Dagblad voor Schiedam en f
28ste Jaargang. Vrijdag 17 Maart 1905. No. 8157.
feuilleton.
AVONTUREN.
Officieele Berichten.
Bekendmaking.
Algemeen Overzicht.
De oorlog in Oost-Azië.
De laatste krijgsverrichtingen.
60)
ABONNEMENTSPRIJS:
kJ3t^ rsehijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
week 10 F Per 3 ma,anden f1-35' 'ier raaand 45 cent en per
week 10 cent Franco per post door geheel Nederland f±~ per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
strattb05^enT^«ltWTideinrda§e!idks aanSenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
illlPnniliiuiivniiuiuiiaT^iinnirHmimimmmiiP
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 1—6 regels f 0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 12i/j cent-
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst
lijke overeenkomsten aangegaan.
b i 1 -
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
De Burgemeester van Schiedam,
no 2251 dhPtWn vand0December 1SS7(staatsblad
aan minder! onderstand (ondersteuning)
24 Juni 1854 (.taat.bZ„„92) ier
""f K»»inklji'b.,l„it vail
hanei- 8 staatsblad no. 3) houdende
bepalingen nopens de betaalbaarstelling der bh
Maakt bekend dat de attestatiën de vita tot
beginnSvan Te 1 ,d°elde ondersteuningen, in het
des voormiddag 10Wtnttad °P n we!,kdaSen van
secretarie ds middags 12 uren, ter
q i g^nieente verkrijgbaar zullen zijn.
S c h i e d a m, 17 Maart 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
17 Maart.
nersTèL'n'belet" Werkelijk door de Ji4Pan"
va^Tet'bTrichT'dT geen bevestig'ing vernomen
sche trpp V00r e bezetting de Russi-
hebben geilden™ nederlaaS zouden
de PariscorresPondent van de Echo
ieldt, dat een klein voordeel, bij Tsjen-
toen ten zuiden van Tiëling behaald door gene-
raai Zaroebajef op Koereki, den moed te Peters
burg weer wat verlevendigd heeft.
Men moet echter niet vergeten, dat Koeropatkin's
toestand hoogst kritiek is.
Voor de Russen schijnt de oorlogskans steeds
ongunstig te blijven.
In dezen oorlog moet men er zich over verwon
deren hoe de Japansche generaals, om beurten op
zmdelhkeglr tr6den; KOei'°ki' die ^Nodzoede
zu dehjhe linie vormde van het de Russen omsin
gelende leger, verschijnt nu plotseling te Tieling
terwijl Nog,, d,e in het noordwesten staat nu'
weer geen teekenen van leven geeft. De Uktiek
der Japanners schijnt gebaseerd op het terugdrij
ven der Russen naar Charhin, terwijl zij' hunLer
in een rechthoek steeds doen voortrukken. Terwijl
het zuidelyke front van de Japanners den aanval
doet, rukken de westelijke liniën tegelijkertijd
langs den spoorweg vooruit en drijven de Russen
meer en meer in het nauw.
Het moet ons niet verwonderen, als den een of
anderen dag de twee zijden van den Japanschen
rechthoek zich zullen sluiten en de troepen van
bars, Linewitsch en Bilderling, die zelf, naar
eweerd wordt, gesneuveld is in de buurt van
Kajansian, totaal zullen verpletteren. Geschiedt
it, dan staat voor de Japanners de weg naar
Gharbin en van daar naar Wladiwostok,geheel open.
Een Oost-Aziatische vertelling.
Wel wordt in Rusland een nieuw leger gemo
biliseerd, maar het grootste bezwaar ligt in de
bewapening van die manschappen en hun vervoer
naar Mantsjoerije, waar ze trouwens eerst zouden
aankomen, als de Japanners reeds heer en meester
zullen zijn van de voornaamste Siberische oor
logshaven Wladiwostok.
De generale staf erkent nu, dat Koeropatkin. die,
volgens Nov. Wremja, slechts over 200.000 man
beschikte, 100 zware en 360 lichtere kanonnen
verloren heeft. Hoe al dat geschut te vervangen zou
zijn, is moeilijk te zeggen de staatsfabrieken zijn
niet in staat, spoedig zooveel stukken en munitie
te leveren, evenmin is dat het geval met de üuit-
sche en Oostenrijksclie fabrieken.
Volgens een telegram uit Tokio, hebben de
Japanners den 13en Hsingtsjing bezet. Waarschijn
lijk is deze plaatsnaam verkeerd het zal wel
Sing-tsjeng-ting (Lao-tsjen) zijn, een belangrijke
stad ten noordoosten van den voornaamsten pas
door den Taling.
De zenuwen van den oorlog.
De haute finance te Parijs, is blijkbaar in
overeenstemming met de regeering aldaar, niet
meer willig Rusland aan geld te helpen voor de
voortzetting van den oorlog. »Het vredelievende
artikel van de Temps wordt nu, aldus seint
Reuter uit Parijs in verband met den toon
van de officieuze pers in de laatste dagen, aldus
verklaard dat de Fransche regeering, om aan den
oorlog een einde te maken, haren invloed laat
gelden, opdat de groote Fransche financiers hunne
bewilliging van nieuw geld aan Rusland uitstellen
tot het oogenhlik dat de Russische regeering zich
geneigd toont, vredesonderhandelingen aan te
knoopen."
De Londensche correspondent van de Köln. Ztg.
seint verderVan Parijs uit tracht men blijkbaar
den druk die op Rusland wordt uitgeoefend, om
vredesonderhandelingen te beginnen, op minder
teerhartige wijze, maar zooveel te nadrukkelijker
te versterken. Van alle kanten wordt van Parijs
uit commentaar geleverd op het afbreken van de
onderhandelingen over de nieuwe Russische lee
ning. »Wij zijn in staat, zegt de Daily Mail, om
uit de beste bron mede te deelen dat het Fran
sche kabinet aan de belanghebbende Parijsche
bankhuizen duidelijk heeft gemaakt dat zij de
leening alleen dan moeten sluiten, wanneer de
Russische regeering bereid is, in vredesonderhan
delingen met Japan te treden." Daarop braken de
drie voornaamste Parijsche bankiersfirma's plot
seling de onderhandelingen over de leening af
met de verklaring dat de ongunstige stand van
zaken in Mantsjoerije en de besluiteloosheid van
de Russische regeering ze verhinderden, om voor-
loopig het geld te verstrekken. De Daily Mail
meent dat deze zet, zoowel met betrekking tot den
oorlog als tot het bondgenootschap tusschen
Frankrijk en Rusland, belangrijke gevolgen kan
hebben. Daar men het in financieele kringen als
onmogelijk beschouwt dat onder de gegeven
omstandigheden te Berlijn een nieuwe Russische
leening te plaatsen zou zijn, zou de thans geoe-
Ze wendde haar lief gelaat tot mij, waarop
thans een uitdrukking van groote teederheid stond
te lezen. Ze strekte hare beide handen uit en
legde hare palmen op den rug der mijne, welke
op de tafel steunde.
«Rupert", sprak ze «Wilt ge mij vergeven. Ik
heb u groot onrecht aangedaan".
Hilda", zeide ik, «zoudt ge mij vergeven heb
ben, indien ik verkeerd had gehandeld
«Zeker, zeker, riep ze, en Ik zag, dat ze het
van harte meende. »En vertel me nu nog eens
alles over den nieuw gevonden schat" ging hij voort.
Ik deed het en we waren nog druk aan het
firaten, toen de kleine stoomsloep aan boord aan-
egde en juffrouw Hemster aan dek verscheen,
gevolgd door hare Japansche gravin. Gertrude deed
of ze ons volstrekt niet zag en ging, na een paar
woorden tot hare gezellin te hebben gesproken, de
kajuitstrap af. De kleine dame waggelde naar ons
toe en zeide met hare hooge ietwat scherp klin
kende stem
«Juffrouw Stretton, de meesteres verzoekt u, da
delijk bij haar te komen".
«Ga niet," sprak ik, doch zij glimlachte en stak
m\j hare hand toe.
«Is het niet grappig?" zeide ze. «Gij en ik zijn
te zamen een millioen waard en toch moeten we
nog aan anderen gehoorzamen. We behoeven ecb-
gelijk sommigen die in slavernij zuchten, niet
uit te roepen«Hoe lang nog, Heer, hoe lang
nog V
Neen lieve, de dag der verlossing nadert."
Een ik sloeg mijn arm om haar heen en trok
haar dicht bij mij.
«De kapitein kijkt naar ons", fluisterde zij.
«De kapitein is een goed vriend van ons en
heeft hetzelfde ook gedaan in zijn tijd en daarom-".
Maar Hilda was al weg. Toen ik omkeek, zag
ik dat de kapitein zijn rug naar ons had toege
wend. Ik heb hem altijd gaarne mogen lijden,
uien ruwen zeebonk, die, wanneer hij niet sliep,
op zijne brug stond of het schip onder stoom
was of niet.
XXL
Den volgenden dag was een der gewichtigste,
welke ik op het jacht heb doorgebracht, in spijt
van alles, wat er vooral was gegaan, want gedu
rende eenige ootrenblikken verkeerde we toen in
een gevaar, waaraan we slechts door een wonder
ontsnapten of liever door de snelle en vastbera
den handeling van een bekwaam man, aan wien
ik steeds met de meeste achting en genegenheid
zal blijven denken.
fende druk kunnen leiden tot het prijsgeven van
de politiek van den oorlog tot het uiterste.
Te Londen heeft de nieuwe zet minder verba
zing dan opzien gewekt. Men had er in de laat
ste dagen in de couranten reeds vele voorboden
van gezien. O.a. had de Times twee groote arti
kelen openbaar gemaakt, welke een overzicht van
vele bekende bij 'onderheden over de Russische
financiën bevatten en hierop neerkwamen, dat
Rusland's crediet als geschokt beschouwd moest
worden. Deze aanval aldus voegt decorrespon
dent van de Köln. Ztg. erbij trok zooveel te
meer de aandacht, daar men van den schrijver
vertelt dat hij, nog niet lang geleden, nauwe be
trekkingen met Russische kringen had.
De Evening Standard heeft te Londen een paar
groote financiers naar hun meening over den
tegenwoordigen toestand gevraagd. Lord Rothschild
antwoordde dat het bericht van het afbreken van
de Parijsche onderhandelingen volstrekt geen
verrassing was geweest voor ingewijde kringen te
Londen. Hij beschouwde het onbepaalde uitstel
van de financieele onderhandelingen als gelijk
staande met een weigering, om verder te onder
handelen. Die weigering is een gevolg van de
omstandigheden, meent Rotschild, en niet zoozeer
Van een druk van den kant van de f ransche
regeering in het belang van den vrede. Er is
tusschen de 6000 en 7000 millioen gulden aan
Fransch geld in Rusland belegd. Er is niets na
tuurlijkers dan dat het voor het tegenwoordige
oo^enblik, gegeven Rusland's buiten- en binnen-
landsche toestand, moeielijk is, om nog in Frank
rijk inschrijvers op een Russische leening te vin
den. De Franschen weten dat zoowel de voortzet
ting als de staking van den oorlog de omwente
ling in Rusland zal begunstigen. Het is in elk
geval moeielijk, besloot Lord Rothschild, om te
zeggen, waar Rusland nu geld zal vinden voor den
oorlog.
Carl Joubert, eveneens een Londensche finan-
cieeele specialiteit, was van meening dat niet al
leen Frankrijk, maar ook Duitschland, Engeland
en Noord-Amerika hun beurzen hadden gesloten
voor de tegenwoordige Russische regeering. Rus
land is al jaren bezig, om tegen een ruïneuze
rente te leenen. «Sedert de oorlog begonnen is,
heeft liet zoowel in Rusland als in Frankrijk ge
leend tegen 60 en 70 percent, wanneer men al de
bezoldigingen van tusschenpersonen in aanmerking
neemt. Thans kan het op geen voorwaarden meer
leenen.
«De eenige hulpbronnen die overblijven, zijn de
fondsen en de eigendommen van de kerk. Deze
vertegenwoordigen een ontzagelijken rijkdom. Indien
de regeering ze aansprak, al het zilver en goud
liet smelten en de kostelijke steenen verkocht,
zou zij zich de zenuwen van den oorlog nog wel
twee jaren lang te kunnen verschaffen, en daarbij
meer gouden munt in omloop hebben dan ooit te
voren. Het is moeilijk om de gezamelijke waarde
van de kerkelijke fondsen en verkoopbare eigen
dommen te schatten, maar zij loopt in de millioenen
ponden sterling.
«Niets zou de revolutionaire partij beter te
Nogal vroeg in den morgen had ik mijn derde
bezoek gebracht aan het Nagasaki-Hotel en werd
naar boord vergezeld door John C. Cammerford.
Hij vertelde mij dat hij zoowel voorzien was van
geld als van een revolver en dus op elke gebeur-
telijkheid was voorbereid. Hij scheen te verwach
ten, dat Silas K. Hemster een prijs had bepaald,
waarvoor hij zich zou laten omkoopen om mee te
doen aan den grooten trust. Maar hoe dan ook,
bij had het mij toekomende op mijn naam ge
stort bij de Japansche Bank, om daarvoor niet naar
Amerika te telegrafeeren, zeide hij
Mijnheer Hemster bleef met hem alleen tot den
tijd van lunchen en Cammerford nam deel aan
dien maaltijd, sprak verscheidene malen over mij
alsof ik zijn beste vriend was en dischte meer
humoristische dan geloofwaardige verhalen op
over mijne avonturen met hem in het Adiron-
dack-Gebergte of onze vischpartijtjes in Canada
Ik bemerkte, dat hij, alle vertelseltjes, welke hij
omtrent Engelschen had gehooid, nu op mij
toepaste, terwijl hij ten gehoore bracht inet
eene levendigheid van voorstelling, of hij er zelf
bij was geweest.
Ik was blij, hem de opmerking te kunnen ma
ken, dat een van zijne anecdotes voorkwam in
Dunch van het jaar 1854. Hij sprak het tegen,
waarop ik hem een kleine weddingschap voor
stelde, welke hij aannam, meenende, dat ik toch
geen bewijzen konde aanvoeren.
Toevallig echter hadden we in de bibliotheek
twee deelen van Punch van dat jwr, waarin ik
stade komen dan dat de regeering de fondsen van
de kerk aansprak, om den oorlog voort te zetten.
Dan zou de laatste band tusschen het volk en de
bureaucratie verbroken worden de regeering zou
zich zelf den doodsteek gegeven hebben".
Daargelaten of men te Londen Rusland's
toestand niet met te sombere kleuren afmaalt,
blijft het belangrijke feit dat de haute finance te
Parijs en elders weinig geneigdheid toont, om
Rusland verder te steunen in zijn Mantsjoerjjsch
avontuur, een verschijnsel waarover zij die, in
het belang van de menschheid, op een spoedigen
vrede hopen, zich kunnen verblijden.
Nader wordt uit Londen geseind
Terwijl Lord Rothschild, in een onderhoud met
een journalist, zeide dat hij het afbreken dei-
onderhandelingen tusschen Frankrijk en Rusland,
over een leening als definitief beschouwde, en
het ook natuurlijk vond dat de Franschen niet
geneigd zijn, Rusland nog meer geld te leenen
verneemt de Petersburgsche correspondent van de
Standard, dut de onderhandelingen feitelijk nog
niet afgebroken zijn eerlang worden ze te Parijs
hernieuwd. De correspondent van de Daily Tele
graph ontkent, dat de voortzetting van den oorlog
afhangt van de beslissing der Fransche bankiers.
De Russische regeering beschikt ruimschoots over
middelen, en het geld van de nieuwe leening zou
niet voor oorlogsdoeleinden bestemd zijn, maar
voor uitgaven na den oorlog, hoofdzakelijk tot
dekking van uit te geven papieren geld.
DUITSCHLAND.
Uit den Duit sche n Rijksdag.
Bij de gister voortgezette behandeling van de be
grooting van den rijks-kanselier neemt Von Bülow
het woord na een langdurige heftige redevoering
Bebel. In de eerste plaats weerlegt hij de door
den Poolschen afgevaardigde Chrzanowski tegen
D.uitschand gerichte verwijten. Hij betreurt het,
dat Polen bij sommige partijen van den Rijksdag
sympathie vond voor zijn streven. Wij zijn, ver
volgde de rijkskanselier, een cosmopolietisch volk,
jammer genoeg zelfs het meest cosmopolietische
van alle volkeren. Wij moeten juist voor ons eigen
land zorgen in den loop der tijden hebben wij
ons warm gemaakt voor alle vreemde volkeren.
Hij verdedigt de Duitsche politiek ten opzichte
van den Oostelijken nabuur.
De verkoop van Duitsche schepen aan Russische
firma's beschouwt hij als niet bedenkelijks; hij
verwijt de sociaal-democratische partij, dat zij
tegen Rusland ophitst en er toe wil bijdragen, de
in Rusland bestaande orde te ondermijnen. Dat
maakt Duitschland's buitenlandsche politiek moei
lijk. Men moet in politiek zaken zuinig zijn met
het woord «verontwaardiging" (Entrüstung), dat
Bebel herhaalde malen gebruikte.
't Is een slechte gewoonte in Duitschland steeds
te protesteeren, wanneer in het buitenland hier
of daar iets gebeurt, dat ons in theorie onrecht
vaardig toeschijnt. Zoo hadden wjj indertyd de
Grieksche kwestie, de Bulgaarsche kwestie, de
Boeren «rummel" (tumuld bij de sociaal-demo
cratische party), en I1U w'I'en de socialisten een
dikwijls gebladerd had en daar overtuigde ik hem
mede.
Ik geloof niet., dat hij veel gaf om het geld
dat hij verloor, maar wel om de mislukking van
hetgeen hij een Amerikaansche grap noemde.
Tegen drie uur vertrok uij in een toestand van
de grootste opgeruimdheid en dat was de laatste
maal, dat ik hem gezien heb.
We bevonden ons allen aan dek omstreeks vier
uur in den namiddag, toen het voorval plaats
hadjWaaropik boven hebgezinspeeld.Hiidaen ik zaten
op onze stoelen bij het rieten taleltje, onze ver
loving was bekend, we konden er dus openlijk
voor uitkomen.! Juffrouw Hemster en de Japansche
wandelden heen en weer aan den andeien kant
van het dek en uit de enkele woorden, die .nu en
dan tot mij overwaaiden, meende ik te kunnen
opmaken, dat Gertrude Japansch studeerde. Ze
deed thans niet meer, of ze mij niet zag, doch
behandelde mij met de ijskoude beleefdheid van
eene groote dame, zoodat ik verwachtte weldra
wederom met iiaar intieme vertrouwelijkheid te
zullen worden vereerd, indien deze verandering
aanhield. De oude heer zat op zijn gewone ma
nier in zijn armstoel met de voeten op de borst
wering en liet is een onmerkelijk iets dat hij in
■le opwinding van hetgeen er volgde geen enkele
maal van houding veranderde. Later zeide hij,
lat het de plicht was van den kapitein bij derge
lijke gebeurtenissen op te treden en dat hij een
onbepaald vertrouwen stelde in der zijnen. Dat ver
trouwen werd niet beschaamd. Wcrrff vervolgd
