Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
HOOG SPEL.
28ste Jaargang
Maandag 2 October 1905
No. 8320
Waarom zijn fabrikanten en
trafikanten yan tabak tegen
eene accijnsbelasting op dit
genotsartikel
^FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagedjks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bil-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
li.
A'ls ©enig antwoord op deze vraag boven mijn
titgezonden an De Fiscus van 9 Juli, kreeg ik
d-d. 20 Juiii jl. v|a,n den jheer I. L. Laverge, se
cretaris van heit comité ter bestrijding eiener ver
hoogd© tabaksbelasting te Rotterdam, een schrij1-
v©n met eemijge bijlagen, ais, een request aan
de jtvveede Kamer, eene brochure van den heer
*- iKa.lt A.Qzn. en het dagblad De Nederlander
dd. 15 April met een artikel Van den heer H. f.
Meerkamp y. Emiblden.
Dat ,ilk den heer LaVenige z!oo: laat van ant
woord fiiien, komt daardoor dat ii'k ook mij eene
kleine vacantia glefgiupd hek en de te behande
len kwestie nog nriet „brandt."
De lezing der mij tppigezonden geschriften hefo-
mij in de overtuiging 'bevestigd, dat de in
voering yan eenel a c c ij n s-helasting op tahajk
^oejgenaamd geen nadeel, veel minder eene ramp
zóu wezen voor deze industrie, mits, en hier leg
den nadruk op, da,t; de 'Rpgeering eene tabaks-
accywéib©laisti:ngwet ,tiof stand breng©, geschraagd
éaar de wijriwet, naar dé izjojuit- of suikerwet.
D© mij toegtezonden verweringen zijn niet ge-
ricbt tegen eene rationeele accijnsbelasting, maar
tegen eene verhooging van inkomend recht. Met
de schrijvers ga ik geheel in hunne denkbeel
den mede. Ik ook znu: het waaghalzerij vinden
opa voor eenig© tonnen goudfe die jaarlijks jn
de Schatkist aan inkomend recht op tabak zou
den kunnen vloeien, om, daaraan den Nederland-
schen tabakshandél, die mjllioienen in den lande
brengt, te wagen.
Maar verhoogdi van inkomend recht of eene
degelijke accijnsbelasting, dat. is nog een hemels
breed vhnsc'bi'l.
Inkomend ,redht Sis- geld, dat, eens. bietaald zijn-
do, vjqor den invoerder in zóóver verloren js.,
dat Eij het van den tSaat noojt meer terujg-
fcrfet; accijns echter is geld dat als belasting ge
heven wordt op (hét bjinnonkuulsch verbrui k en
Wat eventueel' teruggegeven, wordt, wanneer het
artikel hier niet woird't. g|eco|ns|uineerd, doch wordt
u'h{g©V]o©nd.
Zoo goed als het in mijn vénnogeh is, wil
aantioonen dat met eene rationeele wet eene
accijnisheffing op tabak hoegenaamd niet nadee-
^9 zijn kan vp;or dén hfljndel en dj© induistrijej
vUn dit anfiikd, én verder eenig© beischojujwingen
ftevéu, hop de wet moejt in elkander gezet wor
den. f j
Waardoor kunnen de handels- en industrieel©
hangen yan de tabak geschaad worden, indien
daarop ©en fictieve waarde yaln accijns kleeft,
balast de rëéél© waarde v|a)n de tabak zelve?
Djoor dat d© Regeering fisoafle. wetten zou,
Zwanen ytecreteeren. welke, ojn te beletten dat
Roman
van
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
33)
XIV.
De gravin van Deringham zat in een der kleine
salons en staarde naar een hoopje asch, dat op het
vuur lag. Het was alles wat was overgebleven van
het
pakje brieven, dat zij even te voren op de
'jammen had gelegd. Een zachte, melancholieke
Shmlach speelde om haar lippen. Zij wa; vrij. En
cch was het niets anders geweest dan een dwaas
tem liefdesgeschiedenisje van een heel jong meisje,
ady Deringham had zich geen oogenblik iets te
Cfwijten tegenover den braven Engelschman met
'en zij zooveel jaren was getrouwd. Zij zat te
.féken aan den man, die haar zoo edelmoedig
'aar brieven had teruggegeven, toen de knecht
indiende
éy Mijnheer Sabin
vriendelijk glimlachend ging Lady Deringham
aar gast te gemoet. Eerbiedig boog deze zich
er haar hand. Zij wees hem een stoel dicht bij
n bare. Vermoeid ging hy zitten, hij zag er oud
de jiietjev© vuurde, de accijns, niet z|on worden
ontdoken, de Vrijheid, de zenuw van allen han
del en Sndrisltrie, aan bjoeien leggen.
Dat jb.v4. tabak niiet anders »zóu m,ogen ver
voerd (worden dan per X kiiio of ook per X tal
sigaren; |d,at vbor iedere» andere hoeveelheid een
document zou moeiten, warden aangevraagddait
een tabaksfabrikant slechts bij) dag in zijne fa
briek .zóu mogen 'werken dat hij1 zou, moeten aan
gifte doen hoeveel is'igaren, snuif, pruim- of rook
tabak hij zou willen fabriceerendat de (amb
tenaren der accijnzen het recht zouden krijgen
niet alleen de werkzaamheden te oontröleeren,
maar .ook nog 'de Vrijheid dag len: nacht 'in iemand
anders piigendom of fabriek ongevraagd en vrij,
te Vertoevendat de Wet door eene peiling zou
willen .uitgemaakt hebbieh, hopvéel tabak, sjgar
ren .enz. door een winkelier verkocht zouden
zijn; ,da,t de ambtenaren het recht zouden krij
gen, perspnen, die een winkel of fajbiriek verla
ten, fen MjlV© te visiteeren; dat 'de wet het wille-
kivurig dicht maken Van gemeenschap met pn-
dere panden zloiu, mogen eiischen, of, zooals on
langs zelfs vtopr mijne distilleerderij gevorderd
iis, dat al de in- en uitgangen naiajr 11e openbare,
straat mo,eten worden dichtgemetseld
Ja,, indien wij: twee honderd jaren moeten terug
gaan en dergelijke arbitraire en geen ,zin heb
bende eiischen van de inJustrieelen en hande
laren, ja zelfs' Van de particulieren, zouden ge
vorderd .worden, ja,, dan geef ik de tahakslinte-
ressenten, volkomen gelijk, zelfs dait zij zich ver
zetten tegen eene ace. ijiisibeiasting die zeer ze
ker dan dien Sichoonen handel met den Vreem
de den ko,p zou indrukken; maar naast deze
middeneeuwsche manier Van accijhsheffen, be
staan reeds in ons land meier moderne wetten
en het zijn deze, die ik als» tabak-accijnswet zou
willen zien toegepast.
De controle der accijnsheffing moet worden
uiijgeoefeind en ophouden op belt oogenblik dat
het accijnsartiikel. aan de circulatie overgeleverd
■wordt.; ieder ko»opiman of fabrikant die accijns-
goed, byteij uj»t den Vreemde, hetzij» uit het bin
nenland, uit de handen der administratie vian
de belastingen ontvangt, is immers voor den ac
cijns aansprak el ij»k 1 Eenmaal het accijnsartiikel
■ontvangen ujt de» handen de»r administratie, moet
de eigenaar vrije, geheel vrije 'beschikking heb
ben over zijjn eigendom, hij moet dat kunnen
laten yénajiojuweh zooals hij wil, hij is de»n ac-
cijhs schuldig en betaalt dje»n lovtereenkomstig de
bepalingen der wielt; verkoopt hij zijn accijns-
goed aan ee:n ander handelaar of fabrikant die
nok afccijbstphelbtig is, moet op dezen den ac
cijns kunnen wórden oVtergeschreven, en wil hij
zijn accijnsigoed uitvóeren, dan m»oet hij afschrij
ving kunnen krijgen, heet alleen vo»oir volle ge
wicht of volujrnen, maar ook nog voor dat wat
door inteering en fabricatie zö»u kunnen verlo
ren gegaan zijn.
Ik kan maar niet. snappen welk nadeel handel
en industrie hebben kunnen van eene dergelijke
acc'ijnslbtelaistmg 1
en volstrekt niet opgewekt uit.
Ik heb zooeven mijn brieven verbrand. Ik
dacht juist aan die dagen in Parijs, toen de
knecht u aandiende. Dan voelt men pas dat men
oud wordt.
Gij oud, sprak hij. Zie eens naar mijne grijze
haren.
Het is alleen de bekwaamheid van mijn ka
menier die de mijne verbergt. Maar laten wij niet
over het verledene spreken, het is zoo akelig te
denken dat men al zoo lang heeft geleefd,
Niet zoo akelig als het vooruitzicht nog zoo
lang te moeten leven. Men betreurt zijn jeugd,
dat spreekt van zelf, maar het vooruitzicht van
den ouden dag is nog veel onaangenamer, het is
vreeselijk. Men ziet zijn eigen verval, het vermin
deren der geestkracht, het veranderen van smaak,
och, de pijnigingen der Inquisitie waren nog niets
daarbij vergeleken.
Zij rilde en zei
Ge schildert den ouderdom in heel sombere
kleuren.
Zoo moet het iedereen toeschijnen die het
leven kent. De meeste menschen leven als de
koeien, zij zijn tevreden zoolang zij eten. Voor die
menschen is de ouderdom een tijd van rust. Maar
gij noch ik behooren tot dat soort.
Ge spreekt nog precies als vroeger. Sabin
lijkt sprekend op
St.! Op Sabin als 't u blieft. Ik wil niet dat
men weet dat ik in Engeland ben.
- Welnu, dan zal het Sabin zijn. Het spijt
't Is mloigielijlk dut er voor een artikel tabak
in de haveup'iaatsein, ,waar dit artikel uit den
Vreemd© aankomt en, verhandeld wordt,, dat daar
kleine moeilijkheden zouden kunnen voorkomen,
doch ik hen overtuigd dat di»e van zoo'n gerin
gen aard zijh dat ze gemakkelijk door het De
partement van. Financiën zijn uit den weg te
ruimen.
Met eenilgö w;at hij tabak moeilijkheden zou
kunnen opleveren bijl over- of afschrijving, is het
vaststellen van het ■primitieve gewicht hij de ge
daanteverwisselingen die dit artikel kan onder
gaan, of o»o»k het gewichtsverlies waaraan het
blootstaat en waarvoor de fabrikant of trafikant
tiodh n»i»et kan worden aangeslagen, aangezien de
hie,lasting n»iet op» hem rust, maar op den verbrui
ker.
Indien dit eene ernstige moeilijkheid zou zijn,
üa ze gemakkelijk op te' lossen, want ieder goed
fabrikant kent zijne inteeringen, weet hoeveel bru
to tabak noodig 5® voor het maken Van ;een zéker
aantal sigaren, roek- of pruimtabak of snuif.
Blij eene eventu ee'e indiening eener tabakac-
cijnsibelasting moeiten zich de gezamenlijke ta-
baikslintieressenten met hand en tand verzetten
tejgten de invoering van eenig documentenstelsel,
•zelfs op het 'terrein Vain toezicht.
lloc'umenten zijn groote nullen die goed zijn,
niet om den smokkel té 'beletten, maar juist om
hem te dienen. Zoo deed ik onlangs aan den
bond van distillateurs te Schiedam het voorstel
het. 'bewijs te levéren den laatste druppel jene
ver uit Schiedam weg te smokkelen met gel
dige documenten. Het zal wel raar klinken in
de ooren van ouderwetsche ambtenaren, smok
kelen met geldige docnmienten en toch iis niets
meer waar dan dat, maar om te smokkelen,;
moet men smokkelwaar hebben, en welk na
deel zlom de Schatkist hebben, tmidien ik al het
gedistilleerd ook ujf Schiedam zou wegsmokke-
len, nanigeziien de branders en distillateurs Voor
den accijns gedebiteerd zijn e»n dezen toch moe
ten betalen?
Dps geheel vrij vervoer, zelfs langs de gréns,
juist om de Belgen en Pruisen in de gelegenheid
te stellen qm wat te smokkelen, maar naar hiun
land om hier 'dep. aecijnis achter te» 5a;ten.
Ieder fabrikant móet vérder vrij wezen dn zijne
fabriek, zijn fabrikaat imalg niet onder controle
stean, het eenig© waaraan hij» »ondenvorpen moet
wezen is, dat dat op vastgestelde tijden, rich de
ambtenaren kunnen begeven naar de »opgegeven
bergplaatsen of fabrieken, ten einde den Voor
raad te oontrbleeren, om daaruit den verschuldig-
don en betnaibaren accijns^ teberekenen.
Het ligt zéér Veel in de natuur van den mensch
iojm jdp ©en den ander hét, leVen onaangenaam
te maken; daarom moeit hij» iedere accijnswet-
geving vermeden worden dat de eene mensch
vlat op de »andere krijgt. Wij weten immersi ook
dait wannéér ©en paard valt, iedereen compassie
hééft, doch vdlit er een rnen&ch, dan lacht ieder
een. Gunnen wijl dep. mcnisch nu bij accijnswet-
ten jheft püejziier niet Van de een den anderen
mij alleen dat gij niet een welluidender naam hebt
gekozen.
Hebt ge uw zoon al verteld wie ik ben
Toevallig nog niet. Ik heb hem gisteravond
en vandaag bijna niet gesproken. Wilt ge tegen
over hem ook Sabin blijven
Tegenover hem in de eerste plaatsjonge
menschen kunnen zelden zwijgen.
Wolfen is geen praatjesmaker.
Laat mij toch voorloopig Sabin blijven. Ik
vraag u dit niet zonder bedoeling.
Ge zijt nog steeds even geheimzinnig, de
maker van allerlei groote plannen. Vroeger was
ik bijna bang voor u; zijt ge nog even onder
nemend
Neen, ik word oud, mijn leven is een aan
eenschakeling van teleurstellingen geweest. Ik ben
weer tot mijne oude lietde teruggekeerd, tot de
litteraire eerzucht van mijn jeugd. Het is ook met
betrekking daarop dat ik u den kleinen dienst wil
verzoeken, dien ge mij zoo vriendelijk heb toe
gezegd.
Als ge eens wist, Victor, hoe groot mijn
dankbaarheid tegenover u is, zoudt ge geen oogen
blik aarzelen mij te vragen alles voor u te doen
wat in mijne macht is.
Glimlachend zag hij haar aan.
Ik zal u niet te hooge eischen stellen, Con
stance. Ik schrijf voor een Europeesch tijdschrift
een critische beschouwing over den toestand der
vloten van de verschillende landen der wereld. Ik
had introductiebrieven voor Mr. O..., en hij gif
te zien Vallen 'in dei netten welke anderen zou
den mogen 'spannen. De vrijheid van het do
micilie maig niet in handen geigevén w»orden van
vreemde personenin eene zaak dient men noig
mieer vrijheid te: hébben al® in zijne woning en
hesltrian maig het niet dat de, ambtenaren kunnen
giepommitteerd worden om iemand in zijn eigen
huis na te Hopped waar hij: gaat of (staat, die
ritten te zingen, fluiten, roo»ken, en kaart spe
len, wanneer anderen het serieuste werk ver
richten; die herhaaldelijk als op parool goeden
m'0(r|gen en pvönd wcnschen maar ze weten dat
ze uiite'lnKtend en alleen komen om hun even-
mensc'h te vervelen, ongemotiveerd te plagen
die d»en la&t uitvoeren door mensehenhaat, on
kunde iof dwaasheid geïnspireerd, dergelijke on-
drajgeHijlke sjurvéillantie; zelfs bij» onjuisten aanslag,
i)s niet te verdedigen.
Miiddeneenwschié misstanden ziouden bijzonder
vp|or de tabaksacc ijnsiwet niet mogen voorkomen,
de Kamer» ziopden njiet moeten toe»geven, ja Fi
nancien zOju niet moeten vórderen dat er achter
deurtjes gemaakt worden waardoor het eiken amb
tenaar gegevén zó|u worden den eenen industri
eel of handelaar meer hatelijker te zijn dan den
anderen. Alle Nederlanders zijn immers gelijk
voor de wet, aMe fabrikanten en trafikanten móe
ten gelijk staan voor de» accijns»wet, dat vordert
niét alleen de Grondwet, maar ook de eerlijk-
j heiid en de conwtentie.
'Pedïien van fabrieken en majgazijiien is een voor
historische maatregd van controle die hoege
naamd geen nut heeft, welke slechts dienst ge
daan heeft om de menschen onder elkaar hatelijk
te zijn, ja de aanleiding was tot onrechtmatige
bekeuringen e»n nooit het doel bereikte van te
geVén een zujveren sltund der rekening der ver
missen of hief intrekken van documenten. Voor
iemand die een bjeetje nadenkt is peilen eene
oniziinnijglheid, waardoor zich bijzonder de admini
stratie, evenals de particulieren, veel last be
zorgt, want Voor deze laatste is 't smokkelen of
niet smokkelen, de boel moet toch in orde wezen.
Van smokkelen gespre'ken, wil ik dit nog zeg
gen dat de wet zón zon moejten gemaakt wor
den, (bet ware té wemisehen dat ide wet op Ihet
gedistilleerd oo»k zoo gemaakt werd) dat zelfs de
gedachte Van te kunnen smokkelen uitgesloten
bleef.
Eene accijbslwet moeit mijns inziens zoo zijn
dat door den rationeefen aanslag van den ac
cijns, ontduiken onmogelijk d,s, eens dien aanslag
gedaan, moet de administratie zich terug trekken
en den fabrikant en trafikant met rust laten.
In België is 'het niet mogelijk »o»m in de bran
derijen accijns te ontduiken en toch worden dik
wijls clandestiene branderijen ontdekt, deze ont
dekkingen zijn echteir geen spjoorslag, en met
reden, om het daarom den branders en distilla
teurs lastig te maken en b.V. daarom een docu
mentenstelsel jn te vjoeren, dat zou immers look
absurde zijn!
Al de middeltjes! die de administratie tof nu
toe aangewend beeft om den aanslag te contro-
mij zeer veel belangrijke inlichtingen. Er zijn
echter een of twee punten, die hem niet heel
helder waren, en in den loop van het gesprek
noemde hij den naam van uwen echtgenoot als
dien van de grootste autoriteit op dit gebied. Hjj
bood aan nnj een brief voor hem mee te geven,
maar dit achtte ik niet verstandig, daar ik mij
verbeeldde dat gij, om redenen waarover wij niet
behoeven te spreken, wel geneigd zoudt zijn my
te helpen-
Het was vreemd de uitwerking te zien die dit
eenvoudig verzoek op Lady Deringham had. Zij
werd bleek en uit haar blik sprak vrees. De vrien
delijke vrijmoedigheid, de hartelijkheid waarmee
zij haren gast had welkom geheeten, verdween.
Haar vroeger wantrouwen ontwaakte. Die man
joeg haar angst en schrik aan. Hij bleef haar strak,
aanzien.
Maar ge weet zeker niet dat mijn man zeer
lijdende is. Wij vreezen, helaas! dat zijn geest
niet meer zoo helder is als vroeger. Hij is sedert
dien vreeselijken dag op de Solent nooit meer
normaal geweest. Zijn werk is een manie van hem
en zijne inlichtingen zouden volstrekt niet be
trouwbaar zijn.
Niet alle, dat heeft Mr. C. mij uitgelegd. De
rest is natuurlijk waardeloos. Ik wilde alleen maar
iets weten omtrent de fouten in den bouw der
nieuwe oorlogsschepen. Het zou mij eene massa
werk en onderzoekingen besparen.
{Wordt vervolgd.j,
MM,V "M wv wr
P—q—m
