Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
SCHELM EN.
27ste Jaargang.
Dinsdag 1 November 1904.
No. 8042.
feuilleton.
Algemeen Overzicht.
ALLERHEILIGEN.
De oorlog in Oost-Azië.
PARIJSCHE KRONIEK.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en eestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f'l.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTBAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 10 regels f 0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven '121/2 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk ad verteeren worden uiterst bil
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. ïS'JPostbus 110. 39.
BERICHT.
Wegens den feestdag van ALLERHEILIGEN
zal de Nieuwe Schiedamsclie Courant I) i n s-
d a g-a vond niet verse li'jj n e n.
Een jubellied schalt, blij de heem'len door.
Triomfgezang om die zijn opgevaren,
De kloeke helden, heil'ge martelaren,
Die hier beneên trouw volgden 's Meesters spoor.
Hoog klinkt hun zegelied bij psalmgeruisch
En harpenklank in Sions blanke zalen.
O, uitverkoor'nen, bidt voor hen, die dwalen
In 't ballingsoord, ver van des Vaders huis.
Gij offerdet uw leven voor de kroon,
Die thans uw slapen siert in blinkend schoon.
O, bidt voor ons om kracht bij 'taardsche strijden,
Wij blikken op tot U in Eden's woon,
En torschen moedig 't kruis van 's*Vaders Zoon,
Zijn licht moge ons in eeuwigheid verblijden.
(T.)
31 October.
De spanning voorbij. Telegram
men van Zaterdag-nacht. Tele
grammen van gisteren en heden
nacht. Het telegram van graaf
Lamsdorfï en het antwoord van den
Russischen gezant te Londen. Be
richten van de Engelsche en Russische
vloot. Van het oorlogsterrein.
Engeland en Rusland.
Despanningvoorbij.
De spanning, die het Engelsch-Russisch inci
dent had teweeg gebracht is, blijkens de bewe
gingen van de Erïgelsche en andere staatslieden
geheel voorbij.
Balfour is naar zijn golfclub, Lansdowne en
de meeste andere ministers zijn evenzoo uit Lon
den vertrokken.
Er is nauwelijks een secretaris meer te vin
den in Downingstreet, schrijft een berichtgever.
Ook de Fransche gezant Cambon heeft Lon
den verlaten en is naar Parijs vertrokken.
Naar aanleiding van de vredelievende oplos
sing van het dreigend conflict tusschen Engeland
en Rusland geeft de Köln. Ztg. haar blijdschap
te kennen over het feit dat van de te 's-Gra-
venhage bestaande gelegenheid tot bijlegging van
geschillen, nu ook gebruik gemaakt wordt, vooral
waar het een kwestie betrof die voor alle be
schaafde volkeren van het uiterste belang was.
Daarom juicht nu ook geheel Europa over het
besluit van beide landen om zoo noodig een
scheidsgerecht te laten beslissen.
Het Berl. Tageblatt wijst op de merkwaar
dige bijzonderheid dat de eerste maal nu een
belangrijke kwestie aan het oordeel van een
scheidsgerecht onderworpen wordt, de feitelijke
Engelsch Volksverhaal uit het begin der
vorige eeuw.
26)
„Ik denk, dat gij hier zeer goed zult
kunnen slapen," zeide Ludwig, terwijl bij een
blaker met een brandende kaars op de tafel
van een zelden bezocht vertrek plaatste, dat,
gelijk Guij opmerkte, niets bevatte dan een le
dekant en enkele ouderwetsche meubelen. Al
les was echter zorgvuldig schoon gemaakt en
van stof gereinigd, en het deed hem niet wei
nig goed, dat hij een vroolijk vuurtje in den
haard zag branden.
„Ik geloof niet," zeide hij, dat. het bezit van
deze kamer dikwijls aan de ratten betwist
wordt."
„Tegenwoordig niet," hernam Ludwig.
„Vroeger, toen mevrouw nog leefde, kwamen
er dikwijls familiën met een ganschen aan
hang van bedienden op het kasteel logeeren,
en bleven er soms verscheidene weken. Dan
werd deze kamer gemeenlijk door den voornaam
sten bediende gebruikt."
„Waar is dit de ingang van?" vroeg Guij,
naar eene deur naast het ledikant wijzende.
„Die deur wordt nu nooit geopend, maar
zij komt uit op een trap, die rechtstreeks naar
oprichter van dat. scheidsgerecht daarin de voor
naamste belanghebbende is. Door deze oplos
sing zijn de grootste spotters, die liet Hof van
Arbitrage nog als een onding beschouwden, tot
zwijgen gebracht; zij beteekent een nieuwen stap
in de richting van den wereldvrede. En het blad
besluit: „De tweede vredesconferentie, die Roo
sevelt. bijeenroepen wil, zal, gesteund door dit
voorval, waarschijnlijk veel grootere practische
resultaten hebben dan de eerste, die overigens
deze, weinige jaren geleden nog ondenkbare, han
delwijze van een groote mogendheid bij een zoo
zware beleediging gerust op haar rekening schrij
ven mag."
Telegrammen van Zaterdag-nacht.
TANDZJER, 29 October. De Russische oor
logsschepen die hier heden-ochtend aangekomen
zijn, zijn de kruisers Aurora, Dmjtri Donslcoj en
Kamtsjatka. De kruisers Sjwetlana, Zjemtsjoeg
en Almas kwamen vanmiddag.
Telegrammen van gisteren en heden-nacht.
PETERSBURG, 30 October. De Regeeringsbode
maakt een telegram openbaar, den 28en door
Lamsdorff uit Tsarskojesselo aan den gezant van
Rusland te Londen gericht, luidendeAangC;
zien onze verheven monarch wenscht, dat allo
mogelijke licht valle over al wat gebeurd is in
de Noordzee, acht bij het aangewezen de kwes
tie aan een internationale enquête-commissie te
onderwerpen, ten einde zoo nauwkeurig mogelijk
te worden onderzocht; zulks overeenkomstig de
Haagsehe conventie. Op allerhoogst bevel draag
ik uwe excellentie op, aan de Engelsche regee-
ring dezen vorm tot oplossing der kwestie voor
te stellen.
De gezant antwoordde denzelfden dag: ik heb
aan minister Lansdowne de mededeeling gedaan,
welke in het telegram dat uwe excellentie lie
den uit Tsarskojesselo aan mij richtte was be
volen. De Engelsche regeering neemt, het voor
stel aan, het onderzoek van het gebeurde in de
Noordzee over te dragen aan een internationale
commissie, gelijk de Haagsehe conventie die voor
ziet.
PETERSBURG, 30 October. De Tsaar heeft
heden een lange audiëntie verleend aan den En-
gelschen gezant Hardinge.
VIGO, 30 October. Men meent, dat de inter
nationale enquête begonnen is aan boord van
de Engelsche kruiser Lancaster, die zooeven op
de reede van Villa Garcia is geankerd. Er wor
den vijf andere Engelsche oorlogsschepen ver
wacht..
GIBRALTAR, 30 October. De mobilisatie-ma
noeuvres zijn in den namiddag geëindigd, wat
wordt beschouwd als een aanduiding, dat er geen
vrees bestaat voor verdere verwikkelingen met
Rusland.
GIBRALTAR, 30 October. De Engelsche krui
ser Bacchante en twee torpedojagers, vertrekken
vannacht naar Aroesbaja.
TANDZJER, 30 October. Er zijn hier 21 Rus
sische schepen, waaronder 10 pantserschepen en
den tuin voert. Maar zie hier, als gij soms
bang mocht zijn, naast uw bed hangt een
pistool," zeide Ludwig.
Guij zag op en lachte hartelijk, toen hij een
groot roestig ruiterpistool, waar de vuursteen
aan ontbrak, aan een spijker zag hangen. „Dat
moet ik eens bekijken," zeide hij, en een paar
groote spinnen werden uit. hunne rustplaats
verjaagd toen hij liet verroeste wapen van den
wand nam. Hij lag, het pistool op een stoei
naast zijn bed, en zijn horloge, beurs, hoed en
jas op de tafel. Ludwig beschouwde dit als
een wenk 0111 te vertrekken, en Guij's hand
met warmte drukkende, zeide hij:
„Ik wensch u goeden nacht en hoop, dat
gij goed mag slapen, opdat gij morgen-ochtend
verkwikt en uitgerust zijt. voor de groote reis,
die gij te doen hebt."
Guij ging naar bed, Hij deed zijn licht uit,
maar kon den slaap niet vatten, want toen
hij zijne oogen sloot, kwamen al de gebeur
tenissen der laatste dagen weer voor zijn geest
op. Hoe kon hij slapen, terwijl zijn hart tin
telde van geluk? Zoodoende gevoelde hij geene
vermoeidheid en droomde hij met open oogen.
Doch wij moeten naar de hoofdstad, die Guij
onlangs op eervolle wijze verlaten had, terug-
keeren, om getuige te zijn van een ander ver
trek uit datzelfde middelpunt, der bevolking,
dat deze keer een gang der voornaamste ge
vangenis tot uitgangspunt had, waar eenige man
nen en vrouwen het einde hunner kerkerstraf
hadden moeten afwachten, om vandaar weder
kruisers en 7 torpedobooten. Het bevel voeren
de admiraals Folkersahm en Enquist.
TANDZJER, 31 October. Vijf Russische tor
pedojagers hebben gister-avond zee gekozen, de
rest van de vloot is den ganschen dag bezig met
het innemen van proviand en kolen.
Van het oorlogsterrein.
PETERSBURG, 29 October. Zooals Sacharof
aan den genenden staf meldt, zijn er den 28en
bij het. eerste Mnntsjoerijsche leger geen gevech
ten geleverd. De Russische en Japansche bat
terijen onderhielden over het gehecle front een
zwak vuur. Het. schieten der Japanners richtte
weinig uit. De verliezen der Russen waren dan
ook onbeteekenend. In den nacht op den 29en
heerschte er rust. Berichten over gevechten zijn
niet binnengekomen.
TSJ1FOE, 29 October. Alexejef vertrekt mor
gen met, zijn geheelen staf uit Charbin. Zij kun
nen den 14en November te Petersburg aankomen.
De Russische consul zegt, dat de terugroeping
van den stadhouder aldus verklaard moet wor
den, dat zijn raad noodig is bij de uitwerking
van nieuwe plannen voor den veldtocht in Mant-
sjoerije.
PETERSBURG, 30 October. Een telegram van
Koeropatkin dd. gisteren aan den Tsaar meldt
Heden zijn er geen berichten over gevechten ont
vangen. Bij de verkenning op groote schaal, wel
ke de cavalerie den 28en heeft, ondernomen, is
zij afgezeten slaags geweest, waarbij ook de artil
lerie meewerkte; liet dorp Tsiën-tau-jang is toen
door ons bezet. De vijand verliet Lam-poe. Den
2Sen hebben de Japanners beproefd, onze vrij
willigers te verdrijven uit een dorp, een werst
ten westen van Tsjan-lea-poe gelegen. Den gan
schen dag heeft de vijand het dorp met heftig
artillerievuur beschoten. Doch de vrijwilligers
behielden het dorp met geringe verliezen. Een
vijandige afdeeling, die uit twee compagnieën
met machinegeweren en twee escadrons bestond,
beproefde de afdeelingen onzer voorhoede uit
het dorp Ta-joe, zes werst ten zuiden van Hwang-
toe-ling, te dringen, doch werd teruggeslagen.
In den nacht van 28 op 29 hebben vrijwilli
gers een verkenning gedaan naar een berg met
een afgodentempel, twee werst ten zuiden van
San-Sin-Soen. De vrijwilligers bezetten de on
derste rij verschansingen, maar uit, de daarboven
gelegen schansen werden zij door een Sterk ge
weervuur beschoten en de geheele afdeeling trok
terug naar hare stellingen, onderwijl het vuur
bean t woordend e
Vrijwilligers die het dorp Tinsin bezet hielden,
een werst ten zuiden van Lin-dzja-toen, zijn 's
nachts door een sterkeren vijand aangevallen en
hebben zich naar Lin-dzja-toen teruggetrokken.
Bij het aanbreken van don dag gingen de vrij
willigers tot, den aanval over, zij bezetten het
dorp Tinsin opnieuw, dat. echter door de Japanners
in de asch was gelegd.
PETERSBURG, 30 October. Generaal Kaulbars
chef van het militaire district Odessa, moet, naar
men zegt, tot chef van het eerste Mantsjoerijsche
leger zijn benoemd.
tegen de maatschappij te worden losgelaten.
Van tijd tot tijd werd de deur geopend en een
nummer afgeroepen. De door dat nummer aan
geduide misdadiger ging door een politie-ugent
vergezeld, naar het bureau van in en uitgang,
ontving daar zijn paspoort, en was vrij om te
vertrekken. Het spreekt wel vanzelf, d it hun
dit geen tweemaal behoefde gezegd te worden.
„Nommer 88!
„Nommer 88 haastte zich op het bureau
te verschijnen. Hij was een man van bijna
ach t-en-twin tig jaar, sterk en rechtgebouwd, en
zag er, ofschoon zijn blik iets wilds en on
gestadigs had, niet terugstootend uit. Een be
ambte, die achter een hoogen lessenaar geze
ten was, bromde op onverschillige wijze de ge
bruikelijke woorden voor zijne invrijheidstelling,
terwijl hij, onder toezicht van een ander amb
tenaar, de gemakkelijke gevangeniskleeding uit
trok, om zijn eigen havelooze plunje weer aan
te trekken, als een voorsmaak van hetgeen de
vrijheid hem opleveren zou. Hij bleef barre
voets en sloeg tersluiks menigen spijtigen blik
op de goede sterke schoenen, die hij gedurende
zijn straftijd gedragen had.
Toen werd hij bij den lessenaar geroepen, waar
hij' zijn paspoort ontving.
„Waar zijn je schoenen?" vroeg de heer
achter den lessenaar.
p-a „Ik heb er geen," zei de man treurig,
toen ik mijn eigen kleeren terugkreeg waren
mijne schoenen er niet bij.
„Dan zullen ze zeker het bewaren niet
Uit Frankrijk.
Van onzen Parijschen correspondent
Parijs, 15/28 October 1904.
Uit Fransche Kamer. Interpella
ties. Een preludium en finale.
Standbeeld voor Gesar Franck.
Bij de hervatting van den parlementairen ar
beid vertoonde zich vanaf Dinsdag den 18den
dezer en de volgende dagen de oude kwaal in
de Kamer waaraan zij reeds sedert de laatste
jaren kronisch lijdende was, namelijk de ver
derfelijke partij- en sectegeest, die hier de ge
heele gouvernementeele staatkunde beheerschl.
De berg interpellatiën, welke op behandeling
wachten, beletten, dat de meest dringenden op
het nuttigst oogenblik kunnen voorkomen en zoo
verstikt de meerderheid die, welke voor de re
geering onaangenaam of lastig zouden worden.
De interpellatiën op den strijd, door het gou
vernement tegen de Kerk en de Katholieken ge
voerd, betrekking hebbende, konden nu echter
moeilijk achterwege gesteld worden, wat ook de
minister-president Combes zelf begrepen heeft.
De interpellatie over het opzeggen van het
Concordaat gaf aanleiding tot een scherp debat,
waarbij Combes trachtte uit te leggen waarom
het, concordaat niet kon bestendigd en thans geen
ander kon gesloten worden.
Hij deed dit op een hatelijke, perfide en soms
heftige wijze en bovendien in zulke gewone, platte,
triviale bewoordingen, dat hij liet debat zooda
nig verlaagde en verbitterde, dat men geen
staatsman, doch de aanvoerder eener fractie dacht
te liooren, die de sans gêne tot het cynisme
en de brutaliteit tot beleedigen zoo ver dreef
(lat men een woedende revolutionair waande te
zien, die waardigheid en fatsoen verloren had.
Brisson zelf, die presideerde, bood de Kamer
de excuses van Combes aan, die tegenover den
oud-minister Ribot, wiens inzichten natuurlijk
met de zijnen lievig in strijd waren, zich zoo
insolent gedroeg, dat deze de tribune verlaten
had, waar hij zijn rede nauwlijks begonnen was.
Doch laten wij ons niet laten bedriegen, Combes
had het wel bedacht, om aan deze discussie
zijn waar karakter te geven, het paste hem niet
eene kwestie waarin de hoogste zedelijke belan
gen van het land betrokken zijn, met de noodige
kalmte te onderzoeken en er het princiep als
mede de gevolgen van te wegen, hij moest
den geheelen troep brullende en hongerige vrij
denkers tegen de rechten der Kerk en de vrij-
heden der Katholieken ophitsen en hierin is liij
weder geslaagd. Zoo zelfs, dat vele leden der
meerderheid die den vorigen dag de meer vrij
zinnige en gedistingeerde woorden van den heer
Deschanel warm hadden toegejuicht, thans weer
overliepen en voor het votum van vertrouwen
in het ministerie stemden.
waard geweest zijn," zeide de heer. Kan je
schrijven
„Jawel, mijnheer," antwoordde Nommer 88
zeer gedewee.
„Neem dan deze pon, 88, en schrijf eene
kwitantie voor zes gulden, welk bedrag u voor
gedanen arbeid, na aftrek uwer verplegings-
kosten als saldo toekomt. Pas nu voortaan be
ter op, en ga waarheen het u goeddunkt."
De man nam de pen haastig op, schreef onder
een deels bedrukt en deels beschreven papier,
aan welks linkerbovenhoek het nommer 88
stónd, den naam van „Karei O'Discoll," en ont
ving het geld in ruil.
Karei O'Discoll verliet het bureau zonder een
woord te spreken; en weinige minuten later
stond de ongelukkige zoon, dien de oude Da
niël als dood beschouwde, als een vrij man
op straat.
„Vrij'"
ZooaJs hij daar stond, zonder schoenen en
zonder vrienden, bonsde zijn hart bij de ge
dachten aan vrijheid, gelijk ieders hart zou
doen, tenzij de natuur hare eigenschappen ver
liezen zou. Zoolang de ijzeren vuist der wet
beni vasthield had hij dikwijls met een smach
tend verlangen naar dezen dag uitgezien, en
even dikwijls was zijne ziel bijna vergaan van
moedeloosheid en wanhoop, welke veelal het
gevolg zijn van teleurgestelde verwachting. Hij
keek naar de bedrijvige menigte en naar de
dingen, die hem omringden, ais een kind, voor
wien dat alles nieuw is. f Wordt vervolgd.)