Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
«7?ssw'leS r„d„ a;^ei l,rom""d
34ste Jaargang.
Dinsdag 21 Februari 191J.
No. 9949.
2o" "5 S"»h-.
Officieele berichten.
Kennisgeving.
Bnitenlandsch Nieuws.
De man in 't grijs.
abonnementsprijs
frankrijk.
PARIJSCHE KRONIEK.
Parijs, 16 Februari 1911.
Bureau BUTEKSTRAAT 50.
Inrichtingen welke gevaar, sehade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
aanAvLw alf meene kennis, dat op heden
vera,fn'rnn ^k0"! e" Zyne rechtverkrijgenden
herstelnlnntsf V ®n(* tot llet Oprichten van een
SS 7 lood" en dakwerken met
Schiedam, 20 Februari 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris.
V. SiCKENG A
Van onzen Parijschen correspondent.)
La vie politique est une table de jeu,
parmi ceux qui gagnent beaueoup ont
11 lché. Prévost.
Be dagelijksche openbaarmaking der nagelaten
geschriften van Waldèck-Rousseau in de Matin"
egint inderdaad op een schandaal te gelijken,
ijne familie, aan wie deze publikatien niet
onbekend waren, wist zeer goed, dat deze docu
menten aan 't publiek opinie werden overgeleverd
en nu zij Met welk een ongunstig onthaal zij
ondervinden, protesteert zij tegen deze weinig
verkwikkelijke onthullingen. Mevrouw Waldeck
Rousseau schreef zelf persoonlijk een pijnlijk
onvoorzichtigen brief aan den hoofdredacteur van
de Matin Bunau V aril la, waarin zij verzoekt
deze publicatiën onmiddellijk te staken, vooral nu
hij weet welk eene droefheid het verschijnen dezer
onthullingen bij haar verwelkt heeft, welke zoo
schrijft ze mijn armen gemaal tot in zijn graf
moeten verontwaardigen. U kent het stilzwijgen
wat ik nu heb opgelegd om zijn nagedachtenis
eerbiediglijk te bewaren en ik zoude aan mijn
Pbcbt te kort doen, indien ik mij niet met alle
kracht tegen deze publicatiën verzette, teneinde
al liet rumoer wat zij veroorzaken te doen op
houden. Bij de Matin" op ridderlijkheid aan te
dnngen, nu dit blad een werkelijk succes in han
den heeft, is wel een bewijs van al te veel nuch
terheid in deze tijden van cynisme en eigenbe
lang en zoo hare gevoelens van genegenheid voor
den overledene dezen stap al rechtvaardigen
toch zoude de voorzichtigheid haar hebben moe
ten doen begrijpen, hare bekentenis, dat de lezin*
dezer onthullingen betreurenswaardig zijn moet
mets dan ongunstige commentaren zijn kan verwek
ken. Zwijgen was dus raadzamer geweest.
De «Matin", zooals te verwachten was is dus
maar weinig getroffen geweest, door dë beden
der beproefde weduwe. Zij zou hare traditiën
en devies prijs geven, indien het uit consideration
van oeleefdheid en welvoeglijkheid tegenover eene
PRIJS DE» ADVEBTENTIëNj
Van 1 6 regels f 0.92 met inbegrip van bewijsnummer.
Elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend,
Ingezonden mededeelingen 25 cent per regel!
Voor herhaaldelijk advertëeren worden uiterst bik
Igke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
feüill E to n.
7)
Even vóór de tafel viel zij neder en de moor
denaar blies met een slag, die haar de hersennan
totaal verbrijzelde, haar het levenslicht uit Daar
nu bracht hij de kamer in den tegenwaord.gen
toestand, nam voor den schijn misschien f en
weinig gereed geld mede dat zich vermoedelijk
m de nu ledige, geopende brieventasch bevond
en verliet het huis door de voordeur, die hu ach
ter zich sloot. Den sleutel nam hij toevallig of
opzettelijk mede. 8
Bolzmann keek den officier van justitie aan
»Is hij niet een heksenmeester in folio iiii
schetst ons het voorval, alsof hij er bii ,WPn
woordig is geweest!" J y le^en'
»Zeker, en het heeft alleen schijn, dat m'neer
Hempel gelijk heeft.
Hempel keerde zich naar den geneesheer.
Dokter, heeft u de hand van het lijk nauw
keurig onderzocht? Deze komt mij zoo krampach-
R? gësioten voor, dat ik haast zou gelooven dat
ZlJ zich onder het vallen aan de kleeding van den
Moordenaar met kracht heeft vastgeklampt."
sIk heb tot nu toe alleen de wonden onderzocht." 1
angstige vrouw eene gunstige onderneming op
offerde, welke door al dat geschrijf en al die
reclamaties er niet minder vruchtbaar op wordt.
Mevrouw Waldeck Rousseau kende toch ook de
middelen, welke de welsprekende doch scep-
tiche advocaat, wiens naam zij (fraagt, aanbeval
en aanmoedigde en zoo. menigvuldigmanl zelf aan
wendde. Hij zoude immers evenmin voor eene
brutaliteit of onbescheidenheid tegenover een vij
and terug geschrokken zijn, wanneer hij deze
wilde treffen en vernederen, 't Is dus wel wat
laat en niet op zijn rechte plaats om eene be
scheidenheid te vragen, welke men zelf niet be
waarde en van oude weinig edelmoedige vrienden
een tact te eischen, welke men van de testament-
uitvoerders van den hypocrieten meester van 1899
niet verwachten kan.
De «Matin" blijft dan ook de documenten-
Waldeck Rousseau in hare kolommen dagelijks
overdrukken en het is zeer begrijpelijk dat al
die soms banale aanteekeningen, confidentieele
correspondentie en geheime nota's aan de tegen
standers van den voor Frankrijks goeden naam
zoo noodlottigen staatsman en van diens opvolgers
niets dan een zekere voldoening kunnen geven en
aan zijn partijgenooten natuurlijk veel onderdrukte
ergernis. Het regime - Waldeck Rousseau, op zulk
een weinig kiesche en aantrekkelijke wijze bloot
gelegd, toont ons onverbiddelijk al het valsche het
leugenachtige en al het kwakzalverige van dezen
staatkundigen avonturier en doodt nu voor goed
eene valsche legende, welke de geesten ver-blindde,
en dit duistere figuur uog met een zekeren stra-'
1 en krans verlichtte. Hij js nu ontmaskerd en de
afgod tuimelt en verliest dag aan. dag onder de
mokerslagen eener vrekende geschiedenis zijn reeds
zoo alge takelden roem en verschijnt nu aan allen,
zooals hij werkelijk was door zich zelf geschilderd
beurtelings zonder scrupules en geweten en dan
weder onervaren in zijn lichtgelovigen trots
wanneer hij zichzelven vleidde den tegenstand
welken hij had doen geboren worden te kunnen be
teugelen en de orde door zijn wanorde te her
stellen. En dien man werd nog geen jaar geleden
in den tuin der Tuileriën een standbeeld opgericht.
Behalve de schrijver zelf dezer dagelijksche
aanteekeningen worden verscheidene republikein
se beroemdheden er in hun faam door getroffen.
Hieronder behoort ook den oud-president Boubet.
In een brief aan Waldeck Rousseau noemt hij
hem op plechtigen toon Bon Citoyen. Loubet
behoorde onder de eerste bewerkers van Vaffaire
en hy kon met anders dan onder hen een groote
plaats bek leed en en deze bon apötre sprak toen
voor durend over de verdediging van vaderland
bewerkte r J d°°r Zijn daden het tegendeel
bewerkte. Lit zyn aandringen bij den toenma-
gen Premier Waldeck-Rousseau om tot krach-
..ge maatregelen „er te sa„„ zie. men
deze faux bonhomme zijn beloften getrouw bleef
e onthullingen geven daar onwederlegbare beë
wijzen van. Indien Loubet, zooals men steeds
beweert voor de tweede maal president deJ
republiek hoop te worden, dan komen de open-
ledljk^ÏmiiES^8 8mbitie"* P'-nen
«Dat dacht ik wel I Het r
een uarelo-rii/p *tnf f i J fragMenten van
ten paieigryze stof, zooals er te Manchester ve.-
vaardigd wordt!" "^«-"cnester vei-
«De man in 't grijs 1" riepen Bolzmann en Hil
pnch als uit eenen mond.
»ja, maar dat helpt ons niet veel Zulke
stof wor.lt door duiz,0dea ...eosohen gedrL,"
poos geleden de kamer verlaten had, om in den
weder binnenWOn,n^
BrS^kmkS im gCTOn<ten?" Bolzmann.
«Aan den achterkant van liet huis zijn op den
vochtigen grond zeer duidelijk de sporen te zien
van een man. die z.ch van het huisPverwijderde.
Een nagel in den hiel steekt ietwat uit en ken
merk daardoor het spoor. Door dat merkteeken
gelukte het rmj, ook aan den voorkant hetzelfde
spoor te vinden. Daar loopt het van den Grii-
nauerweg naar het huis heen. Er is wel is waar
daarvan met veel meer te zien, daar over dien
weg inmiddels reeds vele personen zijn gegaan."
«Derhalve is de dader van voren gekomen en
heeft het huis van achter verlaten. Heb ie ook
In de Kamerzitting van 10 dezer bracht de
interpellatie over den ter dood veroordeelde se
cretaris van het syndicaat der steenkolenarbeiders
te Havre, Durand, door den collectivist Paul
Meunier gehouden weder de schandalen in de
Dreyfuszaak voorgevallen in herinnering. Du-
rand werd door de jury van het gerechtshof te
Rouaau ter dood veroordeeld, wegens het aan zijn
kameraden gedane voorstel om drie zoogenaamde
renards te dooden. Een dezer ongelukkigen, Dongé
genaamd, werd eenigen tijd na deze vergadering
laaghartig afgemaakt letterlijk doodgeschopt en
geslagen. Sedert de veroordeeling van Durand,
welke door den president der republiek in
zevenjarige opsluiting is veranderd, hebben, zoo
zegt men, enkele getuigen die Durand beschul
digd hadden, hunne verklaring ingetrokken, zoo
dat de veroordeelde aan den minister van justitie
een verzoek tot herziening van zijn vonnis heeft
ingeleverd, wat nu in behandeling is. Ook den
president Fallières deed hij een tweede aanvraag
tot gratie.
De interpellant Meunier, die het er vooral om
te doen is, zich beroemd te maken, begint met
te zeggen dat Durand sedert September gevangen
zit en dat deze marteling lang genoeg geduurd
heeft. In 1899, kort na de uitspraak van den
krijgsraad te Rennes en op eert oogenblik dat
nog geen enkele aanvraag tot revisie was in ge
komen, heeft de minister Waldeck Rousseau de
uitspraak der militaire rechters verscheurd. Herten
is het een kolen-arbeider, die onschuldig is en on
rechtmatig gevangen wordt gehouden en ik vraag
de regeering voor de eer van het republikeinsehe
regime deze schande te doen ophouden.
/onder zich door die opgeblazen termen te
laten bang maken, antwoordde de minister van
Justitie eenvoudig: Ik verlang deze zaak zoo
«spoedig mogelijk op te lossen en haar den ge-
«rechtelijken weg te laten volgen. Ik weet met
»of Durand ori chuldig veroordeeld werd, doch ik
«weet dat een ongelukkige laaghartig is afge-
«maakt. Om zich een oordeel te vormen zoude
»men de zittingen van het hof hebben moeten
«bijwonen. Men staat hier tegenover eene rech
terlijke beslissing door de Jury van de Seine
«Inferieure genomen. Het Hof van Cassatie ver-
«wieip de voorziening over deze uitspraak.
«Mijnheer de president der republiek schonk Du-
«rand gratie en verminderde zijn straf tot zeven
«jaren opsluiting. Ook werd eene aanvraag tot
revisie ingediend. Deze aanvraag moet haar
«rechterlijken loop volgen. Indien het onderzoek
«nieuwe feiten aan den dag brengt, welke volgens
«artikel 443 de opening tot revisie wettigen) dan
«zal de zaak zonder dralen aan het Hof van
«Cassatie onderworpen worden. Zoo dit niet het
«geval mocht zijn, dan zal ik haar even als de
«loopende zaken behandelen. Wat het tweede
«verzoek van gratie betreft, dit is in handen van
«den president der republiek. De kamer zal be
grijpen dat ik op dit punt niet verder kan in-
«gaan.
Uitroepen op de banken der collectivisten en
Meunier, steeds heviger van toon, zegt«Ik
«herinner er aan dat in 1899 men evenals thans
sporen van vilten pantoffels opgemerkt
«Ja, maar alléén aan een der ramen. Ik leid
daaruit af, dat de dader ze daar heeft aangetrok
ken, om eventueel gerucht van zijn laarzen op
het muurwerk te vermijden."
«Wijs ons de sporen 1"
Men verliet de kamer, om zich te begeven naar
de achterplaats. Inderdaad vond men daar dui
delijke sporen van een groote mannenlaars, welker
hiel een uitstekenden nagel vertoonde.
De sporen werden gemeten en vervolgens over
dekt met ledige kisten, welke men in de schuur
vond. Dit geschiedde, om er later een gipsafdruk
van te maken zij mochten dus niet beschadigd
worden.
Terwijl de commissie alsdan de gebouwen af
sloot, om zich naar Grünau te begeven, waar
men vrouw Brandeis en de dagloonster Stojan
nan een streng verhoor wilde onderwerpen, was
mlas Hempel op de bank vóór liet huis gaan
zitten en nam in gedachten het eene snuifje na
het andere.
Bolzmann, die wist, dat de scherpzinnige de
tective de eigenaardigheid bezat te snuiven, als
liij over een ingewikkelde zaak nadacht, beschouw
de hem glimlachend en trad eindelijk op hem toe.
«Wel, Hempel, zit je weer te prakkezeeren
over nieuwe ontdekkingen
llempel vestigde zijn blauwe oogen, die een
zeldzaam flikkerenden glans bezaten, op de ledige
ruimte vóór zich.
«tegenover een rechterlijke uitspraak stond, wat
«men toen gedaan heeft kan ook nu geschieden.
«Zoo de regeering niet binnen acht dagen aan
«Durand de vrijheid heeft terug gegeven, zal ik
«mij gedwongen zien opnieuw tusschen beiden te
«komen". De minister-president kwam nu ver
klaren het van het grootst belang was dat in
«zulke zaken, de staatkunde buiten speel bleef,
«liet is hier de vraag of een man rechtvaardig
«of onrechtvaardig veroordeeld is. Deze man heeft
«revisie van zijn vonnis gevraagd en deze wordt
«onderzocht. Bij zulke zaken mogen geen politiek
«bedenkingen of invloeden komen. Het is nog
«minder aarineemlijk dat de gratie-kwestie in de
«Kamer gesteld wordt".
«Uiterst links: «De kamer kan eene aanwijzing
«geven".
«Briand«Deze uitroepen zijn het bewijs van
«het doel dezer interpellatie en van het prece-
«dent wat men er mede scheppen wil. De regee-
«ring, welke onder de conditiën, zooals zij zich
«hier voor doen, een verder debat zoude aaune-
«men, was niet waardig aan 't bewind te blijven.
Vaillant«Wat voor Dreyfus gedaan is, kan aan
«Durand niet geweigerd worden. Alle bewuste
«proletariërs eischen de onmiddellijke invrijheid-
«stelling van Durand.
Briand zegt daarop, dat hij geen interpellatie
hierop aanneemt en stelt daarom de kwestie van
vertrouwen. De interpellatie werd hierop met 340
tegen 168 stemmen verworpen.
En alsof de kanselier aan de eischen der
Confederation génerale du Travail moest gehoor
zamen, of dat er inderdaad valsche getuigenissen
voor het Hof tegen Durand zijn afgelegd, hij werd
Woensdag 15 dezer in vrijheid gesteld, terwijl
de revisie-aanvraag haar loop volgt en hoewel
men natuurlijk nog mets kan weten hoe de uit
spraak van een ander gerechtshof zijn zal, toch
schijnt mij de vrijspraak in de gegeven omstan
digheden weinig twijfelachtig.
Fidelius.
fc
D© Kamer heeft na een tamelijk levendig debat,
gister met 368 tegen 91 stemmen een rnolie-
Ellea Prevot aangenomen, waarin w,ordl voor
gesteld de benoemingen van onderwijzers te ont
trekken aan de prefecten en deze aan de in
specteurs van lager onderwijs toe te vertrouwen.
PORTUGAL.
De „Indépendance Beige" bericht, dat de Por-
tugeesclxe autoriteiten een uitgebreid monarchis
tisch complot, op het spoor zijn gekomen. Een
zeker aantal samenzweerders plachten in een
huis te Lissabon te vergaderen en er de mid
delen te beramen, om de republiek omver te
werpen en Dom Manuel pvieer op den troon te
plaatsen. 15 samenzweerders zijn ge- an gen ge
nomen. 1
ITALIë.
Een telegram uit Rome meldt
Z. H. de Paus is thans geheel hersteld pn
heeft zijin gewone bezigheden hervat.
«Een zeer gecompliceerd geval I" mompelde hij
ze waren met hun tweeën..."
«Wat... twee daders?"
«Of zij met hun tweeën de daad gepleegd
hebben, dat weet ik niet. Maar in elk geval
waren op den avond van den moord twee mannen
hier in huis."
«Waaruit leidt u dat af?"
«Uit de sporen. Hij met de vilten pantoffels kan
niet degene zijn, die zich door de achterdeur
verwijderd heeft. Ik heb die sporen nauwkeurig
gemeten; zij zijn overal even lang. Hij, die de
vilten pantoffels aanhad, bezit een slanken, sier
lijken voet, de ander heelt een plompen, breed
uitgetreden. Mogelijk, dat de een slechts op den
uitkijk stond... In eik geval wordt de zaak hoe
langer hoe meer ingewikkeld. Vrouw Brandeis
moet natuurlijk uit de hechtenis ontslagen wor
den; zij heeft noch met den moord, noch met den
diefstal iets te maken."
«Zijt ge daarvan beslist zeker
«Volkomen zeker. Het resumé van hetgeen wij
gevonden hebben, is: juffrouw Walker was niet
de persoon, waarvoor zij wilde doorgaan. Zij werd
onverhoeds met een ploertendooder vermoord door
iemand, die haar welbekend was. Die «iemand"
behoort tot de hoogere kringen der samenleving.
iM-Ordt vervolgd),