Dagblad voor Schiedam en Omstreken. De Presgang. 26ste J aars. Zondag 18 October 1903. lNo. 7729. EERSTE BLAD. Godsdienst en Geluk. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. PK IJ 8 TAN DIT B L A Dl Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers- 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIE N: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billjjke overeenkomsten aangegaan. OFFICIEELE BERICHTE N. Aan de OPENBARE LAGERE SCHOOL C te Schiedam (hoofd de heer C. Kerdel) Wordt gevraagd een Onderwijzer. Jaarwedde f'550. Deze jaarwedde wordt verhoogd: lo. met f50 telkens na drie. zes, negen en twaalfjarigen dienst bij het open baar of bijzonder onderwijs, hetzij in de gemeente hetzij elders en, uitsluitend voor bezitters der hoofdakte, nog bij vijftien, achttien en eenentwintigjarigen dienst2o. met 1100 bij het bezit of na het ver krijgen der hoofdakte; 3o. met 150 bij het bezit of na het verkrijgen eener afzonder lijke akte voor het handteekenen. Sollicitatiestukken in te zenden bij den Burgemeester voor 25 Oct. a.s. Niets is meer bekrompen dan de meening, dat men zonder godsdienst gelukkig kan zijn. Het woord van den beroemden kerkleeraar Sint Augustinus »'s Menschen hart vindt geen rust, tenzij het rust vinde in U, o God", blijft eeuwen, nadat het is uitgesproken, van volle kracht. Het heeft soms den schijn, dat lieden zonder godsdienst volkomen tevreden en gelukkig zijn, maar deze schijn is bedrie- gelijk. Indien onze blik kon doordringen in de huizen en in de hartea, dier zoogenaamd gelukkigen, hoe spoedig zouden wij het geheim verdriet, de leegte der onvoldaanheid ontdekken, weike met een glimlach op het gelaat verborgen wordt gehouden. Hoe ontzaglijk veel smart zou van de aarde verdwijnen, wanneer algemeen overeen komstig de voorschriften van den godsdienst werd geleefd. De godsdienst is de hoogste uitdrukking der zedelijke orde. Zij hand- Feuilletou. 1) De vorige eeuw was nog in haar jeugd, toen op een mooien Meimorgen Dick Ham mond haastig langs het kiifpad liep, dat van het kleine visschersdorpje Sunningbeach naar de groote en belangrijke zeehaven Olivehampton leidde. Dick bij de bevolking van zijn dorp bekend als Durf-Dick, was, ten tijde van ons verhaal een stevige jonge snuiter van ïestien jaar, met zwart krullend haar over een voorhoofd dat de constante blootstelling aan alle mogelijke weer, zoo bruin als een visscherszeii bad gemaakt. Ofschoon een jongen in jaren, was hij een man in sterkte en ondervinding, want op zijn jonge schouders rustte de last van het zorgen voor een heele familie, die een verschrikkelijke en onverwachte storm een maand of tien geleden, vaderloos had ge maakt. Dit verklaart waarom onze held haaft en steunt het gezagzij waakt tegen het verdolen op dwaalwegen zij oefent ons in de kunst van zelfverloochening en zelfbeheersching bovenal zij leert ons Gods wil en Gods wet kennen. Dezelfde godsdienst wijst ons onophoudelijk naar den oorsprong van alle kracht en geluk, tot Wien wij dikwijls behooren te gaan met een bede om hulp in het besef en met het getuigenis onzer volkomen afhankelijkheid. Zonder God wordt het menschelijk leven een strijd om ïjdelen roem of eer, ofwel een woeste jacht naar bezit of naar genot. Maar roem en eer, hoe streelend ook, kunnen 's menschen hart onmogelijk bevre digen, zoomin als aardsch bezit en wereldsch genot. Zijn er dan geen reine genietingen, welke met den godsdienst in geen onaf scheidelijk verband staan zal men ons misschien vragen. Is het huiselijk geluk niet denkbaar zonder godsdienst 1 Neen, ook duurzaam huiselijk geluk rust op den hechten grondslag van den godsdienst. Het aanvallige knaapje, dat door zijn naïeve vragen, zijn liefkoozingen, zijn guitige blikken het hart der ouders in verrukking brengt, zal als jongeling hun een bitter verdriet veroorzaken, zoo hij opgevoed wordt zonder godsdienst. Dus ge zoudt meenen zoo werpt men ons tegen dat een opvoeding zonder godsdienst onmogelijk tot het gewenschte doel kan leiden Eilieve, is daarmede de ervaring niet eenigszins in tegenspraak Er zijn toch lieden, die hun kinderen zonder godsdienst opvoeden en toch niet over het gedrag van hun zoons en dochters behoeven te klagen. Laat u niet misleiden. Er is in menigen huiselijken kring meer van den godsdienst overgebleven, dan men oppervlakkig zou denker.. De moeder, die thans zelden of nooit meer ter kerke gaat, omdat mijnheer voortschreed met op zijn rug een zware mana vol visch., die hij aan de lui uit Olive hampton hoopte te verkoopen voor vele uren verioopen waren. Het was vier mijlen van Sunningbeach naar de groote zeehaven. Dick's iange boe nen hadden het grootste deel van deze af stand afgelegd, toen hij kwam aan de »Vlie- gende Zwaluw", een herberg zoowat een paar honderd meters van het strand. Met de gedachte dat juffrouw Pride, de waardin, misschien wat versche makreel kon gebruiken, ging Dick naar binnen en ging juist naar de gelagkamer, toen een luide, ruwe stem hem deed stilstaan. »Hallo! jonge zeehond!" schreeuwde de eigenaar dezer stem, die, te oordeelen naar de richting waaruit het geluid kwam, in de zijkamer scheen te zijn. iHoeveel kosten ze vandaag Dick hield stil, daar hij altjjd geneigd was handel te doen met iedereen die maar wilde dus ging hij de kamer in kwestie in. Binnentredend zag hij aan den tafel zit ten met een iange pijp in zijn mond en een kan in zijn hand, een bootsman, wiens kleeding aanduidde dat hij op een oor logsschip thuis behoorde. Een stuk of twaalf andere zeelui zaten verder in de kamer te rooken en te drinken. »te geavanceerd" is om zich met een kerk geloof te vereenigen, had orthodoxe ouders. Zij hoorde als meisje iederen dag een hoofd stuk uit den Bijbel voorlezen zij ging toen geregeld lederen Zondag met hare ouders ter kerk. Zoudt ge meenen, dat deze gods dienstige opvoeding haar nawerking mist of zonder eenigen invloed blijft op de peda gogische inzichten van haar, die zelf thans moeder is Een Nederlandsche minister, zoo wij ons niet vergissen mr. Modderman, heeft deze omstandigheid treflend schoon vergeleken met het licht, dat nog door weerkaatsing tot ons komt, ook al is de zon zelf reeds ondergegaan. In het algemeen kunnen wei nigen zich een voorstelling vormen van den ontzaglijken invloed, dien het Christendom op inzichten en denkbeelden uitgeoefend heeft en dezen invloed, ondanks naturalis me en materialisme nog steeds doet gelden. Niettemin blijft het waar, dat, waar een maal het godsdienstig leven afgesneden is van den wortel des geloofs, het kwijnt en sterft. Het tegenwoordige geslacht moge nog teren op de godsdienstige tradities, die het onwillekeurig overgenomen heeft van het vorige, de volgende generatie, opgevoed in onwetendheid omtrent den godsdienst, zal niet meer de weldadige en veredelende werking der godsdienstige emotie kennen. Nu ja, beweren sommigen, we hebben niets tegen den godsdienst. We gelooven zelfs, dat zij voor het behoud en het geluk der maatschappij noodzakelijk is, maar waartoe dienen dan de dogma's Men kan immers wel godsdienstig, zijn zonder het geloof in al die leerstellige waarheden Wie zoo spreekt, verraadt zijn eigen be krompenheid. Het geloof in Gods bestaan vormt deo grondslag van den godsdienst. Uit dit ééne dogma zijn alle andere af te leiden. Het kost ons, Katholieken, geen moeite om een godsdienstig stelsel aan te Versche makreel I" zei Dick, den mand van zijn rug trekkend en haar zoo openend, dat de ander zien kon wat er in was. »Van morgen in Suningbeach gevangen en zoo fijn als ik er ooit in mijnnet beb ge had. Toen Dick sprak, stond een der zeelui voorzichtig op en ging naar de deur, tegen welker post hij zoo ging staan leunen, dat niemand de kamer kon binnenkomen of uitgaan, zonder eerst zijn zwaar lichaam opzij gegooid te hebben. »'t Is mooie visch en jij bent een knappe jongen", zei de bootsman, met veel belang stelling Dick opnemend. »Wil jij je heele leven lang een visschersman blijven?" Wel waarom niet, 't is net zoo goed een beroep als elk ander" antwoordde Dick flink weg. »Eq wou je niet liever Boney (Napoleon) en zijn kikkervreters op hun huid komen vroeg de bootsman, met Dick spelend als de kat met de muis, ven hoopen prijsgeld krijgen en zooveel grog ais je maar op kan V' nik wil mijn visch verkoopen", antwoord de Dick kortaf, met een vlug oog de heele omgeving opnemend, want hij was de kamer nog niet in, of hij had al gesnapt dat hij in een val gevallen was en dat hij omringd was door de presgang van het nemen waarin |de eene waarheid onmid dellijk op de andere steunt. Waartoe de dogma's dienen Men zou evengoed kunnen vragen, waartoe de mijl palen en wegwijzers dienen. Niets verlamt meer onzen wil en onze zedelijken kracht dan de onzekerheid, of wij op den goeden weg zijn en ons doel zullen bereiken. De Algoede zou niet waarlijk God zijn, zoo Hij op den vaak donkeren weg des levens geen Lichtbaak had geplaatst, die de^stralen der waarheid, zoo noodzakelijk voor ons geluk, voordurend uitzendt. Die Lichtbaak is de Kerk van Cnristus. Zij heeft de woorden des eeuwigen levens, dat wil ook zeggen de belofte van het onvergankelijk geluk. Stads- en Gewestelijk Nieuws. icHiEDAM, 17 October 1903. Gemeente-begrooting'. Memorie van Antwoord van Burge- gemeester en Wethouders op het verslag van het onderzoek der gemeente-begrootmg voor 1904 in de afdeelingen van den Raad. III. Artikelen. Uitgaven. Voign. 110. Onderhoud Koopmansbeurs. Het was ons aangenaam te vernemen, dat de door ons op de begrootiug gebrachte afdoende herstelling van de bekapping instemming vindt. Van een matige beursbelasting is ons College niet afkeeng. Van een belasting tot vinding der kosten van een bizonder werk kan echter geen sprake zijn. De be lasting moet strekken tot vinding eener tegemoetkoming in alle kosten van de beurs. Het is ons voornemen in den loop van het dienstjaar voorstellen in te dienen tot heifing van een beursbelasting, met her ziening van de verordening op de bestaande heffingen ten aanzien van de beurs. Tegen de wederoverbrengiug van de oorlogschip »De Donderbui" over welks verrichtingen hij laats zooveel had gehoord. vMaar als je matroos werd, hoefde je geen visch meer te verkoopen", zei de bootsman, overredend. »Ik ben heel tevreden met wat ik nu ben", zei Dick stout. »En nu wil u me zeker wel zeggen of u mijn visch wilt heb ben, ja of neen V' »Ik wil geen visch hebben, maar, ik wil jou hebben", was het antwoord. »Wil je stil meegaan of moeten mijn jon gens je meenemen V' Dick keek de kamer rond en zag dat hij ééa jongen was tegen dertien mannen en toen dacht hij aan het kleine witte huisje in Sunningsbeach en aaD hen die daar woonden en wat van ze zou worden als hij ging kloppen tegen Boney. Het bloote idee van hulpeloosheid deed hem zijn handen op el kaar zetten en besluiten te ontvluchten, hoe ook. (Slot volgt). NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1903 | | pagina 1