Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Haar vriend.
fill
DE OORLOG.
28ste Jaargang.
Vrijdag 28 Juli 1905.
No. 8265
Officieele Berichten.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
eene Onderwijzeres
FEUILLETON.
Algemeen Overzicht.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
oehoort, den 28sten Juli 1905.
Tennys*»».
I.
„Roe komt <iie wolk daar ;uit den heuvel?'-'
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dage.ijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels 0.77 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 12i/j cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterstjbil-
lijke overeenkomsten aangegaan.
VERKIEZING VAN EEN LID
van den Gemeenteraad
in Kiesdistrict III.
Be Burgemeester van Schiedam
rengt ter openbare kennis, dat de op heden bij
•torn ingeleverde opgaven van candidaten voor het
'drnaatschap van den Gemeenteraad, op de Secre-
a,'ie der gemeente voor een ieder ter inzage zijn
^edergelegd, in afschrift aan het Raadhuis zijn
aangeplakt en dat, tegen betaling der kosten,
atschritten daarvan verkrijgbaar zijn gesteld.
Schiedam, den 28sten Juli 1905.
De Burgemeester voornoemd,
Mr. W. H. JANSEN, W. B.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op art. 219 der wet van den 29sten Juni
*851 staatsblad no. 85), regelende de samenstel-
'ng, inrichting en bevoegdheid der gemeentebe
sturen,
Doen te weten
Dat de rekening en verantwoording van de in
komsten en uitgaven der gemeente, over het dienst
jaar 1904, op 27 Juli 1905 aan den raad is inge
diend, en tegelijk op de secretarie der gemeente
voor een jejer ter lezing is nedergelegd terwijl
die rekening tevens, tegen betaling der kosten, in
Schrift aldaar verkrijgbaar is gesteld.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr. W. H. Jansen, W. B.
De Secretaris.
V. S1CKENGA.
Inrichtingen welke gevaar, sehade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op heden
aan de Directie van de Ciirtoniinge-fabriek „Neer-
I'lndia," en hare rechtverkrijgenden vergunning
geleend is tot oprichting van een Curtonniige-
labriek en Steendrukkerij, met een gasmotor
^an 8 paardenkracht, in het pand staande aan de
Lange Nieuwstraat no. 15, kadaster sectie L.
°o. 583.
Schiedam, den 27sten Juli 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr. W. H. JANSEN, W. B.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Aan de Openbare School G. te Schiedam (hoofd
de heer J. v. d. HOUT) wordt gevraagd
®tet akten j en k.
Aanvangsjaarwedde f 550voor de akte nuttige
handwerken f25.bij bezit of verkrijging van
re hoofdakte f 100.verhoogingvoorts 4 drie-
Jaarüjksche verhoogingen van f50.en bij het
"ezit der hoofdakte eventueel nog 3 driejaarlijksche
vcrhoogingen van f50.
Sollicitatiestukken in te zenden voor 19 Augus
ts a.s. bij den Burgemeester.
38)
Hij kwam tot zichzelf, zag op, zag rond,
veranderde van houding en loosde een diepe,
diepe zucht.
„O, wat een zucht!" zeide Annunziata ver
baasd, met groote, .ronde oögen. „Waarom pucht
gij zoo erg?"
John zag haar aan en glimlachte.
„Ik zucht over mijn molenaarsdochter, liefje",
2eide hij.
En terwijl hij haar naar de pastorie Volgde,
2°ng hij zachtjes bij zichzelf:
„It is the .miller's daughter,
And she is grown so dear, so dear,
That I would be the jewel
That trembles, in her ear." x)
1) Z.ij is de .molenaarsdochter
En ik heb haar zoo lief,
iDat ik de juweel wilde zijn
Die in haar por glinstert.
28 Juli.
Le Temps bevat een zeer merkwaardig arti
kel naar aanleiding van de ontmoeting van de
beide monarchen te Bjoerkoe.
Vooral is het. artikel interessant, omdat het
volkomen de mogelijkheid ontkent van de waar
heid der zoo besliste, officieuze verzekeringen
in de Duitsche pers, dat Nikolaas en piet Wil
helm tot deze samenkomst, den stoot heeft ge
geven.
Le Temps dan stelt tegenover elkaar de pf-
ficieuze verzekeringen van de Fransche. en van
de Duitse he pers. De;ze Verzekeringen staan recht
tegenover elkaar, en nu, vraagt Le Temps^el
ke van die beweringen is de waarschijnlijkste.
Die opzienbarende ontmoeting der twee soeve
reinen in de Finsche, wateren, die nachtelijke
samenkomst in een baai, dat is net iets Voor
keizer Wilhelm, dat ligt geheel in de lijn van
het telegram aan Krüger, van de reis naar Tand-
zjer en honderd andere vertooningen. Met het
karakter van tsaar Nikolaas zijn zulke op 't. on
verwachtst opbruisende plannen volstrekt niet
te rijmen. Integendeel, zijn karakter is eenvoudig
en teruggetrokken.
„Er is geen enkele reden ,om stil te staan
bij de veronderstelling, volgens welke de Tsaar
het plan zou hebben bedacht, zijn keizerlijken
neef raad te vragen over de binnenlandschc po
litiek van Rusland. De Duitsche kranten, die
deze Veronderstelling aannemen, en zich des
niettemin verbeelden, bpste vrienden met Rus
land te zijn, schijnen geen enkel vermoeden te
hebben van het vernederende dat er voor Niko
laas in deze veronderstelling ligt. En als men
zou beweren, dat Nikolaas II zich voor de bui-
tenlandsche politiek den steun van Duitschland
■zou willen verzekeren, dan schijnt die veron
derstelling al even onaannemelijk."
Het is zeer goed te begrijpen volgens Le
Temps, dat keizer Wilhelm er op,gesteld is ge
weest door een geruchtmakende daad te laten
uitkomen 'hoe voortreffelijk de verhouding van
Duitschland en Rusland is. Hij heeft zeker ge
dacht, dat het van belang was, ondanks het
Voortbestaan van het tweevoudig verbond, op
het oogenhlik, dat dat verbond in Frankrijk pan
hevige aanvallen bloot staat, te laten zien, dat
Duitschland en Rusland in de beste, verhouding
tot elkaar staan en dat de twee souvereinen
warme vrienden zijn. Dit feit komt door de sa
menkomst te Bjoerkoe duidelijk aan den dag,
en daarin ziet Le Temps de beteekenis pn de
strekking van die samenkomst.
Moeten wij ons daar nu ongerust over jna-
ken, vraagt, het Fransche blad. Wel neen! (Se
dert 1890 hebben herhaaldelijk ontmoetingen
plaats gehad tusschen de twee keizers en pn-
danks dat is in dat tijdperk het Fransch-Rus-
Het was Zondag. 't Was Vroeg in den mor
gen. Het regende een fijne panjio'udiejnde
regen, die de Vallei in een nevel hulde en de
bergtoppen geheel verborg, zoodat men twijfelde'
of zij er nog Vel waren. Over den tuin hin'g
pen zilveren sluier, en het bleelke licht spie
gelde zich jn de 'natte oppervlakte. En over de
Rampio, op pte 'met olijfboomen begroeide hel
ling kon men iets zeer interessants waar
nemen niets minder dan het ontstaan van
wolken. Een oogenhlik zag men den begroeiden
heuvelrug heel duidelijk, dan Vormde er zich
een mist, pis een rook van onzichtbaar vuur,
witte rook met parelgrijze schaduwen; die
Werd dikker pil breidde zich uit; trok dan
samen en trees op in een onregelmatige, spiraal
vormige kolom, d,ie draaide, 'zweefde, stilstond
in een pogen blik niet wist wat te doen pn
'dan, ten laatste zich opeens bedacht en piet
een windje verdween, de 'heuveltop weer onbe
dekt latende; een oogenjblik later begon het
zelfde proces iweier opnieuw.
John en Annunziata zaten te zamen op pen
marmeren bapk onder den zuilengang met
zijn Verbleekte fresco's, die aap den noord
oostelijken kant vap het kasteel lag en zageln;
stilzwijgend eenige minutep naa,r dit spel der
elementen. Ma,ar Annunziata verbrak spoedig
de stilte.
sische verbond ontstaan, hechter geworden en
gehandhaafd. Dpitschland en Rusland worden
tot elkaar gebracht door economische belangen,
dat hebben wij nooit ontkend. Wij zijn piet
verbaasd over deze nieuwe samenkomst.
Le Temps twijfelt er niet aan of de Russi
sche regeering zal zich niet aan de plichten
van 'het bondgenootschap met Frankrijk ont
trekken.
Hoe de Duitsche pers er bij komt om de
samenkomst te Bjoerkoe le verklaren zooals zij
dat heeft gedaan, dat komt omdat zij gelooft
aan een spook, aan het spook van de Fransch-
Engelsche ententedat komt, omdat zij bevreesd
is, dat. die entente zou kunnen leiden tot het
isolement van Duitschland in de wereldpolitiek.
Tegen dat spook vecht de Duitsche pers.
De Stockholmsc'he correspondent van de Daily
Mail verzekert op gezaghebbenden toon dat de
ware reden waarom de Keizer den Tsaar wenschte
to ontmoeten, was dat Wilhelm II een Hohenzol-
lemschen prins op den Noorschen troon wil
plaatsen. Ook 's-Keizers verlangen om den ko
ning van Denemarken te bezoeken, zou daar
mee in verband staan. De Tsaar zou het plan
goedgekeurd 'hebben, mits de Noorsch-Russische
grens eenigszins in het voordeel van Rusland
gewijzigd werd. Als de Noren met het plan mee
gaan, zouden de andere mogendheden er zich
moeielijk tegen kunnen verzetten.
Met de bewering der Daily Mail, dat keizer
Wilhelm met den Tsaar over een candidatuur van
een prins uit het huis Hohenzollern voor den
troon van Noorwegen van gedachten zou hebben
gewisseld, wordt te Berlijn als een hondsdagen
fantasie de draak gestoken.
Van het oorlogsterrein.
Generaal Linjewitsj seinde dd. 25 Juli
Maandag om 4 uur des namiddag hebben Ja-
pansche torpedojagers een bataljon geland in de
baai van Castries. Zij namen bezit van den vuur
toren en heschen de Japansche vlag.
Een telegram uit Tokio meldt, dat op die lan
ding de bezetting van Alexandrowsk (militaire
post ten zuiden der monding van den Amoer,
tegenover Sachalin) gevolgd is.
De Russen te Alexandrowsk bestonden uit een
pas aangekomen bataljon en verscheiden honderden
vrijwilligers, met 8 kanonnen. Er zijn tweehon
derd gevangenen gemaakt. De versterkingen aan
de oostzijde van de stad boden hardnekkigen
tegenstand, werden opnieuw aangevallen en den
25sten vermeesterd. Een afdeeling landde te Moe-
gatai en maakte 40.000 ton kolen en licht spoor
wegmateriaal buit. Alexandrowsk is aan brand
stichting ontsnapt.
Alexandrowsk is voor de Russen een zeer be
langrijk marine- en handelsstation de plaats heeft
een goede haven, magazijnen en een hospitaal.
Iets noordelijker, waar de Amoer in zee uitloopt
vroeg zij, hpm angstig vragend aanziende. „Ik
heb het pi dikwijls gezien, maar ik kon het
nooit begrijpen. Er kan toch geen vuur daar
onder zijn?"
„Wanneer gij het niet hegrijpen kunt, juf
frouw Wijsheid", eeide John, haar toelachend,
„kunt gij <het onmogelijk Wan mij venvachten.
Ónder ons gezejgd, ik geloof, dat n,iema,nd het
kan begrijpen, hoewel heel wa,t wetcnschap-
|pelijke lui zouden beweren, dat zij het wèl
konden. Het js. een gedeelte Van dat groots
wonder Gods, de natuur, dié niemand feitelijk
geheel begrijpen kap. Wat de lui, die zich
natuurkundigen noemen laJIeen kunnen, is: ob-
kerVeeren en ieen napm geven pan al de won
deren. Zij kunnen ze niet uitleggen."
„Het is heerlijk om naar zulke dingen .te
kijken", zeide 'Annunziata. „Het is een zegen
om die wonderen ïpet eigen oogen te ^iqn
gebeuren."
„Dat is liet ook", stemde John toe. „En als
men izijn pogen wijd open houdt, is er geep
oogenhlik Van -den dag waarop men niet zoo
iets kan waarnemen."
,,'tls vreemd", zeide Annunziata, „maar als
de 'zon schijnt, houd ik van het zonnige weer
en hen blij, dat. het niet regent. En toch als
het regent, houd ik ook van den regen, haast
tevenveel als van de zon. De regen is zoo frisch,
'ze ruikt zoo heerlijk, de regendroppels zijn
zoo aardig pn maken zoo'n aardig geluid, als
zij neervallen en het grijze licht is goojdei-
ligt de nog belangrijker plaats Nikolajefsk, en het
vermoeden ligt voor de hand dat de jongste be
weging van de Japanners tot doel heeft, zich
meester te maken van den waterweg van den
Amoer, om daarlangs troepen naar het binnenland
te vervoeren, Nikolajefsk is, gelijk gezegd, dicht
bij den mond van den stroom gelegen, maar er is
een zandbank in de rivier, die het binnenvaren
bemoeilijkt.
De Amoer is een van de belangrijkste water
wegen van Azië. Hij is bevaarbaar van Nikolajefsk
tot Stretensk, welke plaats vele maanden lang het
eindstation is geweest van den Transsiberischen
spoorweg, zoodat een troepenmacht die de rivier
op wordt gezonden, de verbindingslijn van het
Russische leger in Mantsjoerije erg zou kunnen
bedreigen.
Een flotielje van 120 Russische stoombooten
vaart op den Amoer heen en weer en heeft ont
zaglijk voorraden voor het leger van generaal Lin
jewitsj aangevoerd. De zijrivieren, de Oesoeri, die
leidt naar de streek achter W ladiwostok, en de
Soengare, waaraan Charbin ligt, zijn ook bevaar
baar voor vaartuigen van niet te gruoteu diepgang.
De Japanners zouden dus voorraden en troepen
in drie verschillende richtingen tui up ^.routen
afstand kunnen vervoeren, zoodra zij eenmaal be
zit hebben genomen van den mond van de rivier.
Sedert lang had men de bezetting van den
benedenloop van den Amoer verwacni, en zij kan
het voorspel worden van een krachtige hernieuwing
van den veldtocht tegen generaal Lmjewitsj.
De vredesonderhandelingen.
Terwijl wij van het oorlogsterrein berichten
ontvangen die wijzen op een te verwachten groot
gevecht, worden in Amerika allerlei maatregelen
getroffen voor de ontvangst van de vredesonder-
han delaars.
Komoera en Takahira zijn gister te Oysterbay
aangekomen en hebben met Roosevelt geluncht.
Zij keerden gisteravond naar New-York terug.
Het is nu definitief geregeld, dat de Russische
en Japansche gevolmachtigden uit New-York ver
trekken op den morgen van 5 Augustus aan boord
van twee kruisers. Zij lunchen bij Roosevelt te
Oysterbay en vertrekken 's middags naar Ports
mouth, waar zij den 7den aankomen.
In diplomatieke kringen loopt het gerucht, dat
Komoera, alvorens den post van gevolmachtigde
aan te nemen, als voorwaarde stelde, dat vóór de
vredesconferentie bijeenkwam, een nieuwe Japan
sche leening zou worden uitgegeven om den oor
log voort te zetten als de vredesonderhandelingen
mochten mislukken. Voorts, dat Sachalin zou wor
den bezet, de opmarsch naar Wladiwostok be
gonnen en de Russen in Mantsjoerije een beslis
sende slag zou worden toegebracht.
In goedingelichte kringen wordt verteld, dat
Japan onzijdigverklaring van Wladiwostok, zal
vragen en in ruil daarvoor aanbieden om Port
Arthur niet langer tot vesting te maken.
De Lokalanzeiger verneemt, dat Japan niet de
ontmanteling van Wladiwostok, maar haar ver
klaring tot vrijhaven zal verlangen.
zierig.
„Onze genegenheden zijn altijd wonderlijk",
zeide John. „Ze zjjn het grootste; wonder yan,
alles. Liefde is nog moeilijker te begrijpen
dan het ontstaan van die wolken op den
heuvel."
„!Wij houden Van de dingen, die ons genoe
gen geven", reide Annunziata.
„En ook dikwijls van de menschen, die pns
verdriet doen," reide John.
„Wij houden allereerst van de menschen,,
die familie van ons zijn," zeide Annunziata,
„en dan van de menschen, die wij dikwijls
zien izoo houd ik het meeste van mijn
oom en dan van u en van Marcella, de keu
kenmeid."
„Die het .onvermijdelijke kalfevleesch binnen
brengt", zeide John. „Dank u, beminnelijke
vleister." Hij' hoog en lachte, terwijl Annun-
ziata's ernstige oogen zich verwonderden,/
waarom hij lachte. „Maar niet iedereen heeft
zoo'n degelijk ,en regelmatig hoofdje als gij.
Niet iedereen heeft zijn liefde zoo netjes en,
verstandig onder bedwang van zijn verstand.
Sommigen onder ,ons houden het meest Van
menschen, die ons volstrekt niet verwant zijn,
die wij maar heel weinig zien en van wie wij1
heel weinig weten."
Annunziata schudde afkeurend haar hoofd.
Wordt vervolgd
