Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
de
26ste Jaar»
Woensdag 18 Maart 1903.
So. 7553.
Bureau Boterstraat 50. - Telefoon No. 85.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLADt
Voor Schiedam per 3 maanden 1,50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÊNs
Van 1-6 regels. ƒ0.60
Elke gewone regel meero.lO
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
17 Maart 1903.
De onlusten in Portugal.
De toestand in Portugal wekt begrijpe
lijkerwijze in het naburige Spanje levendige
belangstelling en zelfs eenige onrust.
Het te Madrid verschijnende blad de Liberal
heeft bijzonderheden vernomen over de
gebeurtenissen te Coïmbra. De Portugeesche
regeering belet de afzending van telegram
men naar het buitenland en naar andere
deelen van Portugaltoch weet men dat de
voorvallen te Coïmbra gelijk staan met een
waren opstand tegen de belastinggaarders.
De staat van beieg is te Coïmbra afgekon
digd. Sedert vier dagen houden de onlusten
aaner zijn een aantal dooden gevallen
daaronder acht burgers; ook zijn er veie'
burgers en eenige soldaten gekwetst.
Volgens nadere berichten zijn de troe
belen te Coïmbra veroorzaakt door de
verhooging der belastingen, welke verhoo
ging den ln Januari in werking is getreden
en waarbij de plaatselijke belastingen van 2
tot 3 pet, werden verhoogd.
De publieke opinie had reeds van den
eersten dag at tegen deze vermeerdering
van lasten geprotesteerd, doch deze was
noodzakelijk geworden door de slechte
administratie der openbare financiën, In
verschillende steden heeft men zich krachtig
verzet.
De laatste ontvangen berichten melden,
dat de toestand te Coïmbra ernstig is
geworden. De oproerlingen hebben het ge
rechtsgebouw geplunderd en de soldaten
haet steenworpen ontvangener zijn ver
scheiden personen gewond en eenigen gedood.
Het volk uit de naburige dorpen stroomt
haar Coïmbra.
Uit de stad is een adres aan den Koning
gezonden met het verzoek, de belasting
maatregelen, die tot het oproer aanleiding
hebben gegeven, in te trekken.
Italie's buitenlandsche politiek.
De buitenlandsche' politiek van Italië was
gisteren een onderwerp van ernstige be
spreking in de Italiaansche Kamer. Antwoor
dende op een vraag *tot hem gericht, zeide
de ondersecretaris van buitenlandsche zaken
Ëacelii het volgende
Het is de regeering niet bekend, ol er
tusschen Engeland en Frankrijk onderhandeld
wordt over kwestiën, rakende de Middelland-
sche zee. De regeering heeft geen enkele
reden om te vreezen dat veranderingen,
waardoor Italië geschaad zou kunnen wor
den, in de Middellandsche zee hebben plaats
gegrepen. De herinnering aan de woorden,
door oprechte sympathie voor Italië inge
geven, welke Cuamberlain in het Lagerhuis
gesproken heeft ter zake van de talenkwestie
op Malta, is nog niet uugewischt. De
betrekkingen tusschen Italië en Frankrijk
zijn sedert lang hartelijk geworden. Wij
worden bezield door den meest oprechten
wensch, dat er geen wijziging in de kwestiën
derMiddellaDdsche zee worde gebracht, maar
indien veranderingen mogelijk werden, dan
zou Italië, zoo rustig mogelijk, ze tot stand
zien komen, zonder van snoeverij, maar
ook zonder van zwakneid blijk te geven.
De Macedonische kwestie.
De Verheven Porte zit blijkbaar met de
brandende Macedonische kwestie danig in
de war en zal alle stuurmanskunst moeten
aanwenden om ze tot eene bevredigende
oplossing te brengen.
Aan de Times wordt uit Constantinopel
gemeld, dat de drie Duitsche olficieren, die
bestemd waren om bij de gendarmerie in
Macedonië als instructeurs op te treden,
voorbands hun betrekking nog niet zullen
aanvaarden. De Sultan zoo voegt de
berichtgever er bij overweegt het °voor-
stel van den Russischen gezant om tot die
betrekkingen liever onderdanen van een der
kleinere mogendheden te benoemen, en
moet reeds naar Stockholm hebben laten
seinen, of er uit Zweden of Noorwegen
geschikte officieren zouden willen over
komen.
Volgens gerucht zijn te Monastir 150
dorpelingen aangekomen uit Dombeni, in
der. omtrek van Kastoria, die zich beklagen
over plundering en mishandeling van de
zijde der gendarmes. Er is een commissie
van onderzoek benoemd.
Protectionisme in Zwitserland.
De Londensche Daily Chronicle verneemt
uit Genève, dat het protoctionistische ta-
rievenvoorstel Zondag bij plebisciet aange
nomen is met32900ü tegen 223000 stemme^
hierdoor zal het leven in Zwiserland veel
duurder worden, zoodat waarschijnlijk de
toeristen voor een niet gering deel de
kosten zullen moeten dragen.
2)
(Naar het Engelsch door Fox.)
»Niks waar jij mee noodig heb. We willen
geen onnoodig geklets of impertinente vra
gen. Waar is je roode lantaarn
Een angstkreet ontsnapte me, toen ik
eindelijk alles begreep en 't me klaar was.
«at ik gevallen was in de handen van trein
rovers, wier doel was de sneltrein te doen
stoppen en op mijn station te plunderen.
Vat kon ik doen t Duurde nog wel drie
«»r, voordat de trein zou komen, maar ik
l 00 niet aan de kerels ontsnappen om de
'«1 m 't lijngebouw te wekken en ik zag
*an t gemeene glinsteren van de oogen van
net bandietenhoofd, door zijn masker dat
a|s ik maar de minste beweging maakte
«10 niet naar zijn zin was, hij geen oogend
Ik zou aarzelen met me neer te schieten,
k wist dat ze, wanneer ze zochten, de
•ntaarn al heel gauw zouden vinden en
met bevende stem zei ik hem dat ze in de
wachtkamer hrng. Een van de kerels haaide
haar en na haar nagekeken en in orde
bevonden te heöben, ging de heele bende
op den trein zitten wacnteri.
De hoofdman stak een pijp aan en na me
een poosje aangekeken te nebben, zei mj
»Hoor eens meid, als er een trein fluit'
hebben we wat voor je te doen, je ma» het
voor mijn part ja otfioieele plicnt noemen
Je moet dan op 't perron gaan en den trein
het signaal geven tot stoppen om eenige eerste
kiasreizigers op te nemen. En luister goed
als je een verdachte beweging maakt of
de roode lantaarn met zwaait, zooals het
hoort, zulien we dat slanke lichaampje van jou
eensnetjes metkogels veiitileeren. Verstaan V'
Een wanhopige gedachte was in mijn
hoofd opgekomen. Ik antwoorde, dat ik
hem volkomen begreep en met de kreet:
»0, je^ wilt een mooraenaarster van me
maken" liet ik me met mijn hoofd en mijn
armen op de tafel vallen en begon te schreien
en te snikken aizof miju hart zou Dreken Had
hij mijn gezicht gezien, dan zou hij een
tatale afwezigheid van tranen opgemerkt
hebben Ik huilde met een doel.
Terwijl mijn armen op de tafel vielen
had ik met mijn imkerhand het anker van
Engelands marine.
Van de Regeeringstafei in het Lagerhuis
de marine-begrooting toelichtend, zeide Ar
nold Forster gisteren het volgendeHet is
te betreuren, dat het bedrag dezer begroo
ting zoo hoog is, maar de schuld ligt bij
den wedijver tusschen de vreemde mogend
heden. Er worden aan de vloot vier nieuwe
slagschepen toegevoegd, die sneller loopen
aan eemg slagscnip dat bestaat; volgens
het nieuwe program zouden drie nieuwe
slagschepen een zeer geduchter. bouw ver
krijgen kanonnen van verdere draagkracht
zouaen op alle schepen opgesteld worden,
en het voor de nog te bouwen scnepen
bestemde geschut zou aanmerkelijk beter
zyn dan het tegenwoordige.
Chamberlain thuis.
Engelands wereiaberucnte minister van
Koloniën is weer thuis en heeft reeds zijne
werkzaamheden hervat. Gisteren is hij weer
in het parlement verschenen.
Cuamberlain is, toen hij het pariements-
mijn toestei gegrepen, zoodat ik net kon
beietten te tikaen, terwijl ik mijn rechter
hand op ue sleutel hau. Snikkende, upuat
een mogelijk zacnt getik van don sleutel
üoor de roovers met genoom weru, zette ik
het toestel open en seinde
h—-e 1p.
Deze letters herhaalde ik verscnemen
malen, in de hoop dat ze het oor van den
een oi anderen telegrafist op de ion zouden
bereiken, loen seinde ik langzaam en dui-
aenjk altijd nevig snikkende
Wie uit üoort seine in
's Uemeis naam aan den sta
tionschef te Laramie zoo—-gauw
mogelyk dat ik in handen
ben van zeven roovers die
willen hebben dat ik no. 4
aoe stoppen. Zend viug— 'hulp.
loen seinue ik naam en station.
ik net net anker los en Uet instrument
tikte.
'Moed meisje ik heb t
genoord H."
»H.' was ae ietter van den stationschef.
ean woeste senreeuw sprong ue noofd-
man 0p en trok me ruw van de tafel weg
eu vroeg6
3 Wat 13 dat meii V'
gebouw binnentrad, dat stampvol was, door
luide en langdurige toejuichingen van de
banken der regeeringspartij verwelkomd.'
De liberaal John Ellis, die den minister van
Koloniën een vraag deed, wenschte hem
geluk met zijn behouden terugkomst. Toen
Chamberlain opstond om de vraag te be
antwoorden, werd hij opnieuw met toe-
j meningen begroet.
Een andere vraag beantwoordende, las
Chamberlain een telegram voor van den
gouverneur van Natal, meldende dat aan
aile opstandelingen, die zich nog in de ge
vangenis bevonden, vergiffenis wa3 geschon
ken en dat de amnestie was afgekondigd.
De toestand in Znid-Afrika.
Uit Pretoria wordt aan de Morning Pos t
dd. 14 dezer geseind
De redenen, die Botha, De la Rey en
Smut voor hun bedanken voor eene benoe
ming in den wetgevenden raad hebben
openbaar gemaakt, zijn onjuist. De generaais
weigerden, omdat zij zien vergewist nadden
hoe hun benoeming onder hun landgenooten
opgenomen zou worden. Zij nebbeu nu
aanbiedingen gedaan om de voornaamste
Hohandscne bladen aan te koopeu. De mid
delen daartoe komen uit Kaapstad, maar
ongetwijfeld oorspronkelijk uit Nederland (I)
De Standard verneemt uit Durban oat
er 22 rebellen uit kraent vau de amnestie-
proclamatie op vrije voeten zijn gesteid.
Uit Rome.
Z. H. de Paus, die tüaus volkomen van
zijue verkoudneid herstelu is, heeft Zaterdag
zyu bloedverwanten, de leden der famine
Pecci, om zich heen verzameld. De Paus
ontving zyn vijf neven en hun kinderen m
ziju particulier vei trek en voerde met hen
gedurende bijna andernalt uur een levendig
onderhoud, daarby met bewonderenswaar
dige scherpte van geheugen en de nem
eigen geestigheid tai van herinneringen
nOcb, aiieen een station ver at dat voor
et trein orders vraagt" antwoordde ik
.Niets over deze lijn kreng?" siste hij.
1 is een strik", J
Niets" zei ik, ais ik dat had gedaan,
zot en myu vingers op t instrument zyn
ge w.est. Zie je met aat ik het met aanraak
eu oen werkt net.
Weg van die catei", riep hij woedend »ah
je enige leekens maakt, gaat net er door".
i>J, noe gretig uronk myn oor de woor
den in die net instrument tikte. Ik noords
een telegram aan den sheriff van Green-
Kivar, 2U myi naar 't westen, hem vragende
wa mannen te wapenen en op den specialen
trein te stappen die voor nen klaar zou staan.
Een ander aan den jongen opzicnter die te
Green River was, hem zeggende hoe mijn
langzaam geseinde woorden door den chef
genoord waren eu vragende om de leiding
van den tocne ter mijner bevrijding op zien
te nemen. loen een derde depecne aan den
chef-macmmst om zyn snelste macmaa op
te stoken, esn rijtuig er aan te koppelen
eu de orders van den opzicnter at te wacnter
Myu nart aorpte zoo nevig bat ik uen
adem mmeid. Het seneeu een eeuw eer ik
aeu telegrafist vau Green Kiver uen cuef
hoorde roepon en zeggen: (Slot wfgf.j
NIEUWE S
