Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
29ste Jaargang.
Maandag 12 November 1906.
No. 8656.
Officieele Berichten.
Kennisgeving.
Buitenlandsch Nieuws.
EUILLETON.
Het geheim van den dokter.
Staten-Geue raai.
ABONNEMENTSPRIJS?
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Necerland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdire teuren en Brievengaarders.
Bureau: B0TERSTRA4T 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bil
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het
Kohier No. 3 en 4 der plaatselijke directe belasting
ftaar het inkomen dienst 1906/1907 door den
gemeenteraad vastgesteld in zijn vergadering van
den 30 Oct. 1906 en den 6 Nov. daaraanvolgende
door heeren gedeputeerde staten dezer provincie
goedgekeurd, aan den ontvanger der gemeente ter
Jn Vordering is uitgereikt en in afschrift gedurende
Vljf maanden, te rekenen van heden, op de secre
tarie der gemeente voor een ieder ter lezing is
ledergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen
aanslag op de bepaalde termijnen te voldoen, op
straffe van vervolging volgens de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 12den November 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
DÜITSCHLAND.
De Braunschw. Landesztg. zegt, op grond van
^n nauwkeurige kennis van den toestand, de vol
gende mededeelingen te kunnen doen in verband
Qiet de vermeende Russische oorlogstoerustingen
in 1890:
De consul te Kiëf had over opzienbarende troe
penverplaatsingen naar de grens toe verslag ge
daan en zoodoende den argwaan gaande gemaakt
dat in Rusland heimelijk vijandige plannen ge
smeed werden. Daar de Keizer van dit verslag
Eennis had gekregen, gaf hij prins Bismarck be
vel, een nota naar Petersburg te richten, waarin
Ultsluisel over de beteekenis van die troepenbewe-
gmgen verlangd zou worden. Tegelijkertijd kreeg
groote staf opdracht, tegenmaatregelen voor
bereiden. Bismarck liet van zijn kant bij den
Duitschen staf over de beteekenis van de ver
beende verdachte troepenbewegingen inlichtingen
bwinnen en vernam nu dat het anders niet dan
bewegingen van op zichzelf staande afdeelingen
öaar de geregelde jaarlijksche oefeningen waren,
tvaren, die men wegens gebrek aan rollend ma
teriaal te voet had laten uitvoeren. De groote
Duitsche staf was van die bewegingen zeer goed
°P de hoogte geweest en had ze juist beoordeeld,
dientengevolge kon Bismarck natuurlijk niet tot
2ulk een neteligen aanvallenden stap besluiten als
een diplomatiek vertoog van bovenvermelde strek-
hing zou geweest zijn, daar hij anders een groote
sPanning tusschen Duitschland en Rusland be
merkt en zijn geheele tot dusver gevolgde staat
kunde tegenover dit laatste rijk verloochend zou
bebben. j f
Deze volkomen begrijpelijke weigering van Bis
marck zou dan den doorslag voor zijn heengaan
Begeven hebben.
ZUID-AFRIKA.
Een Boerenopstand in de
Kaapkolonie.
Officieel wordt gemeld
Een Transvaler, Ferreira geheeteD, en verschei
dene andere Boeren drongen ten noord-westen de
Kaapkolonie binnen, en trachten een opstand te
organiseeren.
Zij verrasten twee politie kampementen, en
maakten zich meester van de wapenen en de
ammunitie.
Een afdeeling cavalerie is vertrokken om hen
te onderscheppen en 150 man politie vertrekken
onmiddellijk naar Prieska, (aan de Oranjerivier,
op de grens van Griqualand West).
Nader wordt bericht, dat Ferreira en verschei
dene andere Boeren, kort geleden in betrekking
in Duitsch-Zuid-West-Afrika, de Kaapkolonie ten
noord-westen zqn binnengedrongen, en een opstand
trachten te verwekken.
Zjj hebben te Abeam en te Witkop tweekampen,
bewoond door politie, verrast, twee soldaten ge
wond, en zich meester gemaakt van de wapenen
en de munitie.
Vervolgens namen zjj den politie-korporaal ge
vangen.
Te Abiquasaar werft Ferreira mannen aan en
trekt op Zwartmodder aan.
Men zegt, dat hij de farmers dwingt, zich bjj
hem aan te sluiten, door hun te vertellen, dat
een opstand in Transvaal voor de deur staat.
Een inspecteur der politie is met 15 soldaten
vertrokken om den aanvallers den weg te ver
sperren 25 verkenners aan den grens zjjn opge
roepen en 150 bereden Kaapsche fuseliers vertrek
ken onmiddellijk naar Prieska.
De Kaapsche regeernig neemt alle noodige
maatregelen om de beweging, die zij niet als een
ernstigen opstand beschouwt, den kop in te
drukken.
Het gevaar schuilt hierin, dat de bewoners van
het land, die bijna geen betrekking onderhouden
met de rest van de wereld, bedrogen kunnen
worden door de overdreven verhalen van het wel
slagen van Ferreira's onderneming.
De voornaamste Hollanders in de Kaapkolonie
raden de bewoners van het noord-westen aan,
zich aan de zjjde der regeering te scharen.
Telegrammen uit Amerika melden dat de be
sturen van de groote spoorwegmaatschappijen
waarschijnlijk binnenkort het voorbeeld van de
Pennsylvania-maatschappij zullen volgen en de
loonen van hun beambten en werklieden zullen
verhoogen, evenals de Standard Oil en andere
trustbesturen hebben gedaan.
De partij van Heast schrijft de algemeene ver
hooging van de loonen op dit oogenblik in Ame
rika aan den invloed van hare verkiezingsbewe
ging toe. De spoorwegmaatschappijen en trusts
schijnen in elk geval te begrijpen dat de arbei
derspartij gaandeweg machtiger is geworden en
eerlang oppermachtig zou kunnen worden, zoo
dat het raadzaam is haar toenemend verzet tegen
(Uit het Engelsch.)
39)
«Pauline zeide Ceneri, „je mood gaan sia-
P<Jn) Anthony en ik hebben nog over zaken te
spreken."-
«Ik zal opblijven totdat hij heengaat, mi-ar
"idien u samen weuscht te praten, ga ik zoo.-
fang -n kamer hiernaast.'1
-\u zij ging voor ds piano zitten, vn.ar zij beg or
0 zingen.
«Het is vin avond te laat om over zaken le
sPuken," zeide Anthony,
«Ik raad je aan van de gelegenheid gebruik te
maken," antwoordde Ceneri, „ik moet morgen
mt Engeland weg."-
d.»Nu goed dan, maar moet dit in tegenwo r-
'gheid van vreemden geschieden J
«liet 2ijn geen vreemden, en zij kunnen de
helf^id 8etuigen van hetgeen ik ej te zeggen
«Ik wil volstrekt niet over zak vj spreken,
IQ mil peiaoonfijï aangaan in guiwoordig-
'-m van dien kerel,' zeide Anthmy met een
'Duchtend gebaar op Macari wijzend.
4-kïfeji en zijp, neef sprakgn op gedempteu
toon, want zij wilden Pauline niet laten merken
dat er eenige aanleiding tot twist bestond. Maar
Macari had de woorden opgevangen en het ge
baar wel gezien,. Zijn blik fonke.de toornig en
hij wendde zich naar den jongen man.
„liet zou best kunnen," zeide liij, dat ie
over «enige dagen zeer blijde zult zjjn, mij nog
te mogen geven, wat je mij kort gouden gewei
gerd hebt.'1
'Ceneri zag, dat hij de rechterhani onder zijn
vest hield, maar dit was zijn gewone houding,
er. iiiji lette er niet op.
Anthony verwaardigde zich niet te antwoor
den. i i j j
„Vóór alles sta ik erop, dat Pauline voortaan
onder mijn hoede geplaatst worm. Noch zij,
noch haar vermagen zullen een prod worden
van ditn ellendigen Italiaanschen gelukzoeker."-
Het waren de laatste woorden, die de onge
lukkige gesproKan had. Macari deed een slap
voorwaarts. Een lang lemmet fliv-eide in eens
van onder zijn vest, waar hij het v. rborgen ge
houden had en op het oogenblik oat Anthony
achteruit week kwam de stoot aan van boven
naar beneden met al de kracht van een gespier
den arm De punt van den dolk urong onder
het schoudert lad en doorboorde net hart.. An
thony March was stom voor eeuwig!
Op hetzelfde oogenblik dat hij we,, hield het
gezang plotseling op, en een kree1 van afgrijzen
weerklonk door het goüeele huis. Voor laar
Wm RRendfa had Pa,uline alles gezien.jVas
de kapitalistische strooming bijtijds eenigszins te
ontwapenen.
CHINA.
De Times verneemt uit Peking dat er belang
rijke veranderingen in het personeel van het mi
nisterie te Peking zijn gebracht, die wel met
instemming begroet worden, maar ontoereikend
heeten, ook omdat er geen Mantsjoes dan onder
Chineezen aangesteld zijn, ondanks toezeggingen
van het tegendeel. Men verzekert echter dat de
nieuwe benoemingen talrijker zouden geweest zijn,
indien niet onrustbarende telegrammen van den
Chineeschen gezant te Petersburg ze tegen had
den gehouden.
Staatsbegrooting voor 1907.
Hoofdstuk IV (Justitie).
VOORLOOPIG VERSLAG.
Werd door verscheidene leden hulde gebracht
aan 's ministers werkkracht, van verschillende zij
den werd betreurd, dat de minister met betrek
king tot de herziening van het Wetboek van
Strafrecht, aan de speciale onderdeden de hand
niet wenscht te slaan. Men stelde op prijs te
mogen vernemen tot welke overweging het onder
zoek heeft geleid omtrent de vraag welke veran
deringen of bijvoegingen in het Tweede en Derde
Boek noodzakelijk zouden zijn. Ook werd gevraagd
of de Reg. niet bereid zou zijn, eenige herzie
ningen van dringenden aard doch van geringen
omvang te doen ontwerpen door kleine commis
sion, bestaande uit ervaren deskundigen buiten
net departement.
Sommige leden waarschuwden reeds thans den
minister, dat een eventueel voorstel tot wijziging
van art. 37 (1ste Boek van 't Wetboek van Straf
recht) in dien zin, dat de psychiater feitelijk
de plaats van den rechter zou gaan innemen,
hunne instemming niet zou hebben.
Met een beroep op een principieele beslissing
van den H. Raad werd de noodzakelijkheid be
toogd het vraagstuk van de strafbare poging ter
hand te nemen.
Met verwijzing naar de voorgekomen feiten,
werd, in verband met een aangekondigd wets
voorstel, aangedrongen op een afzonderlijke rege
ling van het hypotheekbankwezen. Men vroeg
of 't der Reg. in beginsel niet wenschelijk voor
komt regelen voor te schrijven o. a. omtrent de
in acht te nemen verhouding tusschen het aan
deelenkapitaal der bank en het bedrag der uit
te geven pandbrieven; omtrent de verhouding
tusschen laatstbedoeld bedrag en dat der uit
gezette kapitalen; omtrent het houden van her-
schattingen; en omtrent het vormen van een
reservefonds onder toezicht van de Overheid. Aan
beveling zou het ook verdienen onvereenigbaar
te verklaren het ambt van directeur of commis
saris met 't uitoefenen van sommige beroepen
b.v. dat van notaris. 1
Algemeen verklaarde men zich ingenomen met
Eet te verwonderen da.t dit tooneel haar van het
versland beroofde?
Ceneri bleef als versteend hij et aanschouwen
var. de misdaad die de volvoering art het door
hem beraamde plan overbodig maakte Alken
Petroff had zijn koelbloedigheid behouden De.
kreten van Pauline konden alles verraden; hij
vloog op haar toe, wierp een woheo kleed over
haar hoofd, hg.de haa" op de «anipé en hield
haar daarop onaewegeiijk vasl
Op dit cogeiUiJk kwam ik binnen, als een
wreker van de misdaad. Zelfs de wreede Ma
cau was verstomd bij mijn aan nik. Het was
Ceneri, die uit zucht tot zelfbehoud een pistool
nam. en laadde. Maar pok Ceneri was het, die
aclit sloeg op nr.n smeekend geroep en mij het
leven rerlde.
Zoodra Ma< iri (of zichzelf gekomni was, wiide
hij mij het lot van Anthony doen onderdaan.
Hij bief don dolk reeds op, terwijl Pt (roti mij
tegen den grond hield op de ptaats waar ik
geval,c-n was. Ceneri zag, dat ik vork ei ijk blind
was, lnj duwde den dolk weg en zwoer dat in
zijn tegenwoordigheid geen nieuws misdaad zou
gepit tgvl weiden.
Ptlroff schaarde zich aan de z.jde van Ceneri,
en ofschoon met weerzin gaf Macau eindelijk
toe, op voorwaarde echter dat mon be maatre
gelen met mij zou treffen die ik reeds vroeger
in den breede verhaald heb.
Waarom deea Ceneri geen aangifte van den
Oicqrd? De vrges, ajs medeplichtige beschouwd.
het aangekondigd voorstel voor eenvoudiger be
rechting van kantongerechtzaken.
Als leemten in het Ilde Boek van het Wetboek
van Strafrecht werden genoemd: misstanden ten
1 aanzien vanden abortus provocatus;
pornographie enz.huizen van on
tucht (op strafbaarstelling voor het houden van
zoodanige huizen werd aangedrongen, doch an-
i derzijds bestreden) en de oneerlijke mede
dinging.
Sommige leden vroegen of de minister wil be
vorderen een voorstel tot wijziging of intrekking
van de bepaling betreffende het k e r k e 1 ij k hu
welijk, voorkomende in art. 449 van het
wetboek van strafrecht.
Gevraagd werd hoe de minister denkt over
de wijziging van ons strafstelsel (de aan
dacht werd gevestigd op de artikelen over deze
zaak in de N. R. Ct. in 't begin van dit jaar)
en over het E 1 m i r a s t e 1 s e 1, en met kracüt
aangedrongen op wijziging van art. 14 01 van
het B. W, (onrechtmatige daad).
Op herziening van de ingebrekestelling
werd aangedrongen en op maatregelen tegen
den woeker.
Gevraagd werd of de regeering de meening
deelt dat het noodig is de afbetalingscon
tra eten wettelijk te regelen.
Afgezien van de voorgenomen geheele herzie
ning van het wetboek van Burgerlijke
Rechtsvordering, wenschte men aan de
rechtbank de bevoegdheid te zien toegekend, üu
zaak die zich daartoe leent, te verwijzen naar
een harer leden om te worden behandeld ais een
kantongerechtszaak. Daarnevens zal dan zijn t
bepalen, dat voor het nemen van een conclusie
aan de praktizijns een tweede uitstel met zou
mogen worden verleend dan om gewichtige re
denen en bij gemotiveerde beschikking van de
rechtbank.
Gevraagd werd of de minister zulk een par-
tieele regeling denkt voor te stellen.
Opnieuw werd aangedrongen op een afzonder
lijke regeling der preventieve hechtenis
en op het toevoegen van een raadsman
bij het vooronderzoek.
Gevraagd werd hoe het stond met het toege
zegde overleg in zake de toepassing van het
Wetb. v. Strafvordering bij de berechting van mi
litaire zaken.
Sommige leden wilden afschaffing van
de bijzondere rechtspraak voor mili
tairen. (I
Onder verwijzing naar hetgeen gebeurd is bij
de weigering van praktizijns bij het Hoog Mi
litair Gerechtshof, vroeg men welke maatregelen
de minister heeft genomen, opzichtens hen, die
op kosteloozen rechtsbijstand aanspraak hebben,
doch daarvan verstoken zouden zijn. Eenzijds
werd een algemeene regeling gewenscht, ander
zijds niet. j
Wederom werd aangedrongen op een reor
ganisatie van het politiewezen (afba
kening van de taak der rijks- en der gemeente-
te zullen wmden, weerhield hem; hij begreep
wel dat hij ook veroordeeld zou worden indien
de waarheid omtrent het misbruik' Jat hij van
zijn ruacht als voogd gemaak't nad, uan den
dag kwani Wi llicht ook, dat Pecroit en hij
een menschenkven niet van vei l beleekems
achtten, her is zeker dat hun handen „liet rein
waren van pn'itieke moorden, uv.iuihgd, dat
zij niets i.s hopen hadden, indien zij aan het
gerecht overgeleverd werden, maak; n zij met
Macari gemeene zaak, alles in het wen. stelnnd
om wvotging te ontkomen en sporen van
do misdaan ie verbergen.
Toen zij het eens waren, was hei succes
vcrzenei 1. Men moest zich eerst van mij oi.doen
Ceneri wilde mij niet aan Macari tcevei.rouwen
en zond P- troff om een rijtuig. Tegen beUl.ng
van een goede som stemde men erin loe, dit
voor een uur tot zijn beschikkui^ te steken.
Het v\ anog nacht, zoodat men mij onopgemerkt
in het rijtuig kon brengen. Het ging ucs te
gemakkelijker daar men mij een bedwelmend
middel had toegediend. Petroff legde inij neder
in een eenzame straat, bracht het rijtuig naar
zijn eigenaar .erug en zocht zijn meucplnhugon
weder op.
[Wordt wrmlgd
AMF.RTKA
