Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
blad.
-7ste Jaars.
Zondas 1 Mei 1904.
l\o. 7891.
een oyerzicht.
Oud Marieke.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
">Ï5Jeele BERICHTEN.
t S!ksch« £?he van f20ü—'met 11
ö6t in Oost-Azië.
S ge'&h- MogeaziiUrhgr°0tmoeder' d,e
jaar eeu Klerk,
l°fp£°0r ö«nsa8n 6t 'n d6n m0rg°n VatJ den
^d£ardlJstoombl? °en andere JaPar,sehe
»as 9e° deei mot oorl°gsvo°rraad
i lletoB.
niéuwe sghiedamsghe courant
PRIJS VAN DIT BLAD:
^°0r Schiedam per 3 maanden1.35
^ranc° Per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Ti
ttr'aDgd ^rARlE dezer gemeente wordt
°rloopig voor een jaar,
Soii"' hooglög®n van *25-—
twee
tot
«i "'oitant
w°rden uitgenoodigd hunne
kin»*9 Yao j»esclireven solhcitatiën, onder
90 Weit° tegenwoordige betrek-
tW"1 vóór sch°ol werd bezocht, in te
®o 5den Mei as. bij den
30 April 1904.
'atÜ wos tok-eskader.
Jo^1. VeDdlWOStok"eskader, onder admi-
&n°S,'88«bul Qat sc^Ünbaar zoo lang werk-
lj #d® 'fier.,.6"' thans den Russen nog
S»C0 b..®.», H« eskader
9<xtyr 0 kruisers Rossia, Gromojow
de. in Joerik 's m den morgen van
kiv>0lS«Ude 8 g9gaan- Bjoerik is een
25>s versed6" t9rugg®k®®rd. De andere
V»a °°tec 96 he baai ingestuurde
aardi;_. vond«n j. t
lio
rdhsto0^bV°nd9n er h® Japansche koop-
°°t Goyo Maroe. De beman-
®«nVS aaö iar>a
rPedo j g9sluurd, de boot is door
ki
:e.fi"=ao ln j uuul
tern °b he t 00 grond geboord. Daarna
bre.g' ^enzeuT'iedo')ooten tot het eskader
hoja°Q Yan d Qag warer, bij het aan-
VaQ .ers öitg.i ag V19r Japansche torpe-
tiid #ri ''P90, ^aat in den nacht
koo*"8 d® ter» °°tt0 ^uss'sche eskader
kaï. ge,10in«n Van de hemanning aan boord
6,1 lot Zint W<!rd de boot met s°hiet-
®n gebracht.
15)
Eb,
9r °0S®cbhkddd9 kamer uit en °P het-
t Üoh« r°ng ^r®d®rik Bakker
kran
^Aa^atl deur^ U'1' toen ^9 Ehren-
an 9rW g9r®d? ontmoette, hoe is het.
<Ö9«r In Van haar over
wr,9d«rik d9D weg. k' Frans staat u
!frd De sV6rla,nd- Maubourg
®r hem d: smart van den grijs-
P ^'ddel tm6tr°?9n' HlJ overiegde
ÏlV'^ilr:ddln« bestond.
«en' t0en hii V( t? met smeekte
«Ier J arme jon °r faubourg stond. Ik
v raadsier J nans de kleinzoon
8t„?FraösOff./!® aterven in
lij g,atl Pransrur ster
rv«0 in ,..0ff9r 'oor ofler.
'J0® plaats, zyt gjj waan-
Ona elf uur in den nacht is ongeveer
twaalf mijlen van de Piaksinbaai de groote
Japansche stoomboot Kinsjin Maroe aan
gehouden, die het Russische eskader voor
het Japansche had aangezien. Zij voldeed
aan het signaal «onmiddellijk stoppen".
Nadat de bemanning de dwaling had inge
zien, trachtte de boot tevergeefs weg te
komen. Zes officieren der infanterie zijn
zonder tegenstand naar Russischen bodem
overgebracht. De verdere militairen verde
digden zich en bleven schieten tot het
daarop in den grond geboorde schip zonk.
Het bevatte schietvoorraad, proviand, 2000
ton kolen en 210 man, die gevangen ge
maakt zijn. Den avond van den 27n kwam
het eskader veilig te Wlaaiwostok terug,
De gevangenen zijn onmiddellijk naar het
Oessoeri-gebied gezonden. Onder hen zijn een
kolonel en een officier van den generalen staf.
Omstreeks denzelfden tijd moet een
Japansch eskader vsn tien schepen koers
hebben gezet naar Wladtwostokhet is
echter door deD dikken mist in zijn bewe
gingen verhinderd. De Russen vingen on
verstaanbare leekens op, welke de Japansche
schepen door middel van de telegrafie zonder
draad wisselden.
Van het telegram van admiraal Jessen
over het in den grond van de Kinsjin
Maroe blykt een gedeelte aldus te moeten
worden gelezen «17 officieren, 20 soldaten,
85 koelies, en 65 koppen van de bemanning
gaven zich over. Ik nam ze aan boord. Een
zonder officier achtergeleven deel van de
iandingsafdeeung weigerde zich over te
geven, bood verzet en vond toen het schip
in den grond werd geboord, den dood." Bij
de manschappen, die met het schip naar den
kelder gingen, waren dus geen officieren.
Volgens de Japansche lezing zijn bij het
zinken van Kinsjin Maroe 73 Japanners ge
sneuveld ot verdronken. De boot is gezon
ken door een torpedo van den kruizer Rossia,
Maandag te middernacht. De Kinsjin Maroe
raakte in den mist af van de haar bege-
zinnig.
Neen, mijnheer, doch hij is echtgenoot en
vader; ik heb niemand op aarde meer, ik
voel, dat ik al dat leed met kan overleven.
Wees barmhartig, in den duisteren nacht
is deze verwisseling mogelijk.
Maubourg was ontroerd door dit offer van
edele vriendschap. Is dit een wensch mijner
rmeaer, vroeg hij zich af. Doch neen, een
omchuldige opofferen mag ik ook niet.
Mijn God, hoe zwaar valt mij het vervullen
van mijn plicht. Ik stel alles in uwe hand.
Geleid gij de gebeurtenissen van dezen nacht.
Frederik zag zijn besluiteloosheid en
smeekte hem sieehts een kwartier onderhoud
met Frans toe staan. Maubourg stond hem
dit toe daar de wet op dit niet verbood.
Frans had dit gevraagd teneinde zijn vriend
tot Uitvoerder zijner laatste wiibeschikking
te benoemen.
De onderofficier klopte. Maubourg zag de
blik voi argwaan waarmede hij Frederick
beschouwde en haaste zich in de Frarische
taal tot hem te zeggen deze jongeling is
de kleinzoon der vrouw, die ons het komplot
verraden heeft. Hij zal u wellicht later kun
nen dienen. Jammer dat gij het Duisch met
machtig zjjt.
leidende torpedobooten. Zij ontmoette de
Russische vloot, die haar gelastte stil te
houden. De Rossia zond manschappen aan
boord, die het schip doorzochten en twee
compagnien soldaten ontdekten, welke in
het benedenruim waren verstopt. Dit werd
medegedeeld aan den bevelhebber van de
Rossia, die toen een torpedo afschootwelke
het transportschip in het midden trof. Het
schip brak in tweeën. Toen het begon te
zii-.ken, snelden de verborgen soldaten naar
het dek en gaven de volle laag hunner ge
weren aan de Rossia. Toen zij in de gol
ven verdwenen, is het gezien, dat verscheidene
soldaten zelfmoord pleegden. Drie booten
zijn er in geslaagd 45 soldaten en 9 passagiers
te redden. De bemanning van het schip,
twee kapiteins en drie luitenants zijn onder
de verdronkenen.
De ontvangst der bemanning
van de Warjag e n d e Kor jets.
Bij de ontvangst der officieren en
manschappen van de Warjag en de Korjets
waren aan het station te St Petersbnrg
grootvorst Alexis, admiraal Avelan, de
ridders der orde van St, George en
vertegenwoordigers van de stedelijke over
heid. Grootvorst Alexis schreed langs het
front en schudde de officieren de hand.
Door een eerewacht begeleid, trok de stoet
naar het winterpaleis, waar, na een ontvangst
door den Tsaar, een godsdienstoefening
heeft plaats gehad. Met een feestmaal zijn
de plechtigheden besloten. Daar heeft de
Tsaar een rede gehouden. Hij zeide verheugd
te zijn de geredden te kunnen begroeten
herdacht de gevallenen en dankte allen voor
hun heldendaden, waar aan de geschiedenis
van de vloot een nieuwe bladzij is toege
voegd. Op die bladzij staan de namen Warjag
en Korjets, namen die zullen blijven bestaan
in de gescmedenis. De Tsaar sprak de
overtuiging uit, dat ieder van de mannen
de ontvangen belooning steeds waardig
blijven zou. Hij besloot met er nogmaals
voor te bedanken, dat officieren en man-
Wij zullen de handen nog vol krijgen
Naar ik hoor is de oude heer, die zoo]uist
hier was, een rijk koopman uit Hamburg.
Ik zou, zoo gij geen contre-order geeft, hem
de terugreis beletten.
Deze man, Thomas Ehrenkranz heet hij,
zal zich morgen zelf bij vorst Erkmiihi
aangeven. Hij heeft zich borg gesteld. Laat
hem ongedeerd.
De onderofficier boog. Ook als hij de
boerenknechts ophist de gevangenen met
geweld te bevrijden? Onze soldaten zijn
moede en hebben weinig lust met die half
dronken kerels te vechten. Zij laten u der
halve verzoeken, het vonnis zoodra mogelyk
te laten voltrekken, om onnoodig verzet te
oorkomen. Op het veld hier achter den
tuin, is de geschikste plaats,
Lsat den kuil maar graven, sprak Mau-
bourg als droomend. Zich plotseling ver-
mannend voegde hij er bijLaat de gevan
gene hier brengen, en zorg dat het peloton
zien bereid houae.
Terwijl Maubourg in het bureau zijn
officieren nog eenige bevelen te geven had
liet hij Fred in de Kamer, waar men Frans
eenige oogenblikken te voren gevoerd had.
De deuren waren streng bewaakt. Na eenige
schappen de eer van de met het beeld van
den Heiligen Andries getooide vlag, de
waardigheid van het Heilige Rusland hadden
gehandhaafd. Hij dronk op het toekomstige
succes der dappere vloot en op de gezon-
heid der aanwezigen. Later had een fees
telijke ontvangst van de officieren in het
stadhuis, en een feestvoorstelling voor de
manschappen in het volkshuis plaats.
Tegenspraak bemiddelings
plan g e n.
Het Russische Regeenngsblad maakt het
volgende rondschrijven openbaar, gedateerd
17 April en door den minister van Buiten-
landsche zaken aan de vertegenwoordigers
van Rusland in het buitenland gericht
»De buitenlandsche pers verbreidt in den
laatsten tijd hardnekkig geruchten over bij
eenige Europeesche regeeringen opgekomen
plannen tot vreedzame bemiddeling ter
wille van een sneller beëindiging van het
Russisch Japansche conflict. Hier ontvangen
telegrammen zeggen zelfs, dat aan de
keizerlijke regeering reeds voorstellen in
dien geest zouden zijn gedaan. Onze ver
tegenwoordigers zijn gemachtigd die bewering
ten stelligste tegen te spreken. Rusland
wenschte den oorlog met en deed alles
binnen de grenzen der mogelijkheid om in
het Verre Oosten ontstane verwikkelingen
langs vreedzamen weg op te lossen, maar
na den trouweloozen overval van Japan, die
Rusland gedwongen heeft naar de wapenen
te grijpen, kan oogenschijnlijk geen vriend
schappelijke bemiddeling succes hebben.
Evenzoo kan de keizerlijke regeering ook
geen inmenging van eenige mogendheid
toelaten bij de rechtstreeksche onderhande
lingen, welke tusschen Rusland en Japan
na afloop der krijgsverrichtingen ter vast
stelling der vredesvoorwaarden volgen."
Verspreide berichten.
Een telegram van den stadhouder Alexejef
te Port Arthur dd. 29 dezer luidtIn den
nacht van den 28sten zijn er schepen van
minuten opende Maubourg de deur en sprak
kort wegDe tijd is verstreken. Sergeant
Bredeau voert den gevangene weg.
Een oogenblik later knalde de geweer
schoten. Het ofler was gebracht. Aan de
wet was voldaan.
VI.
Oud Marieke zat stil en zwijgend in hare
but. Sedert Frederik met Anna vertrokken
was, had ze hem niet weder gezien. De
morgen schemerde. Eindelijk hoorde zij
haastige schreden, doch het was haarklein-
zoon niet. Men kiopte bij naar aan zij open
de het venster.
Ik ben het Marieke, de knecht van juf
frouw Holmer waar de kommandant woont.
Ik heb een brief voor ug Het is de laatste
wil van den veroordeelde. Ik moet hem u
in eigen handen afgeven. Het is een vreese-
lijke nacht geweest.
Nu, goed wat kan ik er aan doen. Het
is koud, Jocüem, laat mij het raam
sluiten.
(W.ordt_ vervolgd).
