Dasblad voor Schiedam en Omstreken.
vertorgen Schat.
25ste Jaar2.
Donderdag 18 September 1902.
No. 7403.
'e
»«JS
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PBIJS TAS DIT BLAD:
'°°r Schiedam oer 3 maanden
oer oost aoor eenesi Nederland
"-dennke Nummers
0.05
mm*
Tgsr"®-.
PB IJS DKB ADTB BTKSTIÊH:
Van 15 regeis'2 J 0.60
Elke gewone regei meer i -0.1Q
Voor bernaaiae maatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
BERICHTEN.
"Ziekenhuis Schiedam.
1'°° sp0„?v®na«noemde Inrichting worden
mogelijk gevraagd, gehuwde
'®&st (q n(*er kinderen, waarvan ae man
de vr°et a°®n ais Portier—Uuiskneeht
lu^Ur's°f 3ftis keukenmeid,
b D'en "O.sjaars en eemge emo-
eNsScfl' °®oevens vrije kost en inwoning,
b adere1'^ 8n geneeskundige behandeling,
n®' 2iet '^'cbtingen worden verstrekt aan
erSo°tiiiik s d°or de Adjunct-Directrice.
Jke aanmelding gewenscht.
e Commissie van Administratie
voor het Stads -Ziekenhuis
VAN WESTENDORP,
Voorzitter.
W. A. VAN DOLDER Dz.,
Secretaris-Penningmeester.
JKJ5N OVERZICHT.
17 September 1902.
0e ,!Ö'ster Pelletan op Corsica.
b e ft
'er p "U8ctle minister van marine, de
,etan» die van zijn leven al over
4®ft, r 'n8«n gesproken en geschreven
*ar 'n W1°n Combes een geschikt
2<Slbe ria ïan marine meende te ontdekken,
*Ret ee° *®®stmaal te Ajaccio
^'de) q^'atld Corsica bezit deze prachtige
*'ji Oostk 6611 k®e'e v"00t ^an dergen en
©bt, "St ls naar bet hartje van Italië
®B kon denken, dat bet gedaan
'•hetkt 8 oor'°g©n, maar in de volkeren
0160 e0B terugkeer tot tiet brutale
tg
an bij deze uitspraak nog wat
er aan toe: «Wij zijn
Scbappjj Van de droomen van de wereldheer-
X.0* wij weten met wat anderen
.esia»t eDS ZRDl de beschaafde wereld
8tl98 e86tl v®digbeid meer. Op 't einde
J* do0t,8Uw' na de nederlaag van Frank-
"©aci barbaarscbheid van het oude
f,©ht Zl" men den terugkeer van het
den sterkste en de geheele
Rn eergisteren te Blzerta
illetou.
>«^°tl^®D "d nn'nuutza' hij in diep nadenken
2ii. 'n h'. aat"°P spronsr hii. als door eene
b'ewaat0P sprong hy, als door eene
Mlr,„ - uew.^i 1O "UI -«i.»
©b °°gen f gebracht, in de hoogte.
bo#j°0rZicbti8n' l«rwÜ' bij langzaam
Pair,. °P ziï„ ?8t beide handen naar den
Ski'0 der u °?{d greep waarbij hij de
bet. V... n on Tast tegen den rand
bet. Ver. i Tast tegen den rand
i? bem gons draaide hij hem om en
*eeQe®r slim..
Ro«d ?a|tketiroii'_zf hiJ tot ïicb-zeiven,
»h ®daCbt "©rstreek, goed uitgevoerd en
•batetl 8t!8?,ds '©«de hij den hoed op de
°tid., j behendig ais een hoeden-
bfiljr®n de leeren voering
%d munri,ccron V08nng- D« dunne
Wi tissch. ag °P den bodem van den
baar voering en vilt. Prickett
baai
v»or den dag, en legde haar in
wereld schijnt beheerscht te worden door
het beginsel dat macht boven recht gaat.
Dat minister Pelletan een storm verwekt
met zich zóó voorbij te praten, is niet te
verwonderen. Vooral de Temps is boos en
klaagt over de gevaarlijke «methode" dat
de eene minister afbreekt, wat de andere
opbouwt. Veel scherper is echter het Jour
nal des Débats, dat den geïmproviseerden
marine-specialiteit, nu bokkensprongen ma
kend in de buitenlandsche politiek, naar
verdiensten er van langs geeft. Wie Pelle
tan kende, heeft het wel voorzien, zegt het
blad. Hij was een heel goed journalist, maar
al dadelijk deed hij dingen waarmede hij
Rouvier hinderde. Dat behoorde echter nog
tot onze binnenlanasche zaken familie-
kwestiën. Toch bleek toen reeds hoe gevaar
lijk moest zijn een minister, die zoo aan
de polemiek verslaafd was geraakt, vrij
rond te laten loopen het was te voorzien
dat Pelletan op reis in de Middelanasche
zee dingen zou zeggen, die met op hun
plaats waren. Of het uitgekomen is Zou
het met beter geweest zijn, vraagt de
Débats scherp, als de heer Pelletan, voordat
hij uit Parijs vertrok, even aangeloopen
was op het ministerie van buitenlandsche
zaken, bij den heer Delcassé. Hij zou dan
vernomen hebben, dat onze betrekkingen
met Italië uitstekend zijn, dat de wolken,
die een goede verstandhouding belemmer
den, zijn weggevaagd, dat wij het weder
zijds voikomen eens zijn over onze politiek
in de Middellandscbe Zee. Het blad zegt
verder, dat de Italianen zich met boos
behoeven te maken, omdat de heer Pelletan
zich scbuldig heeft gemaakt aan een onbe
tamelijkheid»wij zijn de eerste om het
te bejammeren, maar ze komt hem per
soonlijk ten laste, ze gaat hem alleen
aan. De gevoelens, die hij uitsprak,
zijn noch die van Frankrijk noch die van d e
Fransc.be regeering".
Het vermoeden, dat de Duitsche pers
zich over bedoelde uitlatingen zeer verstoord
eene beurs, weike hij in een verborgen
zakje stopte.
»De zaak is interessant", zeide hij, terwijl
hij zjjn hoed in den normalen vorm bracht
en bijna verliefd streelde. »Er was hem
vreeselijk veel aan gelegen, het ding te
verstoppen en er zal hem vreeselijk veel
aan liggen, het weer te krijgen ik moet
dus op mijne hoede zijn. Ik zou natuurlijk
naar hem kunnen toegaan en zeggen, dat
ik het ding gevonden heb daarmee zou
het geval zeer vereenvoudigd zijn, maar het
zou jammer van het spel wezen, dat zoo
slim bedacht is en zoo vermetel begonnen.
Is men eenmaal op mjjn leeftijd, dan mag
men zich geen grap meer laten ontgaan
Drommels 1 Het is toch verduiveld aardig,
weer asm het werk te zijn, al doet men
het ook slechts uit liefhebberij".
In gepeins verzonken slenterde hij weer
naar de politiegevangenis, waar men hem
zeide, dat de gevangene een advocaat had
verlangd, <h« °°k reeds gekomen was en
met wien hij juist beraadslaagde.
Prickett nam dezen advocaat nog in
oogenschouw, voor hij wegging, kwam ook
naam en woning van den politieagent te
weten, die hem had gehaald. Vervolgens
zou toonen, wordt niet geheel bevestigd.
Peiletan's chauvinistische redevoeringen
worden althans in de Berlijnsche bladen
meer komisch dan tragisch opgenomen. De
National Zeitung meent: Ware Pelletan
een zuidelijke Franschman, men zou hem
met Tartarin de Tarascon kunnen verge
lijken. Ook Daudet's grootsprekende held
ging naar Afrika op avontuur. Pelletan
zal de gewone chauvinistische spreekwijze
tegenover Duitschland herhaald hebben om
niet bij anderen achter te blijven. Andere
bladen noemen Pelletan den Boulanger der
vloot. De Post zegt: als Frankrijk van de
wereldheerschappij droomen genezen is,
kan men Pelletan slechts toewenschen, dat
hij in een koudwaterkuur spoedig zijn
revanche-droom kwijt rake. De Vossische
Zeitung zegt: Waar blijft Delcassé? ls
er nog wel een geregelde leiding in de
buitenlandsche politiek van Frankrijk Of
is de verwarring al zoo toegenomen, dat
elke minister op eigen hand aan buiten
landsche politiek doet
De Kerkvervolging in Frankrijk.
De maire van Troyes behoort tot de
ambtenaren, die pas weer afgezet zijn
wegens hun houding in de kwestie der
kloosterscholen.
Te Laroche Verrier, bij Saint-Brieuc, is
een betooging gehouden, waaraan 500 men-
schen deelnamen. De »clericale" senator
Provost-Delanay wilde het woord voeren,
maar de burgemeester verbood datdien
tengevolge hadden er ongeregeldheden
plaats, waarbij de gendarmerie tusschen
beiden kwam. Eemge personen werden
gearresteerd.
De Parijsche Matin heeft getracht in
een audiëntie bij Z. H. den Paus diens
oordeel te vragen over de uitvoering van
de wet op de congregaties in Frankrijk
Het onderhoud werd geweigerd en toen
de verslaggever trachtte door bemiddeling
van den Franschen gezant te Rome toch
begaf hij zich naar huis en beraamde een
plan, dat even scherpzinnig als waaghalzig
was.
üm dat ten uitvoer te brengen, ging hij
nog dienzelfden avond of nacht uit en wel
zeer laat. Zijne wandeling bracht hem in
eene verlatene en beruchte wjjk der stad,
maar bijzondere voorvallen bleven achter
wege. Den volgenden nacht ging hij weer
wandelen er gebeurde niets. In den
derden nacht hetzelfde, behalve dat een
politiedienaar een gedempt, waarschuwend
gefluit liethooren. Prickett ging kalm door,
maar de man volgde hem.
»Ik vraag excuus," zoo sprak hij den
nachtwandelaar aan, vmaar ik merk, dat u
bespied wordt. Reeds sinds drie nachten
is dit het geval."
»Kent gij mij mogeljjk, mijn zoon?"
vroeg Prickett.
«Natuurlijk ken ik u", zeide de ijverige
bewaker der veiligheid. «Inspecteur Pric
kett."
Ah gij mij niet had gekend, zou men
nog altijd kunnen aannemen, dat gij een
vonkje verstand bezat," verklaarde Prickett
hem. «Van al de domkoppen vind ik de
»inmengers" het onuitstaanbaars!. Wees
te worden toegelaten, ontving deze van
Kardinaal Rampolia een schrijven, meldende
dat de Paus besloten en zijn omgeving
gelast heeft «de grootste reserve in acht
te nemen en geen woord te spieken, dat
zou kunnen worden uitgelegd voor of
tegen de Fransche politiek en zou kunnen
dienen voor partij-polemiek". Daarom
heeft de Heilige Vader ook de adressen
van de Fransche pelgrims niet willen
aanhooren en vermeden tot hen het woord
te voeren.
De Bóeren-generaals in Duitschland.
Te Berlijn worden groote plannen ge
smeed tot ontvangst der Boeren-generaals.
Een défilé van vereenigingen, een eere
maaltijd, eenige openbare vergaderingen
benevens de aanbieding van een geschenk
in geld, groot 200.000 mark (f 120.000)
door den «Buren Hulfsbund" zijn de voor
naamste nummers op het program. De
Köln. Zeit. voelt haar gemoed beklemd
worden bij het vooruitzicht, dat de Boeren
generaals Duitschland zullen maken tot het
manoei|vre-veld van anti-Engelsche betoo-
gingen.
Men vraagt zich af hoe het blad aan zulk
een veronderstelling komt, daar immers net
optreden der generaals tot dusver roor zulk
een vrees geen enkele aanleiding heeft ge
geven. Of zou het bedoelde betoog in dit
half officieuze orgaan wellicht moeten
dienen om de openbare meening te polsen
betreffende de herhaling van een maatregel
zooals die welke men «an allernöcntsten
Stelle" meende te moeten nemen tegeuover
president Kruger De heeren te Beruj n
zouden dit misschien wel willen doen. aoch
dat zij het ditmaal zouden aandurven, Ijjkt
twijfelachtig:
Engeland in Siam.
Het bericht omtrent de Eogelsche bezet
ting in Siam wordt tegengesproken.
Reuter's correspondent te Saigon, die
zoo vnendeljjk en bemoei u niet met dingen,
die u niet aangaanZijt gij mogelijk bang,
dat ik in Londen den weg met weet
Als gij het werk van drie nacbten doet
mislukken, zal ik het u inpeperen."
Woedend over den jongeling, die geheel
beteuterd keek, zette Prickett zijn weg
voort, doch het werk van drie nachten was
niet vruchteloos geweest, want na ongeveer
tien minuten kwamen drie gezellen uit een
donkeren hoek te voorschijn. De een wag
gelde in een bednegelijk nagebootste roes
op hem toe en de ander sloeg hem den
hoed van het hoofd. De comedie was goed
gespeeld en had werkelijk den schijn van
een toevallige ontmoeting met bescnonke-
nen. Middelerwijl hield de derde zich met
den hoed bezig en toen Prickett dien weer
vond, ontdekte hij, dat de voering er uit
getrokken was. Hjj wandelde kalm door,
terwijl de drie scüurken hem van uit de
verte gadesloegen.
«Ik begin nu toch te gelooven, dat er
aan de fabel van den generaal een greunje
waarheid is," Beredeneerde PricKe.t bij
zich-zelven.
(Wordt vervolgd).
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
t 4
v'r:"' i M -
k
Uljjg O"
