Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
"CSÏÏÏ ■tr,"?"
Animeert 0 op He
Na misdaad vergelding.
Nieove Scmedafflsclie Coaram
met tratis Manril Zondaisdlad
33ste Jaargang.
ZateHair 2 April 1910.
No. 9680.
jjsu ILLETON,
VT h°°a
Ofticieele berichten.
Waarschuwing.
iimHOc Dffifit 045d f 1.351
hi^ nummer bestaat uit twee
y'°n en een Geïllustreerd
zondagsblad.
een Ouderwijzer
2o T* akt" Vrijö 8n °r<le
suet wtWee ^n(*erwijzeresseii
Socialistisch Pa a schoon gres.
mij neer. wortt' M1w kniel v™
ttuitttniantisch Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
i P*1 blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
v,(^)r Schiedam per 3 maanden /1.35, per maand 45 cent en per
aV cent. Franco per post door geheel Nederland 2 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
str P™leme°ten worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
BureauBOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTISNs
Van 16 regels ƒ0.92 met inbegrip van bewijsnummer,
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
Voor herhaaldelijk adverteeren worden uiterst bib
1 |j k e overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
E0(^ We8'ens den feestdag van MARIA
te AP, Maandag aanst. als Zondag
Sea»*611' Zal de mUWE SCHIEDAM-
en COURANT, Dagblad voor Schiedam
va» nstreken> Maandag-avond niet
tschjjnen.
Uelasti
iag op het houden van honden.
®uROemeesteb en Wethouders van Schiedam,
bet eDQefa,ter *lgemeene kenais, dut ingevolge
iö'order 8 m arugel 5 der verordering op de
dön in der belasting op de bonden, gebou-
^2)det«>e i^emeerue ^ct,lecla,n Gemeenteblad, no.
de Dam 6 lflSt °Ver hel dlenstjltar iU> bevallen de
8emeenten vao bouders van bonden binnen deze
«ebt (,e' Vaa heden voor een ieder gedurende
bnanciëm8eD ler Gemeente-secretarie (ataeelmg
rende iJo.f/ lnza8e nedergelegd, en dai gedu-
lÜöstm act,tereenv°lgeBde dagen, na genoemd
ÈuraJ! bCuriUelUk bezwaren legen den aanslag by
brach, .eet'er en We'buuiers kunnen worden inge
geen vir zu!leDae °P laier mgeoracuie bezwaren
audering van aanslag worden verleend.
behoorP ble™an afkondiging geschied, waar het
den 2aen April 1H1Ü.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. A. BRANTS.
De Secretaris,
V. SICKEN HA.
°Penbaar lager onderwas te Sch ie
u Worden gevraagd
K- Baan)"1 openüare scbo°f C (Hoofd de heer
J. A°; V Dn f®E"Penbare scb°°l H (Hoofd de heer
0efeain|J8n "UttIg0 ha"dwerllt>n en vrije orde-
oode*!-iaen,aogsjaarwedde van f550.- voor de
voor de J, genoeni'len w">-dt verhoogd
Voor de akJ» °rd"oefellln««° met 125.—;
voor d handieekenen met 150;
havDdwerkL°meTf25e-S;en V°°r CUUigfi
8,To°rde hoofdakte met 1200.- en voor 2 4 6
'mei jangen dienst bjj hei lacer onder
beril der h« »hT V°or le,,er lÜl1v»k en voor hst
d,ec|St bn hït I b0Ven,1ltn ad 19 en 22-jangen
'°br ieder °nderw«s met f 50*-
r van ricbiedam, vóór 7 April a.s.
De socialisten hebben weer eens hun Paasch-
congres gehouden, 't Was er een echt gezellige,
jolige boelalthans voor hen, die van standjes,
relletjes en plukharen houden. Tot het laatste
kwam 't nog wel nie't, maar 't scheelde toch
heel weinig. Menigmaal stonden de deelnemers
dreigend tegenover elkaar. Marxisten en revisio
nisten veegden elkander den mantel uit en be
weerden natuurlijk beiden op het zuivere socialis
tische standpunt te staan.
Toch had 't ditmaal vrij kalm en rustig kunnen
zijn. Troelstra, de leider, en als zoodanig voor
velen de groote wrijfpaal, was er niet. En de
Tribunisten of S. D. A. P.ers zijn reeds een vorig
jaar aan de deur gezet en kunnen dus geen
oppositie meer maken. Daarmee is echter de twee
dracht in de partij niet bezworen. Zij openbaart
zieh in woord en daad. De leden vallen tegen
elkaar uit met een boosaardigheid en hartstocht,
die aantoonen dat de broedermin ver te zoe
ken is.
De meerderheid en het partijbestuur laten 't
aan geen pogingen ontbreken om de minderheid
of hen die een andere meening zijn toegedaan,
het zwijgen op te leggen. De vrijheid van het
woord en der gedachte waarvoor de S. D. A. P.
heet te strijden en die zij steeds voor zich vooral
in openbare debat-Vergaderingen zoo ruim op-
eischt, bleek hier een utopie te zyn. Eenige gre
pen uit het groote berrie-debat mogen dit duidelijk
maken.
Als het Kamerlid Duys op het podium staat
om zich te verdedigen, voegt Schaper hem
toe: Houd nu maar op. Duys betoogt, dat hij het
zeggen moet, maar Schaper meent, de zaak
niet aan de orde is: Daarop voegt Duys hem
toe
Wel zeker, Schaper, is hier toch mijnheer Loh-
man niet. (Fel rumoer).
Duys had zich later voor die geïncrimineerde
woorden te verantwoorden en moest ze terug
nemen.
Midden in het debat over de motie inzake het
Staatspensioen, zegt Hermans:
Laten we nu ophouden te debatteeren. Er zijn
er velen hier die niet van Kautsky maar van
Kletsky zyn.
Zoo zijn onze manieren, mogen de woordvoer
ders der S. D. A. P. wel zeggen en die manieren
verschillen weinig van die welke in de meest
ordinaire kroegen, bjj oneenigheid onder de stam
gasten, meermalen worden te zien gegeven.
De betrokken heeren debatteerders lachten, maar
als een boer die kiespijn heeft.
Bij de replieken blijven weerbarstige afgevaar
digden de Kamerfractie verdedigen; ze houden
schitterende betoogingen, maar worden van het
podium verdreven met den uitroep: ,,'t Is hier
geen cursusvergadering.
Duys roept uitPleizierig voor'mevrouw Holst,
verder^eTeeSidu^® Jongelingsjaren en op
geweest ziitfmiWfi,.gi!n ^prilste jÉ
geweest zi t goedTer gVn uwe jeugd
S0t«st zal u londi- fwa^tlg' liefdad^ De toe
Veel hni.z°ndei twyfel veel telem-smii,
d dat de mensch Zt *elatenheid' en herinner
geweten steik 1S wanneer hij doorziin
mij neer.
Vallen. De oude nries?p - op de knieën
^aam nog krLht t VOnd ln Z1J" uitgeput
?aal op fe riehif h °m Zich eene laatste
Banden over het ïm m J ,8tak zijne bevende
Jortier uit, ,el t hf vatl dea z on van Jeanne
0rge.' ik zegen"uT Van den levenden God Ge
die hiiWha^n- zijlle laatste woorden. De kracht
liel tei'ug «SS had hem niigepnt. Hy'
jnet lange witte harpn11388? en zijn bleek hoofd,
08. GeorgI "eeehai8fni)I?lkranst lil& bewegen
fe gieep zyne handen en bedekte ze i
met kussen.
Eenige uren later gaf pastoor Laugier, die zijn
leven had doorgebracht met goed te doen zijn
schoone ziel aan zijn Schepper terug.
Acht dagen na dezen nieuwen rouw ging Ge
orge terug naar het college.
Bijna op hetzelde oogenblik dat déze' gebeur
tenissen op de pastorie van Chevry plaats had-
uen, stierf Noémi Mortinier te New-York haren
echtgenoot, den valschen Paul Harmant een
klein ziekelijk dochtertje van acht jaren nala
tende
Garaud was wel de grootste der misdadigers
der ellendelingen, maar dit belette hem niet
zyne vrouw hartstochtelijk te beminnen. Zijne
droefheid was verschrikkelijk; eene zaak alleen
kon hem een weinig bedaren het was het zien
van het kind, dat hem aan de moeder herin
nerde
James Mortinier overleefde zijne dochter niet
lang. Door het verdriet ondermijnd, stierf hij,
zyn schoonzoon aan het hoofd latende van een
d^,uitgebreidste nyverheidszaken der Veree-
nigae Staten.
XL VI.
ondeischeDt'h^11^ dje -het geheim van Jons
verlaten Z1Jn &'ewaailden neef niet
Negen jaren lang had hij zich stilgehouden
jelui gezelschap, waarop Sneevliet, van Zwol
le, hem toevoegt: Dat is een van die vermakelijk
heden, waarmee je je reputatie in de Kamer
vergooit.
Als Sneevliet een artikel van Oudegeest
aanhaalt, ontstaat er een geweldig rumoer.
De Kamerfractie zit voortdurend te onderbreken
en te lachen. Van der Goes voegt haar toê
Houd toch je fatsoen I
Een afgevaardigde protesteert er tegen dat
Sneevliet het spreken wordt belet.
Er ontstaat groot rumoer. Mevrouw
Roland Holst vliegt op en roept:
,,Juist, Juist". Dan schiet Duys in de
hoogte en gaat tegen de Marxistische
dame ruzie maken.
Gulden (Amsterdam V) leest een uiting van
Polak voor over een partijgenoot, die een storm
van protesten doet opgaan, Hij brengt hulde aan
de redactie van „Het Volk" voor haar werk, vooral
voor de vvyze, waarop ze den „krachtpatser van
1903" zijn trekken thuis heeft gegevenTen
slotte pleit Gulden onder groote hilariteit voor
den „goeden toon" in het dagblad.
Op het laatst der zitting werd de tribune nog
vergast op een ruzietje tusschen Duys en Ri-
cardo (Amsterdam VI) omdat diezen Greason
noemde „den Engelschen Duys", eindigend met
den vriendelijken uitroep van het Zaandamsche
Kamerlid: „Je bent een kwajongen, en daarom
kan 't me niet schelen"
't Blykt dat er een broederlijke eenheid en een
overmatige vrijheid (van woord en gedachte) be
staat onder hen, die den socialistisclien heilsstaat
voorbereiden. Hoezeer in dat toekomstig duizend
jarig rijk van vrede dat zich de sociaal-demo
craten, na ineenzakking van de tegenwoordige
„rotte maatschappij" droomen, de wolf zal wo
nen met het lam, kan men zich uit bovenstaand
vriendschappelijk samenzijn gemakkelijk voorstel
len.
En dat zyn de lieden, die met zyn zeven in
onzen gemeenteraad zouden willen zitten!
Was 't niet vroede De Bruin of broeder van Leeu
wen, die 't onlangs op eene prapaganda-verga-
derimg in zeker café zeide? Och, ze zouden
daar niet eens met zijn zeven noodig zijn. Twee
of drie zouden voldoende zijn. om op kleine
schaal het ruzie-tooneeltje fe vertoonen, dat nu
op grooten voet, met Vliegen als regisseur in de
zalen van Visser te Leeuwarden werd opge
voerd.
„Elk rijk, dat tegen zich zelf verdeeld is, zal
vergaan," ook aan do S. D. A. P. zal dit veel
zeggend Schriftwoord bewaarheid worden. Zij kan
nog een tijdje de onnoozele arbeiders, die als
voetstuk voor Duys, Troelstra en Schaper moe
ten dienen, misleiden, maar het steentje rolt steeds
meer van den berg, dat den „kolossus" den l'ee-
me'n voet verpletteren zal. Ook het socialisme
zal eenmaal als zoovele andere dwalingen van
den ouderen en nieuwerén tijd hébben afgedaan.
De tegenwoordige ruzie-partij mag reeds het be
gin van het einde geacht worden.
DUITSCHLAND.
In het proces tegen Richard Barth, den ver
antwoordelijken redacteur van de „Voorwaarts",
wien ten lasle is gelegd dat hij, door artike
len tot het op touw zetten van volksvergaderingeh
in de open lucht, overtreding der vereenigings-
wet heeft aangezet, heeft de söhepenrechtbank
den beklaagde wegens overtreding der rijkswet
op het recht van vereeniging tot een maand hech-
nis veroordeeld.
De motiveering van het vonnis zegt, dat, na
dat de politiepresident de volksvergadering in het
park van Treptow had verboden, het aanzetten
tot het houden eener wandeling wederrechtelijk
was.
daar de handelswijze van Joris te zijnen opzich
te hem niet toeliet, hem het mes op de keel
te zetten Hij putte volgens goeddunken in de
altijd open kas van den schoonzoon van James
Mortinier. Hij had zich meer en meer aan het
spel overgegeven en verloor gewoonlijk groote
sommen welke de valsche Paul Harmant be
taalde. zonder aanmerkingen te maken. Zooals
de zaken nu stonden, vond Ovide geen voor
wendsel om zich een wapen te maken van het
geheim
Eene onvoorziene omstandigheid deed hem
nochtans op zekeren dag anders handelen
Onze lezers hebben niet vergeten dat Jules
Labroue, de eigenaar der fabriek van Alfortville
die door Joris Garaud vermoord werd, een zoon
achterliet. Mad. weduwe Bernard, aan wie
deze zoon toevertrouwd was, had de zaken van
haren broeder vereffend, dank aan de sommen
door de verzekeringsmaatschappijen uitbetaald
De eer van den naam was geredmaar Lucien
bezat niets meer, dan ne nog al uitgestrekte
gronden, waarop de puinen der verbrande fabriek
lagen
De tante van Lucien had deze gronden niet
willen verkoopen, omdat men er eene te kleine
som voor bood en Mad. Bertin zeide dikwijls
bij zich zelveWie weet of Lucien niet eens
in staat zal zijn de werkhuizen opnieuw op te
bouwen?
De uitmuntende vrouw had geene kinderen.
Zij beminde Lucien als haar zoon, en aan zyne
Die wandeling nl. kon allicht de rust in ge
vaar brengen, daarom te meer omdat de onder
vinding heeft geleerd dal by dergelijke optochten
van een groote menigte het janhagel door de
j sociaal-democratie niet kon worden in de hand
gehouden.
Daarenboven wordt erin overwogen dat geld
boeten bij de sociaal-democratie door de partijkas
worden betaald.
Von Bethmann Hollweg, de Duitsche Rijks
kanselier, heeft zich laten interviewen door een
medewerker van de „Roesskoje Slovo" van Mos-
kau. Het blad heeft dit intervieuw door bemidde
ling van den Russischen ambassadeur te Rome
verkregen. Dit is misschien het belangrijkste wat
te vermelden valt. Verder blykt er uit, dat de
Rijkskanselier die in de diplomatie nog een homo
novus is, althans geleerd heeft veel woorden te
gebruiken om niets vermeldenswaards te vér
tellen. Men oordeele zélf.
De Duitsche regeéring: tracht het in alle inter
nationale quaesties met haar Russische collega's
eens te worden. De Russische pers heeft dus on
gelijk de publieke opinie in Rusland tegen Duitsch-
land op te zetten. Het beste bewys van deze
stelling levert de Balkanquaestie. Duitschland heeft
op den Balkan geen andere dan oeconomische
belangen. Het heeft dit bewezen door met nadruk
de handhaving van den status quo te verlangen.
Als bondgenoot van Oostenrijk moest Duitsch
land natuurlijk de wettigheid van de inlijving
van Bosnië en Herzegowina erkennen. Het is
doodeenvoudig belachelijk, wanneer beweerd
wordt, dat Duitschland een ultimatum aan Rus
land gesteld zou hebben.
De Driebond staat rotsvast. Het is belachelijk
er over te spreken of het vèrdrag vèrièngd zal
worden.
De goede verhouding', die tusschen Oostenrijk
en Italië bestaat, laat in dit opzicht geen twijfel'
toekomst denkende, gaf zij hem een grondige
opvoeding. De ingenieur Labroue had dikwijls
bij zijn zuster den wensch uitgedrukt eat Lucien
denzelfden weg zou volgen, dien hij was inge
slagen. Zij wilde zich naar dien wensch schik
ken.
De studiën van het kind kregen bijgevolg eene
bijzondere richting, en zoodra het zijn tiende
jaar bereikt had verliet Mad. Bertin zonder spijt
haar klein eigendom van Sant-Germain en kwam
naar Parijs wonen om zich in den omtrek van
het college Henri IV te vestigen, waar zy Lucien
plaatste.
Het toeval stelde dus den zoon van het
slachtoffer en den zoon der rampzalige vrouw
die veroordeeld was voor eene misdaad welke
zij niet had begaan, naast elkander, en deze
twee kinderen zouden weldra onafscheidbare
vrienden worden.
Inderdaad, hoewel George twee jaren jonger
was dan Lucien, was zijn verstand vroeg Ont
wikkeld en bevond hy zich in dezelfde klasse
als de neef van Mad Bertin en volgde dezelfde
lessen.
Zij moesten van elkander scheiden, toen Lu
cien het college verliet om naar de school der
kunsten en ambachten te gaan. maar deze tij
delijke scheiding kon de vriendschapsbanden
niet verbreken.
(Wordt vervolgd.}
