Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
itoiuut op Je
misdaad vergelding.
Kiem ScliBiamstle Courant
Mst gratis Mistel MagMai
ps 10 c. j. week. f 8.45 p. mi, fl.35 j3 mi.
33ste Jaargang.
Donderdag 3 November 1910.
No. 9857
feuilleton.
Officieele berichten.
Kennisgeving.
Buitenlandsch Nieuws.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dn blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden f 1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland f 2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bjj alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau BOTERSTRAAT 50.
Van
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
16 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel.
V oor herhaaldelijk adverteeren worden ui terst bil
lïjke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
Inrichtingen welke gevaar, schade ol
hinder kunnen veroorzaken.
Guroemeester en Wethouders van Schiedam,
bezien het verzoek van J. T. Bertels, firma
Bertels, om vergunning tot uitbreiding
lJner branderij aan de Lange Haven no. 91, ka
pster Sectie C. no. 838, met een stoomwaterketel
vab 50 Ma verwarmingsoppervlak, ter vervanging
1 dien van geringer afmetingen.
Ge'et op de bepalingen der Hinderwet
Goen te weten
dat voormeld verzoek met de bijlagen op de
etj'etarie der gemeente is ter visie gelegd
Gat op Donderdag, den 17 November a.s., des
aibiddags ten 2 ure, ten raadhuize gelegenheid
a' Worden gegeven om bezwaren tegen het toe-
Ran van ,}at verzoek in te brengen en die mon-
lng of schriftelijk toe te lichten
atgedurende drie dagen voor het tijdstip hier-
vaVen genoemd, op de secretarie der gemeente,
a de schrifturen, die ter zake mochten zijn
gekomen, kennis kan worden genomenen
tot v°lgens de bestaande jurisprudentie niet
beroep op eene beslissing ingevolge de Hin-
arWet gerechtigd zijn zij, die met overeenkom-
0»8 art. 7 dier Wet voor het Gemeentebestuur
een of meer zijner leden zijn verschenen, ten
ade hun bezwaren mondeling toe te lichten.
bo|1'n *s hiervan afkondiging geschied, waar het
- '°ort, den 3 November 191U.
burgemeester en Wethouders voornoemd.
M. L. HONNERLAGE GRETE,
De Secretaris
V. SICKENGA.
RUSLAND.
ezer dagen is door de Heilige Synode een
alöjngwokkendie statistiek gepubliceerd. Uit de
gegeven cijfers bleek, dat sedert de af-
1 van het keizerlijk decreet van 30 Oct.
h, waardoor vrijheid van godsdienst werd toe-
^taan aan alle onderdanen van den tsaar,
7.550 personen de orthodoxe 'kerk verlaten
^bben_ Daarvan zijn 230.000, dus verreweg de
erdterheid, katholiek geworden, 50.000 Maho-
14.000 Luthersch, 400 zijn Jood gewor-
3400 Boeddhist en 150 Agnosticist. i
deze cijfers moet men wel in het oog
%'den, dat zij door de Heilige Synode zeker
J" ^verdreven zuilen zjjn voorgesteld en voorts
y k Gat ondanks alle bepalingen de „vrijheid"
godsdienst in werkelijkheid nog heel wat
Wenschen overlaat. Zoo beschouwd geven
cÜfers inderdaad wel reden tot verblijding.
DUITSCHLAND.
w' 'J de nieuwe vlootbegróoting zal oen meerdere
J^öaf Van 10 millioen mk. gevraagd worden ten
^ve van vermeerdering' van het. aantal otffi-
222)
Wh
Verkl- ®°6ten onzen lezers en lezeressen nog
bet i,'en' hoe Raoel Duchemin, de beambte van
'h ,j®entleentehuis te dorgnyi z'°h hon bevinden
biet n trein, die bij het station Koningsbosch
Ofw11 anderen trein in botsing was gekomen.
z'Uer °°n de groothandelaar in wijnen, de be-
^Rs Van de valsche wissels, geheel en al betaald
Ml(je ,0rtd hij er een vermaak in, ieder, die maai
v,UHSteren> bet verhaal te doen van de beta-
^ehad °P 200 onverwachte wijze had plaats
i 0r den onbekenden beschermer van den
b ""eld
a°ul rf Was bet in geheel Joigny bekend, dat
^e'i)ke ern'n' die gewoonlijk in benarde gel
ald j ^standigheden was, zijne zakken vol
^e'kea en natuurlijk vroeg men zich af, door
^Rs ®a'nenloop van omstandigheden hij in staat
De 0f. zÜne schulden te betalen.
^Ur t0?enbare meening, die van dag tot dag, van
vRh (je ^ur aangroeide, bereikte ook de ooren
Die a ,'lrgemeester van Joigny.
^^hikt" 0naar vroeS uitlegging aan zijn onder-
e i deze kon die niet geven, daar hij
ci'önein en manschappen, de aanstelling van een
marine-attaché* te Weenen, aanschaffing van on-
dieirzeesche booten en hoogere credietaa.nvr.agen
voor 'kanonnen, torpedo's en ónderzeesche mij
nen. Bezuiniging in de uitgaven is alleen ver
kregen op het tafelgeld voor de officieren en
minidihrèn. Dit alles gel'dt de gewone uitgaven.
|Die uitgaven voor eenmaal zullen ook 10 mil
lioen mk. meier beloopen, voor uitbreiding van het
materieel volgens de vlootwet en vervanging van
twee linieschepen, twee kleine kruisers ein één
flotielje torpedoboioten dóór nieuwe. Verder wórdt
geld gevraagd v.oor een torpedo-schietp laats bij
de Eckernförder baai, ©en marine-hospitaal' op
Helgoland enz.
FRANKRIJK.
PARIJSCHE KRONIEK.
Van onzen Parijschen correspondent
Het zijn niet de zittingen van 25, 27, 28, 29
en 30 October, waar bij de hervatting der Kamer
werkzaamheden aanving, welke bij het pu
bliek het parlementaire régime in achting zullen
doen stijgen. De eerste, die van 25 October, bood
ons gedurende vier uren lang het lamentabele
schouwspel eener vergadering zonder leiding, aan
de willekeur eener bende schreeuwers en woes
telingen overgeleverd. De leden der geünifieerde
socialistische partij zijn op weg voor zich zelf de
zeden en gewoonten van geweld en barbaarschheid
aan te nemen, welke zij al sedert jaren bezig zijn
aan het prolitariaat, wat er zich door onteert,
in te blazen.
De zitting was nauwelijks aangevangen, toen
eensklaps een onweer van luidruchtige protesten
losbarste, wat door de tegenwoordigheid in de
vergaderzaal van den heer Lépine, den prefect van
politie, veroorzaakt werd. De geüniliceerden hier
van verwittigd, begonnen hem te beleedigen en
de vuisten uitstekende voorcanaille 1 moorde
naar mouchard 1 uit te schelden. Weg met
Lépine I brullende.
President Brisson, zat daarbij versuft in zijn
zetel als een Chineesch pagode in een museum.
Door deze onverschillige machteloosheid aan
gemoedigd, nam het geweld door Jaurès, Guesde
en Vaillant aangevoerd, die zich als kwade jon
gens in plaats van hoofden eener staatkundige
partij, wat zij altijd met ophef beweren te zijn,
aanstelden, steeds toe. Na een kwartieruur be
sefte Brisson eindelijk zijn plicht, zetterijn hoed
op en schorste de vergaderiug.
Na de heropening deelde de minister-president
Briand mede, bereid te zijn op de interpellatiën
betreffende de spoorwegstakingen te antwoorden.
De heer Cuny, een industrieel en radicaal, zeide
in naam der bezadigde spoorwegarbeiders te spre
ken, welke de meerderheid vormden en riep de
welwillendheid der regeering in om hunne eischen
te onderzoeken. De heer Cuny, die waarschijnlijk
geen spoorwegaandeelen heeft, vond de exploitatie-
eigenlijk zelf nog niet wist, wat had plaats gehad.
De uitslag van dit onderhoud was de volgende
Gij kunt onmogelijk langer deel uitmaken
van het personeel van het gemeentehuis... Neem
dus uw ontslag, want anders zal ik genoodzaakt
zijn u weg te zenden.
Duchemin, die verpletterd was door dit vonnis
zonder hooger beroep, nam zijn ontslag en stond
op straat, terwijl nu iedereen slechte gedachten
omtrent hem koesterde.
Er was echter niets uitgelekt omtrent zijn
geheimzinnig bezoek aan het archief en den han
del, dien hij met den baron de Reiss had gedre
ven, doch hij beefde van het hoofd tot de voeten,
als hij er aan dacht, dat zijne daad ontdekt zou
kunnen worden.
Natuurlijk dacht de jonge man er dadelijk aan,
naar Parijs te gaan, waar hij eene betrekking zou
kunnen zoeken en waar hij ten minste in de
menigte verloren zou kunnen gaan.
Daar hij nog eenige goudstukken rijk was, ge
noeg om gedurende twee of drie weken te leven,
nam hij plaats in den trein.
Wij weten, dat het noodlottig ongeluk op zijne
reis tot eene ontmoeting zou leiden tusschen hem
en den persoon, die hij met het volste recht kon
beschouwen als de eerste, zoo niet de eenige oor
zaak van zijn ondergang.
Hoewel zijne wonde ernstig was, zou deze toch
niet den dood ten gevolge hebben.
Amanda wachtte met ongeduld op 'toogenblik,
dat de toestand van den zieke haar zou toestaan,
kosten veel te hoog. De hoofdambtenaren zijn
veel te duur bezoldigd. De aandeelhouders ge
nieten te hooge inkomsten en daar moet de re-
geering verandering ten gunste der spoorwegar
beiders in brengen. Dat is alles zeer eenvoudig
zoude men zoo zéggentoch had de heer Cuny
wainig succes.
Met den geünificeerden socialist Colly hoorden
wij een geheel andere muziek. Niet dat hij een
virtuoos van 't woord is, doch een eenvoudig ge
wezen spoorwegbeambte die, nooit met zijn lot
tevreden, wat in de publieke bijeenkomsten
ging praten, schreeuwen en twisten tot het er toe
kwam eindelijk fr. 15.000 per jaar als afgevaar
digde te krijgen, waarvoor hij nu zijn vroegere
kameraden, de stakers, uit dankbaarheid komt
verdedigen.
«Na, dat de politie deze zaal verlaten heeft,
«zoo declameerde op theatralen toon de niet onge
lukkige Colly, kunnen fatsoenlijke lieden, zonder
«vrees voor hunne persoonlijke vrijheid, gaan
«delibireeren.
«Brisson: De persoonlijke vrijheid der afgevaar
digden wordt hier niet bedreigd."
Colly: «De staking de spoorwegbeambten werd
«door velen goedgekeurd weer anderen vonden
«er verzachtende omstandigheden voordaaronder
»had de regeering zich ook kunnen scharen.
«Doch zij heeft de voorkeur gegeven, de hoofden
»der aanvoerders te eischen en ze te doen arres-
«teeren, wanneer de angst regeert, kan men de
«grootste dwaasheden verwachten. De staking
«was geene revolutie doch eene professioneêle be
sweging, daar de staking in de wet erkend wordt."
En nu noemt hij de ministers Barthoux en
Clemenceau die gezegd hebben, dat de spoorweg
beambten en arbeiders geen staatsambtenaars
zijn, doch werkzaam bij een particuliere industrie,
en zij kenden hun dus het recht toe in staking
te gaan.
Daarna leest Colly eenige artikelen van den
minister van Arbeid, den beruchten Viviani, voor
ten gunste der staking bij de spoorwegen en haalt
ook de krasse aanzettingen tot algemeene staking
uit de alom bekende, rede van Briand eenige jaren
geleden gehouden aan. Indien er een leider een
uitdagende agent tot algemeene staking geweest
is, roept hij op minachtenden toon, dan was het
de president van den ministerraad. Er zijn onder
die zoogenaamde leiders eerlijke lieden die fr. 400
a fr. 450 per maand verdienen en die uit geest
van solidariteit gestaakt hebben. Zoo nu een hun
ner den minister-president kwam verwijten dat
hij zijn raadgevingen heeft opgevolgd, wat zoude
hij hem antwoorden De bewaking en bescher
ming der spoorwegen door het leger noemde hij
een inbreuk op de vrijheid van arbeid en zich
steeds meer en meer opwinnende, riep hij, zooals
het thans toegaat, moet men zich niet verwonde
ren de soldaten te zien gebruiken om de beer
putten te ledigen of als bidders functie te zien
doen. Van ons nationaal leger maakt men »une
hem te bezoeken.
Het jonge meisje verwonderde er zich in het
minst niet over, dat de zoogenaamde baron de
Reiss niet weder te Koningsbosch verschenen
was.
lederen dag en verscheidene keeren daags vroeg
de jonge vrouw aan de dienstmeid van het hotel,
hoe haar gewezen minnaar 't maakte.
Eindelijk kreeg zij op zekeren avond het vol
gende antwoord
Ik geloof, dat de juffrouw thans wel den
armen heer zal kunnen gaan zien.
XVI.
Amanda trilde van vreugde.
Zij haastte zich haar te volgen.
Wij moeten op de tweede verdieping zijn,
juffrouw, zeide Magdalena. Laten wij ons haasten.
Zij snelde de trappen op en op de tweede ver
dieping gekomen, volgde zij eene gang, waarop
verscheidene deuren uitkwamen...
Magdalena bleef staan bij eene deur, die zich
geheel achter in de gang bevond.
Hier is het, juffrouw... zeide zij, terwijl zij
zich naar hare gezellin boog. De sleutel is in het
slot...
Daarna snelde zij weg.
Amanda tikte op de deur.
Raoul Duchemin lag in een stoel, het hoofd
was bedekt met com pressen en door verbanden
omringd, maar zijne krachten waren teruggeko
men hij zag weder, hoorde als voorheen en kon
bonne a, tout faire" der kapitalisten. Ziedaar hoe
men dat leger van eer zoogenaamd dienst laat
doen.
Brisson: Ik roep U tot de orde met inschrijving
in 't proces-verbaal.
Zulk eene bestraffing kost eenige honderden
francs en had dan ook een heilzaam gevolg zoo
dat het slot van dezen revolutionnair was dat de
regeering door de mobilisatie van het spoorweg
personeel 's Lands verdediging in gevaar gesteld
heeft. Alsof die verdediging voor de volgelingen
van Herve niet de laatste hunner zorgen is.
Hevig en persoonlijk door Colly aangevallen,
vroeg Briand net woord en besteeg onder het
gebrom der geüuifieerden de tribune. Nu braken
allerhande bedreigingen en beleedigingen tegen
den minister los, welke Brisson, niet meer bij
machte zijn ambt naar behooren te vervullen,
onmogelijk kon onderdrukken. Van 't begin tot
het einde werd de rede van den premier door
uitroepen onderbroken en de meerderheid toonde
den moed niet te hebben aan de levenmakers het
stilzwijgen op te leggen.
Briand ving nu aldus aan «Ik neem de ver
antwoordelijkheid der genomen maatregelen op
«mij en zal recht op het doel afgaan, zonder voor
«het oogeublik op de voortdurende persoonlijke
«aanvallen te antwoorden. Ik zal de feiten zoo
»als zij zich voordeden en zij systematisch waren
«voorbereid, duidelijk uiteen zetten. De regeering
«heeft geen enkel oogenblik tegenover een profes
sionele poging van staken gestaan. (Hier werd
«den minister het spreken onmogelijk gemaakt).
«Gij wilt me beletten te spreken. Ik begrijp die
«houdingdoch het is noodig dat liet land de
«aard der gebeurtenissen kenne waartegenover
«de regeering geplaatst was. Morgen zal men over
«het recht van staken kunnen discuteerendoch
«heden weiger ik aan te nemen dat de regeering
«tegenover eene staking stond. Zij stond tegenover
«eene onderneming welke het doel had het Land
«te ruineeren, van eene anarchistische beweging
«den burgeroorlog tot doel hebbende, waarbij als
«middel bet geweld en de georganiseerde sabotage
«moest worden aangewend. En het is daarom dat
«de regeering, wetende dat zulke daden zouden
«gepleegd worden, de noodige maatregelen geno-
Dinen beeft.
Daarna herinnert Briand aan «de talrijke bij-
«eenkomsten met de gedelegeerden der spoorwe-
«gen, aan wien hij nooit hunne rechtmatige
«eischen geweigerd heeft met de betrokken maat-
«schappijen te bespreken en soms zelf te verde-
«digen, doch zijn goeden wil en bedoelingen leden
«tegen den parti pris der leiders, die tot eiken
«prijs de staking wilden, schipbreuk". Hiervan
gaf hij breedvoerig beschrijving der feiten. «Midden
in de onderhandelingen brak eensklaps de staking
uit Dienzelfden avond werd de spoorweglijn te Terg-
nierdoor eenmenigte arbeidersoverrompeld,desein-
telegraaf- en telefoondraden werden afgesneden,
de exentrieken werden onbruikbaar gemaakt en
zonder de minste moeite een gesprek voeren.
De deur werd behoedzaam geopend.
Amanda overschreed den drempel van de kamer,
waarin de gewonde lag en sloot de deur achter
zich.
Duchemin herkende haar en uitte een kreet van
verwondering.
Hij scheen echter niet in het minst vertoornd
te zijn.
Amanda! riep hij uit; gij hier!...
Ja, ja, mijn beste antwoordde de jonge vrouw,
terwijl zij zijne hand nam en die aan hare lippen
bracht. Gij moet u niet verwonderen. Ik ben ge
tuige geweest van het ongeluk, waarvan gij een
der slachtoffers waart... Ik heb u herkend... Ik
heb eiken dag naar uw gezondheidstoestand ge
vraagd en ik heb met verlangen op het oogenblik
gewacht, dat ik u eindelijk zou kunnen zien
Terwijl de jonge man luisterde naar hetgeen
Amanda zeide, kwam de herinnering aan het ver
leden in hem op.
Hij zeide, terwijl hij zijne hand terugtrok
Wat wilt gij van mij Gij weet evengoed
als ik, dat alles tusschen ons uit is! Uwe aanwe
zigheid herinnert mij aan de uren van onbeschrij-
felijken angst en dat ik op het punt was te ster
ven.., ik heb dat alles aan u alleen te wijten
Aan mij riep de jonge vrouw uiterst ver
wonderd uit.
(Wordt vervolgd).
«55-
