Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
verborgsn Schat.
25ste J aars.
Zondag 16 November 1902»
No. 7453.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
Parijsche Kroniek.
ëtads- en Gewestelijk Nieuws.
PBIïS Y 1.5 DIT BL AI):
'oor Schiedam oer 3 maandenf l.SC'
.'rsncc oer oost aoor gensei eaeri&nd i. -
Aiior.dermite dammers - 0.05
PBÏJS O BB 1DTEBTBKTIËH:
7an 16 regeis; J J ,'0.60
Elke gewone reeei meer i- 0.10
Voor nernaaide piaatsmg worden biiiijke overeenkomsten
lancesaan.
De
aan
eerste week in November doet ons
-us °CZe Eerbare overledenen en ook aan
z®lven denken. Dit treurig octaal spreekt
ho °DZ8n geest en het bezoek aan de kerk-
®D biedt aan de ware godsvrucht eeD leer-
01 schouwspel voor heilzame overwe
lf «en. Die treurige lanen, welke de straten
Vgfjj ^°°denakkers vormen, worden in onze
eelding als door welsprekende gestalten
ïOor"'t 6n ^8 helderziende ziel verbroedert
di6 e.8n'ge oogenblikken met tiet graf. In
diepte bemerkt ze den wortel van den
om
Uja^ waarvan wij een korten tijd de wufte
Wii ere° zu"en zijo en die, morgen, wanneer
die 8r he dorre van worden, weder
ljge w® takken doet ontspruiten. Allerhel
bevestigt op indrukkende wijze de
,je 'enschap van alle wereldbewoners tot
°verledenen met wie wij ons nog n
9'en. Dit jaar, zoo schreef Edouard Dru-
e«n 1 -ltl Libre Parolezal Allerzielen
bizoncier pyniykan weerklank hebben.
h«tDa'S 'n C'e *^®SraIenis der Eer" schijnt
hat wij sedert eenige jaren niet slechts
in hun kisten nagelden,
hoo onz® geloofsovertuigingen, onz e
ü»Ze' °CZ0 h'us|ën, ons enthousiasme en
i0ü; heugden. Onze oogen zoeken vruchte-
al »aar geliefde gezellen, die ons voor
^Uil V®r'aten hebben en in den donkeren
^gevallen zijn. Onze ziel onderv;ndt
e«n sa>art bij de gewaarwording dat er
die 'e®8le om ons heen ontstaat en dat
ben e<^e'DQOe(iige en groote gedachten welke
St0et vormden van dit geslacht, toen het
*Oor^S ^oor h'f sterfelijk leven begon, ook
altijd verdwenen zijn.
beze'1 ®®voe' van ontmoediging dat uit
®n 8 'aatate regelen spreekt, vertoont zich
«te Ze'*S kÜ herhaling bij velen der heftig-
®b ^8r<^8h'Sers van geioof, vrijheid en recht,
is bij hetgeen wij hier dagelijks
feuilleton.
48)
n SecUehte schokte haar zoodanig, dat
Plotseling den moed vond, informa-
bat ds hte Wlnnen' waardoor zij vernam,
^ork eren door een telegram naar New-
felegr Waren teruggeroepen. Dit bewuste
f»are 01 was aan het eerste haltstation ca
^auDl®?eting met Engel gearriveerd.
kre-8'^ had zij deze opheldering ge-
n toen Prickett voor haar stond.
V bei
-«m ..®8roette baar zoo koel en rustig,
^OnderlJk 2lC'1 hfj hem in zijne kamer te
Obttn08Vonh en scheen hare reis en deze
te viQritlns Sebeel natuurlijk en alledaagsch
Ui
•het t' Was een misgreep 1" gaf hij haar
hej,t cnstlSe beleefdheid te kennen. »Gij
bp du 'haren tijd verspild en de kerels
Qd® hoede doen zijn. Als gij te New-
hooren, lezen en zien gebeuren niet onbe
grijpelijk, want treft men er nog velen aan,
die denken dat het nog erger met de ver
volgingen en andere aanvallen op de indivi-
dueele vrijheid moet worden om de maat
te doen overloopen en zoo tot betere tijden
te geraken, er zijn er bijna evenveel, die
vreezen, dat het christelijk Frankrijk van
vroeger groot gevaar loopt weder tot een
modern heidendom te vervallen en zoo
spoedig geheel ztjn vroegere grootheid en
macbt verliezende, tot een afhankelijke
tweede rangsmogendüeid zal verminderd
worden. Evenzoo vervielen,na eenmaal hunne
vrijheid verloren te hebben, het oude Grie
kenland en Rome om zien nooit meer te
verheffen. Uitgedoofde asch ontbrandt niet.
Nu de mijnwerkers-syndicaten evenais de
mijncompagniëen de scneidsrecnteriijke uit
spraak haddenaangenomen kon men metrecht
verwachten, dat beide partijen zich aan die
uitspraak zouden onderwerpen en de nood
lottige werkstakingen hiermede moesten
eindigen. Doch alles gaat hier thans anders
dan in andere landen en nu de werklieden
geen gelijk kregen, zetten zij de stakingen
door alsof er niets gebeurd was. Zij leefden
klaarblijkelijk in de overtuiging, dat een
uitspraak altijd in hun voordeel moet zijn
en dat de patroons zich dan natuurlijk
daaraan moeten oaderwerpen. Doch het is
hun nooit in het hoofd gekomen dat, zoo
deze in hun nadeel mocht uitvallen, zij
diezelfde verplichting als de patroons hadden.
Individuën begrijpen deze zaken, doch de
menigte nooit, en daarom blijven de mijn
werkers uit net Noorden staken en zullen
dit blijven doen tot zij uitgeput zijn, steeds
heviger wordende, omdat zij ongelijk hebben.
Het is te betreuren voor die ongelukkigen
en ook voor die zachtzinnige wijsgeeren,
die eene illusie te meer verloren hebben.
De eerste proef met de arbitrage genomen,
heeft jammerlijk schipbreuk geleden en de
regeering, die van deze vreedzame tus-
schenkomst alleen heil verwachtte, staat
York waart geoieven en mij van daar had
getelegrafeerd, dan zaten zij nu in de val.
Gij hebt 't goed gemeend, jammer maar,
dat gy het verkeerd hebt aangepakt 1"
Hij begaf zich onverwijld aan 't werk
om de schade weer goed te maken, en het
de telegraaf naar alle hemelstreken seinen,
doch de drie waren voorloopig verdwenen.
»Een troost hebben wij 1" merkte Prickett
op. »Ik ken hun doei en heb een voor
sprong."
Op alle drie lijnen naar Vancouver waren
reeds voorzorgsmaatregelen genomen en
Prickett kon vol vertrouwen zijn.
»En wat moet ik nu doen vroeg Marie.
»Naar New-York gaan en uw vader ge
zelschap houden", besliste Prickett. *Dan
geeft gij niet onnoodig geld uit en jaagt
Engel niet ter ongelegener tijd schrik aan."
»Ik hoop, dat gij mij mijne onbezonnen
heid kunt vergeven", zeide zij aarzelend.
»Wat is er te vergeven?" Gij hebt 't
goed gemeend, alleen hadt gij iemand
moeten hebben, die practischen raad geeft.
Een wcord aan de politie en Engel had na
vijl minuten achter slot en grendel gezeten."
»Ik dacht juist door een daarvan te
vangen, zouden de anderen gewaarschuwd
hoe langer hoe machteloozer tegenover die
redelooze opgezette menigte, waarvan de
geheeie maatschappij het ergste te vreezen
heeft.
Onder de vele wetten der Revolutie van
1789 is er eene, welke eene afschuwelijke
beruchtheid heeft behouden. Het was die
van het jaar 1793, de wet tegen de over
dachten". Op een eenvoudige aanwijzing
van verdacht te zijn, konden alle burgers,
die hetzij door hun gedrag of reiatiën, door
hunne gesprekken of geschriften, zich
weinig sympathiek voor den bestaanden toe
stand van zaken betoonden, gevangen ge
nomen en streng gestraft worden. Zelfs zij
die niet bij voortduring hunne gehechtheid
aan de Revolutie deden blijken, gingen als
verdachten door. De geschiedenis leert ons,
welk een verschrikkelijk misbruik de
regeeringen in dit bloedige tijdperk van
deze onbepaalde en denkbeeldige misdaden
gemaakt hebben.
In de Kamerzitting van 17 October heeft
de minister-president Combes een wetsont
werp betreffende het openen of het houden
van instellingen door niet-geautoriseerde
congregatiën ingediend, dat met recht een
nieuwe wet tegen verdachten mag genoemd
worden. Daarin toch wordt, onder nog
meer, uitdrukkelijk gezegddat allen die
de oprichting, inrichting of het bestaan van
dergelijke inrichting zullen bevorderd hebben
als medeplichtigen aan het misdrijf met
een boete van zestien tot vijfduizend francs
en een gevangenisstraf van zes dagen tot
één jaar zullen gestrafd worden. Hoe
opzettelijk is hier het vage woord bevorderd
gebruikt, waarmede zij, die voor een school
en zelfs voor eene liefdadigheidsinstelling,
waaraan eene met geautoriseerde Zuster
zoude verbonden zijn, eene geldelijke bij
drage mochten schenken, met de gevan
genis kunnen beloond worden. Alles in
deze wet is dwaas, belachelijk en laag, en
toch werd zij Dinsdag den llden dezer
met 337 tegen 245 stemmen aangenomen.
worden", antwoordde zij, zich verdedigend.
»Voor mij betreft het immers slechts mijn
vader, mijnheer Prickett. Of met óf zonder
reden, hij gelooft aan het bestaan van dien
schat. Engel gelooft daar eveneens aan
en Anize, Vogel en ik ook. Als hij bestaat,
dan heelt mijn vader het eerste en eenige
recht daarop."
jJawel wanneer hij bestaat
»Hij heeft vreeselijk veel doorgemaakt,
alles verloren. Zoolang ik 't verhinderen
kan, zal hem deze hoop niet benomen
Worden."
»Ik zeg immers, dat gij 't goed hebt
bedoelt 1 Maar iaat nu dit geval over aan
menschen, die het handwerk kennen."
sMijnheer Prickett!" verklaarde zij plot
seling. »Ik wil het niet aan anderen over
laten 1"
Dit gesprek vond onder de kap van een
klein station plaats. De regen kletterde
daarop, een koude wind woei snijdend er
onder door en beiden liepen haastig op en
neer om niet van koude te verkleumen.
Hare laatste woorden gaven Prickett aan
leiding om te blijven staan.
nWilt gij het niet aan anderen over
laten?" vroeg hjj,
De Parijsche afgevaardigde, de heer Lerollfl,
bestreed haar met heldenmoed en talent.
»De rijken zeide hij, zullen de vryheidniet
smeer bezitten aalmoezen te geven en de
behoef tigen zullen ze niet meer mogen
saannemen".
»Gij gaat aan de ongelukkigen de
sZusters ontnemen, die hun hielpen en
verzorgden.
»Met het geld dat zij stelen! werd
shierop door een onbekende ploert uit de
sministrieele meerderheid den spreker toe
sgeschreewd. Na de scholen, vervolgde de
sgeachte redenaar, sluit de hospitalen.
«Gaat tot het uiterste
Wij zullen tot de geheeie zuivering
gaan I antwoordde hierop een andere
vriend van Combes en dat dit de bedoeling
is bewees de verklaring van een der kop
stukken der sRepubiikeinscbe Verdediging",
»De Republiek of de Kerk zal ten onder
gaan." De Fransche Katholieken weten na
waar het om gaat.
Fidelius.
Parijs, 114 Nov. 1902.
Schiedam, 15 November 1902.
Naar wij vernemen, zal de gasverlichting
in de St. Janskerk, die blijkt op den duur
niet aan de gestelde eischen te voldoen,
weer veranderd worden. Het ücüt zal weer
aan de pilaren worden gebracht. Met dit
werk zal de firma G. J. Vincent Co. alhier
worden belast.
Dinsdag 18 November a.s. hoopt de eerw.
broeder Angelus den dag te berdenken,
waarop hij sedert 25 jaren aan de St.
Jozefsscholen alhier werkzaam is.
Dinsdag 18 Nov. a. s. hoopt de gasfitter
Zwalje, werkzaam aan de stedelijke gas
fabriek alhier, den dag te herdenken, waarop
hij vóór 40 jaren aan genoemde fabriek
in dienst trad.
nNeen, ik wil u helpen, ik wil het gevoel
hebben dat ik tot iets nut ben. Wijl ik
eenmaal eene domheid heb begaan, staat
het daarom nog lang niet vast, dat ik niet
te gebruiken ben."
»Zoo?Gy zeidet mij toch dadelijk,
dat gij bijna een beroerte nadt gekregen
bij het zien van den schavuit
»Nu ben ik niet meer bang", verzekerde
zij vol vuur, »gij zult zien, dat ik moed
heb."
»Zoo en waarom Wat heeft den angst
doen verdwijnen 1"
»lk zou nooit en voor niets bang zijn,
als ik wist
De stem begaf haar.
»0 zeg wat moet dit beteekenen
Mijnheer Prickett", begon zij vastberaden,
»ik stel het onvoorwaardelijkste vertrouwen
in uw moed en omzichtigheid, en als ik
onder uwe bevelen stond, zou ik voor mets
terugdeinzen. U kan mij zeker wel ge
bruiken Aan volharding en waakzaamheid
zai ik voor niemand onderdoen."
(Wordt vervólgd).
NIEUWE SCKIEIA
COURANT
00s
i>0i
