Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De Revolutie in Mand.
28ste Jaargang
Vrijdag 27 Januari 1905.
No. 8115.
AVONTUREN.
Officieele Berichten.
Kennisgeving.
FË UILLETOR
Algemeen Overzicht.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers '2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1—6 regels ƒ0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 121/2 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk ad ver te er en worden ui ter,
I ij k e overeenkomsten aangegaan.
t :bi 1 -
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen
Dat het kohier der Grondbelasting op de ge
bouwde eigendommen dezer gemeente, over het
dienstjaar 1905, door den heer directeur der di
recte belastingen te Rotterdam op den 25sten
Januari 1905 executoir verklaard, op heden aan
den ontvanger der directe belastingen ter invor
dering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder
verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet
bepaalden voet te voldoen alsmede dat heden de
termijn van drie maanden ingaat, binnen welke
bezwaarschriften te en eenen aanslag, op genoemd
kohier voorkomende, behooren te worden ingediend
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 27sten Januari 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
V De Concentratie.
De liberalen zijn er, juicht de Standaard en
zij vervolgt
Alle tweespalt smolt weg. Om strijd reikte men
elkaar het eerst de hand. Ben program werd pas
klaar gemaakt. Borgesius en Treub zijn het. over
dil program eens geworden. Geen negatief, maar
een positief program. Niet te groot en niet te
klein. Keurig en kunstig geformuleerd. Een stukje
mozaick om er uw politiek oog aan te vergasten.
En toen zijn op één dag in de hoofdstad de groole
vergaderingen gehouden. Op die vergaderingen is
gebazuind meer dan overlegd en geredeneerd
Oppositie was or op de ééne vergadering gan
se lie tijk niet, op de andere enkel van tien mal
contenten. En met verpletterende meerderheid is
toen op 'beide vergaderingen het program er door-
gegaan.
Als de kiezers nu maar komen willen. De tafel
i? gereed. De heeren zijn er.
De stormloop tegen het Kabinet vangt nu, aan.
Saam bezitten deze twee partijen nu nog slechts
28 a 29 van de 100 zetels in de Tweede Kamer.
Een wanhopig werk, zou men zoo zeggen, om op
50 'plnjs; 1 te komen.
Maar dit hoeft ook niet.
Het program was voor de concentratie alleen;
niet voor de stembus.
V oor de stembus heeft men een heel andere
leus.
Nu niet positief, alleen negatief.
Maar een negatieve leus waarin het geheim
van een nog veel grootere concentratie.
Een leus als band om den grooten hoed ge
bonden.
De leus niet van Borgesius, en niet van Treub,
maar de leus van Troelstra.
Men herinnert zich de leuze nog van de Pro
vinciale verkiezingen, waar toen geen liberaal aan
wilde, maar die nu alle liberalen saam van buur
man Troelstra leenen zullen.
De leuze: Tegen de clericalen, tegen het Cal
vinistisch Kabinet, tegen Kuyper.
Een Oost-Aziatische vertelling.
21)
„Zijne drie zonen, allen echte staaltjes van
menschelijke gezondheid, dat kan ik u verze
keren."
„Bestaat er dus geen. mogelijkheid voor u,
om ooit Lord Fremorne te worden?"
„Oh, alles is mogelijkdoch waarschijnlijk
is het niet. En ik mag gerust zeggen, dat nie
mand er zooveel spijt van zou hebben als
ik, indien zulk eene gebeurlijkheid zich voor
deed."
„Wenscht ge dan geen titel te bezitten?"
„Ik zou er geen cent voor geven."
„Inderdaad? Ik dacht, dat iedereen in Enge
land belust was op een titel."
„Wel ncin! Er zijn menschen in Engeland
eenvoudig mijnheer zus of zoo, die hun naam
niet zouden willen verruilen voor den hoog-
sten titel, welke men hun zou kunnen aan
bieden."
„Waarom?"
„Ze behooren tot oude, deftige families en
beschouwen de nieuwe aristocratie als een ge
slacht van parvenu's."
Armer kan liet al niet.
En toch, onder dien hoed moet liet hooge spel
gespeeld worden.
Immers met het quasie-program van actie be
zetten ze nog maar 28 zetels, maar onder dien
hoed hebben ze er reeds 42 in hun bezit.
En toen er bij krijgen, daar is nog kans op.
Y Mr. Aalberse over Allerzielen".
In Het Centrum van gister-avond spreekt nir.
A. zijn instemming nit. met het verbod van den
Leidschen burgervader, om Heyerman's laatste
tooneelwerk te Leiden op te voeren. In ile af
keuring der liberale pers van dat verbod ziel hij
©en bewijs te meer van de andere levens- en
wereldbeschouwing, welke ter linkerzijde heerscht.
„Een stuk", zoo- zegt. hij, „waarin op de schan
delijkste wijze, zonder voldoende tegenspraak, God
wordt gelasterd, noemen wij in strijd zoowel
met de openbare orde, als met de zedelijkheid.
Artikel 188 der gemeentewet beveelt dan
burgemeester, dusdanige vertooningen te ver
bieden."
En verder luidt het:
„Zou dus de burgemeester, indien hij niet anti
revolutionair, maar vrijzinnig geweest was, aan
hen, die hem wezen op het feit, dat in een
bepaald sluk God openlijk vervloekt in gelas
terd werd, en daarom al voor de groote meerder
heid der bevolking een grievende ergernis,
een meerderheid, die toch ieder jaar met af
keuring aan een overigens weinig controleerbaar
schouwburgbestuur 'een subsidie uit de gemeente
kas ziet verstrekt, om de opvoering van vaste,
ergerlijke stukken mogelijk te maken, zou
dan die burgemeester, indien bij „vrijzinnig" was,
hun geantwoord hebbenGij: zijt blijkbaar niet
van plan om de orde te verstoren, dus is dit
stuk niet in strijd met de openbare orde, en kan
ik de Vertooning ervan niet verbieden?
Duis van bovenaf feitelijk aanmoediging tot. orde
verstoring
Wie zóó averechtsch begrip van „openbare orde
en zedelijkheidblijkbaar bij „vrijzinnige" ge
meente-autoriteiten veronderstelt, zal toc.h waar
schijnlijk zijn hart wel voor de gevolgen vasthou
den, wanneer hij1 zich afvraagt, wat er dan van
de handhaving dier „orde" terecht zal komen,
wanneer overal de geliefde „vrijzinnige idee" heeft
getriomfeerd!"
27 Januari.
Er zijn thans eenige teekenen waar te nemen,
dat de revolutie in Rusland aan kracht, heeft
vierloren. Op verscheidene fabrieken wordt de
arbeid weer hervat. Waarschijnlijk heeft, het be
kende manifest, dat gister overal is aangeplakt,
daartoe veel bijgedragen.
De berichten zfjn echter niet te vertrouwen,
„Het schijnt dwaas, vari oude families te spre
ken, want alle zijn even oud. We stammen im
mers allemaal van Adam af, niet waar?"
„Zeker. Maar de Raad van Adel houdt daar
geen rekening mee."
„Beschouwt ge familietrots niet als een dwaas
heid?"
„Och, ik weet het niet. Om u, de waarheid
te zeggen, heb ik er nog weinig over nage
dacht. Ik zie echter niet in, waarom we zou
den. pronken met, den stamboom van een paard
en beschaamd zijn over den stamboom van
een rnensch."
„Dat is niet hetzelfde. Een paard kan
edele voorouders gehad hebben, terwijl naar
men mij verteld heeft, de meeste uwer aristo
craten afgestamd zijn van dieven en struik-
ro overs."
„Wat dat. betreft, sommigen hunner doen nog
aan het rooversvak. Dezulken namelijk, die deel
hebben in vennootschappen en maatschappijen
van twijfelachtig allooi. Maar wat andersik
geloof dat de stamboom van de oudste geslach
ten in Europa niets beteekent bij dien der Oos-
tersche koningen, want de monarch van Ko
rea. bijvoorbeeld, dien we gaan bezoeken, voert
zijne afkomst op tot de tijden van Poo-Bah."
„Denkt ge, dat we moeite zullen hebben bij
Zijne Koreaansche Majesteit te worden toege
laten?" vroeg juffrouw Hcmster met een zweem
pje van ongerustheid in hare stem.
„Ik weet het niet. De etiketle aan het hol
want de hand van den censor is in verschillende
telegrammen zeer goed merkbaar.
DE TSAAR.
Volgens een correspondent van het Berliner
Tageblatt heeft de hertog van Leuchtenberg thans
eindelijk den Tsaar de volle waarheid van het
bloedbad te Petersburg onder het oog gebracht,
en bewerkt dat verscheiden gearresteerden weer
vrijgelaten zijn. De Tsaar is nu radeloos. Groot
vorst Wladimir verzet zich heftig tegen het ver
trek der keizerlijke familie uit Tsarskoje Selo,
waar vertrouwde troepen voor zijn veiligheid zor
gen. De Tsaar, zegt hij, mag niet op de vlucht
gaan.
EEN BRIEF VAN PIUS X.
Z. H. Paus Pius X heeft twee leden zijner
adelslijfwacht. naar St. Petersburg gezonden met
een eigenhandigen brief voor keizer Nicolaas.
Pius X die diep onder den indruk is van het
sedert Zondag in Rusland voorgevallene, waar
van hij zich om zoo te zeggen van uur tot uur
op de hoogte liet houden, besloot na een lang
onderhoud met twee kardinalen, een brief aan
den Tsaar te zenden. In dezen brief, welke in
een zeer vriendelijken, bijna vaderlijken toon is
gesteld, vraagt Pius X den keizer verlof hem
riiet een woord van raad te mogen dienen in
een uur, dat zoo beslissend kan zijn voor Rus-
land's lot. De Paus herinnert den Tsaar aan
de woorden van liefde en vrede, die naar aan
leiding der Haagsche Vredesconferentie van St.
Petersburg zijn uitgegaan en geeft hem dan in
overweging, zooveel mogelijk te luisteren naai
den kreet, die opstijgt uit het hart van het Rus
sische volk. Slechts een daad van liefde, be
sluit Pius X, kan nu het Russische volk
redden.
EEN MISLUKTE AUDIËNTIE.
De Daily Telegraph verneemt uit Petersburg:
Een deputatie, bestaande uit de hoofdredacteurs
van de voornaamste bladen, is bij Mirski ge
weest, om hem een adres aan te bieden waar
in, uithoofde van de hachelijke tijdsomstandig
heden, volledige vrijheid van drukpers geëischt
werd en de onverwijlde bijeenroeping van een
vrij gekozen, met voldoende volmachten bekleed
volksparlement teneinde een onderzoek in te stel
len naar en orde te brengen in den toestand van
den staat.
Soeworin, de hoofdredacteur van het Nowoje
Wremja, lichtte vervolgens het voorgelezen adres
toe, verklarende dat de jongste gebeurtenissen
zijne (Soeworin's) opvattingen over de onrijp
heid van de liberale beweging in Rusland ge
wijzigd hadden. Hij was thans o,vertuig*l dat het
Russische volk die beweging steunde en het
Russische leger zou medegaan met het Russische
volk.
Mirski viel hem hier in de rede en zeide dat
de Russische troepen Zondag dan toch maar op
het volk hadden geschoten.
Ja, antwoordde Soeworin, nu nog. Maar
morgen en overmorgen zullen zij weigeren, op
de werklui te vuren en dan heeft het keizer-
is zeer streng. Een ruiter bijvoorbeeld moet
afstijgen, als hij het paleis voorbijkomt, hoe
wel dat slechts bestaat uit een opeenhooping
van onoogelijke gebouwen. Iedereen, die in zijne
tegenwoordigheid wordt toegelaten, moet zich
op de knieën werpen voor den koning."
„Wel, dat zal ik ^eker niet doen," zei het
meisje.
Ik hoop eene afwijking van dat gebruik te
verkrijgen ten gunste van eene prinses als gij
mejuffrouw Hemster. Indien Zijne Majesteit uwe
hand mocht aanraken, eischt de wet van Korea,
dat, ge voor altijd daarna een teeken draagt van
de onderscheiding welke u te beurt is ge
vallen."
„Oh, dan zal ik een ring dragen met het
wapen van Korea er in," riep juffrouw Hcm
ster met groote opgewektheid uit. „Dat wil
zeggen, aJs Korea een wapen heeft. Het is heel
vriendelijk van u, zooveel moeite voor ons te
doen. Maar nu moet ik u goeden nacht wen-
schen en u bedanken voor het aangenaam onder
houd, dat we gehad hebben."
En daarmee verliet ze mij.
VIII.
Ik ontwaakte den volgenden morgen uit een
verkwikkenden slaap. Het was maanden en
maanden geleden, sedert ik op een gewoon bed
had geslapen en dit was eene weelde voor mij,
daar ik al dien tijd gewoon was geweest aan
rijk afgedaan. Vijf geestkrachtige mannen zouden
thans gemakkelijk een voorloopig bewind kunnen
vormen.
Mirski's houding en antwoord maakten e en
hoogst ongunstigen indruk. De minister zeide dal
herstel van de orde vooraf moest gaan aan de
invoering van hervormingen. Hij kon de depu
tatie geen hoop geven dat do opgesomde grie
ven zouden worden weggenomen, maar zou er
Trepof over spreken. De deputatie ging daarna
diep teleurgesteld heen.
Dezelfde correspondent meent uit gezagheb
bende bron alle geruchten over de moedeloos
heid van den Tsaar te moeten tegenspreken. De
Tsaar is integendeel zeer kalm, zelfs opgeruimd.
Hij floot een vroolijk deuntje even voor hij het
oekas tot aanstelling van den dictator Trepof
onderteekende.
De berichtgever meldt nog als feiten die vast
staan
lo. dat agents provocateurs de winkels geplun
derd en andere baldadigheden bedreven hebben,
alleen om er daarna de werklui van te kunnen
beschuldigen
*2o. dat Finsche troepen in Wasili Ostrof wei
gerden te vuren op de stakers, waarna zij onmid
dellijk naar de kazerne terug werden gezonden;
3o. dat overgeloopen officieren van de genie
barrikades hebben helpen ophouwen;
4o. dat blijkens verklaringen van een paar
dokters de Russische troepen Zondag ontplofbare
kogels hebben gebruikt.
Trepof heeft honderden werklui die weigerden
het werk te hervatten, weggezonden, anderen wer
den tot werken gedwongen, doordat zij honger
leden en Trepof hen bedreigde. Maar zij ble
ven slechts korten tijd aan het werk. De Russi
sche regeering heeft trouwens door hare hou
ding zelfs de groote fabrikanten van zich ver
vreemd. Dezen vroegen eerst om militaire be
scherming, maar sympatliiseeren thans met de
werklui.
De Standard verneemt uit Petersburg dat bo
vengenoemde deputatie van persmannen ook den
draak stak met de cijfers die de regeering over
het aantal dooden en gewonden van Zondag open
baar heeft gemaakt
Mirski verklaarde dat hij gebonden was door
de officieele cijfers en voegde erbij dat som
mige eischen van de werklieden van dien aard
waren dat de regeering er zelfs niet over kon
spreken.
UIT PETERSBURG.
Het is veel kalmer geworden. Zaterdag zullen
de kranten weder verschijnen. In de fabrieken
van Petroff, Nobelsche petroleumfabriek, Oboek-
noeff-fabrieken en aan de Baltische werf is het
werk weder hervat.
In de streek bij Wiborg is gister in geen der
fabrieken de arbeid hervat. De werklieden ble
ken onverschillig voor de bekendmaking van den
minister van Financiën en van den gouvemeur-
generaai; zij verklaren dat morgen beslist zal
worden, of de arbeid zal hervat worden.
een matje om op te liggen met een blok hout
voor hoofdkussen.
Er waren allerlei gemakken aan boord,
welke ik nooit in een dergelijke betrekkelijke
kleine ruimte bijeen had gezien. Electrisch
licht was natuurlijk overal aangebracht. Er was
eene machine om ijs te maken en al die in
richtingen welke wij heden ten dage op de
groote Oceaanbooten aantreffen. De badkamer
was Oostersch in pracht en Westersch wal de
inrichting betreft. Door eenvoudig een wijzer
op een plaat te verzetten werd de groote mar
meren kom gevuld met water van de tempera
tuur, welke door cijfers werd aangewezen
van kokend heet tot ijskoud.
Dat was inderdaad een heerlijkheid voor mij
en toen ik terug kwam in mijn kamer, stond
daar de JapanSche jongen met een kop geurige
thee, zooals men die alleen kan verkrijgen in
de onmiddellijke nabijheid van China. Op een
blaadje waarvan, de fijn bewerkte figuren slechts
gedeeltelijk waren bedekt door een kanten ser
vetje, lagen geboterde broodjes, zoo lang en
zoo breed als een vinger.
„Rumpert, beste jongen", zeide ik tot. mij-
zelven, „ge zijt werkelijk op uw beenen terecht
gekomen."
Wordt vervolgd
