Dagblad voor Schiedam 31sie Jaargang. Zaterdag ill September HifIS No. 9215 Aliiimt oi ie Kiene SÉeiaiscle Courant is! gratis Geïllustreerd Maislilai arm 10 c. j. weel. 0.45 ji. ral fi3f1 mil. Ofticieele berichten. Kennisgeving. Buitenlandscli Nieuws. FEUILLETON. De verdwenen erfgename. J|u Elke regel daarboven 15 cent. i Df. Burgemeester van Schiedam, ABONNEMENTSPRIJS: Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland ƒ2.per kwartaal. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter- straat 50 en hg alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders. Bureau BOTÉR8TRAAT 50 PRIJS DER ADVERTENTIëN: Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer. Driemaal plaatsen wordt tweemaal 'berekend. Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel. Voorherhaaldelijkadverteeren worden uiterst bi ij k e overeenkomsten aangegaan. Brengt bij deze ter kennis van de ingezetenen Dat het kohier der belasting op bedrjjfs- andere inkomsten No 3 dezer gemeente, over bet dienstjaar 1908/9, door den heer directeur 'Ier directe belastingen te Rotterdam op den 18den September 1908executoir verklaard op hedenaan den ontvanger der directe belastingen alhier, ter invor dering is overgemaakt. Voorts wordt by deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zjjnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoen, alsmede dat heden de lerm\jn van ze; weken ingaat, binnen welke be zwaarschriften tegen eenen aanslag, op genoemd kohier voorkomende, behooren te worden ingediend. En is biervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 19deh September 1908. De Burgemeester voornoemd, M. A. BRANTS. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, geven hiermede kennis, dat de gemeentelijke kwee- kerjj voor het publiek ter bezichtiging zal worden gesteld op Maandag 21 September en Dinsdag 22 September a. s van 's middags 24 uur. Bewijzen van toegang zijn gratis verkrijgbaar a®n het bureau van Gemeentewerken, Korte Ha ven 33. RUSLAND. In de eergisteren gehouden zitting van den uni versiteitsraad te Petersburg verklaarde de rector Borgman, dat bjj wegens ziekte zijn ambt neer legde. Een dergelijk voornemen gaf ook de pro rector Braun te kennen. Het is echter volstrekt geen geheim, dat beide professoren, die beiden algemeen bemind zjjn, Hechts daarom zijn afgetreden, wjjl de nieuwe minister voor de volksverlichting, Schwarz, de in stelling der studenten dekenen ophief, en voorts in bet academische leven een reeks van bepalingen beeft ingevoerd, welke in de toekomst nieuwe °nlusten tengevolge kunnen hebben. Bovendien heeft het ministerie reeds eenigen tf)d geleden we meldden het reeds een rondschrijven verzonden, volgens hetwelk iedere leeraar of professor, die «politiek tot een »regee- fingsvjjandige" partij behoort, van zijn ambt wordt ontzet. Deze reactionnaire maatregel, heeft er in Moskou al toe geleid, dat professor Murom- de president der eerste Doema, en een aantal andere professoren, voor het alternatief werden ge- Held, of hun politieke overtuiging te veranderen, hun post te verlaten. Muronzofï heeft dit trouwens reeds gedaan, en zjjn voorbeeld wordt door vele bekwame professoren gevolgd. In dezelfde zitting van den universiteitsraad Vverd Tolstoi met overgroote meerderheid van Hemmen tot eerelid van den Senaat benoemd. Uit Petersburg wordt aan de Romeinsche *Agenzia Stefani" gemeld, dat de Russische minis ter van Buitenlandsche Zaken, Iswolski, in den Naar het Engelsch). 82) ^Misschien kan daar heden nog wel een dienst bode gevonden worden, die zou kunnen vertellen van de vreemde, zwaar gesluierde dame welke op een avond tegen zonsondergamg aangeirollen werd, Hch met beide handen aan het hek vastklemmend eD snikkend bij het gezicht van de kleine erfge name, die daarbinnen met den grooten hond, Don, °Ver de wandelpaden rende. Men zal zeggen, dat et een arme, waanzinnige vrouw was, of een moeder, die haar eigen kleine lieveling begraven ,a0; maar ik was het, Marion, ik was het kjj- ende naar het kind, dat ik verkocht had om ^afhankelijk te zjjn ik, die nu hunkerde naar aar glimlachen en liefkoozingen en deze alle zag en deel vallen aan vreemdelingen, die van haar e"'Prinses hadden gemaakt, maar die haar nooit Ulk een liefde konden schenken, als ik toen in Dn kranzinnigheid voor haar gevoelde. Ik ging 'en avond heen, maar spoedig kwam ik terug bue-' ^e. e'gendomsbewjjzen van het aangrenzend den in mijn zak. Ik kon niet van haar gezicht e'oofd blgven, en voelde, dat de marteling min- r ïou zjjn ajs haar jn jouw armen zag dan loop van deze maand naar Desio zal reizen, en daar de gast van zijn Italiaanschen confrater, Tit toni, zal zijn. Van Desio af gaat Iswolski dan in gezelschap van Tittoni naar Racconigi, waar hjj door koning Victor Emanuel in audiëntie zal wor den ontvangen. ENGELAND. Kardinaal Vannutelli is eergisteren uit Engeland vertrokken. Aan het station sprak hij de talrijke schare geloofsgenooten, die hem uitgeleide deden, in het Fransch toe. Hij had het in Londen heer lijk gehad, en was hoogeljjk ingenomen metal wat hy in Engeland had gezien, vooral met de houding van de menigte op straat. Nu begreep bij wat de Eogelscbe vrijheid beduidde. Hij zou dat alles den Paus overbrengen. Hij zou den H. Vader ook zeggen, dat, ondanks de houding van enkele on verantwoordelijke menschen, de gevoelens van het Engelscbe volk voor hem en voor bet Eucharis tisch congres alleruitnemendst waren geweest, en dat Engelands hart slechts voor de vrijheid slaat. Toen werd er nog een lied gezongen (God zegen' den Paus). Bij bet wegrijden van den trein werd er gejuicht binnen en buiten het station. Te Dover, waarheen aartsbisschop Bourne den kardinaal uit geleide deed, kreeg de kardinaal rog een geest driftige huldiging. DUITSCHL AND In de gister gehouden bijeenkomst der Inter parlementaire conferentie te Berlijn vverd het volgende besluit genomen De conferentie spreekt den wensch uit dat het ontwerp van een scheidsrechterlijk verdrag der eerste commissie van de Haagscke conferentie van 1907, dat aldaar de instemming van de groote meerderheid der mogendheden verwierf, als uit gangspunt voor verdere onderhandelingen tussehen de mogendheden genomen zal worden om tot een algemeene overeenstemming inzake de kwestie van een verplicht scheidsgerecht te geraken. Verder werd goedgekeurd de toevoeging van la FontaineDe conferentie noodigt de 32 staten, welker afgevaardigden voor het ontwerp van een permanent scheidsgerecht stemden, uit, dit ont werp zoo spoedig mogelijk in een definitief verdrag om te zetten, terwijl de overige staten worden verzocht dit definitieve verdrag alsnog aan te nemen. Hierop motiveerde Gobat (Zwitserland) een voorstel, volgens hetwelk de conferentie den wensch uitspreekt, dat de staten in de scheids rechterlijke verdragen de bepaling opnemen, dat voor het geval van uitbreken van een geschil, dat zich niet leent tot een scheidsrechterlijke oplossing, de partijen, die het verdrag gesloten hebben, eerst de bemiddeling van bevriende mogendheden zullen inroepen. Namens de Duitsche groep verklaarde professor Eickhofl, dat het standpunt van Gobat sympathie en steun verdient, al gaat dit voorstel ook van de vooronderstelling uit, dat bij schending van levens- Telefoonnummer .85. Postbus no. 39 in het geheel niet." Het antwoord was niet verstaanbaar, maar ik kon wel begrijpen, wat het was. Zooals iedereen wist, had de onechte moeder het niet lang uitge houden tegen de aantrekkingskracht van de echte. Instinct had de kleine aangetrokken tot het hart, dat klopte in antwoord op het hare Wat er volgde kon ik bet best beoordeelen uit den verschrikten schreeuw, dien het kind plotse ling gat. Het was duidelijk dat zij wakker gewor den was en de beide vrouwen aan haar bed ge vonden had. Mevrouw Carew's »SstSsthielp ditmaal niet; bet kind was balf waanzinnig, en keerde zicb klaarblijkelijk van de een tot de ander, snikkende: »Ik wil geen meisje meer worden. Ik boud van mijn paard en wil naar papa gaan en' overden den grooten oceaan varen, met een broek aan en een pet op," en dan kwamen zachtere woorden welke zij meer geschikt achtte voor me vrouw Oeumpaugh in haar diepe leed: «Wees niet bedroefd, mama, u zult mij nu en dan komen opzoekeD. Papa zul om u sturen. Ik ga naar hem toe." Daarop was er stilte en toen volgde er een strijd van h t eene vrouwenhart met het andere, zooals ik nooit rneer hoop bij te wonen. Mevrouw Oeumpaugh pleit'e t»p»n mevrouw Carew, niet o Ti het kind, maar om haar leven. Mij oheer- Oeumpaugh zou den volgenden morgen in de ha ven zijn; tals zij hem het kind kon toonon, zou alles in orde zijn. Mijnheer Trt-bitt zou de bijzon derheden regelen het doen voorkomen, alsof hij Gwendolen ergens in de grootê stad gevonden belangen of van de nationale eer, de tussehen - komst van het scheidsgerecht niet kan werden ingeroepen. Het voorstel werd daarop aangenomen, waarna pauze gehouden werd. ITALIë. De II. Vader heeft gisterochtend naar uit Ro me geseind vvordl, om half acht een stille H. Mis van dankbaarheid opgedragen in de Sr. Pie- ter, 'aan het altaar van de Cathedra. Aanvan kelijk bestond het voornemen om het te doen in de Zaal v in ie Zaligverklaringen, maar wegens d.c zeer vele aanvragen,' om bij. de H. Mis tegen woordig te zijn, ha<l deze plaats in St. Pieter. Gedureildo tie plechtigheid bleef de kto-k ge sloten. l'iu-' X gebruikte gister bij het H. Misoffer den kolk, hem door de katholieke jongelingsvereeni- giugen aangeboden als een geschenk van het nieuwe, komende geslacht. Deze kelk is een meesterwerk van den Ro- meinschen juwelier Cravanzola; hij is 3*2 cen time-, ter hoog en met verschillende symbolische voor?tellingen gesierd. Op de cuppa drie bas- reliefs de Kruisiging, dé instelling der H. Eucha ristie en de Verrijzenis; daartuss'chen engelen kopjes in slingerende ranken. Op den massieven voet weder drie bas-reliefsde overreiking der Sleutels, het Scheepje van Petrus en Jesus Ie midden der kinderen gezeten; daar zijn de tus- schonruirnten aangevuld mei korenaren en schel pen. Verder zijn er drie met briljanten omgeven ligurcm, die het geloof, de' hoop en de naasten- 'K.'-ftte me'rstellenr- Toon, tie H. Vader den vertegenwoordigers der jonge mannen audiëntie verleende, en een toe spraak tot hen hield, gewaagde Z. II. van het Eucharistisch Congres, waarover hij met voldoe ning sprak en hij verzocht, voor de bekeering der afgedwaalden te bidden. Zeer talrijk is het getal gelukwenschen, dat de H. Vader dagelijks m ontvangst heeft te nemen. Deputaties, hoogc kerkelijke en wereldlijke auto riteiten komen Z. H. huldigen. De hulde door de Venetiaansche pelgrims ge bracht, 'was wel de meest grootsche, welke dezer dagen geschiedde. Kardinaal Cavallari, thans patriarch van Ve netië, bood den Paus de door de dames en 'Ie kloosterlingen van Venetie voor de arme kerken bestemde ornamenten aan. t De door dé Venetianen mede geschonken troon is een wondérmooi werk van Venetiaansche beeld houwkunst, 4.25 M. hoog en aan den voet 4.30 M.bovenaan bevinden zich de tiara en de Pau-_ gelijke sleutels, gesteund door kleine engelënfi- guren op het front is de symb oliek e duif van den H Geest; aan beide zijden van den troon staan twee schoone beelden van St. Marcus met een had, en dat zou hem de belooning verzekeren, doch tevens dwingen tot zwjjgen. (Ik hoorde dit.) Er was niemand anders te vreezen. Dokter-Pool, de oorzaak van al deze ellende, was dood en in de toekomst, nu haar hart gerust was omtrent haar geheim, zou zjj gelukkiger zjjn en het kind gelukkiger maken, en beiden zouden zij van haar genieten zij zou niet zelfzuchtig zijn en Gewen- dolen iederen dag eenige uren bij mevrouw Carew laten doorbrengen, onder voorwendsel van lessen in zang en muziek of iets dergelijks. Zoo pleitte mevrouw Oeumpaugh. Maar de moeder luisterde nauwelijks. Zij had nu drie dagen lang met het kind gegeten, met het kind geslapen en bijna met he; kind geademd, en de verrukking harer gewaarwordingen maakte haar blind voor eenige andere aanspraak dan de hare. Zij beklaagde mevrouw Ocumpiugb, beklaagde bet meest van allen haar misleiden echtgenoot, maar geen leed van hen kan dat van Rtebel evenaren roepende om haar kind. Laat mevrouw Oeumpaugh daaraan denken, wanneer de booze dag komt. Zij bad het kind van de ino'der geschei den het kind van de moeder 1 O. hoe de wee klage door deze twee kamers galmde! Ik durfde mijzelf niet voorspellen, boe dit eindigen zou. Ik wachtte eenvoudig. Hun stemmen daalden na elke h rt tochielijke uitbarsting, en ik was slechts in staat mi en dan een woord op te 'vangen, hetwelk mij wit id-, dat, de slrijd nog gaande was. Maar eindelijk kwam er een stilte en daarop leeuw aan de voeten en het Evangelieboek ia de bami. Aan den voet staan twee beelden voor stellende het Geloof en de Liefde. Na het aanbieden der. geschenken ging de Paus successievelijk door de zalen waar de seminaristen van Venetie, de priesters en de geloovigen en die der andere diocesen gegroepeerd stonden. Kardi naal Bacilieri van Verona en verscheidene bis schoppen waren bjj de audiëntie verschenen. Het was treffend, den Paus te midden zjjner vroegere diocesanen te zien, die bjj meerendeels kende en voor wie bij een beminneljjk geestig woord over had. Zjjn broeder, Angelo Sarto met zjjue twee zonen van 12 en 14 jaar, was ook aanwezig, evtnais de beeldhouder Cadorin, die den Pauseljjken troon heeft gemaakt. Allen volgden den Paus in de Consistorie-zaal waar Pius op den nieuwen troon plaats nam en gefotografeerd werd. Kardinaal Cavallari sprak namens de pelgrims, zeggende Gij kent ons bjjna allen, wij waren het voor werp uwer zorgen, wjj herinneren ons uwe liefde, uwe wjjsheid, uwen yver; wjj zjjn gelukkig u ais de hoogste glorie vau ons land te 'mg, oeten wjj zijn trotscb op de kraent, die Goo u geelt oen Zijne rechten te verdedigen gjj zult anyd de teeder beminde Opperpriester zjjn. De troui men w|j u aanbieden, zal zjjn een duurzaam monument van ons geloof en van onze verknochtheid aan oen H. Stoel. De H. Vader spoorde de geestelijken zoowel als de geloovigen aan tot de ueugu oer gehoor zaamheid. «Het gebrek van alle igoeu is de on gehoorzaamheid geweest", zeide de Paus. »Op dit oogenblik uit zij zich met zoozeer onder geloovi gen als wel onder de geesteljjken. Het wezen van het modernisme bestaat in de ongehoorzaamheid. De modernisten willen beveleD, zjj erkennen geen enkel gezag. Zonder gehoorzaamheid geen lietde wjjl de ongehoorzaamheid scheuring en wanorde voortbrengt. MAROKKO. De Matin"-correspondent te Tanger seint be richten, die we onder zeker voorbehoud weergeven. Dr. Vassel, zegt by. zou alles behalve tevredeD zijn over de ontvangst bjj Moelai Hafid, want deze weigert stelselmachtig zich door Duitschland te laten beïnvloeden. Als de heer Vassel den nieuwen Sultan het vuur wat al te na aan de scheenen legt, krjjgt hjj ten antwoord »ik heb te Tanger een vertegenwoordiger, waarin ik het volste ver trouwen stel, en waarmede de Mogendheden kun nen onderhandelen, en dat is El Menehbi". Dit antwoord is verre van aangenaam voor den Duitschen consul, die gaarne E! Menehbi verwjjderd zag. Niet alleen blijft El Menehbi, maar ook de meer be sproken caid Errerniqui, waarvoor Vassel te El Qgir openljjk in de bres sprong, is nog niet op vrjje voeten. vloog de deur plotseling open en zag ik mevrouw Ocumpaugb op den drempel staan, bleek en ge broken, omziende naar het beeld, dat de twee andere 'aanboden mevrouw Carèw. op haar knipën liggende naast bet bed, met het angstige kind aan haar borst gedrukt. »Ik kan niet tpgen de natuur ingaan." zei zij. «Houd Gwendolen, en moge God medelijden heb ben met Pbilo en mij." Ik trad vooruit. Mijn blik ontmoetende, sta melde zij deze laatste woorden »Uw raad was goed. Morgen, als ik mijn man ontmoet, zal ik h-m zeggen, wie bet kind gevon den beeft en waarom dat kind met bjj rujj is, oin hem te begroeten Dien racht had ik een visioen. Ik zag een deur gesloten, onheilspellend. Voor die deur stond een vrouw, lang, bleek, scboon. Zij was op het pnn', naar binnen te gaan, maar wat zjj daar zou ontmoeten, kon geeu sterveling zeggen. Zjj zag niets dan versnoUDg en de ellende van een levenden dool echter die gesloten deur. Maar we weet? Engelen verrjjzen onverwachts op den donke sten weg, en misschien Hier ontwaakte ik en de dag met zjjn moge lijkheden lag voor mjj. EINDE.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1908 | | pagina 1