Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
'26ste Jaars:.
Zondag 1 Maart 1903.
No. 7539.
KERSJE BLAB.
Een spook voor Bruidegom.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PK IJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIE N:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer
- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
FEESTNUMMER.
Ingelegd in dit Zondagsnnmmer wordt
verzonden ons Feestnummer, waarop alleen
onze abonnés recht kunnen doen gelden.
Voor zoover de voorraad strekt, is het
Feestnummer voor niet-abonnés a 10 ct. te
verkrijgen.
Parijsche Kroniek.
Den 7den Februari 1878 was PiusiXna
een korten doodstrijd gestorven en het was
kardinaal Pecci, die krachtens zijn betrek
king als camerhngo, de tusschenregeenng
op zich nam en de drie hamerslagen gaf,
waarmede aangekondigd werd, dat de Paus
overleden was en het pontificaat van Pius
IX tot de geschiedenis behoorde. Zyn
stoffelijk overschot werd in de kapel van
het H. Sacrament der Sint Pieter ten toon
gesteld. Het was met de pontificale orne
menten bekleed en had den bisschopsmijter
op het hoofd. Rondom het praalbed
waakten met ontoloote sabel de gardes
nobles, terwijl buiten het hek de mgezete
nen van Rome tusschen twee rijen Itah-
aansche soldaten defileerden.
Den 18uen Februari 1878 vereenigde
zich het Heilig Collegie in de Sixtijnsche
kapel om den opvolger van Pius IX te
benoemen. Een der eerste daden der in
conclaaf vergaderde kardinalen was, tegen
de bezetting der Kerkelijke Staten en tegen
de wetten en decreten van het Italiaansche
gouvernement, de rechten en vrijneden van
den Heiligen Stoel schendende en benadee-
iende, te protesteeren. Dit protest, op 19
Feuilleton.
Naar het Engelsch van Washington Irving
1)
Op den top van een der hoogten van
het Odenwald, een woeste en romantische
streek in Duitschland, die niet ver van de
samenvloeiing van Main en Rijn ligt, stond,
vele, vele jaren geleden het kasteel van den
baron van Landshut. Het is nu geheel
vervallen, qn 'oijna begraven tusschen beu-
keboomen en donkere dennen, waarboven
men evenwel de oude wachttoren nog kan
zien, die, evenals zijn vorige eigenaar,
worstelt, om het hoofd hoog te houden en
op het omringende land van uit de hoogte
neer te zien.
De baron was een afstammeling van de
groote familie van Katzeneiienbogen en hij
erfde het overschot van den eigendom en
al den trots van zijn voorouders. Ofschoon
de oorlogzuchtige gezindneid van zijn voor
gangers de familiegoederen zeer verminderd
had, trachtte de baron toch nog eenig
Februari gedateerd, en door drie kardinalen
orderoversten geteekend, werd aan het corps
diplomatique van het Yaticaan overhandigd.
Bij de eerste stemming op 19 Februari
verkreeg kardinaal Pecci drie en-twintig
stemmen. De meest begunstigde der overige
candidaten behaalde er slechts zeven. Bij
de tweede stemming op denzelfden dag
bracht kardinaal Pecci het reeds tot acht-
en-dertig stemmen en den volgenden dag,
den 20sten Februari, werd hij metvier-en-
veertig stemmen der een-en-zestig stem
mers op den pauselijken troon verheven.
Van het begin zijner regeering af heeft
Leo XIII een zeer persoonlijke staatkunde
gevolgd, welke een grooten invloed op de
wereldgeschiedenis der verloopen 25 jaren
heeft uitgeoefend. Reeds in 1882 bewerkte
hjj eene toenadering tusschen Rome en
bet Duitsche Rijk en een gevolmachtigde
werd naar het Vaticaan gezonden. Na
langdurende onderhandelingen verkreeg de
Paus van von Bismarck de opheffing der
beruchte Meiwetten en den godsdienstigen
vrede m Duitschiand. 11 1885 koos dit
land Leo XIII ais scheidsman in het geschil
met Spanje over de Caroiinen-eilanden,
waarbij Spanje in 't gelijk werd gesteld.
In 1888 bezocht keizer Wilhelm II op
officieele wijze de H. Vader in het Vati
caan. De verzoenende staatkunde van den
Paus kwam ook vooral ten aanzien van
Frankrijk in alles en altijd ten duidelijkste
uit. In 1891 gaf kardinaal Lavigerie, door
den H, Vader daartoe gemachtigd, aan de
geestelijkheid en de clericale partij het
teeken den republikeinschen regeeringsvorm
aan te nemen. Eenigen tijd daarna schreef
Leo XIII een brief-encycliek waarin hij den
toestand van Frankrijk voorstellende, aan
de geestelijkheid den eerbied voor de
regeering, welke Frankrijk zich gekozen
heeft, aanbeval. Hij volgde hierin, doen in
de moderne opvatting, de woorden van
vertoon van vroegeren staat op te houden.
De tijden waren vreedzaam en over 't
algemeen hadden de Duitsche edelen hun
ongemakkelijke, oude kasieelen, die als
areridsnorsten tusscnen de bergen genesteld
waren, verlaten, en meer geschikte verblij
ven in de dalen gebouwd de baron echter
bleet trotsch teruggetrokken in zijn kleine
vesting wonen en koesterde met overge
ërfde hardnekkigheid ai de oude tamihe-
veeten, zoodat nij met sommige van zijn
naaste buren op gespannen voet stond ter
oorzake van twisten, die voorgevallen waren
tusscnen hun oet-over-grootvaders.
De baron had slechts éen kind, een
dochter, doch het schijnt, dat de natuur,
als zij maar éen kind schenkt, dat altijd
vergoedt, door van dit eene kind een won
der te maken, en zoo was het ook met de
dochter van den baron. Al de kindermeiden,
babbelkousen en meuten van buiten verze
kerden haar vader, dat zij in geheel
Duitscnland haar gelijke in scnoonheid niet
had, en wie zou het beter weten aan zij
Zij was bovendien met grooie zorg ouder
net oppertoezicht van twee ongehuwde
tar.tes, die eenige jaren geleden van haar
jeugd aan éen der kleine Duitsche noven
daar gebraent hadden, en in aiie takken
van wetenschap, noodig voor de opvoeding
Cnristus»Geeft aan Cesar wat Cesar toe
komt". Hoe ondankbaar en laaghartig heeft
de tegenwoordige regeering van Frankrijk
deze verzoenende staatkunde van vrede,
met vervolging, verdrijving der congrega
tiën, ontneming der toelagen aan de
geestelijken, de hoogsten niet uitgezonderd,
en nu ten laatsten nog met het bemoei
lijken der benoemingen voor de openge
vallen bisschoppelijke zetels, beantwoord.
Wat moeten den edelen Grijsaard deze
ongerechtigheden zijne laatste jaren ver
gallen! Hij, die de Oudste dochter der
Kerk altijd zulk eene teedere vaderlijke
liefde heeft toegedragen, ziet haar van alle
kanten belagen en naar het hart steken,
alsof men met haar te dooden alle geloof
onherstelbaar zoude vernietigd hebben.
Moge God Frankrijk voor zulk eene ramp
behoeden,! Dit ^moet de vurige bede zijn,
welke alle Katholieken in deze dagen van
's Pausen zilveren feest ten Hemel gaan
opzenden, opdat Hij, die de wereld met
een onvergelijklijk licht vervulde en niet
tegenstaande zijne 98 jaren steeds }e
midden der stormen pal stond, zoo lang
gespaard blijve, dat Hij ook in Frankrijk
nog den morgenstond van betere dagen
voor de Kerk van Christus moge zien aan
breken.
Nu gedurende de feest- en herinnerings-
dagen de gebeele wereld net oog naar
Rome en op Christus'Stedehouder op aarde
gevestigd heeft, zond de Orleannistische
Soleü een zijner talentvolle reporters, den
heer Jean Carrère, naar de Eeuwige Stad,
waaruit hij zeer belangwekkende brieven
zendt, waarin op de aangenaamste wijze
verschillende berichten en kwesties, het
Pausdom en Italië betreffende, behandeld
worden.
In een der laatsten schrijft hij over de
bekende voorspellingen van den goeden
Ierschen bisschop, den H. Malachius, die in
van een voorname dame, wel ervaren waren,
opgevoed. Door het onderricht van die twee
werd zij een mirakel van volmaaktheden.
Toen zij achtien jaar was, kon zij verwon
derlijk borduren en had zij reeds geheele
geschiedenissen van heiligen in tapestry
gewerkt. Z>j kon zonder groote moeite
lezen en had verscheidene legenden en
bijna al de ridders-avonturen van het Helden
boek doorgespeld. Zij had zelfs aanmerkelijk
vorderingen in scörijven gemaakt kon haar
eigen naam zetten, zonder een ietter te
missen, en zoo duidelijk, dat haar tantes
het zonder bril konden lezen. Zij muDtte
uit in het maken van kleine, smaakvolle,
nergens goed voor zijnde, damesachtige
snuisterijen van allerlei soort was bedre
ven in de moeilijkste dansen van dien tijd
speelde een tal van liederen op de harp en
en de guitaar en kende al de teedere
balladen der minnezangers uit het hoofd.
Haar tantes, die zeer lichtzinnig en coquet
in haar jonge dagen geweest waren,
waakten met buitengewone zorg en de
stipste bedilzucht over het gedrag van haar
nicht, want er is geen duenna zoo streng
voorzichtig en zóo onverbiddelijk welvoege-
lijk als een oud geworden coquette. Het
gebeurde maar zelden, dat zij uit het oog
van haar tantes wasnooit ging zij buiten
de twaalfde eeuw een lange lijst van
pausen opmaakte, die elkander gingen
opvolgen en tot in onze dagen en nog
langer moet voortduren. De heilige gaf
evenmin den naam als den datum der komende
pausen, doch beschreef in enkele geheim
zinnige nevelachtige termen de teekenen
waar de te kiezen paus moet aan te her
kennen zijn. Hebben ze betrekking op het
zedelijk karakter van den Paus of wel op
zijn naam of zijn geschiedenis? Dit is niet
aangegeven, aocb ook niet van die betee-
kenis. De profetie is er niet minder curieus
om en er is geen Romein die ze niet kent
en bestudeerd heeft.
De twee laatste door ons gekende pausen
zijn door Malachius met «Crux de Cruce"
en sLumen in Coelo" aangegeven. jCrux
de Cruce" was Pius IX en men moet
zeggeo, dat bij deze aanduiding de meest
ongeloovigen zullen moeten toegeven, dat
zij hier het Kruis verdrukt door het Kruis
aanschouwd hebben en toch was deze
voorspelling vóór de gebeurtenissen van
1860 tot 1879 geheel onbegrijpelijk ge
bleven, tot de geschiedenis haar eensklaps
eene waarlijk aangrijpende werkelijkheid
deed worden.
Het verdrukte Kruis (Crux,) was dat van
de Kerk, waarvan de Groot-Vicaris op den
Stoel van Petrus de vertegenwoordiger is.
Het andere kruis (het verdrukkende, Cruce)
moet dat niet het Huis van Savoye batee-
kenen, waarvan het wapenschild een Kruis
vormt? Pius IX, overweldigd door het hoofd
van het Huls van Savoye, de voorspelling
was zoo treffend vervuld geworden, dat men
de Romeinen zouden verbaasd doen staan,
wanneer men hen zouden vertellen er nooit
van gehoord te hebben.
De opvolger van nCrux de Cruce" moest
volgens de voorspelling »Lumen in Coelo"
zijn. Licht in den Hemel. Wat moeten deze
zoo veel belovende drie woorden beteekenen
het grondgebied van het kasteel, zonder
wel vergezeld of liever wel bewaakt te zijn
kreeg voortdurend lessen over strikte wel-
voegeiijkneid en onvoorwaardelijke gehoor
zaamheid, en, wat de mannen betrof
bahzij was geleerd, hen op zulk een
aistand te houden en zoo voikornen te
wantrouwen, dat zij, tenzij het haar behoor
lijk toegestaan was, geen blik geworpen
zou hebben op den schoonsten ridder in de
wereld, neen, zelfs met, als hij stervende
aan haar voeten lag.
De goede uitwerkselen van dit stelsel
waren verwonderlijk klaarblijkelijk. De jonge
dame was een toonbeeld van gezeggelijkheid
en welgemanierdheid. Terwijl anderen haar
lieftalligheid in de wereldsche ijdelheden
verloren, en er aan blootgesteld waren, door
iedere hand geplukt en ter zijde geworpen
te worden, bloeide zij schuchter onder de
bescherming van deze reine maagden tot
frissche en beminnelijke volwassenheid op,
gelijk een rozeknop rood wordt tusschen de
dorens, die haar bewaken. Haar tantes
beschouwden haar met trots en opgetogen
heid en snoefden, dat, mochten alle jonge
meisjes in de wereld verdoold raken, dank
zij den Hemel, kon niets van dat alles de
erfgenaam van Katzenelien bogen over
komen. (Wordt vervolgd),
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
„Lumen in Coelo.''
De Katholieke Kerk vierde den 20sten
Februari den vijf en twintigsten verjaardag
van het pontificaat van Z. H. Paus Leo XIII.
