Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
26ste J aars
Dinsdag 27 October 1903.
So. 7736.
Mag een man weenen
algemeen overzicht.
Bureau Beterstraat 5#. Telefoon No. 85.
F K U S TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland f - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER A DYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
jFFICIEELE BERICHTEN.
Stads-Ziekenlmis.
Aanbesteding.
De Commissie van Administratie voor
Stads-Z:ekenhuis te Schiedam, zal op
,*rijdag 30 October 1903, aanbesteden de
®*ering van
35 hectoliters aardappelen, ten dienste
van dat gesticht.
De monsters moeten op den dag der
aa"besteding vóór 's morgens 9 uur aan bet
^'®kenhuis bezorgd zijn.
De voorwaarden van aanbesteding liggen
'"middels aldaar ter lezing op lederen
kerkdag, des morgens vaD 9 tot 12 uur.
De Commissie voornoemd
VERSTEEG, Voorzitter.
W. A. v. DOLDER Dz., Secr. Penn.
26 October 1903.
De Macedonische kwestie.
■De wederzydsche geleidelyke ontwape
ning van Bulgarije en Turkije schijnt thans
®en voldongen feit te zijn. Natsjewits, de
Dulgaarsche agent te Constantinopel, heeft
Donderdag aan de Portp kennis gegeven,
dat er weer een klasse der reserve van
5000 man naar huis is gezonden, zoodat er
"°g slechts éen onder de wapenen is. De
Sultan heeft zijnerzijds een irade uitge
vaardigd, waarbij de Turksche ilawee-
lroep8n (reserve tweede klasse) ontslagen
w°rden. En uit Macedonië wordt gemeld,
dat de opstandelingen-aanvoerders ook aan
1 demobiliseeren zijn gegaan. Mooier op-
tössing is haast niet denkbaar.
Ditusscheu vertrouwen de Mogendheden
"'et te hard op den yver der Porte om
"oortgang te maken met de hervormingen
111 Macedonië. De dezer dagen vermelde
r'°ta van de Oostenrijksche en Russische
re8®eringen aan de Porte behelst vier
Milten, die daar blijk van geven. Deze
toevoeging van een Russische en
FeuilletoB.
2)
v ^eder flikkerde het in de donkere oogen
.ar' den generaal, doch slechts één seconde
aarop vroeg hy kalm
1 'Ln wat zeggen de andere heeren over
oordeel van onzen jongen kameraad
Weer liepen de meeningen uiteen.
'Laten we naar huis gaan," sprak de
Excellentie. «Disputen leiden nimmer
aelden tot beslissing." Hij wendde zich
l. uuij «Gaat gij mede
gat toestemmend antwoord en greep
a"tel cn hoed; zelden maakten wy ge-
2 Wij hadden zeker al wel vijf minuten
Ij. lJgend geloopen, toen de oude heer staan
e«f en mij vroeg:
Vindt ge, dat ik dat ben, wat men on-
een «man" verstaat?"
Oostenrijksch-Hongaarschen adjunct aan den
inspecteur-generaal van Macedonië benoe
ming van militaire deskundigen der groote
Mogendheden, die met de grooiere Turk
sche troepen-atdeelingen zullen meegaan
om verdere buitensporigheden tegen te
gaanbenoeming van een gemengde uit
vertegenwoordigers van alle Europeesche
Mogendheden gevormde commissie, weder
opbouwen van de verwoeste kerken en
dorpen en repatriate der gevluchte Bul
garen.
Verder bevat het Oostenrijksch-Russische
hervormingsplan nog, dat een Europeesch
generaal in Turkscben dienst bevel zal
voeren over de gendarmerie, die zal worden
gereorganiseerd met behulp van een aantal
Oostenrijksche en Russische onder-officieren.
Het plan bevat ook bepalingen voor
gemeentelijk zelfbestuur en een betere
regeling der gemeentelijke grenzen met het
doei de gemeenten ieder voor zich homogeen
te maken met het oog op godsdienst en
nationaliteit. Voorts zijn er bepalingen
omtrent hulpverleening aan vluchtelingen,
herbouw van verwoeste dorpen, scholen en
kerken, de ontbinding van ongeregelde)
ongedisciplineerde troepen, terwijl een belofte
wordt gevraagd, dat met de vorming van
basji bazoeks-benden zal worden opgehouden.
De Mogendheden, die aan dit gezamenlijk
optreden mededoen, geven de Porte een
bepaalden termijn om deze hunne onher
roepelijke eiscben aan te nemen. Dit laatste
is niet overbodig, want de Porte heeft zich
gehaast om een rooskleurige schilderij van
haar ijver en ernst ten aanzien van Mace
donië op te hangen, zoodra zij hoorde, wat
er voor haar voor eene missive in aantocht
was. Zij hoopte blijkbaar daardoor de aan
bieding van boven omschreven eischen nog
te voorkomen, op zijn minst de overtuiging
te vestigen, dat die aanbieding eigenlijk
overbodig was, omdat het met de invoering
der hervormingen zoo prachtig ging als men
maar kon verlangen.
Volgens mededeeiing uit Constantinopel
«Maar Excellentie, welk een vraag 1"
«En het antwoord
«De hooge rang, de vele ridderorden,
welke gij wegens dapperheid tegeover den
vijand verworven hebt, de onderscheiding,
het hooge vertrouwen, dat u keizerlijke
meester steeds in u gesteld heeft beant
woorden de vraag beter, dan mijne woor
den dat vermogen."
Wederom bleef hij staan en vroeg
«Geloof je, dat ik weenen kon
Ik keek naar de fiere gestalte, ik zag
hem in het ernstige, mannelijke gelaat,
»Nu?" kwam het ongeduldig van zijne
lippen.
«Op een ronde vraag past een rond ant
woord. Ik geloot het niet, Excellentie."
«En toch heb ik geweend, dat ik dacht
er aan te zullen stervenik schaam me
die tranen niet 1"
«Toen ik pas eerste luitenant geworden
was, ben ik gehuwd. Je kent mijn vrouw,
de beste, trouwste, godsdienstige, teederste
gade, die zich kan voorstellen.
«In opgewekt, zorgeloos geluk verliep het
eerste jaar van ons huwelijk; bemiddeld,
genoten wij de vreugde des levens en ver
moet de Oostenrijksch Russische nota
betreffende de hervormingen door deD groot
vizier tamelijk koel zijn opgenomen. Deze
moet verklaard hebben, dat Turkije slechts
dan aan den eiscb der mogendheden zal
kunnen gehoor gegeven, wanneer Bulgarije
tegen de comité's optreedt en de grenzen
beschermt tegen overschrijding door de
oproerige benden.
De correspondent van de limes te
Sofia meldt, dat benden opstandelingen een
versterkten Turkschen post te Meshase
hebben genomen en verbrand. De Turken
vluchten zonder gevochten te hebben naar
nabijzijnde Turksche troepen, die eveneens
werkeloos bleven.
Spanje en Portugal.
Aan de Petit Bleu wordt gemeld, dat
koning Alfonso van Spanje waarschijnlijk
geen gevolg zal gegeven aan zijn plan om
naar Portugal te gaan. Men vreest, dat de
republikeinen van 's Konings afwezigheid
gebruik zullen maken om een slag te
wagen. Te Lissabon zijn inlusscben
reeds zeer aanzienlijke uitgaven gedaan
ter voorbereiding van de feestelijke ont
vangst des Spaanschen konings.
De opstand in Marokko.
Uit Tanger wordt aan de Times gameid,
dat de nederlaag van den Sultan op 12 dezer
veel ernstiger is dan men eerst meende.
De opstandelingen hebben de troepen van
den Sultan vervolgd en nog velen gedood
en gewond.
De toestand in Zuid-Afrika.
Aan de Londenschen Daily Express seint
men uit Johannesburg. De toestanden ver
ergeren met den dag. Van ambtswege erkent
men, dat Engeland meer moet bespringen,
tenzij onmiddellijk groote bezuinigingen wor
den doorgezet.
Volgens genoemd blad zijn den IBen dezer
te Heidelberg in de Kaapkolonie de ijjken
van acht Boerenaanvoerders, in den oorlog
heugden ons in het schoone en edele, dat
wij met ons geld deelacntig konden worden.
Myn lieve vrouw was altijd opgewekt en
vroolijkwaar wij ook kwamen, overal
trok zij de aandacht, men benijdde mij bet
juweeltje aan mijne zijde
«Toen er echter een jaar was verloopen,
werd haar opgeruimdheid mindor, haar
gezang, waarmede zij de lange winteravon
den verkortte verstomde, haar mooie ge-
zichje werd voortdurend bleeker, en als ik
haar heimelijk gadesloeg, zag ik de tranen
glinsteren. Toen wij op een avond van een
doupfeest bij een krijgsmakker huiswaarts
wederkeerden, beleed zij mij, dat zij zoo
vurig naar een kindje verlangde, dat zij
kon verzorgen en liefhebben, waarmede zij
zich alleen zijnde, kan bezig houden. Zij
was toen zooveel alleen, bijna den ganscben
dag was ik voor dienstzaken afwezig. Ik
zocht haar te troosten, wij waren beiden
nog zoo jong, nog een lang leven vóór de
borst. Ik oenspte haar over baar klagen
en wees op Gods goedheid, welke onze de
vervulling van haar en ook mijn wensch
schenken zou.
«De hoop ontwaakte in haar hart, zij
gevallen, opnieuw en nu plechtig begraven.
De lijkkisten waren met de republikeinsche
(Vrijstaatscbe vlag en bloemen bedekt.
Honderden, die meegevochten, hebben woon
den de plechtigheid bij. Generaal de Wet
hield een vurige rede. Hij prees den Boeren,
die voor bun land waren gebleven. Wat
bem zelf betrof, nogeens verklaarde hij, den
vrede van Vereeniging te aanvaarden. Hij
zou zich niet met politiek bezig houden. Hij
bezwoer alle Afnkaanders zich nu geheel
te wijden aan de opvoeding van het jonge
geslacht, opdat dit de roemrijke overleve
ringen der vaderen beware.
De grenskwestie in Alaska.
Tijdens het deöat in het Canadeesche
parlement over de grenskwestie in Alaska
zijn aan den premier Laurier merkwaar
dige woorden ontvallen. Hij verdedigde lord
Alverstone, den Engelschen Lord-opper-
rechter, maar erkende dat Canada zich
misschien vergist had, toen het medewerkte
tot Alverston's benoeming. Overigens zou
men diens ophelderingen moeten afwachten.
Laurier betreurde hst vooralsnog niet de
gebeele reeks vau met Engeland gewisselde
stukken te kunnen overleggen maar nader
hand zouden die openbaar gemaakt wordea,
desnoods tegen den zin van Engeland.
Canada moest overigens zalf het recht
hebben, om tractaten met vreemde mogend
heden te sluiten. Laurier bestreed het
voorstel, dat Canada de Alaskascne grens-
conventie zou intrekken, omdat het niet bij
machte is, naar te bekrachtigen want wat
zou gebeuren, bijaldien de Veieemgde
Staten de hun toegewezen streek bezetten
Canada zou zich dan op een vernederende
wijze moeten terugtrekken of den oorlog
verklaren.
Uit Rome.
De vorige week ontving Z. H. de Paus
een afgezantschap uit Venetië, dat namens
de bewoners der dogestad een album
kwam aanbieden met '20.000 hanöteeke-
werd weder levenslustiger, en vertrouwde
op den tijd en de toekomst. Uit den eerste-
luitenanl was ik stafoficier geworden, en
had mij tegenover den vijand onderscheiden
in den veldtocht. Door het welbehagen van
Zijne Majesteit was ik intusschen tot com
mandant over een infantene-regime&t be
vorderd geworden.
«De verhuizing naar de nieuwe garnizoens:
plaats was geschied en wy hadden een
aangenaam gezellig verkeer gevonden, en
een allerliefste woning met tuintje. Toen
wij op zekeren avond van een partijtje naar
huis reden, vroeg ik bezorgd aan mijne
vrouw of ze zich niet wel gevoelde, daar
zij zeer bleek zag. Ik zag dat zij een kleur
kreeg, en fluisterde mij de woorden in het
oor, welke mij na zeventien jaren uitzicht
gaven op de vervuiling van onzen vungstsn
wensch.
(Wordt vervolgd).
■1
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
Vftn d® lram'
