Dagblad voor Schiedam en Omstreken. SCHELMEN. 27ste Jaargang. Donderdag 8 December 1904 No. 8073. Algemeen Overzicht. FEUILLETON. De oorlog in Oost-Azië. President lioosevelt aan 't woord. ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- Straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 10 regels 0.77 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven '121/2 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voor herhaaldelijk ad verteeren worden uiterst bil lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus 110. 39. Y Schiedam's afgevaardigde. Als men in een groot dagblad als het Alge meen Handelsblad in de altijd uitsteekend gesty- léerde Kameroverzichten een grappig moment, tijdens de kamerzitting voorgevallen, vindt ge memoreerd, dan kan men aannemen, dat ook werkelijk iets van dien aard is gebeurd. »Iets van dien aard" zeggen we, omdat men schets jes als waarvan we in ons nummers van jl. Zaterdag melding maakten, niet te veel au serieus moet opvatten. We weten immers allen, dat sommige journalisten er slag van hebben een klein inci dent tot een buitengewoon groot op te blazen. Toen we heden in de Handelingen de rede van Schiedam's afgevaardigde, j.l. Donderdag bij de Indische Begrooting gehouden, lazen, maakte zij op ons een geheel anderen indruk. De rede ge tuigde van een groote kennis van Indische toe standen en was dan ook allerminst geschikt om aanleiding te geven tot lachen. Dat de heer van Limburg Styrum steeds in de Kamer terugkomt op hetzelfde onderwerp vindt zijn oorzaak hierin, dat naar zijn meening de Indische ambtenaren nog steeds geen behoorlijke zorg wijden aan geen voldoende kennis be zitten van een cultuur, die nog altijd voor de welvaart van den Javaan van groot belang is. lntusschen is ons gebleken, dat niemand in de Kamer gelachen had om een andere reden, dan om de staaltjes, die de heer van Limburg Styrum mededeelde betreffende de mindere geschiktheid der ambtenaren De onjuiste voorstelling door den overzicht schrijver van het Hdsbl. van Mr. Van Limburg Styrum's rede gegeven, is dezer dagen onder de Kamerleden niet onbesproken gebleven en hebben dan ook verschillende afgevaardigden er hun ver ontwaardiging over te kennen gegeven. 7 December. Port Arthur. De strijd om den Berg van 203 M. Een ambtelijk bericht. Een nach telijke aanval der Russen afgeslagen. De Russische vloot. Het ambtelijke bericht uit het Japansche hoofd kwartier voor Port Arthur schijnt aan te geven, dat de Japanners van de verovering van den Berg van 203 M. gebruik hebben gemaakt om er scheeps geschut op te brengen, en dat het vuur van deze kanonnen de positie van de Russische oorlogssche pen onder bedekking van Peijoesjan onhoudbaar zal maken. Ziehier het verslag uit het hoofdkwartier Den 3en beschoten onze scheepskanonnen de vijandelijke oorlogsscheppen. De Pobjeda werd zesmaal door een granaat getroffen een schip van het Retwi- scm-type acht maalzestien granaten troffen andere schepen. Den 5en volgden wij dezelfde tatiek. Onze granaten troffen de Pobjeda zeven maal, de Pol- tawa elf maal en de Retwisan elf maal. In den namiddag barstte een Japansche granaat in het magazijn ten Z. van Peijoesjan en veroorzaakte een hevige ontploffing en een brand, die twee uur daarna nog voortduurde. Later op den dag licht te ons zwaar geschut zijn vuur weer op de Rus- Engelsch Volksverhaal uit het begin der vorige eeuw. 55) Van dat oogenblik af werd er weinig meer van zij ne eenzame geschiedenis gehoordmaar toen, na de gebeurtenissen van Juni 1815, de verbonden legers Parijs ontruimden, en het volk weer tot irnst en vrede gekomen was, trok hel sombere en schijnbaar onbewoond huis in de Rue de la Harpe toevallig de aandacht der politie. Daar ^nd zij, als altijd in zijn stoel achter zijn sc ïnjI tafel gezeten, het geraamte van Jingel nJrl S" ,'jn z'-i" van bet vleesch ontdane vin- 7' geldkistje en z;jn grootboek omklemden, ^ongelukkig verdwenen een booswicht en vrek van deze wereld. sische schepen, De Pereswjet werd tweemaal ge raakt en twee granaten drongen in twee schepen van het Pollaion-type. Men heeft deze twee sche pen zien branden. Een uur lang steeg er een groote hoeveelheid rook uit op. De krijgsverrich tingen tegen de forten Soengsjoesjan en de oos- selijke forten worden dag en nacht voortgezet. Den 4en zijn er twee snelvuurmonden van 36 mM. in een lunette van het contrescarp van Er- loeng.sjan buit gemaakt. Reuter seint d.d. 5 December uit Tokio De Russen hebben nachtelijke aanvallen gedaan op den Berg van 203 meter, alle zijn echter met zwaar verlies afgeslagen. De Russen moeten thans wel 3000 man opgeofferd hebben bij l;un pogin gen om den berg te heroveren. Te Tokio is men algemeen overtuigd, dat de Russische vloot spoedig een "uitval moet doen, of anders onherstelbaar beschadigd zal worden. De Oostzee-vloot op weg naar de Oost- Aziatische Wateren. Officieren van de Fransche stoomboot Binh- Thuan, die 30 November uit Japan is vertrok ken, hebben te Tsjifoe verteld hoe de Japansche vloot zich klaar maakt voor do ontmoeting met het Oostzee-eskader. Het Japansche slagschip Mikasa werd door de Binh-Thuan gezien bij Sas-ebo; het zag er uit als nieuw na de verjongingskuur. Veertig mijl ten zuiden van het Sjantocng-voorgebergte za gen de Franschen de Asaki, ook nieuw uitgerust en geverfd en klaar om de Russen te lijf te gaan. Aan het herstellingswerk der Japansche vloot is men met de grootst mogelijke geheimzinnigheid sedert Augustus 1.1. bezig. De torpedobootflotielje is vooral tc Sasebo en te Dalni inmiddels goed verzorgd. De afdoe ling van de Russische Oostzeevloot die den weg genomen beeft door de Itoode Zee, vult, gelijk men weet, haar kolenvoorraad aan in de Fransche wateren van de kolonie Obok, aan de golf van Aden gelegen. Voor den vorm zijn de Russische oorlogsschepen niet bij Dzjiboeti gaan liggen, maar bij de Moesja-eilanden, eenige aan Frankrijk toebehoorende eilanden, lusschen Obok en Dzjiboeti. De opgewondenheid in Japan neemt toe, vol gens een telegram uit Tokio, wegens de hou ding der onzijdige mogendheden ten aanzien van de Russische Oostzeevloot. De groote bladen ge ven uiting aan het verlangen dat men overal hoort, dat de regeering krachtig fusschenbeide moet komen. Werden aan de Russische oor logsschepen in de wateren van het Verre Oosten voorrechten geschonken die niet met de onzijdig heid overeen te brengen zijn, dan zou, zoo schrijft men, Japan zich waarschijnlijk niet verplicht ach ten, de neutraliteit der betrokken mogend heden te eerbiedigen, en het zou mogelijk zijn dat het in weerwil van de aanwezigheid van neutrale schepen zijn vloot naar de haven zond welker onzijdigheid als geschonden beschouwd kon worden. Mochten de Russen zich een basis in het Verre Oosten trachten te verzekeren door bezetting van grondgebied, dan zou Japan den kelijk evenzoo handelen. Vooral ten behoeve van de Japansche vloot worden groote voorzorgsmaatregelen genomen om hef Russische smaldeel te ontvangen; en voorts neemt men maatregelen met het oog op de mo gelijkheid van het. leger op Liao-tong afgesne den wordt van zijn basis. Tegen den tijd dat de Russische vloot verwacht kan worden, zullen de Japansche troepen in Mantsjoerije in staat zijn. maanden lang den oorlog voort te zetten zonder verbinding met het vaderland. Zoo hoopt men althans in Japan. een De gebeurtenissen van ons verhaal hebben z van bever lede zoo geheel ontsponnen, dat nog slechts een paar korte opmerkingen noodig zijn om tot het „besluit" te komen. Gelijk wij gezien hebben had de Gravin van Canonburij, na ontvangst der bekentenissen van Plush, en van hunne oprechtheid en de volledig heid der bewijzen van Guij's identiteit over tuigd, zich naar Parijs gespoed, waar wij bij de herkenning tusschen haar en haar zoon zijn te ge n woo rdi g ge wees t Guij, die geheel van de gevolgen zijner won den genezen was, en de toestemming zijner moeder spoedig verkregen had, gewon de hand der schoone jonge Gravin von Hochstein, wier hart hem reeds toebehoorde toen hij nog een anno kleine bedelaar was. Toen de trotsche oude Graai deze bekentenis later vernam, schudde hij ernstig het hoofd, ofschoon hij vol gaarne toegaf, dat een edele inborst niet uit sluitend het erfdeel van adclijke geslachten is, doch ook in andere standen gevonden werd, sinds Daniël O'Discoll bewezen had van nature beter edelman te zijn dan Baron von Feldersheim. Dat was een groote concessie van den man met zijn verouderde begrippen, en zijne vrien den waardeeren het naar behooren. Onder de veranderde omstandigheden verklaart hij tevens, daL hij Guij liever tot schoonzoon had, dan wie Gister heeft President Roosevelt het Ameri- kaansch Congres geopend met een rede, waarin hij'zegt: liet land is welvarende. Het is moeilijk de staiten tot eenstemmigheid te brengen ten op zichte van liet gebruik van groote kapitalen. Of schoon werkli cden-vereeni gin gen aangemoedigd dienen te worden, moeten wij er ons tegen ver zetten, wanneer zij met onbehoorlijke middelen onbehoorlijke dingen zoeken te verkrijgen. Er is een strenge arbeidswet noodig. Verder dringt de president aan op een wet om de veiligheid van het reizen met de spoor te verzekeren. Hij legt uit, hoe dwaas het is vaa den. staat te verwachten, dat hij het mis bruik van groote corporaties belet. Groote cor poraties zijn noodig, maar alleen mannen met giwote vers landelijke vermogens kunnen zc lei den. Die corporaties behooren in het algemeen belang geleid te worden. Het bureau voor de corporaties heeft vele corporatie* onderzocht, en zal een bizonder verslag over het vlceschbedrijf samenstellen. Het doel van het bureau is op bouwende wetgeving, geen afbrekende vervolging. De boodschap dringt voorts aan op de noodza kelijkheid van de afschaffing van de korting bij verzekering en van strenge wetten op vrouwen en kinderarbeid. De consulaire dienst heeft ver betering noodig. Wat de muntkwestie aangaat: een vaste par lementaire commissie is ermee belast., te over wegen hoe een verbeterd stelsel en de intrek king van de Greenbacks te verkrijgen. Bij de wet moet bepaald worden, dat zilveren dollars naar believen van den houder tegen gouden ingewis seld kunnen worden. De president kondigt een herziening van de wetten op naturalisatie en het burgerschap aan, en raadt aan de kwestie van het burgerschap, de denaturalisatie en de bescherming van Ame rikanen in den vreemde te onderzoeken. Aangaande buitenlandsche zaken zegt de boodschapHet Congres houde steeds het grond beginsel voor oogen, dat het onmogelijk is bui tenlandsche politiek te voeren tenzij ze berust op onze houding tegenover ons leger en onze vloot. Het vaste doel van het land moet zijii er naar te streven, dat eens vrede en gerech tigheid in de wereld heerschen. Het is plicht zich te herinneren, dat het eene volk zoo min recht, heeft een ander volk onrecht aan te doen, als de eene mensch den anderen. Maar een volk moet zijn eigen rechten evenzeer bewaken aJs een mensch. ook ter wereld. Mijnheer Jack Plush ontving van de Gravin volledige vergiffenis, trad te Sunnydale in haar dienst, en leidde later een onberispelijk leven, terwijl hij de oprechtheid zijner schaamte be wees door den grooten tegenzin, dien hij had, ooit over de vroegere gebeurtenissen zijns le vens te spreken of te hooren spreken, uitgeno men zeker geducht zeegevecht, met de Franschen, waarin hij, naar hij beweerde, de rol van den grootsten held gespeeld had. Daniël O'Discoll werd, door de kinderlijke edelmoedigheid van den jongen Graaf von Ca nonburij, die geene weigering Wilde weten, de eigenaar en bewoner eener onbewoonde pacht-, hoeve te Ballymacskadareen, waarheen zijn hart hem (men had hem in de keus vrijgelaten) met de onuitwisbare liefde van iederen Ier in zijne geboorteplaats getrokken had; en het zal uitsluitend de schuld zijner kleinkinderen zijn, die met hun vader Karei, een geacht apothe ker, in de naburige stad wonen, als de O'Discolls van Ballymacskadareen in het vervolg van tijd de eer van hun geslacht niet. ophouden. Guij, graaf van Canonburij, vestigde zijne woonplaats in Duitschland, dat hij als zijn va derland bemindeen gevoelde zicht telkens als De boodschap zet dan uileen, dat er geen rechterlijke weg bestaat om in internationale geschillen zeker te zijn, recht te verkrijgen. Er bestaat geen rechtbank voor volken. Voordat er een internationaal bestuur over de volken is in gesteld, zou ontwapening een slechte zaak zijn voor de beschaafdste mogendheden met het meeste gevoel voor internationale verplichtingen en het Scherpste en edelmoedigste gevoel van goed en kwaad. Een ontwapening van de groote beschaafde volken zou dadelijk een herleving van het barbarisme ten gevolge hebben. Een vol doende wapening moet in elk geval onderhou den worden om als internationale politie een deel. van de algemeene plicht der wereld te vervul len. Een volk dat gevoel van eigenwaarde heelt, moet derhalve wel meewerken aan de bevorde ring van de bewegingen, die er naar streven om den oorlog op heffen, maar zich gereed houden om, terwijl Eet nauwlettend vermijdt zelf kwaad le doen, alle kwaad af te weren en hij uitzondering op te treden als internationale politie. Ovèr arbitrage zegt de president: Het is on mogelijk, nu reeds'arbitrage toe te laten in alle geschillen tusschen de Vereenigde Staten en an dere mogendheden. Van de oproeping tot de tweede Haagsche conferentie hoopt hij, dat. door haar werk eenige stappen gedaan zullen wor den naar de verwezenlijking van de aangeduide politiek. Tegenover dfc vol keg va» het westelijk half rond ontkent de president, dat de Vereenigde Staten landhonger voelen. Zij wenschen alleen de naburige landen in vrede, rustig en bloeiend le zien, ofschoon de Monroe-leer de Vereenigde Staten in erge gevallen van kwaad doen of on macht tegen hun zin kan dwingen, internaliona- len politiedienst uit te oefenen. De stappen, ge nomen in zake Cuba, Venezuela en Panama en oin het oorlogsterrein in het Verre Oosten te beperken en in China de deur voor den han del open te houden, waren zoowel in ons be lang als in het belang der menschheid. Er zijn echter gevallen, waarin onze belangen niet groo- telijks betrokken zijn, maar er een krachtig be roep wordt gedaan op ons medegevoel. Er ko men misdaden voor, op zoo groote schaal be dreven en zoo buitengewoon afschuwelijk, dat zo ons aan het .twijfelen brengen of het niet duidelijk onze plicht is, onze afkeuring te ken nen te geven. Het was onvermijdelijk, dat het land sterk verlangde zijn afschuw uit te druk ken over den moord op Joden te Kisjinef en de verdrukking van de Armeniërs. De Ver eenigde Staten waren gerechtigd te protesteeren, toen Rusland een Amerikaanschen Jood een paspoort weigerde alleen om zijn ras en zijn godsdienst. Een krachtige arm om eerbied af te dwingen voor het recht in internationale zaken is de Amc- rikaansche vloot. Ik beveel ten ernsligste aan vervolgt de president niet te verpoozen met den opbouw van de vloot. Onze stem is machtig ten vrede, omdat wij den oorlog niet vreezen. De oorlog, die helaas in het Verre Oos ten woedL, heeft ons strategische, taktische, po litieke en militaire lessen geleerd. Hij heeft de hij in Engeland kwam om zijn moeder een bezoek te brengen, steeds als een vreemdeling. Do Gravin-douairière bleef tot haar dood do meeuiug toegedaan, dat hij, als hij in Enge land gebleven was, zijne plaats onder de voor naamste staatslieden van Groot-Briflaiinië spoe dig zou hebben ingenomen, en zij gevoelde zich slechts volmaakt gelukkig, toen, als eene ver goeding voor hare wreede ontberingen in liet veriedene, de opvoeding van een kleinzoon, die ook Guij heette, geheel aan hare leiding werd toevertrouwd. Voorts besteedde zij een groot gedeelte harer rijkdommen tot het instandhouden van twee liefdadige gestichten; een voor von delingen en een voor ontslagen misdadigers. Guij en Augusta leefden op Hochstein te mid den van een gelukkig gezin; en als rijk edel man bleef hij door en door, wat hij als arme knaap en als man zonder fortuin geweest was een man van hoog eergevoel, oprechte chris telijke liefde en innige godsvrucht. 4 EINDE.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1904 | | pagina 1