Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
26ste Jaars.
Woensdag 12 Augustus 1903.
No. 7672.
Bureau Beterstraat 50. Telefoon No. 85.
PRIJS TA» DIT BLADi
Voor Schiedam per 3 maandenf 4.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.—
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OEFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam, brengen ter kennis van de ingeze
tenen, dat het Kohier no. 1 der plaat
selijke directe belasting naar het inkomen,
dienst 1903/1904, door den gemeenteraad
vastgesteld in zijn vergadering van den 24sten
Juli 1903 en den 3den Augustus daaraanvol
gende door heeren gedeputeerde staten dezer
provincie goedgekeurd, aan den ontvanger
der gemeente ter invordering is uitgereikt en
in afschrift gedurende vijf maanden, te
rekenen van heden, op de secretarie der
gemeente voor een ieder ter lezing is
nedergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand
aanslag op de bepaalde termijnen te
voldoen, op straffe van vervolging volgens
de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
net behoort, den 11 Aug. 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Mr. W. H. JANSEN, W.B.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
ALGEMEEN OVERZICHT.
11 Augustus 1903.
De Kroning van Z. H. Pius X.
De plechtige kroning van Z. H. den Paus
begon Zondag-ochtend half negen in de St.
Pieter in tegenwoordigheid van circa vijf
tigduizend menschen. Voor de kerk regelden
Italiaansche troepen, die reeds te vijf uren
op het St. Pietersplein waren aangekomen,
het binnentreden en handhaafden de orde
»n de basiliek zelf waren Pauselijke garden
Het het handhaven der orde belast
Begeleid door de waardigheidsbekleders
van het Pauselijk Hof, het H. College van
kardinalen en een groot aantal bisschoppen,
omringd door edelgarden, begaf de Paus
zich te voet naar de portiek van de basi
liek, waar voor de Porta Sancta een troon
Feuilleton.
i)
Ondanks den heftigen tegenstand zyns
vaders, die streng aan zijn standbegrippen
vasthield, was de Hongaar Rudolf Urbanus
gehuwd met de dochter van een leeraar aan
de academie. Hoewel ze van deftige familie
Was, had ze geen genade kunnen vinden in
het oog van Urbanus Sr., en ten slotte was
het tot een breuk tusschen vader en zoon
gekomen.
Met het betrekkelijk geringe moederlijke
erfdeel vestigde baron Urbanus zich in Bo-
hemen. Hy hoopte hier door een werkzaam
•even vooruit te komen. Hy verioor echter
zijn geheele vermogen en trok van alles
beroofd met zyn jonge vrouw naar Berlijn,
Waar ze een bescheiden woning huurden.
Meer en meer gingen ze achteruit, tot
was opgericht. Z. H. de Paus, gekleed in
pontificaal gewaad, met den mijter op het
hoofd, nam plaats op den troon, terwijl de
kardinalen zich op banken neerzetten. Kar
dinaal Rampolia, aartspriester der basiliek,
omgeven door kapittel en geestelijtyieid
van het Yaticaan, hield daarop in het Latijn
een korte huldigingstoespraak tot den Paus
Z. H. liet vervolgens kapittel en geestelijk
heia tot den voetkus toe. Gedurende deze
hulde zong het koor der S/xtijnsche kapel
het Tu es Petrus.
Gedragen in de sedia gestatoria door
palfenieri in scharlaken gewaad kwam ten
slotte Z, H., aan weerszijden begeleid door
geheim-kamerheeren in hun hermelijnen
kappen, die de waaiers van struis- en
pauwenveeren droegen, welke volgens oud
gebruik naast den pauselijken draagzetel
werden gezien, terwyl boven het hoofd van
den Paus zich welfde een hemel van zilver
damast, gedragen door acht referendarissen
in voiletten mantels. Edelgarden met ont
bloot zwaard sloten en openden den stoet,
waarmee de Kerkvorst ten half tien de
basiliek binnengevoerd werd, begroet door
het gejubel der duizenden geloovigen, terwijl
zilveren bazuinen schalden van de loggia
der Benedictie. Z. H. de Paus gaf met de
hand een teekeu om met het gejuich op
te houden, terwijl hij, de kerk binnen
gedragen wordende, de menigte zegende.
Voor het altaar van het A. f). Sacrament
stapte Pius X uit de sedia en bleef eenige
oogenblikken in gebed voor het Allerheiligste,
dat plechtig was uitgesteld. De kardinalen
hadden rondom Z. H. plaats genomen. Dit
was onder de ademlooze stilte der menigte
een schitterend tooneel, een indrukwekkend
oogenblik.
Opnieuw werd nu de sedia bestegen,waarop
de Paus onder geestdriftig gejuich gedragen
werd naar de Clementynsche kapel. Hier
cam de Paus plaats op den troon en de
kardinalen, patriarchen, aartsbisschoppen en
bisschoppen brachten hem hulde en zworen
ze eindelijk op een zolderkamer een onder
nomen moesten zoeken.
Voor hun laatste stuivers verdwenen wa
ren, verliet Rudolf op een avond de woning
en keerde eerst tegen den morgen terug.
En sinds dien avond zette hij die ongezellige
nachtelijke tochten voort.
Ook thans sloeg het zes uur en brak de
morgen reeds aan eer hij terugkeerde, naar
het scheen zeer vermoeid. Weidra wierp hij
zich op zijn legerstede en sliep in.
Emilie keek naar hem met beschreide
oogen. Er lag over het gelaat van den vijf-
en-dertig-jarigen man zooveel verbittering
en zielesmart uitgespreid, dat ze zich af
wenden moest, om niet in tranen uit te
breken.
Zoo nu en dan gaf hij haar wat geld als
hy terugkwam.
Om acht uur werd er op de deur geklopt.
De postbode bracht een brief aan het adres
van denheer Urbanus. De postbode monsterde
wantrouwig de vrouw, die hem opendeed,
voor hy den brief afgaf. Deze kwam uit
Hongarije en was van Urbanus' vader. Daar
haar man nog sliep, legde Emihe he t schril ven
op tafel en bracht de kamer in orde.
hem gehoorzaamheid. De kardinalen kusten
de hand van den Paus, die hun wederkeering
den broederkus gaf. Vervolgens gaf Zijne
Heiligheid met krachtige, heldere, schoone
stem den zegen.
Daarna werd de Paus gekleed in de
priesterlijke gewaden voor het celebreeren
der H. Mis, terwijl de kardinalen, patriarchen,
bisschoppen en verdere geestelijken zich ook
kleedden in kerkelijk gewaad. Voorafgegaan
door een schitterende stoet en gedragen op de
sedia ging Z. H. daarna naar den grooten
troon opgericht bij het altaar der Belijdenis
boven het graf van den H. Petrus om er
de H. Mis op te dragen. De menigte juichte
wederom met onstuimig geluid den Paus toe.
Op den tocht naar het Confessie-altaar
had het ceremonieel plaats, dat altijd bij
«ene Pauskroning wordt gebruikt om den
opperpriester de nietigheid van alle we-
reldsche grootheid en roem te beduiden
Een Pauselijk ceremoniarius ging onmid
dellijk voor den Paus uit en verbrandde
tot driémaal toe een bosje vlas aan een
staaf bevestigd, daarbij telkens herhalend
Sancta Pater, sic transit gloria mundi
Heilige Vader, zoo gaat de roem der
wereld voorbij (nl. als het vlas, dat even
opviamt, maar onmiddelijk weer is uitge
doofd.) Zoodra de stoet voor het altaar
kwam, zongen de zangers der Sixtijnsche
kapel Ecce sacerdos magnus (zie den
hoogepriester)
In de absis der kerk, ter zijde van den
troon, waren tribunes opgericht voor de
familie van den Paus, die talrijk aanwezig
was, de ridders van Malta, het corps
diplomatique, geaccrediteerd by den H.
Stoel en den Romeinschen adel. Voor deze
tribunes waren sierlijke banken geplaatst
voor de kardinalen, de patriarchen, aarts
bisschoppen, bisschoppen en andere pre
laten.
Na de kardinalen brachten de bisschop
pen en andere geestelijken den Paus hulde.
Vervolgens begon de H. Mis volgens net
Een poos later werd er weer geklopt. Er
stond een man voor de deur met stoppelige
haren en baard en slordig geleed. Woont
hier Urhanus", zei hij, »ja? aha gij zyt
zeker zijn vrouw? Geef hem dit papier.
Maar vergeet het met, het is van groot
belang".
Hij tikte aan zijn pet en ging aanstonds
weer weg.
Emilie bekeek verwonderd het papier, met
ongelijk schrift stond er op geschreven
«Heden-avond om elf uur precies."
Dat was dus een van de lieden, met wie
haar echtgenoot in verbinding stondHaar
vermoedens waren waarlijk niet ongegrond.
Met dergelijke personen gaf hij zich af en
ze brachten hem bun bevelen
Rudolf ontwaakte, las het papier en liet
den brief, na hem bekeken te hebben onge
opend liggen. Emilie vroeg, of hij den brief
niet wilde lezen. Hy schudde ontkennend
het hoofd.
«Het is toch niets goeds", zei hij bitter.
Waarom zal ik mij onnoodig opwinden en
ergeren Ik heb zorg en kommer genoeg.
Goeden nacht."
Hij ging vroeger weg dan anders. Het
bevel der onbekende gezellen had hem
Pauselijk ceremonieel. Z. H. hief met
plechtige, zeer welluidende stem het Glo
ria in excelsis aan. Na het zingen van
het Epistel en het Evangelie bad vervolgens
de oudste kardinaal-diaken, secretaris van
de Congregatie der Breven, mgr. Macchi,
omringd van de auditeurs der Rota (het
hoogste Pauselijk gerechtshof) aan het
Pauselijk altaar de gebeden bijzonder
voor de kroning van den Paus voorge
schreven.
Op het oogenblik der Elevatie weer
klonken de zilveren trompetten van den
hoogen koepel der kerk en wierpen de
Pauselijke militairen zich met de menigte
op de knieën. De menigte bewaarde een
plechtig godsdienstig zwijgen. Het was een
oogenblik van machtigen indruk.
De Paus communiceerde met pauselijk
ceremonieel gezeten op den troon.
Nadat de plechtige H. Mis geëindigd was,
nam Z. H. weder plaats op de sedia
gestatoria en onder een baldaquin werd hij
gedragen tot voor een verhooging speciaal
voor de kroning opgericht vóór het altaar
der Belijdenis. De kardinaal-deken Oreglia
di Santo Stefaoo bad daarna met luide stem
de gebeden voor den nieuwen Pausver
volgens nam een diaken den mijter van
s Pausen hoofd en de kardinaal-diaken
plaatste daarop de tiaar, de Pauselyke
driekroon en sprak: «Ontvang de tiara,
versierd met drie kronen, en weet dat gy
de vader der vorsten en koningen, de
herder der wereld, de stedehouder van
onzen Verlosser Jezus CQnstus zyt." Hierop
antwoorde vervolgens de Paus: «Dat de
heilige apostelen Petrus en Paulus, in wier
macht en gezag wij vertrouwen hebben,
zelf voor ons optreden by den Heer Amen."
Op de bede in het kroningsgebed om
Gods zegen voor de regeering van den
nieuwen Paus, antwoordde bet volk Amen.
Z. fl. de Paus gal ten slotte plechtig den
zegen aan het volk, dat uitbarstte in warme,
geestdriftige, hartelijke toejuichingen. Het
geroepen. Dat geheimzinnig optredeu kwelde
Emilie hevig.
Gaarne had ze nu zelf den brief open
gemaakt, doch ze durfue het niet doen
ze meeiide er geen recht op te hebben
te vernemen, wat haar schoonvader, die
haar niet wilde erkennen, aan zijn zoon te
schrijven had.
Dien nacht droomde ze van den brief die
nog altyd ongeopend op de tafel lag. Tegen
zes uur in den morgen ontwaakte ze. Haar
man was nog met terug. Het werd zeven
uur, half acnt, en nog aitijd kwam bij niet.
Een gevoel van angst maakte zich van haar
meester, eindelijk om negen uur keerde
Rudolf terug.
Zyn linkerhand was verbonden; zijn kiee-
ren waren gescneurd en bemoddera en hy
zelf meer ontstemd dan anders. Hij groette
zijn vrouw en ging zonder verder iets te
zeggen slapen. Tegen den middag werd hij
wakker.
(Wordt vervolgd),
NIEUWE SCHIED
fcv Lf.rt L'_.
