Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
SCHELMEN.
27ste Jaargang.
Woensdag 23 November 1904.
No. 8060.
Algemeen Overzicht.
l)e oorlog in Oost-Azië.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per .1 maanden 1.35. per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland por kwartaal.
Afzonderlijke nummers '2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
F.lke regel daarboven 12t/% cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteer en worden uiterst bi
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
22 November.
VAN HET OORLOGSTERREIN.
Port Arthur.
Het korps vrijwilligers. Schets
van een Japanschen aanval tegen een
Russische stelling. Een schip' met
proviand voor Port Arthur aange
houden. Japansche overwinning. -«•
De algemeene aanval. Ontmoedi
ging te St. Petersburg. Blokkade-
verbrekers. Een nieuw Japansch
werptuig.
Over de organisatie van het korps vrijwilligers
te Port Arthur geeft do Vostotekni V i est nik, te Pe
tersburg verschijnende, eenige bijzonderheden.
Elk compagnie is honderd man sterk en onder
hen die er deel van uitmaken, bevinden zich
kooplieden en hunne bedienden, employe's van
verschillende huizen, grondeigenaars, kortom,
ingezetenen van allerlei slag, soort en stand.
Het handels-element is daarbij echter overheer-
schend. Men vindt er een aantal lieden onder,
die vóór deze nooit aan vechten of oorlogvoeren
gedacht hebben. Alle eigenlijke reservisten zijn
reeds onder de wapens geroepen cn dus moet
men thans wel zijn toevlucht nemen tot het min-
der-martiale gedeelte van de bevolking. Deze men-
schen worden „gedrild" door echte officieren en
oefenen zich dagelijks met den grootsten ij du
in den wapenhandel.
De fiets bewijst ook hier kostbare diensten.
Een zeker getal wielrijders in de „benauwde
veste" hebben een detachement koeriers ge
vormd. Zij zijn ingeschreven op de lijsten van
den generalen staf en dragen op den linkerarm
een nummer. Eiken dag hebben zij zich gedurende
vier uren beschikbaar te houden voor de mili
taire autoriteiten en menigmaal is het gebeurd,
dat hun zendingen of boodschappen buiten de
stad werden opgedragen binnen een rayon van
ongeveer 10 K.M. Deze detachementen vrijwil
ligers zijn van het grootste nut en generaal Stös-
sel hoeft een dagorder uitgevaardigd, waarin hij
aan de diensten, welke zij bewijzen, alle hulde
brengt.
't Zijn krachtige', kloeke jongelui, die zich met
groote geestdrift, met brandenden ijver en met
bijzondere kordaatheid wijden aan de taak, welke
zij op de schouders hebben genomen.
De correspondent van de Novi Krai geeft een
schets van een
Japanschen aanval tegen eene
Russische stelling.
De Japanners naderden snel schrijft hij
en de afstand, die hen scheidde van den heu
vel, waar wij ons bevonden, verminderde zicht
baar. Onze tirailleurs volgden de bewegingen
van don .vijand met aandacht en met koelbloe
dige kalmte. Zij gingen voorzichtig voorwaarts,
zonder halt te houden. „Niet schieten zonder
bevel!" luidde het parool, dat de peloton-chefs
telkens herhaalden. Een ander commando werd
Engelsch Volksverhaal uit het begin der
vorige eeuw.
43)
Hij ging naar buiten, zag twee hoeren uit
eene postkoets stijgen, en trad voorwaarts om
hen tegemoet te gaan.
„Mijne Heeren," zeide Daniël beleefd, ter
wijl hij zijn pet even afnam, en tegelijkertijd
een onderzoekenden blik op de twee perso
nen wierp die zijn beleefden groet vriendelijk
beantwoordden, „het spijt mij u op dit late
uur te moeten teleurstellen, want mijn mees
ter, de Graaf von Hochstein, vertoeft reeds sinds
eenige maanden te Parijs."
„Mijn naam is Jack Plush", zeidc een dei-
vreemdelingen, en ik stel geen bijzonder be
lang in het verblijf van den Graaf, ofschoon ik
heel van Engeland gekomen berr om zijn por
tier op te zoeken."
„Als ik mij niet vergis, zijt gij juist de
persoon, dien wij zoeken," merkte de andere
vreemdeling op, terwijl hij zijne oogen op den
bos sleutels, die aan Daniel's gordel hing, ves
tigde.
„Van EngelandI" riep de oude wan ver-
gegeven „Niet aanleggen vóór op twaalfhonderd
meter
Onze manschappen bleven onbewegelijk, ter
wijl elk oogenblik de granaten om hen heen ont
ploften.
Het aantal gewonden neemt toe.
„Peloton, vuur!" Op dat commando volgen de
salvo's elkaar bliksemsnel. De eerste Japansche
linie aarzelt.
Een andere linie volgt.
Het schieten wordt verbijsterend, maar de vuur
regen doet de Japanners niet terugdeinzen. Hunne
gewonden wankelen, richten zich op, weten nog
een klein eindje al te leggen, vallen dan weer.
Sommigen worstelen met den dood.
Een derde linie volgt. Onze manschappen gaan
voort met schieten. De granaten barsten en don
deren te midden van de Japanners, die, verwoed
als ze nu zijn geworden, niet meer letten op de
gewonden en op het gekerm
„Peloton, vuur!" Telkens hoort men weef dat
commando. De Japanners hebben reeds een deel
van de hoogte, waar wij ons op bevinden, be
stegen. De eerste liniën hebben zich hersteld
en doen weer mee aan den aanval. Van beneden
stroomen nieuwe hulptroepen aan. Enkele van
onze sectiën schieten op de naastbij-zijnde Ja
panners, andere op verder-verwijderde. Nu zijn,
de Japanners nog maar op enkele schreden af-
stands. De manschappen, die de mitraileuses be
dienden, zijn allen gesneuveld....
Het bombardement der loopgraven, door mid
del van granaten, vangt aan. Japanners zijn
teruggeworpenzij kunnen ons vuur niet meer
weerstaan. Maar beneden groeit hun aantal nog
steeds....
Zij hernieuwen den aanval. Er worden ont
zettende verwoestingen onder hunne gelederen
aangericht, maar nog is hun getalsterkte groot.
Dezen middernacht zijn er op de 150 nog maar
40 man over om hêt plekje, aan hunne zorgen
toevertrouwd, te bewaken.
Van alle zijden dringen de Japanners toe....
Maar ze werden met de bajonet weer terugge
dreven, als zij schier den top bereikt hebben
Een van hen, wild en razend van woede, met
flikkerende oogen, springt naar boven en brult,
als een waanzinnige: „Zdravstvny Russley!"
(Dag, Russen!)
„Dag, Japanner!" antwoordt een van onze man
nen, die hem aan zijn bajonet rijgt. De ongeluk
kige Japanner draait om zijn as en valt dan als
een inert blok neer.
De strijd besluit de correspondent van het
Russische blad is een hel, zóó verschrikke
lijk, dat men niet bij machte is om er een schets
van te geven, die het verschrikkelijke ook maar
bij benadering doet gevoelen
Het Departement van Marine te Tokio maakt
bekendOm drie uur in den ochtend van den
19den dezer kreeg ons smaldeel, kruisende in de
buurt van Jen-tao, het Duitsche stoomschip Hu -
telan in het gezicht, dat in de richting van
Port Arthur stoomde. De kanonneerboot Taisoeta
baasd uit, en vervolgde in zuiver Engelsch, of
schoon met een lersch accent: „Komt gij uit
mijn vaderland.... uit Ierland?"
Mijnheer Jack Plush, die als een echte Londe-
naar een afkeer had van al wat lersch was,
schudde zijn hoofd ontkennend en zeide
„Neen."
Daar hij juist binnen het bereik van Daniël's
stevigen vuist was, was het gelukkig voor hem,
dat hij zijne gevoelens over Ierland voor zich
zeiven hield, en zich bij het éénlettergrepige
antwoord bepaalde.
„Dan vraag ik u Verschooning, mijne vrien
den," zeide Daniël koeltjes, „ik ken geen en
kel persoon in geheel Engeland. Daar heeft
hier bepaald eene vergissing plaats, en, daar ik
gewis de man niet ben, dien gij zoekt, wil
ik u goeden nacht wenschen, want het is nooit
Ie vroeg om op een verkeerden weg terug te
keeren."
„Een oogenblikje vriend," zeide Plush's
metgezel, „eene ondervinding, ik ben er trotsch
op het te kunnen zeggen, van bijna veertig
jaren, heeft mij geleerd hoe dwaas het is, over
zaken op het eerste gezicht een beslissend oor
deel te vellen, hetgeen gij met volstrekt geen,
of misschien zeer weinig ondervinding, op het
oogenblik juist bezig zijt te doen."
„Welke ondervinding bedoelt gij?" vroeg
Daniël nieuwsgierig.
„De ondervinding bij de wet," hervatte
de politie beambte met waardigheid.
zette de Batelan na en haalde haar in, om vijf
uur 's ochtends. Het schip had een groote hoe
veelheid winterkleeren, dekens, geneesmiddelen
on vleesch in blik aan boord. De gezagvoerder
zeide dat hij naar Nioe-tsjwang ging, maar de
koers, in welken hij stoomde, en de aard van
de lading werden als verdacht beschouwd. Het
schip is daarom naar Saseho opgebracht.
Volgens een bericht uit vertrouwbare bron te
Tokio ontvangen, hebben de Japanners den 19en
de contrescarp van het fort Erloengsjan bezet.
Volgens een reiziger, die uit Dalni is ge
komen, is de algemeene aanval op Port Arthur
den 18en of 19en weer begonnen.
Een Japansch ambtenaar, met dezen reiziger
uil. Dalni aangekomen, verzekert met ficfflistheid,
dal er geen algemeens aanval meer op Port Ar-
Ihur ondernomen zal worden. De geruchten die
daarover in Dalni lpopen, zijn ontstaan, omdat
versche troepen, w. o. de pas gelande 7e di
visie, naar het front gezonden zijn.
- De Daily Telegraph verneemt uit Peters-
burg: De laatste telegrammen van Stoeisel ont
moedigen de menschen hier zeer. Zij toonen
aan, dal gebrek aan voedsel Port Arthur eer
tol. overgave zal nopen dan de wapenmacht der
Japanners.
De stoomschepen Tai-ping en Progress zijn
met 1000 Chineezen uil Wladiwostock te Tsji-
foe aangekomen. Zij berichten dat het stoom
schip Allanton, met schietvoorraad geladen, den
I2den dezer van Wladiwostok is vertrokken, om
de blokkade van Port Arthur te gaan verbreken.
Het stoomschip Victoria, dat met proviand ge
laden was, moet daar reeds in geslaagd zijn.
De Allanton is hel Engelsche schip dat on
langs de Wladiwostok werd vrijgelaten, nadat
liet. Russische prijsgerecht de beslissing in eer
sten aanleg, volgens welke de Allanton oorlogs
contrabande voor de Japanners aan boord had,
vernietigd had.
-Reuter meldde eergisteren uit Tsjifoe:
De Russische consul jiier heeft uit Port Ar
thur een brief ontvangen, waarin het gebruik
dat de Japanners van een bijzonder werptuig
maken, wordt beschreven. Het ziet er uit als
een lange worst, die de Japanners in de schan
sen gooien. Daar springt, het en verspreidt een
stank waarvan de soldaten flauw vallen, tenzij
zij het ding dadelijk verwijderen. Het gas dat
er uit komt, werkt echter niet doodelijk.
In Mantsjoerije.
Koeropatkin meldde dd. 20 November aan
den Tsaar: In den nacht op 19 dezer hebben
onze vrijwilligers een tegenover onzen linkervleu
gel gelegen, alleenstaand huis, waarin zich een
25 man sterke Japansche veldwachl bevond, in
de lucht laten vliegen.
De Japanners brengen in allerijl groote voor
raden oorlogsmateriaal, mondkost, kleeren enz.
naar Nioe-tsjwang, voor de scheepvaart op de
rivier tengevolge van het ijs gestaakt zal moe
ten worden.
„Bij de wet?" zeide Daniël, terwijl hij
zijn hand op den kop van een grooten dog
legde, die, na oen voldoend onderzoek van de
boenen der vreemdelingen, naast zijn meester
post vatte, gereed om Dij de eerste oorlogs
verklaring de vijandelijkheden te beginnen. On
dervinding bij de wet! Wel, de mijne is als
Azor's staart, zeer kort, en bepaald zich tot de
wetenschappen, dat ik geen valschen eed mag
doen. Ik ben gelukkig! altijd een eerlijk mensch
geweest."
De hartelijke lach, waarmede zij de uitkraming
zijner wijsheid beantwoordden, bracht den ouden
man iets beter in zijn humeur; want, de on
verwachte komst der vreemdelingen, hunne zon
derlinge handelwijze en vreemde wijze van zich
voor te stellen waren oorzaak, dat hij min of
meer kwaad gemutst was geworden.
„Alles goed en wel," zeide Jack's met
gezel; „maar sinds het uitgemaakt is, dat gij
de portier van Hochstein zijt, moeten wij de
zaak, die ons hier brengt, en die zeer dringend
<-n belangrijk is, ook met niemand anders dan
u zelvcn behandelen. Ik Verzoek u daarom vrien
delijk ons een onderhoud in uwe woning toe
te staan."
Daniël knikte toestemmend, sloot de koets
poort zorgvuldig achter de vreemdelingen dicht,
en ging hen toen met verschuldigde beleefd
heid voor naar zijn huisje, wat geenszins naar
den zin van Azor scheen tie zijn.
Vrouw Daniël was onthutst, toen zij baar
De Oostzee-vloot op weg naar de Oost-
Aziatische Wateren.
De correspondent van de Daily Express, seint
uit Chania (Kreta) dd. 20 dezer:
Er zijn hier verschrikkelijke dingen gebeurd
terwijl de afdeeling van de Ooslzeevloot, die
door het Suez-kanaal gaat, hier lag. Vele offi
cieren en manschappen zijn in een voortduren-
den staat van woeste dronkenschap geweest en
hebben door de straten geslenterd, terwijl zij de
bewoners beleedigden en aanrandden. In hun
dronkenmans-ruzies hebben zij zeker wel vijf
menschen vermoord. Ongeveer veertig Russische
matrozen zijn gedeserteerd. Zij verklaren open
lijk, geen vertrouwen in hun officieren te stel
len. De tucht op alle schepen is zeer laks.
De meeste schepen van de vloot zijn van ver
ouderd type, en werklui van hier, die aan boord
zijn geweest om de schepen zeeklaar te maken,
zeggen dat zij glecht onderhouden waren.
De divisie van de Russische Oostzeevloot, onder
bevel van admiraal Feldersham, namelijk de
pantserschepen Sisoj- Weliki en Nawarin, de
krmser$Swjetlana,Zjemtsjoeg en Almas, de torpedo
booten Bestratsjni, Betsoepretsjni, Piedowi, Bystri
en Boeïrd en de transportschepen, Jeroslaf. Knjas-
Gortsjakof', Woronej, Küaj, Tambof, hief, Dzjoe-
piter, Merkoer en Wladimirof zijn gister-middag
om drie uur uit Chania naar het Verre Oosten
vertrokken.
RUSLAND.
Op aanstichting van het Moskousche comité
hebben eergister vertegenwoordigers van de
zemstvo's vergaderd. Er wérden besluiten aan
genomen betreffende algemeene vraagstukken van
de Russische binnenlandsche politiek. De be
raadslaging droeg een zuiver particulier ka
rakter.
DUITSCHLAND.
Er is veel over en weer gepraat over de vraag
of de Tsaar en de Duitsche Keizer elkaar zul
len ontmoeten. Niettegenstaande de laatste dé
menti's, volgens welke die twee elkaar vooreerst
niet zullen omhelzen, verneemt men van be
voegde zijde, dat het best mogelijk is dal, dit
toch wel zal gebeuren. In Berlijn zou men die
groeting gaarne willen zien, maar tevens wen
schen dat bet initiatief daartoe uitgaat van Bus-
land, als bewijs van de zoogenaamde „thurmhohe"
vriendschap "tusschen beide staten. Duitschland
streeft er naar, om in Petersburg weer de eer
ste plaats van vroeger te herwinnen, teneinde
op die wijze de Fransch-Russische alliantie te
verzwakken, welk verbond het sinds de toena
dering tusschen Engeland en Frankrijk met groo-
ter wantrouwen dan vroeger gadeslaat. De Duit
sche politiek wenscht op zoo'n goeden voet met
Rusland te komen, dat, als eenmaal de tijden
voor de vredesonderhandelingen met Japan zijn
aangebroken, zij in staat zal zijn, aan Rusland
goede diensten te bewijzen. Daar de reizen van
den Tsaar om de bekende redenen nimmer vooruit
man met twee vreemde heeren zag binnen
komen. Hare eerste gedachte was, dat zij kwa
de tijding van Guij kwamen brengen; maar de
vraag, die reeds op hare lippen kwam, werd
gesmoord door een teeken van Daniël, dat hij
wenschte, dat zij de kamer zou verlaten.
De onrustige blikken van den ouden man
dienden alleen om hare bezorgdheid nog te ver-
grpoten, ofschoon zij, zonder een woord te spre
ken, haar breiwerk in een mandje legde, en,
inet eene neiging voor de vreemdelingen, naar
de achterkamer ging.
Jack keek eerst haar en toen zijn metgezel
aan.
„Neem mij niet kwalijk, juffrouw," zei
de politiebeambte, „voor dit ontijdig bezoek;
c n wees zoo goed de kamer niet te verlaten,
want wij zouden u gaarne bij dit onderhoud
tegenwoordig zien; doch daar ik bij ondervin
ding heb, dat de vrouwen zwakke zenuwen
hebben, stel ik op den voorgrond, dat gij u
bij wat wij u ook vragen mogen volstrekt niet
bevreesd behoeft te maken. Wij handelen een
voudig ais vrienden van uwe vrienden."
Vrouw Daniël ging werktuigelijk weder zitten
en Azor legde zich kwispelstaartent aan hare
voeten, met zijn neus tusschen zijne pooten, en
zijne ondeugende oogen strak op het bleeke
gelaat van Jack Plush gevestigd.
Wordt vervolgd
