Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
De Financier.
34ste Jaargang
Maandag 31 Juli 1911.
No. 10080.
Ikiitenlandscli Nieuws.
FEUILLETON.
Verspreide berichten.
ABONNEMENTSPRIJS:
Dit blad verschijnt dagelijks, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, en
kost voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.35, per maand 45 cent en per
week 10 cent. Franco per post door geheel Nederland 2.per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Boter-
straat 50 en bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
Bureau: BOTERSTRAAT 50.
PRIJS DER ADVERTENTIëN:
Familieberichten 20 cent per regel.
Handelsadvertentiën van 16 regels 0.92elke regel daarboven 15 cent.
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend.
Ingezonden mededeelingen 35 cent per regel.
Voor herhaaldelijkadverteeren worden uiterst bil-
lijke overeenkomsten aangegaan.
Telefoonnummer 85. Postbus no. 39.
De Marokkaansclie kwestie.
Naar aanleiding vain het bez.oek, dat van Both
nia rm-Hol'l'w,eg en van Kiderten-Wachter beden
te) Swinetmünde aan den K;eizer brengen, zegt
de „Lokal Anzeiger"
De Duitsch-Friansdhe onderhandelingen zullen
waarschijnlijk ;na de terugkomst der beide beieren
voortgezet worden, nadat intusschen de grond
slagen voor de nieuwe overeenkomst een vastere
gedaante 'hebben aangenomen.
Uil Tangier: j
De Duitsch© gezant heeft een bezoek gebracht
aan El Guebbas, den vertegenwoordiger van den
Sultan, en heeft dezen medegedeeld, dat de com
mandant van da „Berlin" geen enkele landing te
Agadir heeft gelast.
De „Temps" meldt, dat de Fransch-Duitsche
onderhandelingen op het ©ogenblik nog atecbts
over algemeen© kwesties loopen. Het geldt vast
te stellen, welk gedeelte van Gaboon Frankrijk
bereid is af te staan jaan Duitsrihfend in ruil
voor een verklaring van volfedi,g|e politiek© belan
geloosheid in Marokko door deze mogendheid en
andere territoriale voordeelen in Afrika buiten
Marokko. j
De optimistische stemming die gedurende
het laatste etmaal door de Parijsche bladen in
zake het Marokkaanseh conflict geconstateerd
werd, kwam gisteren nog meer tot uiting.
De »Echo de Paris" verklaart, dat de confe
rentie tusschen Cambon en Von Kiderlen "Wach
ter, die plaats had voor het vertrek van Von
Kiderlen naar Swinemünde een zeer bevredigend
resultaat had en de verwachting wettigt, dat
men deze week nog tot eene principieele over
eenkomst zal komen. De besprekingen over de
detailkwesties zouden sinds eergisteren begon
nen zijn.
De »Figaro schrijft, dat indien Duitschland
categorisch zou willen verklaren zich voortaan
met Marokko niet te bemoeien en aan de Fransche
Marokko-politiek geen hinderpalen te stellen,
Frankrijk bereid is in Gabon en Congo grondge
bied af te staan, waarvan de uitgestrekheid nog
bepaald moet worden in geen geval echter Libre
ville, Duitschland zou daartegen bereid zijn Togo
en een gedeelte van Noord-Kameroen af te staan.
Naar de vTemps" nader uiteenzet, zou Duitsch
land een rectificatie der grenzen van Kameroen
verkrijgen, waarbij bet Togo zou afstaan tegen
een gedeelte van Gabon. Frankrijk blijft in het
bezit van een gedeelte der Atlantische kust, zoo
dat 't den vrijen toegang behoudt tot dat ge
deelte van den Congo, dat grenst aan den Belgi
schen Congostaat. De vrije ontwikkeling van
deze landstreek, die voor Frankrijk behouden
blijft, is daardoor verzekerd.
Die rijlkskianisediielr is Vrijdagavond, weer te Ber
lijn aangekomen, na des middags met den mi
nister van Buiteniliandscbo Zaken, van Kiderlen
Boeiende Roman.
(Naar het Franseh.)
8)
Den volgenden morgen, den 15en September,
den vervaldag, begaf zich Marchand naar den
Boulevard Montparnasse, waar Talbot zijn werk
plaatsen had. Maar hoe meer hij dien naderde,
hoe meer het was alsof hij lood in de beenen
kreeg. Hij kon de gedachte niet verzetten, dat
hij in geld de betaling ging vragen van een
schuld van dankbaarheid. Naarmate hij voort
schreed ontviel hem den moed, wankelde hij in
zijn besluit zoodanig, dat, toen hij het. huis in
t gezicht kreeg, hij plotseling een omkeer
Waakte en terugijlde.
„Wat zal ik u zeggen?" zeide hij zijn vrouw,
die hem zijn besluiteloosheid verweet: „ik heb
anderen dikwerf diensten bewezen en ik vind
ei' een waar genoegen in, iemand hulp te bieden,
maar nooit heb ik geweten, wat het is te vra
gen en om dit werk te beginnen op mijn leef
tijd, gevoel ik een weerzin, dien al mijn rede
neeringen niet kunnen overwinnen."
„De looper der bank heefc, tijdens uw afwe
zigheid de aeceptatiën ter betaling aangeboden,"
zei zij eenyondig. „Ik heb hem weggezonden.
Wachter, naar Swinetaünde vertrokken te. zijn
om door den Keizer in audiëntie t'e worden ont
vangen1
Reuter seinde gisteren nog uit Swinemünde,
dat de Rijkskanselier in den middag naar Hohen-
finow is vertrokken, evenals Kiderlen Wachter,
die echter naar Berlijn terugkeert.
Diejcassé, de Fransche minister van marine,
hoeft een Parijsc'h journalist te woord gestaan,
en zeide o. m.Het is' s feeds mijn overtuiging
geweest, dat twee g'rooto vojkeren als Frankrijk
©n Duitschland het ten slotte in de zoo delicate
Marokko-fcvvestie eens moesten worden. Ik hen
ook overtuigd, dat het nieuwe verdrag, d|e; wer
kelijke rechten van de betrokkenen zal eerbie
digen en in de toekomst de wolken zal dolen
verdwijnen, die den horizont van beide, tanden
zouden kunnen verduisteren. Het is steeds mijh
gewoonte, de dingen ernstig, maar nooit tragisch
op te va,ttcm
FRANKRIJK.
Volgens mededeelingeln uit officierskringen zijn
de gronden, we'Jk© g©n|era,al Pau bewogen heb
ben den hem aangeboden post te weigeren, de
volgende
Genera,aT Pau verklaarde, dje erfenis van gene
raal' Miciehl slechts onder tlwee voorwaarden' te
kunnen aannemenlo. Moest hij waarborgen heb
ben voor de duurzaamheid van het opperbevel1,
daar hij de verantwoordelijkheid daarvoor ni,et
op zich wilde) nemen, w,animeer bij iedere ministe
rieel© mutatie opnieuw verandering zou kunnen
komen, 2o. Verlangde hij vrijheid tot het kiezen
van zijn chef van den generated staf.
Beide eiischien wierdein afgewezen.
De, Minister van. Oorlog Mesisimy heeft op ©en
vraag van een bericht,geveif geantwoord, dat giene-
raai! Pa,u inderdaad het recht had gevorilerd, d'o
benoeming van de nu ,of in de toek-omlst ondier zijn
bevel dienende gic!nieraals, vooral1 die van den chef
v,an den generalen staf, generaal Dub,ai 1', te; kun
nen goedkeuren of af te w!jzi©n. Het was on
mogelijk gewjeest, een dergelijken eisch in te wil
ligen.
De conservatieve „Éclair" valt het Ministerie
heftig a,an wegens de afwijzing van de eischen
van generaal Pau en zegt, hlet land zal het de
Riegeering iniet vergeven, dat zij onder voorwendsel
van d© republlkeinsche verdediging die veiligheid
der 'grenzen in gevaar heeft gebracht. Ook in de
clerical© en nationalistische pers heersdh't groote
verontwaardiging, dat men generaal' Pau de aan
neming van het opipertoammando over het Noord
oostelijke leger onmogelijk gemaakt heeft.
De radicale bladen daarentegen zijn met de
do,or den Ministerraad 'doorgevoerde nieuwe re
geling zeer tevreden, daar men een minder demo
cratische regeling gevreesd had.
Naar uitlatingen in de officiierslkringem te oor
deellen, zou het leger aan generaal Pau den voor
keur gegeven hebben. 1
Morgen zal de deurwaarder komen."
Zij bleef eenige oogenblikken in gedachten
zwijgen vervolgens scheen zij tot een besluit
gekomen en sprak over iets anders.
Na het ontbijt ging zij naar de magazijnen
van Tout Paris om eenige inkoopen te doen. Zij
nam Emmanuel en de kindermeid mede en liet
Marchand alleen thuis. Met haar man had zij
slechts gesproken over hetgeen zij voornemens
was te koopen en hem geen woord over haar
plan gezegd. In Tout Paris gekomen, had zij
spoedig uit de uitstalling gekozen wat zij noodig
had van daar ijlde zij naar Louis Talbot, dien
zij echter niet trof. Hij was in den vroegen
morgen uitgegaan om verschillende houttuinen
te bezoeken, waar zijn werklieden arbeidden. Zij
schreef nu haar aanvraag om een voorschot van
tien duizend frank in een brief, dien zij aan den
boekhouder afgaf met verzoek, hem bij zijn
terugkomst dadelijk aan Louis Talbot te over
handigen. Met een lichter hart kwam zij in rue
Fondary terug en zij vond Marchand, die te
ongerust was voor meer ingespannen arbeid aan
het vervelende werkvoor den drukker in het
net over te schrijven de eerste hoofdstukken
van een nieuwen roman. Zij gaf hem verslag
van de stappen, die zij gezet had, en hij, diep
bewogen, omhelsde haar, zonder dat een woord
van lof of afkeuring over zijn lippen kwam.
„Louis keert gewoonlijk tegen 6 uren op zijn
werkplaatsen terug. Men zal hem den brief
dadelijk ter hand stellen en daar zij hem on-
00 STENRIJK-HON G ARI JE.
Tte obstructie in het Harag&arsclh© parlement
neemt steeds schepper vormen aan. Thans is het
de voorzitter de,r Kamer, Perczeff, die het vooral
ontgelden moet. Om ieder nuttig' debat onmo
gelijk te maken vraagt de obs tructievoerende min
derheid voortdurend stemming aan over z,eier on-
Ke'teekenende adngétegbnlhteden. De voorzitter, dit
kleingeestig spel moede, diende een der obstruc
tion is tem een afstraffing toe, waarop een gewel
dig tumult ontstond. Dei partijleider Julius Justh
holde naar de trihun© en schreeuwde dm voor
zitter toe- „iemand, die genadebrood eet, is me
geen antwoord waard."
Dit wlerd de strijdkreet der gebaefe oppositie
en voortdurend bleef rneln Perczel op dergelijk©
wijze uitjouwen.
Die w'poirden van Ju'sfh hebben betrekking op
in Hongarije veell aanstoot gevend antecedent,
in Pcrczel's leven.
Perezel genoot als oud-minister eein staatspen
sioen toen hij! verifedan jaar tot voorzitter der
Kamer benoemd wlerd.
Hij viioeg in dezte hoedanigheid elelni konink
lijk besluit a,an tot ontbinding der Kamer, maar
de verkiezingen hrach'tein de> oppositie in de meer-
dofheid. Om zich op Perczel1 te wreken, ont
nam de meuWe meerderheid hem zijn pensioen,
wat hem door bemoeiingen dcis konings weder
toegekend werd.
De Oostenrijlkscbe Kamer heeft een socialis
tisch voorste! verworpen ota het ministerie-Rie-
jpc-rth in staat van beschuldiging te stellen we
gens schendin'g van de grondwet door keizerlijke
ordonnanties.
Aangenomen is ©en Motie van den Pool' Bilins-
ki, die de regeering uitnoodiigt een zeer gestreng
onderzoek in te stellen naar het gebeurde te
Drohobyez, de schuldigen te straffen, de slacht
offers qE hun families schadeloos te stellen en
de Kamer zoo spoedig mogelijk over het resul
taat van het onderzoek in te lichten.
TÜRKIJë.
Een vertegenwoordiger van de, Fransche be
langhebbenden bij de Tunksche spoorwegen heeft
met de Turksche regeering een reeks contracten
ondicrtoekend over bet in studie nemen en daarna
aanleggen van ©en aantal spoorwegen, die binnen
zoo 'kort mogeCljken termijn gereed moeten zijn.
Vierder lhopen de contractete oiver spoorwegen
in N,oerd-Kl!e5mJAzië, die Saimsoen, Sivas, Char-
poet, Erzeroem en Trebisonde zullen aandoen.
Over den toestand i:n Albanië wordt nog ge
meld
Opstandelingen hebben in de buurt van Hoti
Tuiksche soldaten aangevallen, die twee dooden
en twee gewonden verloren. TuiksChe troepen
snelden toe en er aniMond ©en levendig vuur
gevecht. Aan Turksche zijde zijn zes dood'en en
een zeker aantal gewonden gevalfen.
De bevelhebber van de Turksche troepen in
Albanië meldt, da,t de opstandelingen pp 25, 26
middellijk antwoord vraagt, zal hij ongetwijfeld
tegen 7 uren hier zijn, tenzij hij eerst na zijn
diner komen wil."
„Het kan ook," hernam zij, „zeer mogelijk
zijn dat hij de tienduizend frank niet in kas
heeft en dezen liever morgenvroeg zelf komt
brengen, na ze eerst bij zijn kassier opgehaald
te hebben."
Het diner was spoedig afgeloopen. Te 7 uren
ging de kindermeid, die niet in het huis sliep,
heen, na de tafel afgenomen te hebben. Mar
chand hervatte zijn kopieerwerk, en Celine, na
Emmanuel te ruste gelegd te hebben, zette zich
bij haar man neer en begon te naaien. Van tijd
tot tijd legde de schrijver zijn pen neer, rolde'
een cigaret en keek naar de pendule Zijn vrouw
dien blik volgende, hield plotseling stil, zoodanig
alsof haar hand met de naald in de lucht bleef
hangenhet sloeg acht uren. Het werd negen
nogal geen Talbot, geen geldDaar liet de
pendule langzaam tien slagen hooren.
„Hii zal eerst morgen vroeg komen. Begeef
u ter ruste," zei Gustaaf tot zijn vrouw. „Ik
volg u binnen vijf minuten. Ik wensch alleen
deze bladzijde te voltooien."
Celine nam haar naaiwerk op, begrijpende dat
haar man behoefte gevoelde, alleen te zijn. In
derdaad zoodra zij heengegaan was, stond hij
van zijn schrijftafel op, schreed het vertrek op
en neer onder liet wegblazen van zware rook
wolken, terwijl hij in afgebroken zinnen de on
gerustheid openbaarde, die hem kwelde
en 27 Juli bij Brodza en Seleo de troepen heb
ben aangevallen, maar steeds zijn teruggeslagen.
Do „Wiener Allg'emieinie Zeituwg" verneemt uit
gezaghebbende bron, dat er goedp redenen be
staan, om aan te, nemen, dat de vrede tussfehen
de Pofte en de Malïssorem voor 1 Augustus ge
sloten zal zijin.
PERZIë.
Het Parlement, heeft met algemeen© stommen
een door een gToep afgevaardigden ingediend voor
ste! aangenomen, om op het hoofd van den af-
gezetten Sjah ee,n hetootning van 100,000 toman
en op de hoofden zijner broeders Sal'ar-ed-'Do'wlé
en Sjoais-es-Suftaneh ieder 25,000 toman) te stel
len. i
Verder is een regeeringsvoorstel aangenomen,
om het 'safaris van den chef van de douane meit
3000 gulden te verhoogen. Dit ambt is aan ma
joor Stokes, den vroegeren militairen attaché van
hiet Engelsche gezantschap te Teheran, aange
boden.
Oscar Carré, f
De directeur van het tijdelijk te Kopenhagen
spelende Kon. Ned. Circus Carré, de heer Oscar
Carré, is eergisteren aldaar overleden op 65 jari
gen leeftijd. Hij had bij het baden een verkoud
heid J opgeloopen, waaruit zich longontsteking
ontwikkelde.
Nadat zijn vader Wilhelm Carré in 1873 te
Graz overleden was en toen ook in 1881 Adolf
Carré zijn vader in het graf was gevolgd, werd
Oscar de leidende circus-directeur. Hij bestuurde
zijn onderneming met zooveel succes, dat toen in
1870 het Circus Carré in Holland kwam en Z. M.
Willem III met de Koninklijke familie de circus
bezocht, de Koning zoo tevreden was, dat hij den
directeur toestond het predicaat ^Koninklijk te
voeren.
Bij een spoorwegongeluk in Hannover, in
1891, werd Carré's echtgenoote van zijne zijde
gerukt en werden de meest verdienstelijke leden
van het gezelschap getroffen.
In den persoon van Oscar Carré gaat een inter
nationale figuur op het gebied der paardendres-
suur verloren.
Zijn inrichting was bekend bij het uitgaand
publiek in alle hoofdsteden van Europa. Onder
zijn leiding werden voorstellingen gegeven voor
verschillende staatshoofden en een groot aantal
vorsten hebben Oscar Carré, door het verleenen van
ridderorden, blijk gegeven van hunne waardeering.
Door dien Russistehen minister van binnen-
Haindsche zakeln wlerd mgr. Ezeczott uit zijin ambt
van diekejn en pastoor der kathedrale kerk in
Minsk en de katholieke geestelijke, dr. Pawlowslki
uit zijn ambt vain godsdienstleeraar aan de Ka
tholieke boogene meisjiesslclhlollein aldaar Onfeet, om
dat dei eerste kort vóór Paschen een preek heeft
gehouden, Waarin Jxij' lieerde, dat katholieke ouders
hunne kinderen ,in het katholieke geloof moeten
opvoeden. Daar de Russische landswetten ver-
„Tien duizend frank te betalenMorgen de
deurwaarder, het protest!... ik heb vier a vijf
honderd frank in huis... een droppel in de zee
Het geluk kan voor mij koinen, van waar ik
het niet wacht.... Louis heeft nog niet geant
woord en ik reken op hem."
Met deze woorden luid gesproken, had hij het
onbehaaglijk gevoel dat hem beheerschte, ee-
nigszins verdreven en kalmer geworden, maakte
hij zich gereed zijn vrouw te volgen. Als een
goede meester des huizes maakte hij, zooals hij
eiken avond deed, de ronde om zeker te zijn
dat alles in orde was en dat hij geen brand
noch dieven te duchten had. Vervolgens nam
hij zijn sleutels om de trapdeur af te sluiten.
Hij merkte toen een tip wit papier dat onder
die deur uitkwam. Hij bukte zich en trok het
eruit. Het was een enveloppe nogal dik, zonder
een letter schrift. Hij brak ze open en haalde
er een bundeltje bankbiljetten van duizend frank
uit. Hij telde zeer waren tien stuks. Met een
paar groote stapppen wierp hij zich in de slaap
kamer.
„Celine 1 Celine!" riep hij.
„Wat is er gaande?"
„Zie eens I"
En hij gaf haar de bankbiljetten, zóó bewogen
dat hij een oogenblik geen woord kon SDreken.
„Vanwaar komen die?"
- i - (W.ordt vervolgd),
i^—^—
