Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
27ste Jaara.
Zaterdag 27 Februari 1904.
i\o. 7838.
Plaatste bergbeklimming.
Bureau Beterstraat 5B. - Telefoon Ne. 85.
^GEMEEN overzicht.
De oorlog in Oost-Azië.
4»pVre8s8<teblbkemÏÏde 'k niet t8 deok«n,
SSk?" hoofd l8lk«nrsdhed8 h8llingaf'
W dacht dat dit h» Vlg £8St°oten
PI IJ 8 TAI DIT BLADl
Schiedam per 3 maanden f f i jjq
franco per post door geheel Nederland 2.
Wonderlijke Nummersq.qs
PRIJS DER ADTERTEHTIÉS:
Van 1-6 regelsƒ0.60
hike gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billjjke overeenkomsten
aangegaan.
26 Februari 1904.
b n
nederlaag voor Japan.
°p Port8AV<!rnieawd,S aanvai der JaPanners
S'a6«n ur door de Russen is afge-
b8*«st!gd'S thans 88n '81t dat a"oszins
dat n0 Wordt ook door de mededeeling,
*40 p>0g ®8n later« poging om de haven
Sew°rden Ter3p®rr8n> is verijdeld
^'lUgJ ,^aS bericht van generaal
éan' dezer heeft de vijand gisteren
0phi«Uw pUr tot bad v'er 'n den morgen
®chter 1 -^rtfaur aangevallen hij is
tiet te|°Ter d® ^ansche hnië teruggeslagen.
k«d#n y*m ?0®8t er bij, dat bijzonder-
Q«ontbreken.
l«legril ®erstbedoelden aanval geeft een
v°lgeB(j Van AJexejef aan den Tsaar het
tk d9n 8 aaneengeschakeld verslag
driegt ?C 'end van den 24en, om kwart voor
^daan 8eft da vlJand 880 hieuw» poging
^rpW,0®^® Retwisan met verscheidene
l08atig aan le vailen en in den
bar® JT de ha?8D groot8' m8t ontplof-
Jinken, i)9" g8vulde stoomschepen te laten
°°ten 8 ■fo'wwara bemerkte de torpedo-
WSPrd,g.8n °P8nd« "O hevig vuur
6rijén ~rbÜ gosteund door de haven-
fCtl8pen 'ri 08 van de Japansche stoom-
'^teveód r8g8,recht op de Retwisan
k* ba*en 8ö' W8rden aao den ingang van
den '8rni8t'gd. Een liep op de klippen
k We 7U?t0r8n' 880 and8r8 zonk aan
°t8h we 8 H<St VUren °P d8 torP«d<>-
den d voortg«z«t- Bij het aanbreken
k8r°'elde Zag men °P de reede de vier
Wten, di Sl00mschepen, en acht torpedo-
!CWe0 '8 naar d« in open zee wachtende
hï^schen"011"811' "D° °Pvarend8n van de
J°°»en le war8n ®r op uit, zich in de
dto°ken aredden. Een deel van de ver-
torn.H anschaPP«n zijn misschien door
0 °oten van den vijand opge-
vischt. Ik laat de kust afzoeken. De ingang
van de haven is vrij.
Ik schrijf de volkomen verijdeling van
het plan van den vijand toe aan den schit
terenden tegenstand en het vernietigende
vuur van de Retwisan. Een Japansch
stoomschip staat oog in brand. Op de
reede ziet men nog torpedo's drijven. De
vijand trekt af in twee afdeelingen. Drie
kruisers, die ik tot vervolging van den
vijand heb uitgezonden, iaat ik terugkomen,
om eerst de op de reede drijvende torpedo's
op te ruimen. Aan onzen kant geen ver
liezen.
De correspondent van het Russische tele-
graafagentschap te Port Arthur bevestigt het
bericht van 25 dezer van stadhouder Alexejef
en seint ter aanvulling het volgende
Ongeveer om één uur in den nacht van
den 24sten deden de Japanners een wan
hopige poging om den ingang van het
binnenrede-bekken te versperren. Te dien
einde waren vier koopvaardystoomers met
torpedobooten van beide zijden op den
ingang van de doorvaart afgezonden. Deze
poging werd opgemerkt door het pantser
schip Retwisan, dat zich in de doorvaart
bevond en onmiddeilyk het vuur opeode.
Hetzelfde deden het lort op het Tijger-
eiland, dat op den Gouden berg en de
batterij op het voorgebergte, waar de zoek
lichten zijn opgesteld. De kanonnade duurde
tot 5 uur 's ochtends. Later werd slechts
nu en dan een scüot afgevuurd. De poging
der Japanners mislukte. Alle vier stoom-
booten zonkeneen achter den Gouden
berg j een tweede in de nabijheid van
Retwisan en twee tusschen den ingang en
Liao-tiasjan. Twee branden nog. De krui
sers Bajan en Nowik vervolgden de tor
pedobooten. Het heet, dat een torpedoboot
gezoiiken is. Tegen negen uur 's morgens
naderde het Japansche escader, dat zeer
sterk was, Port Arthur. De Nowik en de
Bajan kregen toen bevel terug te keeren.
Het Japansche eskader verwijderde zich
daarop, zonder te vuren, in de richting van
Dalni. De Pallada ging naar het dok terug.
Bedoeld telegraafagentschap heeft verder
nog het volgend bericht uit Port Arthur
ontvangen
Het Japansche eskader was langen tjjc
aan den horizon zichtbaar, zonder dat het
de reede naderde, waar de overblijfselen
van de verongelukte Japansche schepen
brandend ronddreven. De Japanners zijn
blijkbaar door den nachtelijken tegenslag
ontmoedigd.
De Courier de Tientsin deelt mede, dat
te Peking onware Japansche berichten
worden verspreid met het doel de Chineezen
tot den oorlog te prikkelen.
In een telegram dat de Figaro uit St.
Petersburg ontving, wordt gezegd, dat het
Japansche smaldeel, nabij Port Arthur ver
slagen te zijn, terugtrok door het Russische
smaldeel achtervolgd. In het paleis en in de
ministeries is de vreugde grootin het
Winterpaleis is een Te Deum gezongen in
tegenwoordigheid van den Tsaar en de
Tsaritsa
Een telegram uit Cbarbin aan de Matin
bevat het bericht dat de Japanners den
aanslag indertijd, door den Amenkaanschen
luitenant Hobson voor Santingo de Cuba
beproefd, wilden hernieuwen. Het Japansche
smaldeel stoomde 's nachts voorzichtig naar
Port Arthur; twee torpedo booten gingen
vooruit, dezen waren bij voorbaat ten onder-
gang gedoemd, daar zij bestemd waren om
in den grond geboord te worden in den
toegang tot de haven, en aldus om zoo te
zeggen, den hals van de flesch dicht te
stoppen voor de Russische oorlogsschepen.
Dezen laatsten openden echter dadeijk het
vuur en schoten de Japansche schepen in
den grond, welker zending dus faaide. Een
ander Japansch torpedoflottiije viel toen
de Russische vloot aan. De Russische sche-
p«n schoten zoo nauwkeurig, dat vier Ja
pansche vernield werden.
Blijkbaar doelt dit draadbericht aan de
Parijsche Matin op een volkomen waarde
loze Russische lezing van het reeds bekende
wapenfeit, natuurlijk was 't den Japanners
ook te doen om »de hals van de flesch"
eUilletoD.
{Naar het Engelsch.)
3)
nr. {Riot.)
h«vj ®P°e<iig wis?8[ 8°' dat lk dood was,
1^ PÜn, die it dik. '88fd« d°or de
pi)ö h °8ckt« bewnl t miJn leden *oe|de.
'oelenl 8 t8 om d8
tb '«rè U818I:>.
***r?-aar 'k roldePrni'ng8n ro'd« 'k °P mijn
Vhe? ^en, maar tl eind aan de
rotsen tereih^ kwam ik
,rü «n naar boven °U mot hot
Ik hoorde het geluid van wielen en een
rijtuig ging langs den weg, maar mijn kre
ten waren te zwak, zoodat ook deze kans
voorbij ging.
Ik begon te wanhopen, dat men mij nog
levend zou vinden. Misschien sliep ik een
paar maal, ik weet het niet, maar dan bad
ik een afschuwelijke nachtmerrie.
Op een oogenblik hoorde ik praten en nu
verzamelde ik al mijn krachten om eenige
malen >help" te roepen. Goddank, men had
me gehoord, want een stem zei beslist:
»Daar roept iemand."
Mijn vreugde was onbeschrijvelijk. Ik
bleef roepen en eindelijk zag ik een jongen
man aankomen, die voor me bleef staan,
me medelijdend ondervragend.
Myn redder haalde mij met moeite tus
schen de rotsen vandaan en gaf mij betere
ligfjiug- Daarna zond hij een jongen, die
hem vergezeld had, heen om hulp te halen.
Spoedig zag men in de verte een aantal
mannen aankomen, en in afwachting dat
ze er waren, verteide ik myn redder in 't
kort wat mij overkomen was.
Naar ik later vernam was myn redder mr.
John. Se well van Lamplugh, schrijver van
verhalen in Cumbrisch dialect en verdien
stelijk dichter.
Ik werd op een draagbaar gelegd en naar
beneden gedragen, wat ten gevolge van den
hoboehgen bod«m. "«r Pijnlijk was. Einde-
Ulk was de boerdery bereikt, waar men in
een der kamers een bed voor my spreidde,
ioen de dokter kwam, werd ik omringd met
warme kruiken en moest warm drinken ge-
bruiken, want door zoo lang daarboven te
liggen, was ik geheel koud geworden De
dokter zei mij, dat naar het scheen niets
gebroken was, wat mij zóó gelukkig maakte
dat ik meende over eenige dagen weer te
kunnen loopen.
Omstreeks tien uur kwamen mijn ouders
die hevig verschrikt waren. Ik bracht een'
onrustigen nacht door en had zware koorts,
it had brandende dorst en verbeelde mij
telkens nog op de rotsen te liggen. De voi-
h!n^8M g8n W8rd lk door tW8e dokters be-
nandeid en verkeerde mijn leven in gevaar.
Aestien dagen na bet ongeluk werd mijn
temperatuur weer normaal en werd ik naar
huis vervoerd. Toen werd eea beroemde
dicht te kurken met wrakken van groote
stoombooten, niet met een paar torpedo
booten.
Maar in de Matin staat, naar aanleiding
van deze zaak, nog een particulier tele
gram, dat Reuter niet vermeldde, waarin
deze zin voorkomt: »Maar de Retwisan,die
nog altijd op zijn rots ge strand zit,
sedert het gevecht van den 9n ontdekte de
bewegingen van de aanvallers..." Aan de
zeewaardigheid van het Russische oorlogs
schip Zll In r i»r wa[ wat ontijrokoni
Deze voorstelling van den Franschen be
richtgever is, gelijk bekend, in stryd met
Alexejef's rapport; de correspondent is dan
ook te Charbin, d.i. ver van Port Arthur -
aan den anderen kant heeft die berichtgever
oen naar Frankrijk terugkeerenden Con-
dreau gesproken, die zich den 9n op de
Tsesrarewitsj bevond, en dus wel weten kon
hoe het met de Russische oorlogsschepen
gegaan is.
Ander oorlogsnieuws.
Een telegram uit Seoel te New York
ontvangen meldt, dat Russische verkenners
de telegraaflijn tusschen Andjioe en Pinjang
hebben doorgesneden.
De gewezen Koreaansche minister van
buitenlandsche zaken Juoni is naar Japan
gezonden aan boord van een Russisch
oorlogsschip.
In een officieus getint telegram van de
Köln. Zeit. wordt betoogd, dat hoewel een
samengaan van Duitschland, Frankrijk en
Rusland niet principieel en voor alle
politieke berekeningen is uitgesloten, het
daartoe onder de tegenwoordige omstan
digheden in strijd met hetgeen sommige
groote Europeesehe bladen melden - niet
zou kunnen komen nzonder Duitschland met
zijn welbedachte neutraliteitsverklaring in
tegenspraak te brengen. »Het valt niet te
ontkennen, dat men zich veel moeite geeft
om door willekeurige verzinsels aan het
bestaan van zulk een tegenspraak te doen
gelooven. Doch al dergelijke pogingen zullen
afsluiten op Duitschland's eerlijke en open
neutraliteit. r
dokter uit Edinburg in consult geroepen en
na het onderzoek werd me meegedeeld, dat
ik nog in geen maanden, misschien jaren
weer hersteld zou zijn. Het schynt dat
weinig menscben de kwetsuren en beleedi-
gingen, die ik bad opgeloopen, zouden heb
ben overleefd. Maar deze gedachte troostte
me maar weinig; het was een zware slag
voor me, maar er was mets aan te doen!
Dagen en weken, maanden en jaren gingen
voorby en langzamerhand vorderde ik van
bed in armstoel en wagentje en nu kan ik
als men mij helpt, staan en hoop op den
tijd die zeker komen zal en niet zoo heel
ver meer ai is, dat ik geheel genezen zal
zij»-
i Als ik in den spiegel kijk, twijfel ik somt
i ot ik het wei zelf benwat ik dan zie lijkt
1 weinig op den man, die dien dagvanCroas-
dale uittrok om Long Crag te beklimmen.
NIEUWE SCHIEO
