woordigen toestand wordt geworpen op het wanbestuur der regeering te Constantïnopel. Vandaar dat het aandringt op de verwe zenlijking van het volgend hervormingsplan Vorming eener provincie met zelfbestuur uit de districten Salonika, Monastir en Ueskub, met Salonika tot hoofdplaats, be noeming van een gouverneur, gekozen door de meerderheid der bevolking voor den tijc van vijf jaarerkenning, naast het Turksch, van de talen der voornaamste stammen, overdraging van de zorg voor het onderwijs aan de gemeenten, vorming eener nationale gendarmerieatdraging van een vierde der inkomsten aan de Porte. Het is duidelijk, dat men te Constan tinopel tot de invoering der hervormingen met zal besluiten en zeker niet «spoedig", zooals het Macedonische comité het ver langt tenzij daartoe gedwongen door de mogendheden. Hoever deze intusschen met het uitoefenen van pressie zullen gaan Oostenrijk en Rusland zijn op dit oogenblik met Turkije over de netelige kwestie aan het onderhandelen is moeilijk te gissen. Lord Cranborne verzekerde eergisteren- middag in het Lagerhuis in zeer diploma tieke bewoordingen, dat Engeland elke gunstige gelegenheid zou aangrijpen om Turkije bij het tot stand komen dezer onderhandelingen te «steunen," doch over de wijze waarop die ondersteuning zou plaats hebben zoowel van de zijde der mogendheden als door Engeland-zelf weigerde de oud-minister zich uit te laten, daar deze mededeeling van al te vertrouwe- lijken aard zou zijn. het bij de gedachte aan een van hen, ook maar even sneller tikte dan bij de gedaehte aan den ander, zou ik hem zeggen«Mfin beste mjjnheer, daar is mijn hand 1" «En aan den anderen «Ik zou een bevallige buiging voor hem maken en zeggen: «Mijnheer mijn hart heeft gesproken, maar ongelukkig niet vóór u". «Dat zou wreed zijn!" «Maar is het dan met, als je die twee heeren, die je de eer aandoen, je hun naam te willen geven, eeuwig in afwachting laat blijven Geloof je dan, dat ze zich bizonder vermaken op de weegschaal, waarop je ze houdt, als ze het eene oogenblik bij rijzing de vurigste hoop koesteren, maar bij daling de wanhoop voelen opkomen 1 Werkelijk, ik bewonder hun dubbele standvastigheid. Er zijn er velen, die in hun plaats dat geduld niet zouden kunnen navolgen". «Juist, ik kom tot het besluit, dat zij mij beiden ernstig beminnende vrees, den een leed te doen, verhindert mij, me te verklaren voor den ander". «Als ge zoo rekent, mijn beste, zult ge den dood van een van beiden moeten afwachten om den ander te kunnen nemen, Intusschen wordt de toestand voor de vreedzame bevolking der rumoerige Turk- sche provinciën vooral daarom zoo ondra gelijk, wijl schuim van allerlei aard dat immers steeds in tijden van beroering hoog op de golven danst dieven, roovers en oplichters georganiseerd tot forme ele benden van de politieke organisatie gretig gebruikt maast om zijn slag te slaan en over de weerlooze bevolking een schrik bewind uit te oefenen. De koning van Spanje. De Spaansche minister-president Sagasta heeft aan een verslaggever gezegd, dat hij het uur gekomen achtte om zich uit het staatkundig leven terug te trekken. Hij sprak met lot over den jongen vorst, dien hij verstandig en goed noemde. Het volk heeft hem met geestdrift begroet, zeide Sagasta. De lmparcial meldt, dat de vrijdenkers te Oviedo besloten hebben tegen de aan komst van den Koning bijwijze van protest de stad te verlaten. Er schijnen in de liberale bladen weer allerlei verhalen te loopen over de «clericale gezindheid" van den jongen Koning, die nog pas zijn reisplan geheel gewijzigd moet hebben om beter te kunnen voldoen aan zijn kerkelijke piichten. De Kerkvervolging in Frankrijk. De betoogingen te Parijs en in de pro vinciën door Combes' beruchten klooster- storm uitgelokt, duren nog steeds voort. Zondag 11. kwam het te Parijs tot verschil lende gewelddadigheden. In de rue Fiirsten- berg trachtte een bende socialisten een school van de Broeders der Christelijke leer te bestormen, terwijl een andere troep onder aanvoering van den anarchist Libertad naar de kerk van St. Sulpice trok en een derde tegen den avond een anti-clericale betooging organiseerde in de nabijheid der kerk van het H. Hart op Montmartre. De politie joeg de manifestanten telkens uiteen. Behalve betoogingen te Parijs en te Bordeaux in welke laatstgenoemde plaats de voor- en tegenstanders der Zustersscho- len handgemeen raakten bracht deze Zondag nog een paar ministrieele speches. Peiietan (Marine) sprak te Salon, aan zijn kiezers verzekerend, dat de Regeering der republiek niet voornemens is «naar Canos- sa te gaan". Neen, riep ook generaal André (Oorlog), die te Moulins aan zijn anti-clericalisme lucht gaf, niet terug, maar steeds voorwaarts. Het ministerie—Combes vult het kabinet-Waldeck-Rousseau aan, en vandaar dat wij eendrachtig moeten blijven in den strijd tegen hetclericaiisme. In de departementen blijft deze strijd op dit oogenblik zich voordoende in den vorm van toepassing der sluitingsdecreten hier en daar verzet uitlokken, ofschoon over het algemeen de betoogingen van weers zijden wel iets aan heftigheid hebben verloren. In Isére; Loire, Tarn, Ardécne Vaucluse en in verschillende gemeenten van het district Roanne ondervonden de regeeringscommissarissen, belast met de officieele sluiting der scholen, verzet. Te Vienne (Isère) moesten bijv. de regeeriügs-commissaris en zijn gendarmen onder een hagelbui van steenen en bedreigd met knuppels en hooivorken het veldruimen zonder hun taak te hebben volbracht. Te St. Chamond (Loire) kwam het tot een vechtpartij waarbij drie personen gewond werden, te Montbonnet. (Isère) verbrak een neef van generaal de Minbel tweemaal de aan de school aangebrachte zegels en werd gearresteerd. Een zelfde lot trof den pastoor van Firmmy (Loire), die eveneens de zegels verbrak oomidaeilijk nadat zij waren aangebracht met de verklaring, u«i niet de congregatie, maar hij zeif eigenaar van het huis was. De katholieke bevolking van Bretagne vooral schijnt vast besloten zien de opvoed sters en weldoensters harer kinderen niet te laten ontnemen, tenzij door geweld. Te Mijnheer Bonardin moet naar de veertig loopen. Bij geval hij negentig jaar wordt" wat toch een mogelijke leeftijd is, zal je vandaag over een halve eeuw nog niet ver gevorderd zijn". «Je bent gek I" «Ik ben volstrekt niet gek' Maar ik maak me boos. Ik zal de punten op de i zetten. Eenige weken geleden was het Sint Cathenna, je was toen juist vijf en twintig jaar. Ik neb je een aardige muts gestuurd, waarvan je de beteekenis hebt begrepen, natuurlijk. Komende jaar, ais je zoo voortgaat, zal ik je spelden zenden, om ze vast te steken, en je weet, wat dat wil zeggen. De tijd gaat vooruit, de jaren komen. Pas op 1" En jij zelf, Léontine, ben jij dan geen vijf en twintig jaar En je bent ook nog niet getrouwd". «Dat is volstrekt niet dezelfde geschie denis. Ik zal trouwen over eenigen tijd. In mijn geval is geen twijfeling ol aarzeling. Ik heb mijn woord gegeven aan mijn Deer Jolivet. Wij zijn overeengekomen, dat wij zuilen trouwen, als hij kapitein is. Hij staat op de ranglijst, 't Is slechts een zaak van eenige maanden. Als de minister van Oorlog zjjn handteekemng zet onder een decreet, word ik mevrouw Joh vet, terwjji gij vandaag niets meer weet dan gisteren, en ongelukkig morgen nog niets meer zult weten dan vandaag. Zóó zult ge nooit weten, of je mevrouw Bonardin of mevrouw Saint-Savin zult zjjn. 'Is belachiijk!" II. Die twist tusschen de twee vertrouwde vriendinnen begon iederen keer, als ze alkander zagen, en dat was nog ai dikwijls en eindigde altijd, op dezelfde manierSusanna beloofde aan Leontine, dat zij zou gehoorzamen aan die raadge vingen en eindelijk een beslissing zou nemen, maar zoodra Leontine was vertrokken, verviel zjj weder m haar besluite oosoeid. Wie van de twee Ieder van hen had zjjn verdiensten. Mijn heer Bonardin, ouder, Had een meer geves tigde positie, een ernstiger karakter: het verstand pleitte voor M. BonarUm. Maar Georges Saint-Savin was zoo beminnelijk zoo vrooljjk, zoo jeugdig in zijn opvattingeu,' hij was pas derdig jaar. (Wordf vervolgd.) NIEUWE SCHÏEDAMSGHE COURANT k0 Y®o h V AAUgUOlU °»«ti *<stj Ta IhOfr- lïliin hortsl «innrrun 7nn

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1