Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Gouddorst. -7ste Jaars. Zondag; 17 Juli 1904. •No. 7952. jEjRSTE BLAD. 1 |k»4uT2r5."8"namld<'"S)' Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. BERICHTEN. kennisgeving. tep o,u ?e tweejarige Cursus Welding voor het Examen dl1 Hoofdonderwijzer. r>M ^«n ÏVijsche Kroniek. euilletoD. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nummers f 1.35 - 2.— - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 1—6 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. bi.; >"2DQAtMEESTER i Oi zmien op LTuiiu „f3, natn>ddags ten 2 en Wethouders van Donderdag: 21 Juli s<> ten 2 ure, ten stad- Oe openbaar aanbesteden van School C aan de r Jerbouwing van fi8s ge Nieuwstraat. '1.-, vqorwaarden en teekening zijn h JS^aarter gemeente-secretarie, bn.lndcnüngen zijn te bekomen aan van Gemeentewerken, reau aan Korte zal plaats hebben Dinsdag ten li ure aan sc^qqI^ %r) Wekelijksche lesuren le jaar 10| uur(ült>sdag avond, Woens 9*eh w#nschen deel te §«0h. 5«rsUs nemen aan die den 2sn September a.s wordt. worden verzocht zich vóór §Ust vvoraen ver: Us a.s. schriftelijk op te geven aan w F. A. C. LECHNER, aarn. Voorz der PI. Comm. van c k 0ez^cilt op het Lager Onderwijs. d a m, Juli 1904. a v®rschroeiende zon werpt °P het brandende asphalt en niet Nde ,tst9 Wndje komt de reeds inkrim- 8^sgino-la^eren der kastanj«hoomen in nS'Ük« hengen. Een bijna onoverwin- of°°mh'id kflgiot Parijs te bevangen. w l><^VuUr rood ziet men zijne bewoners hare t l>ah°s schr«ft d® oude man g«dach« hR Qrstuki dlngen °P rondzwervende Zal niet de tijd komen, dat 8«a kij h«t bewust in zich zeiven praat, Mo.k'sn k Seh-eina rondbazuint, den hoog- 'kh r's°d daarill'er 'n b#t sliJk sleurt. Heeft varf §eWerkt°m met ai zlJn® kraciuen zoo- I ouH 0m ten slott® in d® handen ton.Vime ft 8®k overgeleverd te worden S>0t). nRSewondenheid overdrijft Robert taiv Hik islJwZr'et de zaak zwarCer dan ze ®®netl gek' zou eigenlijk van eeD 8la».'l®'der t1? vreezen hebben! Maar tot b«h. Öii H. m overleg is hij nu niet in I 8tl kan i er s'echts aan, wat er ge- tv0 0 dezetl a vaP. Denssen praat. sch d,®oh6lH z'ekelijken toestand van opge- Hjfc lkamer s'u't bij zich in zijne geheime h8t' ?ok h.j P" Zijn duivel zal, als gewoon- fiij Ulterste ^eliJk tegengift op zijne tot hij °Pent p'Pnkkelde zenuwen werken.. *'®h von °P 'ad® Daar spreidt r hem uit, de gouden droom zieh voortdurend het zweet afwisschen, zich met een »Vent du Nord," het gloeiende gelaat bewaaien, zuchtend uitroepende Ach wat een hitte! Dat is het eentonig gezegde van eike conversatie, met het onvermijdelijke besluit: Zoo warm is het in begin van Juli nog nooit geweest en het zal nog warmer worden. Niettegenstaande deze tropische tempe ratuur werd er in de Kamer en niet min der in den Senaat sterk gewerkt, getwist en zelfs bijna gevochten. De om wraak schreeuwende partij wet tegen het onderwijs, zelfs de geautoriseerde congregatiën, werd den 4de dezer met 59 stemmen meerder heid in den Senaat aangenomen. Den 7den daarop afgekondigd, verscheen Zondag den lOden reeds de eerste serie besluiten, waarbij in 39 departementen een totaal van 755 scholen worden gesloten of opge heven verklaard. Dat is de eerste kar der veroordeelde Broeders der Christelijke Leer en der Liefdezusters de anderen zullen spoedig volgen en zij die in Frankrijk de meest toegewijde volksopvoeders waren en zeker de bekwaamste en wier methodes van onderwijzen als voorbeeld werd gegeven en zelfs aan hunne bestrijders en vijanden bewondering afdwongen, zullen voortaan het recht niet meer hebben, wat elk ander Fransehman, die examen gedaan heeft bézit, om kinderen op te voeden en te onderrichten. Zij vielen als slachtoffers der fractiën, die hunne leer haten, doch nog meer door den naijver derleeken-onderwij- zers, die hun succes met konden dulden slachtoffers der jacobijnsche onverdraag zaamheid en tyrannieke overheerscbing. De Broedersscbolen moesten gesloten worden, omdat anders de leeken-scnolen van het openbaar onderwijs kans hepen verlaten te zullen worden. Hun be.oomng is dus,even als in die republieken der oudneid, de ver zijner jongelingsjaren, terwiiie waarvan hij tot vervalscher, tot misdadiger is geworden 1 Nog eens trekken de vroegere dagen in Kaapstad aan zijn geestesoog voorbij" lang zaam, plastiscn, grijpbaar duidelijk. Geen berouw ontwaakt in hem óver zijn vergrijp - neen, hij zou in hetzelfde geval weer juist zoo handelen. Siectns medelijden gevoelt hij, eindeloos medelijden met zich zeiven en woede, woede tegen den oude Hij bah de vuisten. Ongestadig dwalen zijne oogen over de goud massa's. Hij bezit zooveei daarvan, zooveel waarom gebruikt hij niet een klein gedeelte van zijn scüat, om den ouden van Denssen, die als een levend verwijt zijn leven dreigt te vergal len, uit den weg te ruimen, om het even waarheen naar Kaapstad, naar naar Hij huivert. Welk eene gedachte komt plotseling bij hem op!? Eene gedacüte, vreeselijker dan die, toen hij voor acbtjaar in Kaapstad den wissel vervalschte. Haas tig sluit hij de laden, draait de lamp uit, opent de dikke ijzeren deur, sluipt erdoor, trekt ze weer acuter zich dicht en bevindt zich in zijn bureau. Een schreeuw van ontzetting ontsnapt aan zijne lippen. Afwerend heft hij beide handen op, alsof hij een spook zag. banning, waaraan elke burger van verdienste en met deugden begaafd, blootstond, omdat de jaloersche middelmatigheid zich ongerust begon te gevoelen of de domme dwaasheid nooit iets hoogers en beters boven zich verdragen kon. De eenige opstand, welke deze lage wille keurige wet van 7 Juli tot heden toe ver wekte, is die der gewetens, doch iedere ongerechtigheid draagt hare eigen straf in zich en wanneer de toepassing dezer schan delijke wet de lasten der gemeenten zal bezwaard hebben en in de steden en dorpen een geslacht van hchzinnigen, in den haat tegen .God en het Vaderland opgevoed, zal hebben doen binnendringen, dan zal men wellicht de opstand der bedrogen belangen en der bedreigde veiligheid zien losbreken. Dan zullen de eerbiedwaardige leekebroeders der Loges, door de misleiden uitgesloten, misschien geen tijd meer hebben de vlucht te nemen om zich weder als vroeger, in hunne geheime genootschapsüolen te ver bergen. Men heeft dit in het verleden zien gebeuren en men kan het nog in de toekomst verwachten. Eene bezadigde of eene beüoudende politiek volgende republiek is eene dwaas heid, zeide reeds voor 25 jaren geleden een der meest begaafde republikeinscbe dag bladschrijvers, de heer I. I. Weiss, en een profeet kon met met meer helderheid de toekomst voorzien als deze Fransehman, die zijn menschen kent en zich dus geen iliusiën meer maakt. Voor dat er een eeuw ver- loopen zal zijn, zoo voorspelde hij, zullen de Franschen onderling een hevigen gods dienstoorlog voeren. Deze Helderziende geest voorzag niet alleen de wet op de echtscnei- ding van den Israëliet Naquat, doch evenzoo de misdadige ondernemingen tegen het geloof der Waldeck-Rousseau's en Combes. En toch is het maar een oude man, die, den hoed in de üand, het grijze hoofd ge bogen, haast verlegen voor hem staat. Verschooning, mijnheer Morrison, ik wilde u sieents vragen Wat vragen? Wat? Een beetje vlug!" »Of u gedurende mijne afwezigheid aan mijn lessenaar zijt geweest Waarom »De papieren liggen allemaal doorheen." »Mist u iets »Neen, maar.... maar ik heb niet graag, dat iemand in mijne papieren schommelt." Morrison beeft nu zoover zijn zelfbeheer- sching herkregen, dat hij bedaard antwoor den kan. »Ja van Denssen," aDtwoordt bij op den toon van een zakeman. nik zocht naar een brief, dien gij kort geleden voor mij geko- piëard hebt. Ik had hem zeer noodig." nO, die brief betreffende het nieuwe En- gelsche patent?" nJa." »En hebt u hem gevonden nNeen." nDan zal ik zelf zoeken. Een oogenblik, mijnheer Morrison. De oude man verdwijnt in zijne kamer en keert dadeiijk daarop met den brief terug. »Hier mijnheer Morrison U moet veel Hij had een voorgevoel, dat, terwijl de Katholieken zich voor den goeden strijd wapenden, de vrijdenkers van hunnen kant met dezelfde hartstocht en woede da aan vallen op hun tegenstanders voorbereidden. Een geheel geslacht is inderdaad opgegroeid en is thans slagvaardig geworden voor wieo de godsdienstloosheid als een dogma dienst gaat doen. Het is besloten do Kerk van den Staat te scheiden, alleen om de Kerk te dooden en wat het verwonderlijkst hierbij is, die door de verkeerde leerstellingen verdwaasden en bedorvenen gelooven daar mede niets verkeerds of misdadigs te doen en daarin ligt het onmetelijke gevaar voor de toekomst, omdat eene richting zich een weg heelt weten te banen en een zekere macht te verkrijgen, welke tot hiertoe slechts door enkelen er ter zijde beleden en verdedigd werd. Zoo durfde bij de behan deling der wet op de echtscheiding een repubiikeinscne magistraatspersoon de ver klaring af te Joggen dat hij voor de wet zoude stemmen, omdat zij alleen in staat is om den godsdienst, de familie en het eigendom, die verouderde begrippen, te doen verdwijnen en sedert dien heeft deze rich ting school gemaakt en de treurige gevolgen kan men hier dagelijks aanschouwen. De mislukte enquête der anderhalf jaar lang geheim gehouden onderhandelingen over de zoogenaamde voorsteilen tot storting van twee miihoen francs door de Karthuizers, waarvan de minister-president geheel onnoo- dig den lOden Juni eensklaps op zeer aandoenlijke wijze de medsdeeling in de verbaasde Kamer deed, heeft aan Oombes, Père ecFds, waarachtig nog een vprix de vertu" bezergd. Het repuolikeinscbe bioc gevoelde, alvorens jen vacance" te gaan, nog behoefte, in de zitting van 12 dezer aan de eerlijke lieden een huide van bewon dering en vereering te brengen, in den vorm geld door het aankoopen van het patent verdiend hebben." >0 ja. En ik denk dat het nog beter zal worden 1" Houdt gij het voor rechtvaardig, mijnheer Morrison, zich de idee's en uitvindingen van anderen zoo ten nutte te maken »De uitvinder werd immers door mij be taald »Maar met bet honderste gedeelte van datgene wat gij daarmee verdienen zult, »Kom, dat zijn handelszaken. De arme kerel had geld noodighij was met de kleine som geholpen." Van Denssen schudt het hoofd. »Ja, ja," mopelde hij, »gij zijt veel verstandiger dan ik, mijnheer Morrison, en gij zuit zeker gelijk nebben. Maar in mijn onnoozel hoofd wil zoo'n soort van handeldrijven niet in. De wereld is toch wonderlijk Dit zeggende neemt de oude man zijn hoed en gaat weer in zijn kamer. Somber blikt Robert Morrison hem na. De man met zijn overdreven nauwgezetheid, zijn oudradernjke meening over recht en onrecht, de heele eerlijke Peter," begint hem lastig te worden. Was hij maar van hem af! (Wordt vervolgd)^

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1904 | | pagina 1