Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Het oproer in Petersburg. 28ste Jaargang. Dinsdag 24 Januari 1905 No. 8112. feuilleton. AVONTUREN. Gezondheid in de School. Algemeen Overzicht. ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.— per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50. PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 16 regels 0.77 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 12l//2 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeel ingen 25 cent per regel. Voor herhaaldelijk ad vertieren worden uiterjst bil lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 39. ii. (Slot.) Dr. Le Gendre nu, vergeleek de school bij een organisme, waarvan alle deelen solidair zijn en op elkaar inwerken. De onderwijzer wordt in zijn arbeidslust geschaad, als hij eenigen nadee- ligen invloed van den kant van de kinderen moet vreezen, en omgekeerd mag er van hem geen gevaar voor de leerlingen uitgaan. De relatie is intiem genoeg om de mogelijkheid niet denk- beeklig te maken. Le Gendre staat op het stand punt dat het gevaar ook bij tuberculose wel degelijk bestaat: een tuberculeuse onderwijzer be hoort. niet voor de klasse. Het zal er op aan komen, dunkt ons, in welke mate de man tu berculeus is. Voor het woord alleen behoeft niemand op de vlucht te gaan. Maar bij een lijder in een eenigszins gevorderd stadium komt zeker de vraag aan de orde of hij gehandhaafd mag worden. Het is ook niet alleen een kwes tie van besmettingook de welstand heeft zijn rechten. Bij een anderen vorm der tubercu lose, den lupus, komt dit nog duidelijker uit. Het. gevaar voor de kinderen is daarbij vermoe delijk niet groot. Zou men daarom een onder wijzer, die in ernstige mate aan lupus leed, maar steeds voor de klasse willen laten staan? Bij de behartiging van de gezondheidsbelan gen van het schoolkind wordt natuurlijk ook aan stonds aan de overlading gedacht. Het ver slag vermeldt, dat in de discussie over een voor dracht over dit onderwerp met nadruk gewaar schuwd werd tegen overdrijving in de vereen voudigingsbeweging. Een dergelijke waarschu wing vonden wij ook in een voordracht zelve van een directeur van een gymnasium. Diens conclusies warende overlading der jeugd is feitelijk bij lange na niet zoo ernstig, als dik wijls beweerd wordt, en de schuld van wa»t er van bestaat treft veel minder de school dan de andere opvoedingsfactoren, het gezin en het leven. Het doel zeker velen genoegen dat dit eens uitdrukkelijk gezegd is, want, wij moeten zeker in die richting wat voorzichtig zijn. Die ver eenvoudigingsbeweging is overigens zoo goed, dat het jammer zou zijn als men ze door over drijving ging schaden. Dikwijls krijgt men den indruk dat. het meer aankomt op de wijze waarop men den schooltijd voor een kind besteedt, dan op dien tijd zeiven. Als men het bedaard aan pakt, kan een kind heel wat verdragen zonder dat het er hinder van heeft. Het gaat er mee als met den volwassene in zijn later leven. Dat iemand het druk heeft zal hem niet hinderen, maar wel het gevoel dat hij met al zijn werken zijn taak toch niet afkrijgt. Een mensch heeft te veel te gelijk aan zijn hoofd, en hij kan het niet mier baas worden. Dat is het wat hem knauwt, niet het werk zelf. Zoo is het ook met het kind. Laat het gerust flink werken, als men maai- zorgt dat het bij1 blijft en dat alles goed Een Oost-Aziatische vertelling. 18) „Ze houden elkander gezelschap op den Oce aan, een mijl of wat achter ons. Ik heb ze over boord geworpen. Juffrouw Stretton lachte met meer harte lijkheid dan ze nog aan den dag had ge legd. „Wel", nep ze uit, „dat is eene aardige ge daanteverwisseling in den maneschijn." Neen ik ben niet de bediende van mijn heer He'mster. Hij heeft mijne kennis noodig van de Oostersche talen en mijne ondervinding van deze streken. Daarvoor betaalt hij mij doch ik ben evenmin zijn bediende als bijvoor beeld een advocaat die van een cliënt zou zijn, die hem zijne zaak toevertrouwt. Ik ga nog verder en zeg, dat ik een gentlemen ben en derhalve de gelijke van mijnheer Si las K. Hem- ster, of van wien ook." „Gij meent zijn meerdere en niet zijn ge- „Met uw verlof juffrouw, ik meen niets der- IJlt uwe manier van doen zou men dat toch afleiden. Maajr is uwe les afgeloopen." bezinkt. Dan geeft men het veel meer het ge voel van rust, dat hem gezond en frisch en goed in evenwicht houdt, dan door een heele serie van vrije uren, ter opfrissching van weinig school uren, maar waarin het meer krijgt dan het goed verteren kan. „Nooit moest vergeten worden, dat hoogere ontwikkeling een bezit is, dat slechts door ingespannen geestesarbeid te ver krijgen is." Zóó is het. Het kind moet leeren zijn her sens te gebruiken, want liet heeft ze noodig in zijn later leven, hoe langer hoe meer. Het moet zóó worden dat het de groote vraagstukken, waar om het gaat in het leven, leert overzien en er niet met een open mond tegenover heeft te staan, zonder er iets van te begrijpen. Maar wij moe ten het zóó maken, dat het dit kan. Het de gelegenheid geven om alles te ontwikkelen wat in hem zit, alles wegnemen wat hem hindert. Dat was de groote gedachte, die bij alles wat op het congres gezegd werd, op den voorgrond drong. Niet altijd even duidelijk nog, want de geheele zaak is nog betrekkelijk nieuw en nog te veel in wording, maar de weg werd toch aangewezen, en op den duur zal hij wel scher per worden afgebakend. Zooals wij er naar streven het lichaam te ster ken en het weerstand en kracht te geven tegen de ziekmakende invloeden die het van buiten bedreigen, moet, omgekeerd, op de vatbaarmaking voor goeden invloed ons doel gericht zijn. Daar toe strekt onze zorg voor het schoolgebouw en al wat er in i.s, en voor de omgeving waarin het staat. Ook het streven, dat zich meer en meer blijkt te openbaren, om wat gelijkwaardig is bijeen te brengen en te scheiden wat onge lijk is. Achterlijke kinderen moeten afzonderlijk opgeleid worden, maar ook mismaakte en in an der opzicht gebrekkige en ziekelijke als zij voor het onderwijs bijzondere eischen stellen, opdat zij niet ten achter raken en de anderen niet tegen houden. In gelijke richting werkt verder de in- dividueele zorg voor het kinderlijk organisme, voor reinheid en zindelijkheid op eigen lichaam, voor al wat maakt dat het ongehinderd den in vloed van den onderwijzer op zich zal kunnen laten inwerken. Een ander van onze landge- nooten, dr. Steyn Parvé, wees op hetgeen voor het flinker maken van het lichaam door een goede ademhalings-gynmastiek kan verkregen wor den. Ook zonder dat de school zich te veel gaat bewegen op het terrein van het huisgezin en het ouderlijk gezag, wat velen vreezen, kan in dit opzicht nog genoeg gedaan worden. Vooral ook, ten slotte, voor de ontwikkeling van het kind buiten de eigenlijke lesuren. Hier staan wij feitelijk nog geheel aan het begin, en valt schier alles nog te doen. Aan een goede systematische beoefening van de gymnastiek en do lichaamsoefeningen in de school zijn wij nu niet zoo geheel vreemd meer, al zijn wij nog ver verwijderd van wat daarvoor bijvoorbeeld in het Noorden wordt gedaan. Maar aan een ander groot belang, de stelselmatige b e o e f e- „Ja. Aan het woord." „Dan moet ik u doen opmerken, dat Silas K. Hemster, gelijk gij hem betitelt een echte gentleman is in den vollen zin van het woord." „Heet hij dan zoo niet?" „Ja, maar de wijze, waarop gij zijn naam uitspreekt is min of meer stuitend." „Wel, komaan! Dat is toch zeker maar ver beelding geweest. Ik heb den grootsten eerbied voor mijnheer Hemster." „Zoo." Dat doet me genoegen en ik zal u ton betere rede voor die meening geven dan ge door eigen waarneming hebt kunnen ont dekken. Mijnheer Hemster is misschien niet sterk in boekengeleerdheid, doch des te meer in kennis van de menschelijke natuur. Hij is de beste der menschen, vriendelijk, belangstel lend in het lot van andersn en altijd rechtvaar dig. Hij was de vriend mijns vaders, die nu he laas niet meer in leven is. Ze zijn samen op school geweest. Mijnheer Hemster is rijk ge worden, mijn vader arm gebleven. Dat had vol strekt geen invloed op hunne vriendschap, die mijnheer Hemster overbracht op mij, de doch ter van den eenvoudigen predikant. Indien ik wilde aannemen, wat zijne edelmoedigheid mij z°u willen geven, zou hem niets te veel zijn. En hij betaalt mij veel meer dan ik waard ben. Ilij is eenvoudig en oprecht, geduldig en vriendelijk. „Geduldig en vriendelijk" herhaalde ze met een lichte trilling in hare stem. „Een n i n g van hel lichaamsspel doen wij nog niets. 24 Januari. 2000 D00DEN, 5000 GEWONDEN. PETERSBURG EN MOSKOU IN STAAT VAN BELEG. PETERSBURG, 23 Jan. Er zijn, volgens offi- cieuse berichten 2000 dooden en 5000 gewonden. De stakers trachtten de poort van het paleis te forceeren. Het gerucht loopt, dat de Tsaar ver trokken is naar Peterhof, 29 kilometer van Pe tersburg gelegen. De arbeiders maken zich meester van het am- raunitiedepot en de dynamietfabriek. Zij werpen barricaden op en vervaardigen bommen. De ver koop van petroleum is verboden uit vrees, dat het paleis in brand zal gestoken worden. Gappon is door een kogel in de borst gewond. De magazijnen zijn geplunderd. Men vreest dat de stad in brand gestoken zal worden. Moskou en Petersburg zijn in staat van beleg verklaard. DE KEIZERIN-WEDUWE AAN HET HOOFD DER TROEPEN. PETERSBURG, 23 Januari. Petersburg geleek dezen morgen op een veroverde stad. Soldaten waren in de straten gekampeerd en lagen om de wachtvuren pret te maken. Nog verneem ik, dat de kozakken eerst poogden het opdringende volk met de vuisten terug te drijven, toen dit niet hielp schoten zij op de menigte. De arbeiders vluchten, doch de studenten hielden stand en verzorgden de gewonden. Het garnizoen staat onder bevel van grootvorst Wlademir: vandaar dat het volk dezen Zondag »Wlademirs rooden dag" noemt. Er is een algemeene kreet om wraak. Een jong officier, die in een slede voorbijging, werd door een goedgekleede dame geslagen. Het volk sleurde hem uit de slee, rukte hem zijn sabel en mantel af en mishandelde hem. De Wassiliwijk is gebarricadeerd niet ladders wagens en vaten. De arbeiders plunderden het politiebureau. De militairen vernielden de barricades. Een vrouw, gewapend met een sabel, ontwapende bij een verwoed gevecht van man tegen man een officier. De menigte plunderde de winkels. Groote branden woeden bij het Marsam-station. De stakers hebben een sigaretten-fabriek, waar de arbeiders weigerden te staken, in brand ge stoken. 20.000 arbeiders, zijn 25 mijlen van Kolgsino, het fabrieksplaatsje, opgerukt. Bij de Moskou poort werden 6 salvo's gelost, waardoor meer dan 1000 personen werden gedood en 1500 gewond. De keizerin-weduwe kwam met haar kozakken- regiment van Gatchina naar het Anitichoff paleis. edel mensch in alle opzichten." „Waarde juffrouw Stretton, zeide ik, „wat ge daar vertelt, strekt zoowel uzelve als mijn heer Hemster tot eer. Het spijt me echter meer, dan ik u kan zeggen, dat. ge mij verdenkt hem niet genoeg gewaardeerd te hebben. Hij heeft me, om zoo te spreken, opgeraapt van de stra ten van Nagasaki, zonder de minste aanbeve ling of een enkel regeltje van inlichting." „Wat heb ik u gezegd, hij kent de menschen, al is hij niet wetenschappelijk ontwikkeld, en en het pleit in uw voordeel, dat hij u zoo maar heeft opgeraapt, gelijk ge het uitdrukt. Indien hij dat niet gedaan had, wees er zeker van, da,t ik niet zoo veel tijd aan u zou besteed hebben als van avond. Doch zijne snelle keus had u een beter inzicht, moeten geven in zijn karakter, dan ge schijnt te hebben." „Daar begint ge weer, juffrouw Stretton. Wat heb ik gezegd of gedaan, hetwelk u doet ver onderstellen, dat. ik mijnheer Hemster niet den grootsten eerbied toedraagt?" „Dat. is moeilijk aan te geven. Er was iets in uwe houding, aan het ontbijt, hetwelk er mij toe leidde. Iets teruggetrokkens, iets hoog hartigs, hetwelk zeide, zoo duidelijk als ooit woorden het kunnen, dat ge het gezelschap ver beneden u achtet." Ik kon niet nalaten luidop te lachen en was op het punt, haar het ongerijmde van ha#r beweren ,onder het oog te brengen, toen ze op «ars met verschrikte stem zeide Zij reed Zaterdag herhaalde malen langs het Newskiprospect, toonde geen vrees voor het volk te koesteren en gaf aldus het voorbeeld aan den Tsaar. Gappon was van plan de telegraaf- en telefoon lijnen door te snijden. Hij ontsnapte ongedeerd tijdens en fusillade bij Poetiloff. Hij arbeidt nu vanuit een schuilplaats, en schreef aan de arbeiders, datzij van heden af geen keizer meer hebben, daar het onschuldig vergoten bloed tusschen hem en het volk staat. Daarom, leve het begin van den strijd van het volk voor de vrijheid. Mijn zegen zal u morgen vergezellen bij het wanhopige gevecht. De soldaten, die weigerden te schieten op de St. Nicolaasbrug. werden onmiddellijk gearresteerd. MARINE-SOLDATEN WEIGEREN OP TE TREKKEN. AANSLAG OP GROOTVORST SERGIUS. PETERSBURG. 23 Januari. Er zijn, volgens officieuse berichten, drieduizend dooden en twin tigduizend gewonden. De revolutionairen moeten verscheidene honderden met dynamiet gevulde bussen-uit eene fabriek weggenomen hebben. Het gezin van de Tsaar is in Peterhof, de Tsaar zelf in Tsarskoie-Selo. De marine-infanterie heeft geweigerd tegen de arbeiders op te trekken. Er is een aanslag op grootvorst Sergius gepleegd. GAPPON, DE LEIDER DER STAKERS. PETERSBURG, 23 Januari. Volgens mededee lingen van ooggetuigen is George Gappon, die aan den tocht naar den triomfboog van Narwa deel nam, ongedeerd gebleven. De optocht werd hier op 15,000 man geschat. Er waren nog twee geestelijken bij, in ornaat met het kruis in de hand, en behalve heiligenbeelden en kerkelijke standaarden, droeg men ook een portret van den Tsaar. Gappon was door zijn lijfwacht omringd, hij droeg een eenvoudig geestelijk gewaad zijn ornaat zou hij eerst aandoen als hij het gebouw van den rijksraad bereikte, van waar men onge hinderd over de Morskaja naar het plein voor het keizerlijk paleis dacht te kunnen trekken. Het volk liep voort onder het zingen van het lied God, red Uw getfouwen, schenk zegen aan onzen orthodoxen keizer! Toen weerklonk het bevel om vuur te geven. Bij het salvo werd het portret van den keizer door de kogels doorboordde geeste lijke die voorop liep werd gewond. Gappon, die zich evenals de anderen op den grond geworpen had, kroop naar een naburig huis en trok daar een burgerlijk gewaad aan. Hij wist zoo te ont komen, Vele arbeidersvereenigingen en arbeiders clubs hielden gister-avond vergaderingen, waarin be sloten werd de gestelde eischen te handhaven voorts werd besloten plundering en beschadigin gen van eigendom tegen te gaan. Een beeltenis van den Tsaar werd gisteren in een arbeidersclub onder beleedigingen vernield; de beeltenis van de keizerin werd niet beschadigd. Gistervoormiddag elf uur werden op telegrafisch medegedeeld besluit van den minister van Bin- nenlandsche Zaken allé arbeidersclubs en verga derlokalen van arbeidersvereeniging gesloten. „Stil, daar is juffrouw Hemster". Ik wendde mij om en zag genoemde dame op het dek verschijnen. VII. We hielden koers naar het westen, zoodat de volle maan van ter zij de gedaante ver lichtte, welke op ons toetrad en ik moet beken nen nooit bevalliger verschijning te hebben ge zien, dan die, waarop mijne oogen thans rust ten. Ze was gekleed niet onberispelijke smaak het gedeelte zichtbare gelaat vertoonde eene uitdrukking van kinderlijke eenvoudigheid, en onschuld, tegelijk met. de heerlijkste schoonheid der vrouw. Geen rimpels ontsierden nu liet blanke voorhoofd, om de fijn besneden lippen zweefde een glimlachje van onbeschrijfelijke be valligheid. „Wat een heerlijke avond," riep ze, bij ons stilstaande. „Maar vindt ge het niet een wei nig koud? Ik denk dat ge snel gewandeld hebt en dus de verandering van temperatuur niet gevoeld. Och, Hilda, lieve, zoudt ge even naar mijn kamer willen gaan en dien witten doek van mij halen?" „Ik zal hem u dadelijk brengen," zei juffrouw Stretton, heengaande. Juist toen ze aan de trap was gekomen, klonk er een zacht, welluidend lachje in de stilte van den nacht. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1905 | | pagina 1