Bag blad voor Schiedam en Omstreken.
29ste Jaargang.
Maandag 19 November 1906.
No. 8662.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Het uur der bekoring.
Staten-(*eneraal.
m
PARIJSCHE KRONIEK.
ABONNEMENTSPSIJS;
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, ier maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAaT 50.
DUITSCHLAND.
De Reichsanzeiger maakt ter gelegenheid van
den vijf en twintigjarigen gedenkdag van de sociale
boodschap van keizer Wilhelm I een keizerlijk
manifest openbaar, waarin vastgesteld wordt, dat
bet gelukt is de bemoeiingen van den staat ten
bate van de arbeiders op nuttige wijze te bevorderen.
De Keizer gewaagt van het verzet, dat ondervon
den is juist van degenen, die meenenjde arbeiders
bjj voorkeur te vertegenwoordigenhij vertrouwt
er echter op, dat ten slotte zullen zegevieren de
erkenning van hetgeen tot stand is gebracht en
het toenemende begrip voor de grenzen van het
economisch mogelijke. De Keizer spreekt den vas
ten wil uit, dat de sociaal-politieke wetgeving
niet zal stil blijven staan en op de bescherming
van zwakken en behoeftigen bedacht zal blijven.
Z. M. besluit met een dankbetuiging aan allen,
die zich belangloos aan den grooten socialen
at beid wijden.
FRANKRIJK.
Van onzen Parijschen correspondent.)
Parijs, 116 November 1906.
In de tot 5 November uitgestelde zitting der
Kamer heeft Clemenceau zyne ministerieele ver
klaring voorgelezen. In een wat verwarden stijl
heeft hjj al de kwesties van den dag en nog meer
behandeld. De buitenlandsche staatkunde, de na
tionale verdediging, de zoogenaamde democratische
hervormingen, de godsdienstige wetten, de wets
ontwerpen van het ministerie van Arbeid, de we-
ring der smokkelarij en de veranderingen in het
fiscale regime. De meester heeft dus de geheele
taak der wetgevende machten aangegeven. Hjj
foet nu voorloopig vier jaren aan het roer bljjven
°m er zelf ten minste de leiding van te hebben
°t zoude zjjn oude manie om alles af te breken
hem geen parten gaan spelen en vooraleer hjj
mts van beteekenis gedaan heeft, zijn eigen minis
terie, de gewoonte wordt een tweede natuur, zelf
afbreken Opvallend was de leukheid der ver
schillende parlementaire groepen bij het hooren
fier dikwerf uitdagende verklaringen van een par
tijman, waarvan de minister-president de harts
tochtelijke type in den hoogsten graad vertegen
woordigt. De hevigste hatelijke uitvallen ont
moeten bijna geen tegenstand en een vreemdeling,
"iet op de hoogte der partijen hier, zou geloofd
hebben, hij de vergadering van vrije mannen bij-
Woonde, waar ieder zijn vrijheid en eigen opinie
had en alleen verschillende gezichtspunten werden
voorgedragen en hij zoude verbaasd gestaan hebben, j
mdien hij later bij de stemming van het votum
Van vertrouwen aan het ministerieClemenceau
met 395 tegen 96 stemmen geschonken, vernomen
fiad, dat geen derde dier voorstemmers met het I
geheel programma der regeering meegaat maar
a|leen partijbelangen hem zoo deden handelen. Een
dictator past het best aan het gedegenereerde par
lement wat het Fransche volk zich zelf in zijn
°a bezonnen blindheid gegeven heeft.
Met enkele der meest kenschetsende oogen-
blikken der eerste zittingen der Kamer aan te
stippen, gelooven wij u een veel juister begrip der
daar heerschende stemming en sectegeest te geven
dan wat u in Nederland uit de Havas-berichten
wordt voorgediend en ook wat van katholieke zijde
op de aanvallen van Viviani en Briand geant
woord werd.
Den 6de dezer debuteerde de minister van Oor
log, generaal Picquart. Nauwelijks had de deftige
Brisson hem het woord gegeven of de uiterste
linkerzijde brak in woeste bijvalsbetuigingen los.
De altijd, zoo geestige Lasies riep, nadat de dronken-
mansvreugde wat bedaard was, op de schreeuwers
wijzende»Generaal I daar zijn de pretoriërs 1
waarop Brisson een schooljongensrepliek gebruikte
met te antwoorden «Wjj weten waar de preto
riërs zijn en vanwaar wij ze duchten moeten".
rOp de vraag van den heer Gaffner om de mili
tairen der klas van '1903, welke nog onder de
PRIJS I ER ADVERTENTIëN:
Van 16 regels 0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen worut tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelimen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren "worden uiterst
lyke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
bil-
Ie deel.
kalender was het reeds lente ge-
Crimineele Roman.
(Uit het Engelsch.)
i)
Volgeils den
°rfien, maar de menschen in de groote stad
'eenden verdrietig, dat het weldra tijd zou wor-
aanü een nieuwe arke Noachs te bouwen, zoo
v houdend plaste reeds sedert weken de regen
0D ea hemel, en als een paar kennissen elkaar
fian aat onder de fioornatte parapluie ontmoetten,
stoven ze elkander voorbij onder de traditio
nal egroet'ng i «Zeg, heb je de influenza nog
let gehad 6
Van 4 een hondeweer 1" bromde ook een heer
een ,m'fifielbare grootte, die met haastigen tred
voorn u ede> voorname straten eener westelijke
retminf 'ns-oe&- Zijne ongebogen houding, zijn
z'Ch t trefi> het gladgeschoren hoekige ge-
fiat aifletj(^e fioorfir'ogcnfie, scherpe grijze oogen,
aues deed in hem den oud-militair herkennen,
fier nï ZUcht van verlichting ging hij snel een
fioorli i™6 reusachtige huizen binnen. Achteloos
Seiiik de marmeren vestibule, en begon met
wapenen zijn, naar hunne haardsteden terug te
zenden, stelde Picquart voor, deze aanvraag naar
de commissie van het leger te verwijzen wat aan
genomen werd.
De heer Groussau, professor in het recht te
Rjjssel, was de eerste interpellant over de Schei-
dingswet. Hij verving graaf de Mun, die wel in de
Kamer aanwezig was, doch om gezondheidsredenen
niet spreken kon. Hij vroeg aan den minister
Briand rekenschap der verschillende verklaringen
door het Kabinet-Clernenceau in de dagbladen
openbaar gemaakt. Met kracht verzette hij zich
tegen de beleedigingen door Clemenceau den Paus
aangedaan met Hem in al zjjn redevoeringen
vreemdeling" te noemen. «De Paus is universeel
«en dus nergens vreemdeling, en ik hoop dat de
«regeering, welke ik hier voor mij zie, even wei-
»nig aan vreemde invloeden gehoorzaamt als de
«Paus dit doet. En het doet mij leed dat er niet
neen onder de ministers was die de tact gehad
«heeft, deze zinsnede in de ministerieele verklaring
i «te doen vervallen. De minister Briand was hier
door zichtbaar in de war gebracht en trachtte er
een uitvlucht voor te vinden, en haalde een veto
by een conclaaf aan, waardoor belet werd in vrij
heid te stemmen.
Grousseau vroeg hoe zullen de kerken verdeeld
worden? Hij gaf een reeks van gezichtspunten
aan en verlangde te vernemen hoe de minister
dacht te handelen met de jonge katholieke pries
ters wier militaire dienst nog niet verstreken is,
wanneer 11 December daar zal zijn en de associ
ations cultuelles niet gevormd Alles opsommende
trok hij het besluit dat de regeering niets vuriger
verlangt dan de Katholieken te verdrukken. Heeft
Viviani niet bekend gezworen te hebben, de gods
dienstige overtuigingen, dus het geloof, te zullen
bestrijden «De Katholieken, zoo besloot hjj, zjjn
«bereid, aan den Staat te geven wat aan den
«Staat behoort. Laat hen ook aan de Kerk geven
«wat aan de Kerk en aan God, wat aan God toe
komt."
In de zitting van 8 dezer vroeg de heer Charles
Benoist, aan de regeering of nieuwe ministeries
zoo maar per decreet in 't leven konden geroepen
het familiepension der
zjjn weg steeds hooger
6edebVmUge' elastisclie treden den met een looper
«ersm s*?eaen traP op te loopen. Langs de
verrtu«pingi die blijkens een naamplaat
ingenomen werd door
weduwe Röbrig, voerde _o uu
tot aan de bovenste étage, die door verschillende
familiën werd bewoond. Voor één der deuren
waarop een metalen plaatje met het opschrift
«Gustaaf Rebe, commissaris der crimineele poli
tie", maakte hij halt, bleef eerst een oogenblik
uitblazen, maakte daarna de deur open en ging
de gang binnen, waar het gelijkmatig gesnor van
naaimachines hoorbaar was, terwijl uit de deur
rechts een sterke kooklucht kwam. Voor het
fornuis in de keuken was eene magere, eenvoudig
gekleede vrouw met sterk vergrijsde haren en op
wier gelaat de sporen achtergebleven waren van
velerlei teleurstellingen en ontberingen, wat haar
veel ouder deed schjjnen, dan zij in werkelijkheid
was, bezig het maal gereed te maken. Niettegen
staande het raam openstond, hing er een verstik
kende rook over het kleine, onvriendelijke keu
kentje, waardoor zij slechts met moeite de gestalte
van den man, die in de deur bleef staan, kon
onderscheiden. Zij hield niet met haar werk op
doch knikte den man even toe.
«Het eten zal dadelijk klaar zijn, Gustaaf
zeide zij. «Je bent vandaag vroeger als anders!"
«Als het zoo doorgaat, zal ik welhaast den hee-
len dag thuis zitten," antwoordde de man knorrig.
«Hoe zoo? Heb je alweer narigheid gehad
«Als 't dat alleen wasMaar met dien Maltitz
is 't gewoon niet meer uit te houden 1 Sedert ze
hem met overslaan van mjj inspecteur hebben
gemaakt, achjjnt hjj van opgeblazenheid het ver
worden, wat geheel aan den monarchalen regee-
ringsvorm herinnert en niet in een republiek te
pas komt. Hjj werd nog door eenige andere afge
vaardigden gevolgd, die allen tegen het nieuwe
ministerie van Arbeid protesteeren, wat alleen
kon dienen om nieuwe ambtenaars aan te stellen,
zoodat wij zullen eindigen, zoo zegt de heer Beau-
quier, met allen ambtenaars en gedecoreerd te zijn.
De nieuwe minister van Arbeid, ide revolution-
nair Viviani, medewerker van de Lanternewas
nu aan 't woord, en hoewel hjj niets bizonders
verkondigde dan dat hjj een wetsontwerp op den
10 uren dagarbeid beloofde en de verdere uitbrei
ding der syndicaten in 't vooruitzicht gal, werd
hij door de uiterste linkerzijde uitbundig toege
juicht, vooral toen hij al declameerende zeide
«Millioenen menschen steken hun armen uit naar
«genietingen waarvan zjj hun deel willen hebben.
«Om van al de goederen der aarde te genieten,
«zullen de menschen gedwongen zjjn ze onder den
«socialen vorm te bemachtigen. Daar ontstaat
«het conflict. De vraag is te weten of een eind-
verschil in de toekomst elke staatkundige over-
eens temming moet beletten. De Fransche revo-
«lutie heeft in den mensch ongehoorde stoutheden
«doen geboren worden, die van 1848 heeft ze nog
«doen toenemen. Hoe zullen wij den mensch be-
«dwingen, aan wien wjj den hemel zonder recht-
«vaardigheid getoond hebben Door hem het idéé
«van solidariteit te prediken en hem een weinig
«van die materieele goederen te schenken waar-
«•'an hjj altjjd beroofd is gebleven, en te toonen
«dat de opeenstapelingen der rjjkdommen het
«eigendom van het vaderland en der menschheid
«uitmaken".
Deze rede, welke een lompe variant is van het
oude liedje, op elke socialistische vergadering aan
de arme duivels, die naar wat anders verlangen,
opgedreund, werd de eer waardig gekeurd aange
plakt te worden, wat de goede burgers weder
fr. 20.000 kost.
Bij den aanvang der zitting van 9 dezer vroeg
Lasies, zoo kranige en populaire afgevaardigde he t
woord «De heer Viviani, zoo ving hij aan, heeft
«de brutaliteit en onbeschaamdheid gehad den
«hemel voor gesloten en het aardsch paradjjs weder
«geopend te verklaren. Van nu af aan zal de
«menigte der ellende lijdenden zonder twjjfel naar
«dat paradijs trekken, waarvan de heer Clemen-
«ceau zich als de beminnelijke concierge heeft doen
«aanstellen. Doch in uw paradjjs is ook een
«boom van goed en kwaad, wier vruchten de be-
«hoeftigen in weerwil der raadgevingen dersoeia-
«listische slangen, niet mogen proeven, want dan
«zouden zij de straffende engelen, als gendarmen
«gekleed, zien toesnellen"Hjj is evenmin als
zijn vrienden «een vreemdeling", omdat hjj aan
den wil des Pausen gehoorzaamt. Niets zoude
hjj vuriger wenschen dan dat de Scheidingswet
gewijzigd en de vrede tusschen alle goede Fran-
schen gesloten werd en hjj eindigde met de vol
gende woorden, welke een geweldig applaus ver
wekten
«Tegenover de gedachten van den heer Viviani
«stel ik mjjn overtuiging. Ik heb het christeljjk
«geloof lief en verklaar het openlijk. Ik heb het
«lief omdat het mij in pjjnijjke uren moed ge-
«schonken en onderwerping geleerd heeft. Ik
«heb het lief, omdat het mjj vanaf mjjn kindsheid
«twee gevoelens, de edelste onder allen, inprentte,
«den eerbied voor God en de liefde voor het
«Vaderland".
Hierop nam minister Briand het woord, zjjn
redevoering was zeer belangrijk, zoodat wjj ze in
een volgende kroniek zullen behandelen.
Fidelius.
OOSTENRIJK-HONGARIJE.
Aehrenthal is in gezelschap van Szögenyi,
den Oostenrjjksch—Hongaarschen gezant te Berlym
te Weenen teruggekeerd.
MAROKKO. 1
De Petit Parisien bevestigt uit ambteljjke bron,
dat de regeenng de kruiserdivisie van Biest voor
uitzending naar Marokko gereed houdt.
Men heeft aan het blad verzekerd dat voor
Januari of februari, het tijdstip waarop Ftankryk
en Spanje het hun opgedragen politiemauuaat ter
hand dachten te nemen, alles te vreezeu stond.
Frankrjjk en Spanje kunnen, merkt de Echo
de Paris op, met gedoogen, dat in de naveus
waarin de conferentie hun opgedragen heelt de
politie in te richten, een toestand mireeui, die
de inrichting van die politie zou verhinderen.
Regnault, de Fransche gezant te Tanüzjer, zal
nog eens naar Madrid gaan om met Spanje ue
noodige maatregelen voor een gemeenschappelyae
onverwijlde tusschenkomst te regelen.
VENEZUELA,
De Tribune neemt ouder voorbehoud, een par
ticulier telegram uit Mexico op, volgens hetwelk
een bekend Venezolaan in Mexico een particulier
telegram uit Caracas zou ontvangen hebben, met
het bericht dat Castro's dood opzettelyk vernei-
meljjkt wordt, om een omwenteling tegen te houden.
Drie Fransche kruisers en het Nederlandsche
oorlogsschip Kortenaer zouden te La Guaira wor
den samengetrokken, om de belangen der vreem
delingen te beschermen.
stand verloren te hebben. Je bloed zou er van
gaan koken, zooals hjj iemand chicaneert I Zoo'n
lummel eigenlijk, die niets kan Om zjjn schul
den heeft hjj als luitenant by de cavalerie zijn
ontslag gekregen, en als hij niet bij de politie
binnengesmokkeld was, had hij zelfs als kantoor
klerk zjjn brood niet kunnen verdienen 1"
Het was geen vriendelijke blik, dien zjjn vrouw
hem toewierp. «Vroeger kwam hjj dikwijls hier.
toen^ was hij toch wel een heel aardig mensch I"
«Geen wonder!" zeide Rebe nijdig. «Vroeger
had hjj mij noodig; toen was ik zijn beste vriend,
die hjj niet genoeg dankbaar kon zjj a I"
«Waarom ben jij geen inspecteur geworden?"
vroeg zjjn vrouw schouderophalend, en roerde de
soep.
«Waarom?" zei Rebe toornig. «Alsof 't mijn
schuld ware! Had men 't mij niet in ui'zicht
gesteld? Heb ik mjjn plicht niet gedaan?'Ik ezel,
ik dacht, dat 't in den dienst ten minste nog
naar recht en verdienste, zonder aanzien des per-
soons zou gaan
Zoo spreek je altijdmaar plichtsvervulling is
met alles, men moet zich ook op den voorgrond
weten te plaatsen. Daarin heeft 't met jou altüd
gehaperd
Bij deze onvriendeijjke woorden werd Rebe's
gezicht rood van toorn en een bitter antwoord
lag hem op de lippen, maar hjj onderdrukte het.
«Jjj praat naar je verstand^" zei hij knorrig.
«Instemming bij jou te vinden, daar heb ik al
sedert lang van afgezien. In elk geval, ik heb mjjn
Oorlogsbegrooting.
i i (Slot).
VOORLOOPIG VERSLAG.
Opgemerkt werd, dat de minister van marine
wel, die van oorlog de militaire tehuizen niet
steunt.
Bij de bespreking der „behandeling van mili
tairen wordt gewezen op een nog niet inge-
üokken zijn van een Koninklijk besluit omtrent
toestemming van den Koning bij huwelijken van
officieren, welk besluit thans niet meer op de
wet steunt. Gevraagd werd naar de waarheid
van een gerucht, dat een officier ontslag heeft
gevraagd, omdat zijn chefs het hem lastig maak
ten, wegens zijn afkeer van sociëteitsbezoek. Ge
klaagd werd over het verbod aan militairen, som
plicht gedaan, er gebeure dan, wat wil
«Maar; wat heelt 't je gegeven? Je komt niet
vooruit
«Kan ik 't helpen? Daar heeft me nu die
mijnheer de inspecteur een opmerking gemaakt
omdat eenige van onze lieve vrienden, die nog
enkele stuivers moeten hebben, huu beklag had
den ingebracht. Dat mocht niet; schulden°moch-
ten zijne ambtenaren niet maken, nog veel mmder
niet betalen, meende mijnheer Von Habermcot.
Als dat zoo bleef, dan zou hjj my voor myu pen
sioen
Hjj sprak niet verder, maar wendde zich tot
-en slank jong meisje, een aardig Brunette, uie
er in haar eenvoudig zwart japonnetje mei wit
-chort er over, allerliefst uitzagzy was reeds een
ooosje te voien uit de woonkamer gekomen en
oad het ouderlijk gesprek gedeeltelijk géhoord.
Nu liep zjj op haar vader toe en kuste üem
hartelijk.
«Geen slecht humeur mee naar huis brengen
vadertje," vleide zij. »U zet 't te zwart in, myn
heer Von Maltitz meent 't zoo kwaad niet
Rebe lachte een beetje en streek zijn doch-
er even langs de wang en voigde toen met naar
ie met de dampeade soepterrine voorgaande
ïuisvrouw.
fWordt vervolgd)
