Dagblad voor Schiedam en Omstreken. m Ah o nn e er t U op to Nieuwe Sckieiamsclie Coarant iet ir a lis Mlöstrart ZoiiapM prijs 10 c. p. weet, 0.45 j. mui, fl.35p. 3mi. 30ste Jaargang. Donderdag 4 April 1907. No. 8774. feuilleton. ««f Ofiicieele berichten. Kennisgeving. ve«r op den 2den APril 1907 executoir Kuitenlandsch Nieuws. Het uur der bekoring. Burgemeester van Schiedam, <kx wolrnzSro^ndS en'biiïad^11' ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauBoter- straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. BureauBOTERSTRAAT 50 PRIJS DER ADVERTENTISN: Van 1 6 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Elke regel daarboven 15 cent. Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bil lijke overeenkomsten aangegaan. Telefoonnummer 85. Postbus no. 39, n u u iu Ai r. o i m ik a is v v rengt by deze ter kennis van de ingezetenen 3 at het kohier van de Personeele belasting No. den 6Rer Semeeute, over het dienstjaar 1907, door tor t er directeur der directe belastingen te Rot- bela f-ard' °P heden aan den ontvanger der directe stingen ter invordering is overgemaakt. veriH0^® ™ordt biJ deze herinnerd, dat een ieder bena. u1 is' zijne« aanslag op den bij de wet term Voet te v°idoen i alsmede dat heden de bezw^n Van zes weken ingaat, binnen welke kohi aarschr'ften tegen eenen aanslag, op genoemd ter voorkomende, behooren te worden ingediend. n is hiervan afkondiging geschied, waar het t, den 4den April 1907. De Burgemeester voornoemd, M. A. BRANTS. RUSLAND. e minister van Openbare werken en Verkeers- e£en, Luitenant-generaal Scoufuss, heeft ontslag 8enornen. Als zjjn opvolger wordt genoemd luit- generaal Wendrich, die chef is van de afdeeling spoorwegen. ZWEDEN. koning van Zweden, die nog steeds ziek is. gaat binnenkort een reisje maken naar de omstre- en van Roentgen. DUITSCHLAND. Du „Berl. Lokal-Anzeiger" meldt dat het Wetsontwerp tot beperking van de vervolgingen gegons majesteitsschennis, op het oogenblik bij ti Pruisische ministerie in behandeling is en ^au daai' spoedig naar den Bondsraad en den Rijks- 8 zal gaan. Overeenkomstig de toezegging, welkk e Keizer op zijn laatsten verjaardag heeft gedaan, b-faa't da^ ade uict met voordracht geschiede ctdigingen van den Keizer, de bondvorsten en e leden van hunne huizen niet vervolgd worden 1 voert het een aanmerkelijke bekorting van den ^jaringstennijn in. Totnogtoe trad de verjaring zulke gevallen pas na vijf jaren en, in geval van óradelicl, na zes maanden in. ENGELAND. Hister zijn 41 kiesrechtvrouwen uit de gevan- oCms to Londen ontslagen. Zij1 en hun mede Justers, die buiten op hen stonden te wach- taaakten er een pretje van. Volgens een bericht in de „National Zeitung" Co e'Z6r Vilhelm 31 Juli de zeilwedstrijden te owes gaan bijwonen. Hij gaat met zijn jacht V'hcnzollern", dat 10 Augustus voor Co-we s a- hlijven liggen. Keizer Wilhelm zal tijdens zijn verblijf in En- Uit het Engelsch.) 108) zij kfol I a e deur voor hem open; in de if .naif hem' maar tocn ziJ hem laat ri doorloopen o-ogen zag, in het ge drukte Zt° 5emiS menschelijks meer uit sta, stoof zij verschrikt achteruit jeiedino^°n-'7at Scheelt le Gustaaf heb stamelde z^*1S Z°° sterk aanget-rokken zihwo, voorbij, de gang in. „Waar Ti n kinderen?" vroeg hij. vUedwfg is met Harlacher uit; ik heb Frits Wf.iv.- e*r-imee iatcn gaan, omdat dat wel zoo ThÜde is binnen; wat is dat denis Irfn meisje? Sedert zij die geschie- huiI's -» geland do gast zijn van het Engelsche Konink lijke echtpaar. FRANKRIJK. Het dossierMontagnini. Nu de „Figaro" door haar publicaties van het dossier-Montagnini vrijwel alle belangrijkheid aan de v„orbereide uitgave van regeeringswege der s! ukken heeft ontnomen, is meh in Jacobijfisöhe kringen blijkbaar niet al te prettig gestemd. Be- minister-president heeft aan de „Figaro" een brief gezonden, waarin de rol vafi Piou en de Ik:weerde onthullingen over de omkoopbaar heid van Clemenceau wordt besproken. Clemenceau vertelt de omstandigheden, -onder welke he op verzoek van Piou aan een déjeuner hij een bevriende dame den president vah de „Action Liberale" ontmoette. Volgens Clemenceau is de ontmoeting vooraf door Piou overgedragen, ten einde aan Rome te kunnen mededeeleh, dat de onderhandelingen tusschen hem en den se nator van het departement begonnen wa ren. t iemenceau was nog geen mihister en zou dus het geld ontvangen. De „forte somme," waar van. de brief van Montagnihi aan Merry de! Val spreekt, was, naar men meende, bestemd, om Cle menceau om te koopen, maar in werkelijkheid om a's bijdrage te dienen voor de verkiczingskosten van de „Action Libérale." Clomencèau doet opmerken, hoe de pa,pieren, waamp m de nuntiatuur beslag is gelegd, reeds gedeeltelijk zijn gepubliceerd. Het blijkt, dat Piou onophoudelijk bij het Vaticaan kwam met verzoe ken om geld en er in slaagde, om door Merrv del Val een bevel den bisschop van Lyon te rich ten, -om enkel aan Piou de geldsommen ter hand l.e stellen, in de dioceèse ontvangen voor de ver kiezingspropaganda. Fluks zijn nu aan verschillende andere Parijsche bladen stukken uit het dossier-Montagnihi ter pu blicatie verstrekt. Do „Ma tin publiceert een serie, die Je inmen ging van t Vaticaan bij de laatste algemeene verkiezingen bewijst. De Autorité" Piou en indirect de „Figuo" aanvallend, publiceert een serie brieven van Merry del Val, waarin dez-e vriendschap, vertrouwen en achting betuigt, aan de vroegeren secretaris der nuntiatuur. De Libre Parole" noemt de gezanten, waar- ov er m Montagnini s dagboek vertrouwelijk gespro- von w ordt. Sir Francis Berti© keurde in gematigde termen de godsdienstige politiek der Franschc regeering af en beloofde koning Edward's inter ventie ten gunste der Katholieken Khenvenhue-ller (Oostenrijk) zou zijn „diepe minachting" uitgedrukt hebben o-ver de „Bohé miens die zich bij verrassing van de Fran sche regeering meester maakten. 't Heftigst van allen liet zich evenwel, vol .us Montagnini's brieven, ridder De Stuers, den V1JF-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK Achter de tafel, waarop in het heldere licht hanglamp het avondblad der courant i Thilde. Zco tü. zjj haa, vi-ToÏÏi komen, kroop zij huiverend ini»n i hare zitplaats op en stond sidderemT met om te staren. °°een de" Met tenen sprong was Rebe bij haar Een enkele bh k m hare oogen zeide hem altas wat die schurk op de bank der beklaagden als laatste troef trio-mfeerend tegen hem had uitgespeeld het was waar! Ken minuut verstreek, en vader en dochter standen nog steeds sprakeloos tegenover elkan der, maar eindelijk zuchtte Mathilde: „bod moge het mij vergeven, vader, ik kon ta S TT- ik kon niet! Ik 8^ hem die hii «n^fi i wachtte mij- hier bij huis op; rrrktan VervolSd> }"i wist zich niet meer té er-lnl U WaS, de °0rzaak al zijn on- S?C"I^UCht heeft al dien jammer is het ook f ra<t aan uw blinden toorn niet nmrhL tln nSC 1JVen' dat wij elkander ren iSw ^oebehooren verlaten door ieder- w-mekl nam' Z'cd ztdven en de ge-heele weield, nam hij een andere vrouw om niet ta f ha f11! VeA^geren mijn beeld in altaar met 6eile ailderC VOOI' het ar en nu was hij .ongelukkig, bankroet naar hcliaam en ziel en uw hart vervolgde Ncderlandschen gezant, uit, die over de gods dienstige politiek der Franscbe regeering spre ken, zeide: „Zoo iets zou iemand van beschaaf de lieden verbazen, maar wat kunt ge van zul ke vlegels anders verwachten." De Stuers voeg de erbij, dat de Fransche Katholieken „voor de Christenheid" streden. Hij vertrouwde Montagni ni ook toe, dat hij, De Stuers, dr. Kuyper zijn aanvallen tegen de Fransche Protestanten in- spirjerde. Gister is de Engelsche ambassadeur reeds op het Elysee geweest. Zeer waarschijnlijk zal Clemenceau den gezant gesproken hebben over diens uitlatin gen. die in de bladen zijn gepubliceerd. De socialistische en liberale pers verwacht, dat de gezanten zich nader ten aanzien van hunne uitlatingen zullen verklaren. Wat de gezanten gezegd hebben, komt ons voor niets meer te zjjn dan de naakte waarheid. Voor ons, katholieken, is het verblijdend te vernemen, dat die mannen unaniem de schandelijke politiek der Fransche regeering veroordeelen. Aan de uit latingen der gezanten behoort destemeer waarde te worden toegekend, daar zij door hun voorname positie beter dan anderen in de gelegenheid zijn geweest het streven der laaghartige kerkvervolgers te beoordeelen. ITALIë. Gister is een groot gedeelte van den muur, die het Vaticaan omringt, uaby de Viale delle Zitelle ingestort. Er is veel schade in den tuin van Stem- mi aangericht. De weg, die naar de tuinen van het Vaticaan leidt, is versperd. Pius X is ter plaatse eens een kijkje gaan nemen. MAROKKO. Een telegram uit Alhucemas meldt, dat den 21en Maart de zoon van den gouverneur van Alhucemas en de zoon van Delbrel, oud chef van den gene- ralen staf van den Roghi (Marokkaansch preten dent) te Derahseo zjjn mishandeld door inboor lingen. De soldaten van den Roghi zjjn tusscben beide gekomen en hebben de beide zoons gevangen genomen. De plaatselijke commandant van Mellila zou trachten de in vrijheidstelling van de gevangenen te bewerken. Volgens de laatste berichten waren de gevangenen den 31en Maart nog niet in vrij heid gesteld. De heer Debrel zou door den Roghi ter dood veroordeeld zijn. AMERIKA. De trusts. 'Et is in den laatsten tijd bij Jen feilen strijd, die in het land van den dollar tegen de trusts gestreden wordt, reeds menig pikant zaakje aan 't licht gekomen. Hoe nauwer de rijke sp-oorwegmagnaten in liet gedrang komen, zooveel te meer onthullingen van allerlei aard krijgt men te hooren. He t meest interessante wat men totnogtoe over hem nog altijd; hielp ik hem niet in den nood, dan zou hij in de gevangenis terecht komen maar als ik, de eenige hulp, die hij wist, wier hart hij kende en die hij ten volle ver trouwde, hem helpen wilde, dan wilde hij in v-erre landen door eerlijken arbeid goed ma ken, wat hij misdaan had en was hij er eenmaal weer bovenop, dan wilde hij zich ook volgens de wet laten scheiden van haar, die nooit in zijn hart had gewoond, en dan zou ik zijn vrouw worden en toen was er een over machtige drang in mij, om te doen, wat hij van mij bege-erde en daar ik z-elf maar wei nig had, nam ik ook de spaarpenningen van Htdwig en Frits, en ik gaf hem alles." „Dieveggeschaamtelooze dievegge'" schroeuwd Rebe en sloeg de achteruitwijken de midden in 't gezicht. „Vader... vader!" stamelde het meisje en viel o-p de knieën. „Man, om Gods wil, wat beziel je... ben je krankzinnig I" jammerde zijn vrouw. Zij greep Nij de arm en zocht hem te kalmeereu. Maar w< est stiet hij haar op zijde, zoo dat zij zich wankelend aan de tafel vast moest houden. Met -één sprong was de man, dol van woede; we-ei' Lij zijn kind en keek" met bloedbeloopen -oogen op haar neer. „Dievegge!" schreeuwde hij opnieuw. „Je hebt met alleen je zuster en broer bestolen, maar je bent ootk de dievegge van ons aller levens- het verregaande geknoei en de omkooperijen door de trusts is te weten gekomen, is zeker wel het feit, dat Roosevelt zelf aan het geld van de trusts zijn presidentschap te danken heeft. De welbekende New-Yorksche croesus Harri- man, die vooral scherp wordt aangevallen, is op zijn beurt eens aan het praten gegaan. Zeer belangrijk is hetgeen hierover uit Amerika wordt gemeld. Er was reeds uitgelekt, dat het verkiezings fonds der republikeinsche partij in 1904 zeer aan zienlijke bijdragen had aangenomen van groote maatschappijen, trusts en spoorwegmannen. Op persoonlijk aandringen van Roosevelt is een deel dier gelden aan de gevers teruggegeven. Maar nu heeft Harriman de kans schoon gezien, zich te wreken. De „World" publiceerde den 2en April een brief, in 1905 door Harriman geschreven aan den beroemden rechtsgeleerden Sidney Webster. Laa.rin verklaart de spo-orwegmagnaat, dat de Pre sident zelf, vóór de verkiezingen op hem, Har riman, een beroep had gedaan om steun aan de repunliktinsche partij. „Op hem was de laatste hoop der partij gevestigd." Harriman bracht een kwart millio-en dollar bijeen, waaraan door hem zelf 50.000 was bijgedragen. In dienzelfden brief werd nog medegedeeld, dat Roosevelt bad betaald, Chancey Depew te zullen benoemen tot Fransch gezant, doch hem later een plaatsje in den Senaat had bezorgd. Niet zonder trots verklapte Harriman in zijn schrijven aan Webster dat hij het kwart millioen binnen de vier uren bijeen had. Het geld was door hem afgedragen aan C. N. Bliss, die het deed toekomen aan Cortelyon (den tegenwoordigen minister), destijds voorzitter van het Republican National Campaign Committee. De „World" kan zich het genoegen niet ontzeg gen er aan te herinneren, dat de candidaat der democraten voor het presidentschap, rechter Par ker, in 1904 der republikeinsche partij ervan had beschuldigd, geld voor de verkiezingscampagne te bobben ontvangen van de trusts, welke beschul diging echter met klem was tegengesproken door Roosevelt Aan de echtheid van Harriman's brief schijnt niet te kunnen worden getwijfeld. De financier heeft in de „New-York Times" een verklaring laten opnemen, waarin hij kalmpjes beweert, dat hem zek re documenten zijn -ontstolen en zon der zijn voorkennis aan een courant zijn ver kocht. Hot blad in quaestie had geweigerd, hem de stukken terug te geven. Maar met geen enkel woord is door Harriman de echtheid van den brief aan Webster ontkend. De publicatie was geschied buiten zijn voorkennis; en natuurlijk zonder zijn toestemming. Ziedaar alles. Of Harriman inderdaad niets zou hebben gewe ten van dien „diefstal"? President Roosevelt heeft begrepen niet te kun- geluk de dievegge ten laatste ook van je va ders eer... Jij bent het, jij alleen, die mij te gronde richt o, het is om gek van te wor den!" sloof hij daarna plotseling op. „Om de wil der kinderen afgeweken van den rechten weg en diezelfde kinderen brengen mii in het tuchthuis!" „O Gc-d, wat zeg je daar, wat scheelt je toch... jo bent ziek, er moet een dokter ge baald worden!" riep juffrouw Rebe angstig, die haar man zag wankelen en met verglaas den blik voor zich uit zag staren. Maar reeds stond hij ook weer vast; rriet beide handen greep hij naar het hoofd .,'t Was maai een duizeling.... Lucht, het is hier zoo warm... Lucht, of ik stik"... en hij spror.g naar het venster, en toen hij dit niet vlug genoeg open kon krijgen, sloeg hij de ruiten in, zoo-dat die kletterend naar beneden vielen en hem het bloed bij de hand neerliep. „Zwijg!" bulderde hij met rollende oogen en hief de vuist op tegen zijne weenende vrouw. „Zwijg, houd me niet tegen... kijik haar liever aan, die ik zoo lief had, voor wie ik mijn haitebloed had willen geven... en spuw haar in 't gezicht,, de g-emeene deern, die haar eigen vader in het tuchthuis brengt, omdat haar dofje zoo mooi praten kan. Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1907 | | pagina 1