Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
i^«f^issi0,0xam0n
25ste Jaarg.
Donderdag 7 Augustus 1902.
No. 7368.
^ee Enveloppen.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
^Ï^IEELE berichten.
SckeiA echtheid Schiedam-
jeneverenSchiedamsche
moutwijn.
lIla$ium te Schiedam.
S ®r
OVERZICHT.
eailletoa.
tijhui s
L?nna?"
PRIiS TA5 Dïï BLAD:
°°r Schiedam per 3 Traanden
^V.cc pjr pog. aoor jeheei Nederland
^aóerinke Nummers
4.50
- 0.05
PBIJS DEK ADVESTENTIÊ5:
7an 1—6 regeis: I I 1 l J /0.60
Eike gewone reeei meer i.0.1,0
Yoor herhaaide piaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
■sïer en Wethouders van
d® lerDQede kennis, dat overeen-
ffö| °°r (i8V?f0rc'enlngen tot regeling van
i«ö# °P d enQe«nte uit te oefenen con
eQ ochtheid van Schiedamsche
der 30!1®11 moutwijn onder
l)ls,7®l 8®tQeente is gesteld de firma
Schi ®®rderif°011 te Nijmegen, voor de
Je<^to aan bet Doeleplein no. 2 te
b '®dajy,
kr,'Jfhlees(' d®n 5 Augustus 1902.
e*[en Wethouders van Schiedam,
Mr- W. H. JANSEN, W. B.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
0 A u^r september a.s., des morgens
®lih djt goedkeuring van Curatoren
IS^bebbg ®Xa®en deelgenomen worden.
u9ustUs ^en worden verzoent zich vóór
a-s. schriftelijk op te geven aan
S J- VINKESTEYN,
- ®dato gymn. rector.
Juli 1902.
6 Augustus 1902;
i -o tn» 6 toestand in Turkije.
W.^tRnd
^^At®ö in Turkije moet volgens
Au 'h h. ket land van den «Zieken
Steel, laat
R«ldaf 'dgstB
sten tijd zeer kritiek zijn.
titb^®rsitig Wr®«dhedec en schandelijke
•bat °P d Wa&rin Albaneesche benden
grsns van Turkije schuldig
de vreedzame Turkse he
aap Worden uit Salonika ge
ep ej, Veener Politische Correspon-
dag blijkt het duidelijker,
(Üaar
het Fransch
I.
J tal i 1 Altüd°etl antwoord en je geeft
J >oq.j® dap Jd hog dezelfde weifeling
481" ®o and.0l5 beslissen voor den een
r Oals ik in je plaats
»Ik *<>U i. j
Kniet 8n doen
ik ®r triö je nif 1° b®slu..
y Pift< l^e« al zes maanden verkeert.
iiiV"urKen ."-"jo hand dongen, zou
WV NS: 1 opstond zeggen
u !t b» haar k f ten lk trouw hem",
2S ik n ®d g'hg ««er Het lot
haiin u den ander". Ik zou
u® hart onderzoeken en als
dat de toestand in Europeesch Turkije zóó
niet langer kan voortduren zonder dat een
bloedige revolutie op groote schaal te
wachten is. Het Macedonisch centraal-
comité heeft nu, naar het Weener Frem-
denblatt meldt, aan de diplomatieke ver
tegenwoordigers der groote mogendheden
te Sofia een memorandum gezonden, waarin
natuurlijk de volle schuld voor den tegen
woordigen toestand wordt geworpen op het
wanbestuur der regeering te Constantïnopel.
Vandaar dat het aandringt op de verwe
zenlijking van het volgend hervormingsplan
Vorming eener provincie met zelfbestuur
uit de districten Salonika, Monastir en
Ueskub, met Salonika tot hoofdplaats, be
noeming van een gouverneur, gekozen door
de meerderheid der bevolking voor den tijc
van vijf jaarerkenning, naast het Turksch,
van de talen der voornaamste stammen,
overdraging van de zorg voor het onderwijs
aan de gemeenten, vorming eener nationale
gendarmerieatdraging van een vierde der
inkomsten aan de Porte.
Het is duidelijk, dat men te Constan
tinopel tot de invoering der hervormingen
met zal besluiten en zeker niet «spoedig",
zooals het Macedonische comité het ver
langt tenzij daartoe gedwongen door de
mogendheden. Hoever deze intusschen met
het uitoefenen van pressie zullen gaan
Oostenrijk en Rusland zijn op dit oogenblik
met Turkije over de netelige kwestie aan
het onderhandelen is moeilijk te gissen.
Lord Cranborne verzekerde eergisteren-
middag in het Lagerhuis in zeer diploma
tieke bewoordingen, dat Engeland elke
gunstige gelegenheid zou aangrijpen om
Turkije bij het tot stand komen dezer
onderhandelingen te «steunen," doch over
de wijze waarop die ondersteuning zou
plaats hebben zoowel van de zijde der
mogendheden als door Engeland-zelf
weigerde de oud-minister zich uit te laten,
daar deze mededeeling van al te vertrouwe-
lijken aard zou zijn.
het bij de gedachte aan een van hen, ook
maar even sneller tikte dan bij de gedaehte
aan den ander, zou ik hem zeggen«Mfin
beste mjjnheer, daar is mijn hand 1"
«En aan den anderen
«Ik zou een bevallige buiging voor hem
maken en zeggen: «Mijnheer mijn hart
heeft gesproken, maar ongelukkig niet
vóór u".
«Dat zou wreed zijn!"
«Maar is het dan met, als je die twee
heeren, die je de eer aandoen, je hun naam
te willen geven, eeuwig in afwachting laat
blijven Geloof je dan, dat ze zich bizonder
vermaken op de weegschaal, waarop je ze
houdt, als ze het eene oogenblik bij rijzing
de vurigste hoop koesteren, maar bij daling
de wanhoop voelen opkomen 1 Werkelijk,
ik bewonder hun dubbele standvastigheid.
Er zijn er velen, die in hun plaats dat
geduld niet zouden kunnen navolgen".
«Juist, ik kom tot het besluit, dat zij
mij beiden ernstig beminnende vrees,
den een leed te doen, verhindert mij, me
te verklaren voor den ander".
«Als ge zoo rekent, mijn beste, zult ge
den dood van een van beiden moeten
afwachten om den ander te kunnen nemen,
Intusschen wordt de toestand voor de
vreedzame bevolking der rumoerige Turk-
sche provinciën vooral daarom zoo ondra
gelijk, wijl schuim van allerlei aard
dat immers steeds in tijden van beroering
hoog op de golven danst dieven, roovers
en oplichters georganiseerd tot forme ele
benden van de politieke organisatie
gretig gebruikt maast om zijn slag te slaan
en over de weerlooze bevolking een schrik
bewind uit te oefenen.
De koning van Spanje.
De Spaansche minister-president Sagasta
heeft aan een verslaggever gezegd, dat hij
het uur gekomen achtte om zich uit het
staatkundig leven terug te trekken. Hij
sprak met lot over den jongen vorst, dien
hij verstandig en goed noemde. Het volk
heeft hem met geestdrift begroet, zeide
Sagasta.
De lmparcial meldt, dat de vrijdenkers
te Oviedo besloten hebben tegen de aan
komst van den Koning bijwijze van protest
de stad te verlaten. Er schijnen in de
liberale bladen weer allerlei verhalen te
loopen over de «clericale gezindheid" van
den jongen Koning, die nog pas zijn reisplan
geheel gewijzigd moet hebben om beter te
kunnen voldoen aan zijn kerkelijke piichten.
De Kerkvervolging in Frankrijk.
De betoogingen te Parijs en in de pro
vinciën door Combes' beruchten klooster-
storm uitgelokt, duren nog steeds voort.
Zondag 11. kwam het te Parijs tot verschil
lende gewelddadigheden. In de rue Fiirsten-
berg trachtte een bende socialisten een
school van de Broeders der Christelijke
leer te bestormen, terwijl een andere troep
onder aanvoering van den anarchist Libertad
naar de kerk van St. Sulpice trok en een
derde tegen den avond een anti-clericale
betooging organiseerde in de nabijheid der
kerk van het H. Hart op Montmartre. De
politie joeg de manifestanten telkens uiteen.
Behalve betoogingen te Parijs en te
Bordeaux in welke laatstgenoemde plaats
de voor- en tegenstanders der Zustersscho-
len handgemeen raakten bracht deze
Zondag nog een paar ministrieele speches.
Peiietan (Marine) sprak te Salon, aan zijn
kiezers verzekerend, dat de Regeering der
republiek niet voornemens is «naar Canos-
sa te gaan". Neen, riep ook generaal
André (Oorlog), die te Moulins aan zijn
anti-clericalisme lucht gaf, niet terug, maar
steeds voorwaarts. Het ministerie—Combes
vult het kabinet-Waldeck-Rousseau aan,
en vandaar dat wij eendrachtig moeten
blijven in den strijd tegen hetclericaiisme.
In de departementen blijft deze strijd
op dit oogenblik zich voordoende in den vorm
van toepassing der sluitingsdecreten hier
en daar verzet uitlokken, ofschoon over
het algemeen de betoogingen van weers
zijden wel iets aan heftigheid hebben
verloren. In Isére; Loire, Tarn, Ardécne
Vaucluse en in verschillende gemeenten
van het district Roanne ondervonden de
regeeringscommissarissen, belast met de
officieele sluiting der scholen, verzet.
Te Vienne (Isère) moesten bijv. de
regeeriügs-commissaris en zijn gendarmen
onder een hagelbui van steenen en bedreigd
met knuppels en hooivorken het veldruimen
zonder hun taak te hebben volbracht. Te
St. Chamond (Loire) kwam het tot een
vechtpartij waarbij drie personen gewond
werden, te Montbonnet. (Isère) verbrak
een neef van generaal de Minbel tweemaal
de aan de school aangebrachte zegels en
werd gearresteerd. Een zelfde lot trof den
pastoor van Firmmy (Loire), die eveneens
de zegels verbrak oomidaeilijk nadat zij
waren aangebracht met de verklaring, u«i
niet de congregatie, maar hij zeif eigenaar
van het huis was.
De katholieke bevolking van Bretagne
vooral schijnt vast besloten zien de opvoed
sters en weldoensters harer kinderen niet
te laten ontnemen, tenzij door geweld. Te
Mijnheer Bonardin moet naar de veertig
loopen. Bij geval hij negentig jaar wordt"
wat toch een mogelijke leeftijd is, zal je
vandaag over een halve eeuw nog niet
ver gevorderd zijn".
«Je bent gek I"
«Ik ben volstrekt niet gek' Maar ik
maak me boos. Ik zal de punten op de i
zetten. Eenige weken geleden was het
Sint Cathenna, je was toen juist vijf en
twintig jaar. Ik neb je een aardige muts
gestuurd, waarvan je de beteekenis hebt
begrepen, natuurlijk. Komende jaar, ais
je zoo voortgaat, zal ik je spelden zenden,
om ze vast te steken, en je weet, wat dat
wil zeggen. De tijd gaat vooruit, de jaren
komen. Pas op 1"
En jij zelf, Léontine, ben jij dan geen
vijf en twintig jaar En je bent
ook nog niet getrouwd".
«Dat is volstrekt niet dezelfde geschie
denis. Ik zal trouwen over eenigen
tijd. In mijn geval is geen twijfeling ol
aarzeling. Ik heb mijn woord gegeven aan
mijn Deer Jolivet. Wij zijn overeengekomen,
dat wij zuilen trouwen, als hij kapitein is.
Hij staat op de ranglijst, 't Is slechts een
zaak van eenige maanden. Als de minister
van Oorlog zjjn handteekemng zet onder
een decreet, word ik mevrouw Joh vet,
terwjji gij vandaag niets meer weet dan
gisteren, en ongelukkig morgen nog niets
meer zult weten dan vandaag. Zóó zult ge
nooit weten, of je mevrouw Bonardin of
mevrouw Saint-Savin zult zjjn. 'Is belachiijk!"
II.
Die twist tusschen de twee vertrouwde
vriendinnen begon iederen keer, als ze
alkander zagen, en dat was nog ai
dikwijls en eindigde altijd, op dezelfde
manierSusanna beloofde aan Leontine,
dat zij zou gehoorzamen aan die raadge
vingen en eindelijk een beslissing zou nemen,
maar zoodra Leontine was vertrokken,
verviel zjj weder m haar besluite oosoeid.
Wie van de twee
Ieder van hen had zjjn verdiensten. Mijn
heer Bonardin, ouder, Had een meer geves
tigde positie, een ernstiger karakter: het
verstand pleitte voor M. BonarUm. Maar
Georges Saint-Savin was zoo beminnelijk
zoo vrooljjk, zoo jeugdig in zijn opvattingeu,'
hij was pas derdig jaar.
(Wordf vervolgd.)
NIEUWE SCHÏEDAMSGHE COURANT
k0 Y®o h
V AAUgUOlU
°»«ti
*<stj
Ta IhOfr- lïliin hortsl «innrrun 7nn