Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
28ste Jaargang
Vrijdag 10 Februari 1905
No. 8127.
Db tazieiii van ons Inw-Taricf.
AVONTUREN.
Offlcieele Berichten.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
FEUILLETON.
Algemeen Overzicht.
De oorlog in Oost-Azië.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
BB
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1—6 regels ƒ0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 121/2 cent.
Driemaal plaatsen wordt tiveemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteer en worden uiterst bil
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus 110. 39.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
brengen het volgende ter kennis van belangheb
benden
a. Houders van een vergunning voor den verkoop
van sterken drank in het klein verleend vóór 1
Mei 1904 worden in hun eigen belang gewezen
op art. 59 der Drankwet luidende
lo. Eene vóór 1 Mei 1904 verleende vergun
ning voor den verkoop in eene voor het publiek
toegankelijke localiteit blijft, behoudens intrekken
ot vervallen, van kracht tot 1 Mei 1905 voor den
verkoop bij hoeveelheden van minder dan twee
liter.
2°. Indien een houder van eene vergunning,
als bedoeld in het eerste lid, het bedrijf na 30
April 1 JU, wenscht voort te zetten, wordt op een
noor 1 Maart i905 tot Burgemeester en Pet
ouders te richten verzoek, waarbij opgave wordt
overgelegd van de oppervlakte der localiteit of loca-
liteiten, m de akte van zijne vergunning en in
het afschrift daarvan de wijziging aangebracht,
dat zij voortaan gelden zal voor den verkoop bij
hoeveelheden van minder dan tien liter voor ge-
ruik ter plaatse van verkoop of elders met ver
melding van de oppervlakte der localiteit of
localiteiten.
3° Bij gebreke van een verzoek, als bedoeld in
1905 6 vervalt de vergunning met 1 Mei
veLSerS var\eene °P 1 Mei 1904 bestaando
In het n •V00r v;erkooP van sterken drank
in het klein m de localiteit van een sociëteit
worden in hun eigen belang gewezen op art. 61
der Drankwet luidende P
lo. Eene op 1 Mei 1904 bestaande vergunning
voor den verkoop in de localiteit van eene socië
teit blijft, behoudens intrekken of vervallen tot
1 Mei 1905 van kracht voor den verkoop' bij
hoeveelheden van minder dan twee liter.
2o. Indien de houder van eene vergunning,
als bedoeld in het eerste lid, het bedrijf na 30
April 1905 wenscht voort te zetten, wordt op
een vóór 1 Maart 1905 lot Gedeputeerde Staten
te richten verzoek, waarbij opgave wordt overge
legd van de opervlakte der localiteit of localitei-
ten in de akte van zijne vergunning en in het
afschrift daarvan de wijziging aangebracht,
dat xij voortaan gelden zal voor den verkoop
bedoeld in art. 1, tweede lid, letter a. met ver
melding vau de oppervlakte der localiteit of
localiteiten.
3o. Bij gebreke van een verzoek, als bedoeld in
?QANWee(1e verva^ vergunning met 1 Mei
1 «JUu.
De hier bedoelde verzoeken behooren op zegel
te worden ingediend.
Schiedam, 10 Februari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
leerderij staande aan de Nieuwe Haven no. 103
kadaster sectie M no. 374, door plaatsing daarin
van een gasmotor van 4 paardenkracht en 2 zuig
en perspompen met drijfwerk en leidingen.
Schiedam, 9 Februari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Inrichtingen welke gevaar, schade oi
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op heden
aan P. Hoppe en zijne rechtverkrijgenden ver
gunning verleend is tot uitbreiding zijner distil-
Men kent liet. rumoer, dat gemaakt, werd na
de indiening van het nieuwe Tariefwet-ontwerp
van minister Harte van Tecklenburg. Corpora-
lies, fabrikanten en mannen van do wetenschap
gordden zich om strijd aan tot het bestrijden
van dat, ontwerp, waarbij de bekende bewerin
gen natuurlijk dienst deden dat enkel van vrij
handel heil en welvaart te verwachten is, en
allerlei argumenten, dikwijls zeer onjuiste en ge
waagde, werden bijgebracht om hunne verzeke
ringen te stavén. Te midden van dien strijd,
waarin zich natuurlijk ook tegenstanders meng
den, aan wier argumenten echter meestal weinig
aandacht werd geschonken door de voorstanders
van den vrijen handel, is eene Vereeniging opge
richt onder den naam van Tariefvereeniging, wel
ke zich ten doel stelt te strijden vóór de be
scherming van de nationale nijverheid, en ook
de onjuiste argumenten bevechten wil van de
terecht of ten onrechte zich noemende vrijhan
delaren.
In een door deze Tariefvereeniging gepubliceerd
geschrift, aangevende wat deze Vereeniging wil,
worden reeds verschillende pakkende weerleggin
gen gegeven van door vrijhandelaren geuite be
weringen. Zoo wordt tegen het onjuiste argument
dat Nederland door den vrijhandel groot is ge
worden, er op gewézen dat ons tegenwoordige
tarief van invoerrechten niet berust op vrijhan
del, maar integendeel meer op matige bescher
ming; terwijl het ook blijkt dat al onze goed gaande,
industriën door dat tarief beschermd worden, ter-
wijl die, welke niet gesteund worden, meestal
ook niet tot flinke ontwikkeling zij:n gekomen.
Zoo werd ook beweerd al dikwijls trou
wens dat bijv. Rotterdam zijn bloei aan den
vrijhandel dankt; maar weet, niet een ieder, dat
het de met enorme kosten gemaakte en onder
houden prachtige Nieuwe Waterweg, de goede,
dure havenwerken en ook de gunstige ligging
zijn, die de ware oorzaken Van dien bloei ge
noemd moeten worden?
Verder werd verleden jaar nog te Amsterdam
beweerd, dat de bierbrouwerijen in Nederland
bloeien, niettegenstaande den vrijhandelboe „vrij
moedig" klinkt deze bewering, als men weet dat
juist deze industrie onder ons tegenwoordig ta
rief zeer sterk beschermd wordt!
En te Utrecht wérd in eene vergadering van
de Maatschappij van Nijverheid beweerd, dat de
invoer van steenkolen sedert. 1899 met 50 0/0 is
toegenomen, dus dat het de industrie in Neder
land goed gaat. llier werd ei" niet over gesproken,
Een Oost-Aziatische vertelling.
32)
Hun Woe antwoordde, dat hij aan Zijne Ma
jesteit onze bedenkingen zou kenbaar maken
en gaf te verstaan, dat onze wenschen zeker
zouden worden ingewilligd, indien hij den kei
zer kon overhalen zijn eigen inzichten te
deelen.
Hij verzekerde mij, dat hij zijn best zou doen
om eene oplossing te vinden voor de opgerezen
bezwaren en nam afscheid. Ik vergezelde hem
naar buiten, waar ik hem een bewijs onzer
tevredenheid gaf in klinkende goudstukjes.
Het duurde eenigen tijd, eer Hun Woe iets
van zich liet hooren en ik begon al te den-
Een, dat hij niet geslaagd was, toen ik eene
boodschap Van hem kreeg, mij bij hem te ver
voegen. Hij deelde mij mede, dat Zijne Ma
jesteit toegestaan had, mij geheet alleen te ont
vangen; zelfs de minister mocht er niet bij
tegenwoordig zijn. Daaruit leidde hij af, dat
ons vérzoek kans had van aangenomen te wor
den, terwijl hij mij tevens aanried niet spaar
zaam te zijn met het goud, als ik in de kei
zerlijke tegenwoordigheid was toegelaten.
Ik zag zijne Majesteit in een der bijzondere
vertrekken van het paleis en bemerkte al spoe
dig, dat hij om al de grootheid van mijnheer
Hemster geen zier gaf. De kleine glinsterende
oogjes van den potentaat drukten niets anders
uit dan hebzucht.
Die was te lezen in al de trekken van zijn
gelaat, te merken in elke beweging, die hij
maakte. Zijne klauwachtige handen slaken uit
de wijde mouwen van zijn rood zijden, met,
goud geborduurd kleed en kromde zich zenuw
achtig op de tafel voor hem. Met ongeduld on
derbrak hoe mij in mijne uiteenzetting van de
hooge positie der Westersche bezoekers en zei
niets anders, dan hetgeen uit het Koreaansch
Vertaald, zou luiden: „Hoeveel? Hoeveel?"
Tastbare bewijsgronden zijn beter dan de mooi
ste redeneeringen, in het Oosten zoo goed als
bij ons. Ik hield dus op met praten, haalde Rog
een zakje met goud voor den dag, gelijk aan
dat., hetwelk ik hem reeds gegeven had, en tiet
de glinsterende muntstukken rinkelend Voor hem
op de tafel vallen.
Hij slak zijne bruine handen erin, woelde ze
om en om, terwijl hij lucht gaf aan zijne te
vredenheid in ©en knorrend geluid, hetwelk meer
op dat van een varken geleek dan op iets door
eene mcnschelijke stem voortgebracht.
Ik beloofde hem, dat er over al het verhan
delde geen woord door mij zou gesproken wor
den, en dat, zoodra de audiëntie was afgeloo-
pen op de wijze, duor de bezoekers voorgesteld,
dat die ingevoerde kolen niet enkel door fabrie
ken worden gebruikt en ook voor een goed deel
weer worden uitgevoerd naar.Denemarken, Spanje
enz. Volgens de statistieke cijfers echter bedroeg
de invoer in 18995220, in 19005963, in 1901
5363 en in 1902: 5620 millioenen kilo's. Uit
het vrije verkeer werden uitgevoerd, in 1899
615, in 1900 962, in 1901: 490 en in 1902: 849
millioenen kilo's. Er ontbreken dus nogal eenige
percenten, zou men zoo zeggen, aan de 50
meer invoer. Toch wordt het maar beweerd.
Wat overigens de groote welvaart, betreft, welke
volgens de bestrijders va,n het Tarief-ontwerp heet
te heerschen in Nederland, daarop valt, wel het
een en ander af te dingen.
De Taariief-vereeniging wijst daarto op de ongun-
stuge vérslagen van menige industrieele Vennoot
schap; op het feit dat voor eene betrekking met
f 1000 a f 2000 salaris zich honderden sollicitanten
opdoen, waaronder mannen van eersten stand en
ontwikkeling; op het feit dat stapels sollicitaties
inkomen op eene advertentie voor' kantoor- of
magazijnbediende, velen van lieden die betere da-
gpn hebben gekendverder op de lage loonen
welke in ons land nog worden betaald, en ein
delijk ook op het feit, dat haast huis aan huis
de agenten van buitenlandsche firma's wonen,
die het werk uit den vreemde hier helpen in
voeren, terwijl alle loonen en verdiensten daar
van in het buitenland blijven, en onze werklie
den zonder brood, onze industrieele inrichtingen
zonder werk zijn. Is het daarentegen niet beter,
vraagt de Vereeniging, dat het loon aan ónze
werklieden blijft, het salaris aan Nederlandsche
directeufen of chefs, en de winsten aan de Ne
derlandsche aandeelhouders of ondernemers?
Het is ondoenlijk, zegt de Tariefvereeniging,
in, enkele regelen alles te weerleggen wat jarenlang
in dagbladen, tijdschriften, vergaderingen enz. te
gen de bescherming van de industrie is gezegd.
Toch wil zij daartegen krachtig opkomen, vooral
door het verspreiden van zaakkundige geschrif
ten en het. doen houden van lezingen. Zij wil
het beginsel van matige bescherming, neergelegd
in het Tarief-ontwerp van den tegenwoordigen
minister van Financiën, verdedigen. Waar zoo
goed als alle landen, groot en klein, hunne nij
verheid beschermen en daarbij wél varen, daar
zal dit ook voor Nederland mogelijk zijn.
Een drietal brochures zijn reeds door de Ta
riefvereeniging uitgegeven, nl. over: Het Tarief-
ontwerp en onze Scheepvaart; Onze handelspo
litiek, Volkswelvaart en Rijksfinanciën, en Ta
riefherziening en Douane-Wetgeving. Het is jam
nier, dat deze brochures niet meer algemeen zijn
spreid. Wij echter willen trachten, daarvan ach
tereenvolgens een beknopt overzicht te geven.
10 Februari.
Uit Wladiwostok.
Een telegram van gisteren uit Tokio meldt
een gelijk bedrag in Zijne Keizerlijke handen zou
worden gestort door mij en op dezelfde wijze
als nu, in liet geheim namelijk.
Mijne zending was dus volkomen geslaagd
en er werd vastgesteld, dat de ontvangst zou
plaats hebben den volgenden dag om twee
uur.
Ik bracht de tijding van mijn welslagen over
aan mijnheer Hemster en zijne dochter en bijna
onmiddellijk daarop kwam de eerste minister
zijne gelukwenschingen aanbieden. De goede
man had zijn keizerlijken meester gesproken
en was klaarblijkelijk zeer in zijn nopjes, dat
alles zoo gemakkelijk ging. Het bracht hem
geld in1 den zak en hij werd rijk met pene
snelheid, waarvan de beurs geen voorbeeld kent
Hij had zijne bevélen ontvangen betreffende
de plechtigheid van den volgenden dag. De ont
vangst zou plaats hebben in hetzelfde vertrek,
waar ik den keizer had gezien, met geen andere
getuigen Van het hof dan den eersten mi
nister.
Al dien tijd had ik nog geen gelegenheid ,ge-
Uad juffrouw St.ret.lon weer te spreken, die zich
sedert mijn aanzoek een weinig op een afstand.
Van mij scheen te houden.
We dineerden vroeg, om hall zes ongeveer
want er waren kaarsen, noch lampen 111 het
paleis en indien we wachtten tot de avond ge
vallen was, moesten we liet. op het gevoel doen,
gelijk mijnheer Hemster het uitdrukte. Niettegen
staande den goeden uitslag van hare plannen,
Wladiwostok kan nu overzee slechts bereikt
worden door de Tsoesjima- en Tsoegaroe-straten,
daar de Soja-straat feitelijk door ijs is versperd.
Om de moeilijkheden voor de vaart naar Wladi
wostok te vergrooten, kondigt de regeering aan,
dat de vuurtorens in de nabijheid van de Tsoe-
garoe-straat slechts nu en dan zullen worden
aangestoken. De Japanners kruisen de Tsoegaroe-
en Tsoesjima-straten met de grootste waakzaam
heid en men gelooft, dat de blokkade van Wla
diwostok nu afdoende is.
Naar verluidt, zijn de kruisers Rossia en Gro-
moboj hersteld, maar het is twijfelachtig of zij
buiten Wladiwostok zullen komen.
In verband met de groote hoeveelheden, die het
door de jongste aanhoudingen heeft gekregen en
den grooten voorraad, die reeds was aangekocht,
bestelt Japan verder geen steenkool meer.
Verspreide berichten.
Een oekaze beveelt, dat, zoolang de oorlog
duurt, Wladiwostok beschouwd moet worden als
een vesting van den eersten, en niet van den
tweeden rang.
Jammer maar, dat men de werkelijke sterkte
van een vesting niet evenzoo bij oekaze ver-
hoogen kan.
Sjanghai is vol met uitgewekenen van Port
Arthur. De menschen gedragen zich goed, en
allen hebben, naar Reuter's correspondent seint,
geld in overvloed Zij slapen echter op straat. Men
is intusschen druk bezig met het oprichten van
barakken, om de uitgewekenen een onderkomen
I te verschaffen tot zij plaats kunnen vinden op de
stoombooten die hen naar Rusland zullen over
brengen.
De Petersburgsclie correspondent van de
Standard zegt vernomen te hebben, dat een af-
deeling van het derde smaldeel der Russische
Oostzeevloot, onder bevel van admiraal Mibogatof,
reeds den 14en dezer uit Libau zal vertrekken.
Het smaldeel zal bestaan uit het slagschip
Imperator Alexander 1, de kruisers Admiral Oe-
sjakof, Senjawin, Apraxin en Wladimir Mono-
mach, en drie transportschepen.
Men weet echter bij ondervinding, dat derge
lijke besluiten nog al eens herzien worden, tegen
het naderen van den vastgestelden dag.
Uit het hoofdkwartier in Mantsjoerije wordt
gemeld, dat de Russen aan de Sjaho met geschut
blyven vuren en zich tegenover Liaotsjenpao en
Heikoetai verschansen.
RUSLAND.
De Standard verneemt uit Petersburg, dat de
regeering de fabrikanten aanspoort den werktijd
te verkorten tot 57 uur in de week. Zes staats
fabrieken en dertien partikuliere geven reeds het
voorbeeld, maar de meeste fabrikanten schijnen
er niet toe geneigd. Daarom bestaat er gevaar,
dat de werkstaking weer algemeen wordt.
DUITSCHLAND.
Een vergadering van stakende mijnwerkers in
het Roergebied, die gister-ochtend om 9 uur be
was juffrouw Hemster min of meer uit haar
humeur gedurende den maaltijd. Ze maakte da
delijk een eind aan mijne pogingen om een ge
regeld gesprek aan den gang te brengen en
deed (aan juffrouw Stretton meer dan ooit ge
voelen, hoe bitter eene afhankelijke positie soms
kan zijn.
Mijnheer Hemster zeide niets. Ik kon merken
dat hij hunkerde naar zijn gewone kranterilec-
tuur, ©n ik had innig medelijden met hem, ter
wijl hij daar met het uiterste geduld luisterde
naar allerlei bitse aanmerkingen zijner dochter.
Tegen het einde van het diner werd er iets
gezegd, dat de jonge dame niet aanstond, waar
op zo de t afel verliet met een gebaar van min
achting voor ons allen. De gramschap scheen
haar te vullen als de electriciteit een accumu
lator en vóór de batterij was ontladen, kon men
nooit weten wie den schok zou hebben te door
staan.
Toen juffrouw Stretton ook wilde heen
gaan nam ik de vrijheid, haar te verzoeken te
blijven.
„Ik zou u gaarne het licht op Nam-san laten
zien," zeide ik.
„En wat. is het licht op Nam-San?" vroeg
ze, stilstaande met de hand op den rug van
haar stoel.
Wordt vervolgd
